1 לְדָוִ֨ד ׀ שָׁפְטֵ֤נִי יְהוָ֗ה כִּֽי־אֲ֭נִי בְּתֻמִּ֣י הָלַ֑כְתִּי וּבַיהוָ֥ה בָּ֝טַ֗חְתִּי לֹ֣א אֶמְעָֽד׃ 2 בְּחָנֵ֣נִי יְהוָ֣ה וְנַסֵּ֑נִי צָרְופָ֖ה כִלְיוֹתַ֣י וְלִבִּֽי׃ 3 כִּֽי־חַ֭סְדְּךָ לְנֶ֣גֶד עֵינָ֑י וְ֝הִתְהַלַּ֗כְתִּי בַּאֲמִתֶּֽךָ׃ 4 לֹא־יָ֭שַׁבְתִּי עִם־מְתֵי־שָׁ֑וְא וְעִ֥ם נַ֝עֲלָמִ֗ים לֹ֣א אָבֽוֹא׃ 5 שָׂ֭נֵאתִי קְהַ֣ל מְרֵעִ֑ים וְעִם־רְ֝שָׁעִ֗ים לֹ֣א אֵשֵֽׁב׃ 6 אֶרְחַ֣ץ בְּנִקָּי֣וֹן כַּפָּ֑י וַאֲסֹבְבָ֖ה אֶת־מִזְבַּחֲךָ֣ יְהוָֽה׃ 7 לַ֭שְׁמִעַ בְּק֣וֹל תּוֹדָ֑ה וּ֝לְסַפֵּ֗ר כָּל־נִפְלְאוֹתֶֽיךָ׃ 8 יְֽהוָ֗ה אָ֭הַבְתִּי מְע֣וֹן בֵּיתֶ֑ךָ וּ֝מְק֗וֹם מִשְׁכַּ֥ן כְּבוֹדֶֽךָ׃ 9 אַל־תֶּאֱסֹ֣ף עִם־חַטָּאִ֣ים נַפְשִׁ֑י וְעִם־אַנְשֵׁ֖י דָמִ֣ים חַיָּֽי׃ 10 אֲשֶׁר־בִּידֵיהֶ֥ם זִמָּ֑ה וִֽ֝ימִינָ֗ם מָ֣לְאָה שֹּֽׁחַד׃ 11 וַ֭אֲנִי בְּתֻמִּ֥י אֵלֵ֗ךְ פְּדֵ֣נִי וְחָנֵּֽנִי׃ 12 רַ֭גְלִי עָֽמְדָ֣ה בְמִישֹׁ֑ור בְּ֝מַקְהֵלִ֗ים אֲבָרֵ֥ךְ יְהוָֽה׃
Psallm’ e Davidit.
1 Gjuko-më, o Zot, se eca ndë të pa-keqet t’eme, edhe shpëreva mbë Zotinë, edhe s’kam me u tundunë.
2 Shiko-më, o Zot, edhe shprovo-më: shprovo veshnjet’ e mia edhe zemrënë t’eme.
3 Se përdëllimi yt ashtë përpara syvet mi, edhe eca ndë të vërtetënë tande.
4 Nukë ndenja bashkë me njerës të kotë, edhe s’kam me votunë bashkë me ipokritë.
5 Mora mëni mbëledhëjen’ e të këqijvet, edhe s’kam me ndenjunë bashkë me të pa-besë.
6 Kam me lamë duert’ e mia me të pa-fajt, edhe kam me qarkuem therorenë tande, o Zot,
7 qi të baj me ndëgjuem za lavdurimi, edhe të tregoj gjithë mërekullit’ e tua.
8 O Zot, desha të ndenjunit’ e shtëpisë s’ate, edhe vendin’ e tendësë lavdisë s’ate.
9 Mos venë shpirtinë t’em bashkë me fajtorët, as jetënë t’eme bashkë me njerës gjaknash;
10 ndë duer t’atyne ashtë pa-udhëni, edhe e diathta e atyne ashtë plot me dhunëtia.
11 Por unë kam me ecunë ndë të pa-keqet t’eme: shpërble-më, edhe përdëlle-më.
12 Kamba eme qindron ndë të dreitët: kam me bekuem Zotinë ndër përmbëledhëje.