1 לְדָוִ֗ד מִ֫זְמ֥וֹר חֶֽסֶד־וּמִשְׁפָּ֥ט אָשִׁ֑ירָה לְךָ֖ יְהוָ֣ה אֲזַמֵּֽרָה׃ 2 אַשְׂכִּ֤ילָה ׀ בְּדֶ֬רֶךְ תָּמִ֗ים מָ֭תַי תָּב֣וֹא אֵלָ֑י אֶתְהַלֵּ֥ךְ בְּתָם־לְ֝בָבִ֗י בְּקֶ֣רֶב בֵּיתִֽי׃ 3 לֹֽא־אָשִׁ֨ית ׀ לְנֶ֥גֶד עֵינַ֗י דְּֽבַר־בְּלִ֫יָּ֥עַל עֲשֹֽׂה־סֵטִ֥ים שָׂנֵ֑אתִי לֹ֖א יִדְבַּ֣ק בִּֽי׃ 4 לֵבָ֣ב עִ֭קֵּשׁ יָס֣וּר מִמֶּ֑נִּי רָ֝֗ע לֹ֣א אֵדָֽע׃ 5 מְלָושְׁנִ֬י בַסֵּ֨תֶר ׀ רֵעֵהוּ֮ אוֹת֪וֹ אַ֫צְמִ֥ית גְּֽבַהּ־עֵ֭ינַיִם וּרְחַ֣ב לֵבָ֑ב אֹ֝ת֗וֹ לֹ֣א אוּכָֽל׃ 6 עֵינַ֤י ׀ בְּנֶֽאֶמְנֵי־אֶרֶץ֮ לָשֶׁ֪בֶת עִמָּ֫דִ֥י הֹ֭לֵךְ בְּדֶ֣רֶךְ תָּמִ֑ים ה֝֗וּא יְשָׁרְתֵֽנִי׃ 7 לֹֽא־יֵשֵׁ֨ב ׀ בְּקֶ֥רֶב בֵּיתִי֮ עֹשֵׂ֪ה רְמִ֫יָּ֥ה דֹּבֵ֥ר שְׁקָרִ֑ים לֹֽא־יִ֝כּ֗וֹן לְנֶ֣גֶד עֵינָֽי׃ 8 לַבְּקָרִ֗ים אַצְמִ֥ית כָּל־רִשְׁעֵי־אָ֑רֶץ לְהַכְרִ֥ית מֵֽעִיר־יְ֝הוָ֗ה כָּל־פֹּ֥עֲלֵי אָֽוֶן׃
Psallm’ e Davidit.
1 Kam me kënduem përdëllim e gjyq; për ty, o Zot, kam me psallunë.
2 Kam me qenun’ i urtë ndë udhë të pandyme, kurë do të vish tek unë? Kam me ecunë ndë të pakeqen’ e zemërësë s’eme, ndë miedis të shtëpisë s’eme.
3 S’kam me vumë përpara syvet mi gja të keqe; marr mëni ata qi dalinë jashtë udhet, s’ka me m’u ngjitunë.
4 Zemër’ e shtrembëtë ka me u shkitunë prei mejet, s’kam me ngjofunë të keqenë.
5 Ate qi përflet pshefas të afërmin’ e vet, këte kam me e ndiekunë; s’kam me ngranë bashkë me ate qi ka sy madhështuer, edhe zemërë të naltë.
6 Syt’ e mi kanë me qenunë mbi besëtarët e dheut, qi të rrinë bashkë me mue; ai qi ecën ndë udhë të pandyme, ky ka me më shërbyem.
7 Ai qi gënjen, s’ka me ndenjunë ndë miedis të shtëpisë s’eme; ai qi flet rrenë, s’ka me qindruem përpara syvet mi.
8 Për nadie kam me prishunë gjithë të pa-besët’ e dheut, qi të shuej prei qytetit Zotit gjith’ ata qi punojënë pa udhë.