1 מַשָּׂ֖א מִצְרָ֑יִם הִנֵּ֨ה יְהוָ֜ה רֹכֵ֨ב עַל־עָ֥ב קַל֙ וּבָ֣א מִצְרַ֔יִם וְנָע֞וּ אֱלִילֵ֤י מִצְרַ֨יִם֙ מִפָּנָ֔יו וּלְבַ֥ב מִצְרַ֖יִם יִמַּ֥ס בְּקִרְבּֽוֹ׃ 2 וְסִכְסַכְתִּ֤י מִצְרַ֨יִם֙ בְּמִצְרַ֔יִם וְנִלְחֲמ֥וּ אִישׁ־בְּאָחִ֖יו וְאִ֣ישׁ בְּרֵעֵ֑הוּ עִ֣יר בְּעִ֔יר מַמְלָכָ֖ה בְּמַמְלָכָֽה׃ 3 וְנָבְקָ֤ה רֽוּחַ־מִצְרַ֨יִם֙ בְּקִרְבּ֔וֹ וַעֲצָת֖וֹ אֲבַלֵּ֑עַ וְדָרְשׁ֤וּ אֶל־הָֽאֱלִילִים֙ וְאֶל־הָ֣אִטִּ֔ים וְאֶל־הָאֹב֖וֹת וְאֶל־הַיִּדְּעֹנִֽים׃ 4 וְסִכַּרְתִּי֙ אֶת־מִצְרַ֔יִם בְּיַ֖ד אֲדֹנִ֣ים קָשֶׁ֑ה וּמֶ֤לֶךְ עַז֙ יִמְשָׁל־בָּ֔ם נְאֻ֥ם הָאָד֖וֹן יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 5 וְנִשְּׁתוּ־מַ֖יִם מֵֽהַיָּ֑ם וְנָהָ֖ר יֶחֱרַ֥ב וְיָבֵֽשׁ׃ 6 וְהֶאֶזְנִ֣יחוּ נְהָר֔וֹת דָּלֲל֥וּ וְחָרְב֖וּ יְאֹרֵ֣י מָצ֑וֹר קָנֶ֥ה וָס֖וּף קָמֵֽלוּ׃ 7 עָר֥וֹת עַל־יְא֖וֹר עַל־פִּ֣י יְא֑וֹר וְכֹל֙ מִזְרַ֣ע יְא֔וֹר יִיבַ֥שׁ נִדַּ֖ף וְאֵינֶֽנּוּ׃ 8 וְאָנוּ֙ הַדַּיָּגִ֔ים וְאָ֣בְל֔וּ כָּל־מַשְׁלִיכֵ֥י בַיְא֖וֹר חַכָּ֑ה וּפֹרְשֵׂ֥י מִכְמֹ֛רֶת עַל־פְּנֵי־מַ֖יִם אֻמְלָֽלוּ׃ 9 וּבֹ֛שׁוּ עֹבְדֵ֥י פִשְׁתִּ֖ים שְׂרִיק֑וֹת וְאֹרְגִ֖ים חוֹרָֽי׃ 10 וְהָי֥וּ שָׁתֹתֶ֖יהָ מְדֻכָּאִ֑ים כָּל־עֹ֥שֵׂי שֶׂ֖כֶר אַגְמֵי־נָֽפֶשׁ׃ 11 אַךְ־אֱוִלִים֙ שָׂ֣רֵי צֹ֔עַן חַכְמֵי֙ יֹעֲצֵ֣י פַרְעֹ֔ה עֵצָ֖ה נִבְעָרָ֑ה אֵ֚יךְ תֹּאמְר֣וּ אֶל־פַּרְעֹ֔ה בֶּן־חֲכָמִ֥ים אֲנִ֖י בֶּן־מַלְכֵי־קֶֽדֶם׃ 12 אַיָּם֙ אֵפ֣וֹא חֲכָמֶ֔יךָ וְיַגִּ֥ידוּ נָ֖א לָ֑ךְ וְיֵ֣דְע֔וּ מַה־יָּעַ֛ץ יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת עַל־מִצְרָֽיִם׃ 13 נֽוֹאֲלוּ֙ שָׂ֣רֵי צֹ֔עַן נִשְּׁא֖וּ שָׂ֣רֵי נֹ֑ף הִתְע֥וּ אֶת־מִצְרַ֖יִם פִּנַּ֥ת שְׁבָטֶֽיהָ׃ 14 יְהוָ֛ה מָסַ֥ךְ בְּקִרְבָּ֖הּ ר֣וּחַ עִוְעִ֑ים וְהִתְע֤וּ אֶת־מִצְרַ֨יִם֙ בְּכָֽל־מַעֲשֵׂ֔הוּ כְּהִתָּע֥וֹת שִׁכּ֖וֹר בְּקִיאֽוֹ׃ 15 וְלֹֽא־יִהְיֶ֥ה לְמִצְרַ֖יִם מַֽעֲשֶׂ֑ה אֲשֶׁ֧ר יַעֲשֶׂ֛ה רֹ֥אשׁ וְזָנָ֖ב כִּפָּ֥ה וְאַגְמֽוֹן׃ ס
16 בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא יִֽהְיֶ֥ה מִצְרַ֖יִם כַּנָּשִׁ֑ים וְחָרַ֣ד ׀ וּפָחַ֗ד מִפְּנֵי֙ תְּנוּפַת֙ יַד־יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת אֲשֶׁר־ה֖וּא מֵנִ֥יף עָלָֽיו׃ 17 וְ֠הָיְתָה אַדְמַ֨ת יְהוּדָ֤ה לְמִצְרַ֨יִם֙ לְחָגָּ֔א כֹּל֩ אֲשֶׁ֨ר יַזְכִּ֥יר אֹתָ֛הּ אֵלָ֖יו יִפְחָ֑ד מִפְּנֵ֗י עֲצַת֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת אֲשֶׁר־ה֖וּא יוֹעֵ֥ץ עָלָֽיו׃ ס
