1 וְעָשִׂ֥יתָ מִזְבֵּ֖חַ מִקְטַ֣ר קְטֹ֑רֶת עֲצֵ֥י שִׁטִּ֖ים תַּעֲשֶׂ֥ה אֹתֽוֹ׃ 2 אַמָּ֨ה אָרְכּ֜וֹ וְאַמָּ֤ה רָחְבּוֹ֙ רָב֣וּעַ יִהְיֶ֔ה וְאַמָּתַ֖יִם קֹמָת֑וֹ מִמֶּ֖נּוּ קַרְנֹתָֽיו׃ 3 וְצִפִּיתָ֨ אֹת֜וֹ זָהָ֣ב טָה֗וֹר אֶת־גַּגּ֧וֹ וְאֶת־קִירֹתָ֛יו סָבִ֖יב וְאֶת־קַרְנֹתָ֑יו וְעָשִׂ֥יתָ לּ֛וֹ זֵ֥ר זָהָ֖ב סָבִֽיב׃ 4 וּשְׁתֵּי֩ טַבְּעֹ֨ת זָהָ֜ב תַּֽעֲשֶׂה־לּ֣וֹ ׀ מִתַּ֣חַת לְזֵר֗וֹ עַ֚ל שְׁתֵּ֣י צַלְעֹתָ֔יו תַּעֲשֶׂ֖ה עַל־שְׁנֵ֣י צִדָּ֑יו וְהָיָה֙ לְבָתִּ֣ים לְבַדִּ֔ים לָשֵׂ֥את אֹת֖וֹ בָּהֵֽמָּה׃ 5 וְעָשִׂ֥יתָ אֶת־הַבַּדִּ֖ים עֲצֵ֣י שִׁטִּ֑ים וְצִפִּיתָ֥ אֹתָ֖ם זָהָֽב׃ 6 וְנָתַתָּ֤ה אֹתוֹ֙ לִפְנֵ֣י הַפָּרֹ֔כֶת אֲשֶׁ֖ר עַל־אֲרֹ֣ן הָעֵדֻ֑ת לִפְנֵ֣י הַכַּפֹּ֗רֶת אֲשֶׁר֙ עַל־הָ֣עֵדֻ֔ת אֲשֶׁ֛ר אִוָּעֵ֥ד לְךָ֖ שָֽׁמָּה׃ 7 וְהִקְטִ֥יר עָלָ֛יו אַהֲרֹ֖ן קְטֹ֣רֶת סַמִּ֑ים בַּבֹּ֣קֶר בַּבֹּ֗קֶר בְּהֵיטִיב֛וֹ אֶת־הַנֵּרֹ֖ת יַקְטִירֶֽנָּה׃ 8 וּבְהַעֲלֹ֨ת אַהֲרֹ֧ן אֶת־הַנֵּרֹ֛ת בֵּ֥ין הָעֲרְבַּ֖יִם יַקְטִירֶ֑נָּה קְטֹ֧רֶת תָּמִ֛יד לִפְנֵ֥י יְהוָ֖ה לְדֹרֹתֵיכֶֽם׃ 9 לֹא־תַעֲל֥וּ עָלָ֛יו קְטֹ֥רֶת זָרָ֖ה וְעֹלָ֣ה וּמִנְחָ֑ה וְנֵ֕סֶךְ לֹ֥א תִסְּכ֖וּ עָלָֽיו׃ 10 וְכִפֶּ֤ר אַהֲרֹן֙ עַל־קַרְנֹתָ֔יו אַחַ֖ת בַּשָּׁנָ֑ה מִדַּ֞ם חַטַּ֣את הַכִּפֻּרִ֗ים אַחַ֤ת בַּשָּׁנָה֙ יְכַפֵּ֤ר עָלָיו֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם קֹֽדֶשׁ־קָֽדָשִׁ֥ים ה֖וּא לַיהוָֽה׃ פ
11 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 12 כִּ֣י תִשָּׂ֞א אֶת־רֹ֥אשׁ בְּנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֮ לִפְקֻדֵיהֶם֒ וְנָ֨תְנ֜וּ אִ֣ישׁ כֹּ֧פֶר נַפְשֹׁ֛ו לַיהוָ֖ה בִּפְקֹ֣ד אֹתָ֑ם וְלֹא־יִהְיֶ֥ה בָהֶ֛ם נֶ֖גֶף בִּפְקֹ֥ד אֹתָֽם׃ 13 זֶ֣ה ׀ יִתְּנ֗וּ כָּל־הָעֹבֵר֙ עַל־הַפְּקֻדִ֔ים מַחֲצִ֥ית הַשֶּׁ֖קֶל בְּשֶׁ֣קֶל הַקֹּ֑דֶשׁ עֶשְׂרִ֤ים גֵּרָה֙ הַשֶּׁ֔קֶל מַחֲצִ֣ית הַשֶּׁ֔קֶל תְּרוּמָ֖ה לַֽיהוָֽה׃ 14 כֹּ֗ל