1 לַמְנַצֵּ֗חַ מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 הַשָּׁמַ֗יִם מְֽסַפְּרִ֥ים כְּבֽוֹד־אֵ֑ל וּֽמַעֲשֵׂ֥ה יָ֝דָ֗יו מַגִּ֥יד הָרָקִֽיעַ׃ 3 י֣וֹם לְ֭יוֹם יַבִּ֣יעַֽ אֹ֑מֶר וְלַ֥יְלָה לְּ֝לַ֗יְלָה יְחַוֶּה־דָּֽעַת׃ 4 אֵֽין־אֹ֭מֶר וְאֵ֣ין דְּבָרִ֑ים בְּ֝לִ֗י נִשְׁמָ֥ע קוֹלָֽם׃ 5 בְּכָל־הָאָ֨רֶץ ׀ יָ֘צָ֤א קַוָּ֗ם וּבִקְצֵ֣ה תֵ֭בֵל מִלֵּיהֶ֑ם לַ֝שֶּׁ֗מֶשׁ שָֽׂם־אֹ֥הֶל בָּהֶֽם׃ 6 וְה֗וּא כְּ֭חָתָן יֹצֵ֣א מֵחֻפָּת֑וֹ יָשִׂ֥ישׂ כְּ֝גִבּ֗וֹר לָר֥וּץ אֹֽרַח׃ 7 מִקְצֵ֤ה הַשָּׁמַ֨יִם ׀ מֽוֹצָא֗וֹ וּתְקוּפָת֥וֹ עַל־קְצוֹתָ֑ם וְאֵ֥ין נִ֝סְתָּ֗ר מֵֽחַמָּתוֹ׃ 8 תּ֘וֹרַ֤ת יְהוָ֣ה תְּ֭מִימָה מְשִׁ֣יבַת נָ֑פֶשׁ עֵד֥וּת יְהוָ֥ה נֶ֝אֱמָנָ֗ה מַחְכִּ֥ימַת פֶּֽתִי׃ 9 פִּקּ֘וּדֵ֤י יְהוָ֣ה יְ֭שָׁרִים מְשַׂמְּחֵי־לֵ֑ב מִצְוַ֥ת יְהוָ֥ה בָּ֝רָ֗ה מְאִירַ֥ת עֵינָֽיִם׃ 10 יִרְאַ֤ת יְהוָ֨ה ׀ טְהוֹרָה֮ עוֹמֶ֪דֶת לָ֫עַ֥ד מִֽשְׁפְּטֵי־יְהוָ֥ה אֱמֶ֑ת צָֽדְק֥וּ יַחְדָּֽו׃ 11 הַֽנֶּחֱמָדִ֗ים מִ֭זָּהָב וּמִפַּ֣ז רָ֑ב וּמְתוּקִ֥ים מִ֝דְּבַ֗שׁ וְנֹ֣פֶת צוּפִֽים׃ 12 גַּֽם־עַ֭בְדְּךָ נִזְהָ֣ר בָּהֶ֑ם בְּ֝שָׁמְרָ֗ם עֵ֣קֶב רָֽב׃ 13 שְׁגִיא֥וֹת מִֽי־יָבִ֑ין מִֽנִּסְתָּר֥וֹת נַקֵּֽנִי׃ 14 גַּ֤ם מִזֵּדִ֨ים ׀ חֲשֹׂ֬ךְ עַבְדֶּ֗ךָ אַֽל־יִמְשְׁלוּ־בִ֣י אָ֣ז אֵיתָ֑ם וְ֝נִקֵּ֗יתִי מִפֶּ֥שַֽׁע רָֽב׃ 15 יִֽהְי֥וּ לְרָצ֨וֹן ׀ אִמְרֵי־פִ֡י וְהֶגְי֣וֹן לִבִּ֣י לְפָנֶ֑יךָ יְ֝הוָ֗ה צוּרִ֥י וְגֹאֲלִֽי׃
Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit.
1 Qijetë tregojënë lavdinë e Perëndisë, edhe qindresa difton punën’ e duervet ati.
2 Dita i flet fjalë ditësë, edhe nata i difton mend natësë.
3 Nukë janë ligjërata, as fjalë, qi të mos u ndëgjohetë zani.
4 Zani i atyneve duel’ mbë gjithë dhenë, edhe fjalët’ e atyneve votnë der mbë kantet të botësë. Ndër ata vuni tendë për diellinë.
5 Edhe kyi del’ porsi dhandërrë prei dhomësë dhandërrisë, gëzohetë porsi burr’ i fortë, kur ecën sheshit;
6 të dalët’ e ati ashtë prei kantit qiellit, edhe të qarkuemit’ e ati mbarohetë der mbë kand tietërë , edhe s’ashtë gja me u mpëshefunë prei së nxetit ati.
7 Ligja e Zotit asht’ e këthiellëtë, qi këthen shpirt, dëshmia e Zotit asht’ e besueme, qi ban të mençim të mituninë;
8 urdhënimet’ e Zotit janë të dreitë, qi gëzojënë zemrënë; porosia e Zotit asht’ e ndriçime, qi ndrit sytë,
9 frik’ e Zotit asht’ e këthiellëtë, qi mbet ndë jetë të jetësë; gjyqet’ e Zotit janë të vërtetë, edhe të dreitë kreit;
10 janë ma të dëshërueshim se ari, por edhe ma tepërë se ar’ i kullutë, edhe ma t’ambëlë se mialta, edhe pikat’ e hojit.
11 Shërbëtori yt këshillohetë fort tepërë me anë t’atyneve; ndë të rueitunit t’atyneve ashtë shumë shpagim.
12 Kush kupëton fajetë? Qiro-më prei së mpësheftavet punë ,
13 edhe ruei shërbëtorinë tand prei madhështiash; le të mos zotënojënë mbi mue, atëherë kam me dalë faqe-bardhë, edhe kam me u qiruem prej fajit math.
14 Le të jenë të pëlqyeshime fjalët’ e gojëse s’eme, edhe mendimi zemrësë s’eme përpara teje, o Zot, shkrepi em, edhe shpërblimtari em.