18 בַּיּ֣וֹם הַה֡וּא יִהְיוּ֩ חָמֵ֨שׁ עָרִ֜ים בְּאֶ֣רֶץ מִצְרַ֗יִם מְדַבְּרוֹת֙ שְׂפַ֣ת כְּנַ֔עַן וְנִשְׁבָּע֖וֹת לַיהוָ֣ה צְבָא֑וֹת עִ֣יר הַהֶ֔רֶס יֵאָמֵ֖ר לְאֶחָֽת׃ ס
19 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא יִֽהְיֶ֤ה מִזְבֵּ֨חַ֙ לַֽיהוָ֔ה בְּת֖וֹךְ אֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם וּמַצֵּבָ֥ה אֵֽצֶל־גְּבוּלָ֖הּ לַֽיהוָֽה׃ 20 וְהָיָ֨ה לְא֥וֹת וּלְעֵ֛ד לַֽיהוָ֥ה צְבָא֖וֹת בְּאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם כִּֽי־יִצְעֲק֤וּ אֶל־יְהוָה֙ מִפְּנֵ֣י לֹֽחֲצִ֔ים וְיִשְׁלַ֥ח לָהֶ֛ם מוֹשִׁ֥יעַ וָרָ֖ב וְהִצִּילָֽם׃ 21 וְנוֹדַ֤ע יְהוָה֙ לְמִצְרַ֔יִם וְיָדְע֥וּ מִצְרַ֛יִם אֶת־יְהוָ֖ה בַּיּ֣וֹם הַה֑וּא וְעָֽבְדוּ֙ זֶ֣בַח וּמִנְחָ֔ה וְנָדְרוּ־נֵ֥דֶר לַֽיהוָ֖ה וְשִׁלֵּֽמוּ׃ 22 וְנָגַ֧ף יְהוָ֛ה אֶת־מִצְרַ֖יִם נָגֹ֣ף וְרָפ֑וֹא וְשָׁ֨בוּ֙ עַד־יְהוָ֔ה וְנֶעְתַּ֥ר לָהֶ֖ם וּרְפָאָֽם׃ 23 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא תִּהְיֶ֨ה מְסִלָּ֤ה מִמִּצְרַ֨יִם֙ אַשּׁ֔וּרָה וּבָֽא־אַשּׁ֥וּר בְּמִצְרַ֖יִם וּמִצְרַ֣יִם בְּאַשּׁ֑וּר וְעָבְד֥וּ מִצְרַ֖יִם אֶת־אַשּֽׁוּר׃ ס
24 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא יִהְיֶ֤ה יִשְׂרָאֵל֙ שְׁלִ֣ישִׁיָּ֔ה לְמִצְרַ֖יִם וּלְאַשּׁ֑וּר בְּרָכָ֖ה בְּקֶ֥רֶב הָאָֽרֶץ׃ 25 אֲשֶׁ֧ר בֵּרֲכ֛וֹ יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת לֵאמֹ֑ר בָּר֨וּךְ עַמִּ֜י מִצְרַ֗יִם וּמַעֲשֵׂ֤ה יָדַי֙ אַשּׁ֔וּר וְנַחֲלָתִ֖י יִשְׂרָאֵֽל׃ ס
Të faniturit’ e Egjyftërisë.
1 Na Zoti tek po hipën mbi re të lehtë, edhe do të vinjë ndë Egjyftëri, edhe idhullat’ e Egjyftërisë do të shigullonjënë nga faqeja e ati, edhe zemëra e Egjyftërisë do të tretetë ndë mest t’ asaj.
2 Edhe do të ngrerë Egjyftianë kundrë Egjyftianëve, edhe do të luftonjënë gjithë-se-cili kundrë të vëllat, edhe gjithë-se-cili kundrë të afërmit ti: qytet kundrë qyteti, mbëretëri kundrë mbëretërie.