הָעֹבֵר֙ עַל־הַפְּקֻדִ֔ים מִבֶּ֛ן עֶשְׂרִ֥ים שָׁנָ֖ה וָמָ֑עְלָה יִתֵּ֖ן תְּרוּמַ֥ת יְהוָֽה׃ 15 הֶֽעָשִׁ֣יר לֹֽא־יַרְבֶּ֗ה וְהַדַּל֙ לֹ֣א יַמְעִ֔יט מִֽמַּחֲצִ֖ית הַשָּׁ֑קֶל לָתֵת֙ אֶת־תְּרוּמַ֣ת יְהוָ֔ה לְכַפֵּ֖ר עַל־נַפְשֹׁתֵיכֶֽם׃ 16 וְלָקַחְתָּ֞ אֶת־כֶּ֣סֶף הַכִּפֻּרִ֗ים מֵאֵת֙ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְנָתַתָּ֣ אֹת֔וֹ עַל־עֲבֹדַ֖ת אֹ֣הֶל מוֹעֵ֑ד וְהָיָה֩ לִבְנֵ֨י יִשְׂרָאֵ֤ל לְזִכָּרוֹן֙ לִפְנֵ֣י יְהוָ֔ה לְכַפֵּ֖ר עַל־נַפְשֹׁתֵיכֶֽם׃ פ
17 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 18 וְעָשִׂ֜יתָ כִּיּ֥וֹר נְחֹ֛שֶׁת וְכַנּ֥וֹ נְחֹ֖שֶׁת לְרָחְצָ֑ה וְנָתַתָּ֣ אֹת֗וֹ בֵּֽין־אֹ֤הֶל מוֹעֵד֙ וּבֵ֣ין הַמִּזְבֵּ֔חַ וְנָתַתָּ֥ שָׁ֖מָּה מָֽיִם׃ 19 וְרָחֲצ֛וּ אַהֲרֹ֥ן וּבָנָ֖יו מִמֶּ֑נּוּ אֶת־יְדֵיהֶ֖ם וְאֶת־רַגְלֵיהֶֽם׃ 20 בְּבֹאָ֞ם אֶל־אֹ֧הֶל מוֹעֵ֛ד יִרְחֲצוּ־מַ֖יִם וְלֹ֣א יָמֻ֑תוּ א֣וֹ בְגִשְׁתָּ֤ם אֶל־הַמִּזְבֵּ֨חַ֙ לְשָׁרֵ֔ת לְהַקְטִ֥יר אִשֶּׁ֖ה לַֽיהוָֽה׃ 21 וְרָחֲצ֛וּ יְדֵיהֶ֥ם וְרַגְלֵיהֶ֖ם וְלֹ֣א יָמֻ֑תוּ וְהָיְתָ֨ה לָהֶ֧ם חָק־עוֹלָ֛ם ל֥וֹ וּלְזַרְע֖וֹ לְדֹרֹתָֽם׃ פ
22 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 23 וְאַתָּ֣ה קַח־לְךָ֮ בְּשָׂמִ֣ים רֹאשׁ֒ מָר־דְּרוֹר֙ חֲמֵ֣שׁ מֵא֔וֹת וְקִנְּמָן־בֶּ֥שֶׂם מַחֲצִית֖וֹ חֲמִשִּׁ֣ים וּמָאתָ֑יִם וּקְנֵה־בֹ֖שֶׂם חֲמִשִּׁ֥ים וּמָאתָֽיִם׃ 24 וְקִדָּ֕ה חֲמֵ֥שׁ מֵא֖וֹת בְּשֶׁ֣קֶל הַקֹּ֑דֶשׁ וְשֶׁ֥מֶן זַ֖יִת הִֽין׃ 25 וְעָשִׂ֣יתָ אֹת֗וֹ שֶׁ֚מֶן מִשְׁחַת־קֹ֔דֶשׁ רֹ֥קַח מִרְקַ֖חַת מַעֲשֵׂ֣ה רֹקֵ֑חַ שֶׁ֥מֶן מִשְׁחַת־קֹ֖דֶשׁ יִהְיֶֽה׃ 26 וּמָשַׁחְתָּ֥ ב֖וֹ אֶת־אֹ֣הֶל מוֹעֵ֑ד וְאֵ֖ת אֲר֥וֹן הָעֵדֻֽת׃ 27 וְאֶת־הַשֻּׁלְחָן֙ וְאֶת־כָּל־כֵּלָ֔יו וְאֶת־הַמְּנֹרָ֖ה וְאֶת־כֵּלֶ֑יהָ וְאֵ֖ת מִזְבַּ֥ח הַקְּטֹֽרֶת׃ 28 וְאֶת־מִזְבַּ֥ח הָעֹלָ֖ה וְאֶת־כָּל־כֵּלָ֑יו וְאֶת־הַכִּיֹּ֖ר וְאֶת־כַּנּֽוֹ׃ 29 וְקִדַּשְׁתָּ֣ אֹתָ֔ם