1 לְדָוִ֡ד אֵ֘לֶ֤יךָ יְהוָ֨ה ׀ אֶקְרָ֗א צוּרִי֮ אַֽל־תֶּחֱרַ֪שׁ מִ֫מֶּ֥נִּי פֶּן־תֶּֽחֱשֶׁ֥ה מִמֶּ֑נִּי וְ֝נִמְשַׁ֗לְתִּי עִם־י֥וֹרְדֵי בֽוֹר׃ 2 שְׁמַ֤ע ק֣וֹל תַּ֭חֲנוּנַי בְּשַׁוְּעִ֣י אֵלֶ֑יךָ בְּנָשְׂאִ֥י יָ֝דַ֗י אֶל־דְּבִ֥יר קָדְשֶֽׁךָ׃ 3 אַל־תִּמְשְׁכֵ֣נִי עִם־רְשָׁעִים֮ וְעִם־פֹּ֪עֲלֵ֫י אָ֥וֶן דֹּבְרֵ֣י שָׁ֭לוֹם עִם־רֵֽעֵיהֶ֑ם וְ֝רָעָ֗ה בִּלְבָבָֽם׃ 4 תֶּן־לָהֶ֣ם כְּפָעֳלָם֮ וּכְרֹ֪עַ מַֽעַלְלֵ֫יהֶ֥ם כְּמַעֲשֵׂ֣ה יְ֭דֵיהֶם תֵּ֣ן לָהֶ֑ם הָשֵׁ֖ב גְּמוּלָ֣ם לָהֶֽם׃ 5 כִּ֤י לֹ֤א יָבִ֡ינוּ אֶל־פְּעֻלֹּ֣ת יְ֭הוָה וְאֶל־מַעֲשֵׂ֣ה יָדָ֑יו יֶ֝הֶרְסֵ֗ם וְלֹ֣א יִבְנֵֽם׃ 6 בָּר֥וּךְ יְהוָ֑ה כִּי־שָׁ֝מַע ק֣וֹל תַּחֲנוּנָֽי׃ 7 יְהוָ֤ה ׀ עֻזִּ֥י וּמָגִנִּי֮ בּ֤וֹ בָטַ֥ח לִבִּ֗י וְֽנֶ֫עֱזָ֥רְתִּי וַיַּעֲלֹ֥ז לִבִּ֑י וּֽמִשִּׁירִ֥י אֲהוֹדֶֽנּוּ׃ 8 יְהוָ֥ה עֹֽז־לָ֑מוֹ וּמָ֘ע֤וֹז יְשׁוּע֖וֹת מְשִׁיח֣וֹ הֽוּא׃ 9 הוֹשִׁ֤יעָה ׀ אֶת־עַמֶּ֗ךָ וּבָרֵ֥ךְ אֶת־נַחֲלָתֶ֑ךָ וּֽרְעֵ֥ם וְ֝נַשְּׂאֵ֗ם עַד־הָעוֹלָֽם׃
Psallm’ e Davidit.
1 Te ti kam me thërritun’, o Zot, shkrepi em: mos më bajsh veshinë të shurdhëtë, as ndonji herë mos më bajsh veshinë të shurdhëtë, sepse kam me shëmbëllyem atyne qi sdrypinë ndë gropë.
2 Ndëgjo zanin’ e lutëjevet mia, kur thërres te ti, kur ngre duert’ e mia ndë tempull tand të shenjtënueminë.
3 Mos më hiq bashkë me të pa-besëtë, edhe bashkë me ata qi punojënë pa udhë, të cillëtë flasinë paqtim me të afërmit’ e vet, por kanë të keqe ndë zemërat të veta.
4 Ep-u atyne mbas punëvet atyne, edhe mbas së keqesë të punuemevet atyne, mbas punëvet duervet atyne, ep-u atyne; ep-u atyne shpagimin’ e atyne.
5 Se nukë mbanë vesh punëvet Zotit, edhe punëvet duervet ati; ka me i rrëzuem ata, edhe s’ka me i ngritunë ma .
6 I bekuem qoftë Zoti, se ndëgjoi zanin’ e lutëjevet mia.
7 Zoti ashtë fuqia eme, edhe mburonja eme; zemëra eme shpëreu mb’atë, edhe gjeta ndifmë, përandai u gëzue zemëra eme, edhe kam me e lavduruem me kankët’ e mia.
8 Zoti ashtë fuqia e popullit vet, ai asht’ edhe fuqia e shpëtimevet të lyemit vet.
9 Shpëto popullinë tand dhe beko trashëgiminë tand, edhe kullot ata, edhe nalto ata për gjithë jetënë.