1 וַיְהִ֗י בִּימֵי֙ אַמְרָפֶ֣ל מֶֽלֶךְ־שִׁנְעָ֔ר אַרְי֖וֹךְ מֶ֣לֶךְ אֶלָּסָ֑ר כְּדָרְלָעֹ֨מֶר֙ מֶ֣לֶךְ עֵילָ֔ם וְתִדְעָ֖ל מֶ֥לֶךְ גּוֹיִֽם׃ 2 עָשׂ֣וּ מִלְחָמָ֗ה אֶת־בֶּ֨רַע֙ מֶ֣לֶךְ סְדֹ֔ם וְאֶת־בִּרְשַׁ֖ע מֶ֣לֶךְ עֲמֹרָ֑ה שִׁנְאָ֣ב ׀ מֶ֣לֶךְ אַדְמָ֗ה וְשֶׁמְאֵ֨בֶר֙ מֶ֣לֶךְ צְבֹייִ֔ם וּמֶ֥לֶךְ בֶּ֖לַע הִיא־צֹֽעַר׃ 3 כָּל־אֵ֨לֶּה֙ חָֽבְר֔וּ אֶל־עֵ֖מֶק הַשִּׂדִּ֑ים ה֖וּא יָ֥ם הַמֶּֽלַח׃ 4 שְׁתֵּ֤ים עֶשְׂרֵה֙ שָׁנָ֔ה עָבְד֖וּ אֶת־כְּדָרְלָעֹ֑מֶר וּשְׁלֹשׁ־עֶשְׂרֵ֥ה שָׁנָ֖ה מָרָֽדוּ׃ 5 וּבְאַרְבַּע֩ עֶשְׂרֵ֨ה שָׁנָ֜ה בָּ֣א כְדָרְלָעֹ֗מֶר וְהַמְּלָכִים֙ אֲשֶׁ֣ר אִתּ֔וֹ וַיַּכּ֤וּ אֶת־רְפָאִים֙ בְּעַשְׁתְּרֹ֣ת קַרְנַ֔יִם וְאֶת־הַזּוּזִ֖ים בְּהָ֑ם וְאֵת֙ הָֽאֵימִ֔ים בְּשָׁוֵ֖ה קִרְיָתָֽיִם׃ 6 וְאֶת־הַחֹרִ֖י בְּהַרְרָ֣ם שֵׂעִ֑יר עַ֚ד אֵ֣יל פָּארָ֔ן אֲשֶׁ֖ר עַל־הַמִּדְבָּֽר׃ 7 וַ֠יָּשֻׁבוּ וַיָּבֹ֜אוּ אֶל־עֵ֤ין מִשְׁפָּט֙ הִ֣וא קָדֵ֔שׁ וַיַּכּ֕וּ אֶֽת־כָּל־שְׂדֵ֖ה הָעֲמָלֵקִ֑י וְגַם֙ אֶת־הָ֣אֱמֹרִ֔י הַיֹּשֵׁ֖ב בְּחַֽצְצֹ֥ן תָּמָֽר׃ 8 וַיֵּצֵ֨א מֶֽלֶךְ־סְדֹ֜ם וּמֶ֣לֶךְ עֲמֹרָ֗ה וּמֶ֤לֶךְ אַדְמָה֙ וּמֶ֣לֶךְ צְבֹייִ֔ם וּמֶ֥לֶךְ בֶּ֖לַע הִוא־צֹ֑עַר וַיַּֽעַרְכ֤וּ אִתָּם֙ מִלְחָמָ֔ה בְּעֵ֖מֶק הַשִּׂדִּֽים׃ 9 אֵ֣ת כְּדָרְלָעֹ֜מֶר מֶ֣לֶךְ עֵילָ֗ם וְתִדְעָל֙ מֶ֣לֶךְ גּוֹיִ֔ם וְאַמְרָפֶל֙ מֶ֣לֶךְ שִׁנְעָ֔ר וְאַרְי֖וֹךְ מֶ֣לֶךְ אֶלָּסָ֑ר אַרְבָּעָ֥ה מְלָכִ֖ים אֶת־הַחֲמִשָּֽׁה׃ 10 וְעֵ֣מֶק הַשִׂדִּ֗ים בֶּֽאֱרֹ֤ת בֶּאֱרֹת֙ חֵמָ֔ר וַיָּנֻ֛סוּ מֶֽלֶךְ־סְדֹ֥ם וַעֲמֹרָ֖ה וַיִּפְּלוּ־שָׁ֑מָּה וְהַנִּשְׁאָרִ֖ים הֶ֥רָה נָּֽסוּ׃ 11 וַ֠יִּקְחוּ אֶת־כָּל־רְכֻ֨שׁ סְדֹ֧ם וַעֲמֹרָ֛ה וְאֶת־כָּל־אָכְלָ֖ם וַיֵּלֵֽכוּ׃ 12 וַיִּקְח֨וּ אֶת־ל֧וֹט וְאֶת־רְכֻשֹׁ֛ו בֶּן־אֲחִ֥י אַבְרָ֖ם וַיֵּלֵ֑כוּ וְה֥וּא יֹשֵׁ֖ב בִּסְדֹֽם׃ 13 וַיָּבֹא֙ הַפָּלִ֔יט וַיַּגֵּ֖ד לְאַבְרָ֣ם הָעִבְרִ֑י וְהוּא֩ שֹׁכֵ֨ן בְּאֵֽלֹנֵ֜י מַמְרֵ֣א הָאֱמֹרִ֗י אֲחִ֤י אֶשְׁכֹּל֙ וַאֲחִ֣י עָנֵ֔ר וְהֵ֖ם בַּעֲלֵ֥י בְרִית־אַבְרָֽם׃ 14 וַיִּשְׁמַ֣ע אַבְרָ֔ם כִּ֥י נִשְׁבָּ֖ה אָחִ֑יו וַיָּ֨רֶק אֶת־חֲנִיכָ֜יו יְלִידֵ֣י בֵית֗וֹ שְׁמֹנָ֤ה עָשָׂר֙ וּשְׁלֹ֣שׁ מֵא֔וֹת וַיִּרְדֹּ֖ף עַד־דָּֽן׃ 15 וַיֵּחָלֵ֨ק עֲלֵיהֶ֧ם ׀ לַ֛יְלָה ה֥וּא וַעֲבָדָ֖יו וַיַּכֵּ֑ם וַֽיִּרְדְּפֵם֙ עַד־חוֹבָ֔ה אֲשֶׁ֥ר מִשְּׂמֹ֖אל