וְהָי֖וּ קֹ֣דֶשׁ קָֽדָשִׁ֑ים כָּל־הַנֹּגֵ֥עַ בָּהֶ֖ם יִקְדָּֽשׁ׃ 30 וְאֶת־אַהֲרֹ֥ן וְאֶת־בָּנָ֖יו תִּמְשָׁ֑ח וְקִדַּשְׁתָּ֥ אֹתָ֖ם לְכַהֵ֥ן לִֽי׃ 31 וְאֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל תְּדַבֵּ֣ר לֵאמֹ֑ר שֶׁ֠מֶן מִשְׁחַת־קֹ֨דֶשׁ יִהְיֶ֥ה זֶ֛ה לִ֖י לְדֹרֹתֵיכֶֽם׃ 32 עַל־בְּשַׂ֤ר אָדָם֙ לֹ֣א יִיסָ֔ךְ וּבְמַ֨תְכֻּנְתּ֔וֹ לֹ֥א תַעֲשׂ֖וּ כָּמֹ֑הוּ קֹ֣דֶשׁ ה֔וּא קֹ֖דֶשׁ יִהְיֶ֥ה לָכֶֽם׃ 33 אִ֚ישׁ אֲשֶׁ֣ר יִרְקַ֣ח כָּמֹ֔הוּ וַאֲשֶׁ֥ר יִתֵּ֛ן מִמֶּ֖נּוּ עַל־זָ֑ר וְנִכְרַ֖ת מֵעַמָּֽיו׃ ס
34 וַיֹּאמֶר֩ יְהוָ֨ה אֶל־מֹשֶׁ֜ה קַח־לְךָ֣ סַמִּ֗ים נָטָ֤ף ׀ וּשְׁחֵ֨לֶת֙ וְחֶלְבְּנָ֔ה סַמִּ֖ים וּלְבֹנָ֣ה זַכָּ֑ה בַּ֥ד בְּבַ֖ד יִהְיֶֽה׃ 35 וְעָשִׂ֤יתָ אֹתָהּ֙ קְטֹ֔רֶת רֹ֖קַח מַעֲשֵׂ֣ה רוֹקֵ֑חַ מְמֻלָּ֖ח טָה֥וֹר קֹֽדֶשׁ׃ 36 וְשָֽׁחַקְתָּ֣ מִמֶּנָּה֮ הָדֵק֒ וְנָתַתָּ֨ה מִמֶּ֜נָּה לִפְנֵ֤י הָעֵדֻת֙ בְּאֹ֣הֶל מוֹעֵ֔ד אֲשֶׁ֛ר אִוָּעֵ֥ד לְךָ֖ שָׁ֑מָּה קֹ֥דֶשׁ קָֽדָשִׁ֖ים תִּהְיֶ֥ה לָכֶֽם׃ 37 וְהַקְּטֹ֨רֶת֙ אֲשֶׁ֣ר תַּעֲשֶׂ֔ה בְּמַ֨תְכֻּנְתָּ֔הּ לֹ֥א תַעֲשׂ֖וּ לָכֶ֑ם קֹ֛דֶשׁ תִּהְיֶ֥ה לְךָ֖ לַיהוָֽה׃ 38 אִ֛ישׁ אֲשֶׁר־יַעֲשֶׂ֥ה כָמ֖וֹהָ לְהָרִ֣יחַ בָּ֑הּ וְנִכְרַ֖ת מֵעַמָּֽיו׃ ס
1 Edhe do të bënjç therorenë që të tymonjç me thimiamë, të bënjç atë prei druje shittimi, 2 një kut të gjatë, e një kut të gjërë; të jetë me katrë çipe, edhe (të jetë) dy kut e lartë, krahët’ e asai (të jenë) prei një gjëje. 3 Edhe ta mbulonjç përqark me ar të këthiellëtë, kryet’ e asai, e ijet’ e asai përqark, e krahët’ e asai, edhe t’i bënjç asai një kurorë t’artë përqark. 