3 Edhe nukë do të mbetetë fryma e Egjyftërisë ndë mest t’asaj, edhe do të përpij këshillën’ e asaj, edhe do të pyesën’ idhullatë, e magjistarëtë, e ata që flasënë me të vdekuritë, e shortëtarëtë.
4 Edhe do t’ap Egjyftianëtë ndë dorë zotëris t’ashpërë, edhe mbëret i egrë do t’i urdhëronjë ata, thotë Zoti, Zoti i ushtërivet.
5 Edhe ujëratë do të shtërponjënë nga detëratë, edhe lumi do të humbasë e do të thahetë.
6 Edhe lumratë do të shtërponjënë, rrëket’ e thurura do të sprazen’ e do të thahenë, kallami e kulmaku do të fyshkenë.
7 Livadhetë afër rrëkevet, edhe ç’do gjë që është mbiellë buzë rrëkevet, do të thahetë, e do të hidhetë tej, e nukë do të jetë (më).
8 Edhe peshkatarëtë do të psherëtinjënë, edhe gjith’ ata që hedhënë grep ndëpër rrëket do të valëtonjënë, edhe ata që hedhënë rrieta ndëpër ujërat do të bënenë të vdekurë.
9 Edhe ata që punonjënë li të hollë, edhe ata që gërshetonjënë rrieta, do të trazonenë.
10 Edhe shtyllat’ e asaj do të dërrmonenë, edhe gjith’ ata që fitonjënë nga lëqenjt’ e pishqevet.
11 Me të vërtetë të parët’ e Zoanësë (janë) të marrë, këshilla e këshilltarëvet urtë të Faraonit u bë bagëti pa golë; qysh i thoni Faraonit: Unë jam i biri të urtëvet, bir mbëretërish të vietërë?
12 Ku, ku janë të diturit’ e tu? Edhe le të thonë ty tashi, edhe le të kuptonjënë ç’këshilloi Zoti i ushtërivet kundrë Egjyftërisë.
13 Krerët’ e Zoanësë u marrëzuanë, krerët’ e Nofësë humpnë udhënë, edhe krerët’ e faravet asaj kobuan’ Egjyftërinë.
14 Zoti derdhi ndë mest t’asaj frymë marrëzie, edhe kobuan’ Egjyftërinë mbë gjithë punët e asaj, sikundrë gënjehet i dejturi ndë të viellët të ti.
15 Edhe nukë do të jetë ndonjë punë për Egjyftërinë, që të munt të bënjë kryetë a bishti, dega a kulmaku.
16 Atë ditë Egjyftianëtë do të jenë posi gra, edhe do të tremben’ e do të frikësonenë nga dora e Zotit ushtërivet, kur të tundetë, të cilën’ e tunt mbi ata.
17 Edhe dheu i Judhësë do të jetë frikë për Egjyftianëtë; gjithë-kush të kujtonjë atë do të tristonjë, për këshillën’ e Zotit ushtërivet, që tha t’e bënjë kundrë atyreve.
18 Atë ditë pesë qytete do të jenë ndë dhe të Egjyftërisë, që të flasënë gluhën’ e Hanaanësë, edhe të përbetonenë mbë Zon’ e ushtërivet; njëra do të kluhetë Qyteti i Herësë.
19 Atë ditë do të jetë ndë mest të dheut Egjyftërisë therore për Zonë, edhe shtyllë ndë sinuar t’asaj për Zonë.
20 Edhe do të jetë ndë dhet të Egjyftërisë për shenjë e për deshmi mbë Zon’ e ushtërivet, sepse do t’i thërrasënë Zotit nga pun’ e atyre që i shtrëngonjënë, edhe do të dërgonjë ndër ata një shpëtimtar, e një të math, edhe do t’i shpëtonjë ata.
21 Edhe Zoti do të njihetë ndër Egjyftianëtë, edhe Egjyftianëtë do të njohënë Zonë atë ditë, edhe do t’i bienë kurban e dhuratë, edhe do të kushtonjënë kushtim për Zonë, edhe do t’e lanjënë.
22 Edhe Zoti do t’i bierë Egjyftërisë, do t’i bierë edhe do t’e shëronjë (atë), edhe do të këthenenë te Zoti, edhe do t’i luten’ ati, edhe do t’i shëronjë ata.
23 Atë ditë do të jetë një udh’ e madhe nga Egjyftëria nd’ Asyri, edhe Asyrianëtë do të vinjënë ndë Egjyftëri, edhe Egjyftianëtë nd’ Asyri, edhe Egjyftianëtë bashkë me Asyrianëtë do t’i shërbenjënë (Zotit).
24 Atë ditë Israili do të jet’ i treti me Egjyftianin’ e me Asyrianinë, (do të jetë) bekim ndë mest të dheut.
25 Sepse Zoti i ushtërivet do të bekonjë ata, e do të thotë: Qoftë bekuar’ Egjyftëria gjëndëja ime, edhe Asyria pun’ e duaret mia, edhe Israili trashëgimi im.