לְדַמָּֽשֶׂק׃ 16 וַיָּ֕שֶׁב אֵ֖ת כָּל־הָרְכֻ֑שׁ וְגַם֩ אֶת־ל֨וֹט אָחִ֤יו וּרְכֻשׁוֹ֙ הֵשִׁ֔יב וְגַ֥ם אֶת־הַנָּשִׁ֖ים וְאֶת־הָעָֽם׃ 17 וַיֵּצֵ֣א מֶֽלֶךְ־סְדֹם֮ לִקְרָאתוֹ֒ אַחֲרֵ֣י שׁוּב֗וֹ מֵֽהַכּוֹת֙ אֶת־כְּדָר־לָעֹ֔מֶר וְאֶת־הַמְּלָכִ֖ים אֲשֶׁ֣ר אִתּ֑וֹ אֶל־עֵ֣מֶק שָׁוֵ֔ה ה֖וּא עֵ֥מֶק הַמֶּֽלֶךְ׃ 18 וּמַלְכִּי־צֶ֨דֶק֙ מֶ֣לֶךְ שָׁלֵ֔ם הוֹצִ֖יא לֶ֣חֶם וָיָ֑יִן וְה֥וּא כֹהֵ֖ן לְאֵ֥ל עֶלְיֽוֹן׃ 19 וַֽיְבָרְכֵ֖הוּ וַיֹּאמַ֑ר בָּר֤וּךְ אַבְרָם֙ לְאֵ֣ל עֶלְי֔וֹן קֹנֵ֖ה שָׁמַ֥יִם וָאָֽרֶץ׃ 20 וּבָרוּךְ֙ אֵ֣ל עֶלְי֔וֹן אֲשֶׁר־מִגֵּ֥ן צָרֶ֖יךָ בְּיָדֶ֑ךָ וַיִּתֶּן־ל֥וֹ מַעֲשֵׂ֖ר מִכֹּֽל׃ 21 וַיֹּ֥אמֶר מֶֽלֶךְ־סְדֹ֖ם אֶל־אַבְרָ֑ם תֶּן־לִ֣י הַנֶּ֔פֶשׁ וְהָרְכֻ֖שׁ קַֽח־לָֽךְ׃ 22 וַיֹּ֥אמֶר אַבְרָ֖ם אֶל־מֶ֣לֶךְ סְדֹ֑ם הֲרִימֹ֨תִי יָדִ֤י אֶל־יְהוָה֙ אֵ֣ל עֶלְי֔וֹן קֹנֵ֖ה שָׁמַ֥יִם וָאָֽרֶץ׃ 23 אִם־מִחוּט֙ וְעַ֣ד שְׂרֽוֹךְ־נַ֔עַל וְאִם־אֶקַּ֖ח מִכָּל־אֲשֶׁר־לָ֑ךְ וְלֹ֣א תֹאמַ֔ר אֲנִ֖י הֶעֱשַׁ֥רְתִּי אֶת־אַבְרָֽם׃ 24 בִּלְעָדַ֗י רַ֚ק אֲשֶׁ֣ר אָֽכְל֣וּ הַנְּעָרִ֔ים וְחֵ֨לֶק֙ הָֽאֲנָשִׁ֔ים אֲשֶׁ֥ר הָלְכ֖וּ אִתִּ֑י עָנֵר֙ אֶשְׁכֹּ֣ל וּמַמְרֵ֔א הֵ֖ם יִקְח֥וּ חֶלְקָֽם׃ ס
1 Ndë dit të Amarfelit mbëretit Sennaarit, Ariohut mbëretit Ellasarit, Hodhollogomorit mbëretit Ellamit, edhe Thargallit mbëretit kombevet, 2 bënë luftë me Veranë mbëretin’ e Sodhomavet, edhe me Varsanë, mbëretin e Gomorravet, me Sennaavinë, mbëretin’ e Adhamait, edhe me Semovorinë mbëretin’ e Sevoimit, edhe me mbëretin’ e Vellasë, këjo (është) Sigora. 3 Këta të gjithë u poqnë bashkë ndë fushët të Sidhdhimit, që (është) deti i kripurë. 4 Dymbëdhietë viet i shërbeninë Hodhollogomorit, edhe mbë të trembëdhietinë (vit) ngritnë krye. 5 Edhe mbë të katrëmbëdhietinë vit erdhi Hodhollogomori, edhe mbëretëritë që ishinë bashkë me atë, edhe u ranë Rafaimvet ndë Astaroth-karnaim, edhe Zuzimvet ndë Am, edhe Emmevet ndë Savi-kiriathaim, 6 edhe Horrevet ndë mal t’atyre ndë Sieir, gjer ndë fushë të Faranit, që (është) ndë shkretëtirët. 7 Edhe u kthyen’ e erthnë ndë En-mispatë, e cila (është) Kadhesa, edhe i ranë gjithë vëndit Amalikut, edhe Amorrevet, që rrijinë ndë Asason-thamar.