4 Edhe t’i bënjç asai dy rrathë t’artë ndënë kurorët t’asai, t’i bënjç (ato) afërë të dy çipevet asai mbë të dy ijet e asai, edhe të jenë vënde për shulet, që të mbanjënë atë me ata. 5 Edhe të bënjç shuletë prei druje shittimi, edhe t’i mbulonjç përqark me ar. 6 Edhe të vësh atë kundruell kurtinësë, që (është) përpara arkësë deshmimit, kundruell shpërblimtoresë që është mbi deshmiminë, atie ku do të dukem ty. 7 Edhe Aaroni do të tymonjë mbi atë me thimiamë ere të mirë mëngjes për mëngjes; do të tymonjë mbi atë, kur të bënjë gati kandiletë. 8 Edhe Aaroni kur të dhezë kandiletë, të tymonjë mbi atë, thimiamë kurdo përpara Zotit ndë brezat tuai. 9 Mos bini thimiamë të huajë mbi atë, as kurban të diegurë gjithë, as dhuratë (të ngrëni), as mos derthç mbi atë kurban të piri. 10 Edhe Aaroni do të bënjë shpërblim mbi brirët t’asai një herë ndë vit, me gjakun’ e dhuratësë shpërblimit për faj; një herë ndë vit do të bënjë shpërblim mbi atë ndër brezat tuai, këjo (është) fort e shënjtëruarë te Zoti.
11 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 12 Kur të marrç kryet’ (e emëravet) të bijet Israilit pas numërit atyre, atëhere çdo njeri t’i apë Zotit shkëmbesë për shpirtin’ e ti, kur të nëmëronjç ata, që të mos vinjë ndonjë plagë mbi ata, kur t’i numëronjç, 13 këtë do t’apënë; gjithëkush të shkonjë ndë të numëruarët, gjymësë shiklle pas shikllësë vëndit mirë (shiklla [është] njëzet gjerahe) gjymësë shiklle (të jetë) dhurata e Zotit; 14 gjithëkush të shkojë ndë të numëruarët, që nga njëzet viet e përpietë ndë moshë, do t’i apë dhuratë Zotit. 15 I pasuri të mos apë më tepërë, edhe i vobegu të mos apë më pak së gjymësë shiklle, kur t’i apënë dhuratë Zotit, që të bënjënë çkëmbesë për shpirtërat tuai. 16 Edhe të marrç argjëndin’ e çkëmbesësë nga të bijt’ e Israilit, edhe ta përndorç për shërbesën’ e tendësë përmbëledhëjesë, edhe do të jetë te të bijt’ e Israilit për të përmëndurë përpara Zotit, që të bënetë çkëmbesë për shpirtërat tuai.
17 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 18 Edhe të bënjç një lanjëtore të ramtë, edhe (të bënjç) shtresën’ e asai të ramtë, që të lahenë, edhe ta vësh atë ndërmest tendësë përmbëledhëjesë e theroresë, edhe të vësh ujë nd’atë, 19 edhe Aaroni edhe të bijt’ e ati do të lanjënë duart e tyre e këmbët’ e tyre prei asai; 20 kur të hynjënë ndë tendët të përmbëledhëjesë, të lahenë me ujë, që të mos vdesënë, a kur t’i afrohenë theroresë për të bërë punën’ e lutëjesë, që të diegënë kurbanënë që bënetë ndë zjarr për Zotinë. 21 Atëhere të lanjënë duart’ e tyre e këmbët’ e tyre, që të mos vdesënjë; edhe ky do të jetë një nom i përhershim ndër ata, nd’atë edhe ndë farët t’ati ndër brezat t’atyre.
22 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 23 Edhe ti merr për vetëhenë tënde erëra të sgjedhura, pesë qint (shiklla) smirnë të këthiellëtë, edhe qinnamon me erë sa gjymësën’ e asai, dy qint e pesëdhietë (shiklla), edhe kallam me erë dy qint e pesëdhietë (shiklla), 24 edhe pesëqind (shiklla) kassi, pas shikllësë vëndit mirë, edhe një hin val ulliri, 25 edhe do t’e bënjç atë val të shënjtëruarë për të lyerë, të lyerë me erë pas mieshtrisë ati që bën erëra; do të jetë val i shënjtëruarë për të lyerë. 26 Edhe të lyenjç me atë tendën’ e përmbëledhëjesë, edhe arkën’ e deshmimit, 27 edhe truvezën’ edhe gjith’ enët’ e asai, edhe kandilen’ edhe enët’ e asai, edhe theroren’ e thimiamësë, 28 edhe theroren’ e kurbanit diegurë bashkë me enët e asai, edhe lanjëtoren’ edhe shtresën’ e asai. 29 Edhe t’i shënjtëronjsh ato, që të jenë fort të shënjtëruara, gjithëkush t’u piekë atyre, do të jet’ i shënjtëruarë.
30 Edhe të lyenjç Aaronin’ edhe bijt’ e ati, edhe t’i shënjtëronjç ata që të priftëronjën për mua. 31 Edhe t’u flaç të bijet Israilit, e t’u thuash: Ky do të jetë tek unë val i shënjtëruarë për të lyerë ndër brezat tuai, 32 mos derdhetë mbi mish njeriu, as të mos bëni (tiatërë) posi atë, pas të përzierit ati; ky (ësht’) i shënjtëruarë, (edhe) do të jetë i shënjtëruarë ndër ju; 33 kush të ndërtonjë posi atë, a kush ta përziejë atë me tiatërë gjë, do të shuhetë nga gjëndëja e ati.
34 Edhe Zoti i tha Moisiut: Merr për vetëhenë tënde erëra të mira, të pikuar’ erërash, e thua, e hallvanë, erëra të mira bashkë me livan të këthiellëtë, gjithësecila të ketë një (peshë), 35 edhe ta bënjç thimiamë të piekurë pas mieshtërisë ati që bën erëra të mira, të përzierë, të qëruarë, të shënjtëruarë, 36 edhe të shtypish (ca) nga këjo shumë të imëtë, edhe të vësh (ca) nga këjo përpara deshmimit ndë tendët të përmbëledhëjesë, atie tek do të dukem ty, do të jetë fort i shënjtëruarë ndër ju. 37 Edhe pas të përzierit kësaj thimiamë që do të bënjç, ju të mos bëni për vetëhenë tuai, do të jetë i shënjtëruarë te ti për Zotinë, 38 kush të bënjë (tiatërë) posi atë, që t’i marrë erë, do të shuhetë nga gjëndëja e ti.