8 Doli edhe mbëreti i Sodhomavet, edhe mbëreti i Gomorravet, edhe mbëreti i Adhamasë, edhe mbëreti i Sevoimvet, edhe mbëreti i Vellasë, e cila (është) Zigora, edhe bënë luftë bashkë me ata ndë fushët të Sidhdhimit, 9 bashkë me Hodhollogomorinë mbëretin’ e Ellamit, edhe me Fargalinë, mbëretin’ e kombevet, edhe me Amarfelinë mbëretin’ e Sennaarit, edhe me Ariohunë mbëretin’ e Llasarit, katrë mbëretër me pesë. 10 Edhe fusha e Sidhdhimit ishte plot me pusa pise, edhe mbëretërit’ e Sodhomavet’ e të Gomorravet u thyenë e iknë, edhe ranë atie, edhe ata që mbetnë, iknë ndë malt. 11 Edhe muarrë gjithë gjën’ e Sodhomavet e të Gomorravet, edhe gjithë të ngrënat e atyreve, edhe shkuanë. 12 Muarrë edhe Llotnë të bir’ e të vëllait Avramit që rrinte ndë Sodhomatë, edhe gjën’ e ati, edhe shkuanë.
13 Edhe vate një nga ata që shpëtuanë, e i dha zë Avramit Evreut, i cili rrinte afërë lisavet Mamvrisë Amorreut, të vëllait Es-hollit, edhe të vëllait Anirit, të cilët (ishinë) ndihmëtarët’ e Avramit. 14 Edhe Avrami kur dëgjoi se u muar rop i vëllai, armatosi tre qint e tetëmbëdhietë vetë nga shërbëtorët’ e ti që kishinë lindurë ndë shtëpi të ti, edhe ndoqi (ata) prapa gjer ndë Dhan. 15 Edhe si i ndau, u hoth mbi ata natënë, ay edhe shërbëtorët’ e ati, edhe u ra atyreve, edhe i ndoqi ata gjer ndë Hova, që (bie) mbë të mëngjërë të Dhamaskësë. 16 Edhe pruri prapë gjithë gjënë, edhe pruri prapë edhe Llotnë, të vëllan’ e ti, edhe gjën’ e ati, edhe gratë edhe gjëndëjenë.
17 Edhe mbëreti i Sodhomavet i dolli përpara për të priturë, passi u kthye nga prishëja e Hodhollogomorit, edhe mbëretërvet që ishinë bashkë me atë, ndë fushët të Savisë, e cila (është) fusha e mbëretit.
18 Edhe Melhisedheku, mbëreti Salim, pruri jashtë bukë edhe verë. Edhe ay ishte prifti i Perëndisë lartë.
19 Edhe bekoi atë, e tha: Qoftë bekuar’ Avrami nga Perëndia lartë, që ndërtoi qiellinë edhe dhenë,
20 edhe qoftë bekuarë Perëndia i lartë, që të dha ndë dorë arëmiqt’ e tu. Edhe (Avrami) i dha ati të dhietnë nga të gjitha.
21 Edhe mbëreti i Sodhomavet i tha Avramit: Epmë njerëzitë, edhe gjënë merre për vetëhenë tënde.
22 Edhe Avrami i tha mbëretit Sodhomavet: Ngre dorënë time te Zoti Perëndia i lartë, që ndërtoi qiellinë edhe dhenë, 23 se s’kam për të marr nga gjithë të tuatë, që nga filli gjer ndë rryp të shollësë, që të mos thuaç (se): Unë bëra të pasurë Avraminë, përveç asaj që hëngrën të ritë, edhe piesësë njerëzet që erdhë bashkë me mua, të Anirit, (e) të As-hollit, e të Mamvrisë, këta le të marrënë piesën’ e tyre.