1 הִנָּ֨ךְ יָפָ֤ה רַעְיָתִי֙ הִנָּ֣ךְ יָפָ֔ה עֵינַ֣יִךְ יוֹנִ֔ים מִבַּ֖עַד לְצַמָּתֵ֑ךְ שַׂעְרֵךְ֙ כְּעֵ֣דֶר הָֽעִזִּ֔ים שֶׁגָּלְשׁ֖וּ מֵהַ֥ר גִּלְעָֽד׃ 2 שִׁנַּ֨יִךְ֙ כְּעֵ֣דֶר הַקְּצוּב֔וֹת שֶׁעָל֖וּ מִן־הָרַחְצָ֑ה שֶׁכֻּלָּם֙ מַתְאִימ֔וֹת וְשַׁכֻּלָ֖ה אֵ֥ין בָּהֶֽם׃ 3 כְּח֤וּט הַשָּׁנִי֙ שִׂפְתֹתַ֔יִךְ וּמִדְבָּרֵ֖יךְ נָאוֶ֑ה כְּפֶ֤לַח הָֽרִמּוֹן֙ רַקָּתֵ֔ךְ מִבַּ֖עַד לְצַמָּתֵֽךְ׃ 4 כְּמִגְדַּ֤ל דָּוִיד֙ צַוָּארֵ֔ךְ בָּנ֖וּי לְתַלְפִּיּ֑וֹת אֶ֤לֶף הַמָּגֵן֙ תָּל֣וּי עָלָ֔יו כֹּ֖ל שִׁלְטֵ֥י הַגִּבּוֹרִֽים׃ 5 שְׁנֵ֥י שָׁדַ֛יִךְ כִּשְׁנֵ֥י עֳפָרִ֖ים תְּאוֹמֵ֣י צְבִיָּ֑ה הָרוֹעִ֖ים בַּשּׁוֹשַׁנִּֽים׃ 6 עַ֤ד שֶׁיָּפ֨וּחַ֙ הַיּ֔וֹם וְנָ֖סוּ הַצְּלָלִ֑ים אֵ֤לֶךְ לִי֙ אֶל־הַ֣ר הַמּ֔וֹר וְאֶל־גִּבְעַ֖ת הַלְּבוֹנָֽה׃ 7 כֻּלָּ֤ךְ יָפָה֙ רַעְיָתִ֔י וּמ֖וּם אֵ֥ין בָּֽךְ׃ ס
8 אִתִּ֤י מִלְּבָנוֹן֙ כַּלָּ֔ה אִתִּ֖י מִלְּבָנ֣וֹן תָּב֑וֹאִי תָּשׁ֣וּרִי ׀ מֵרֹ֣אשׁ אֲמָנָ֗ה מֵרֹ֤אשׁ שְׂנִיר֙ וְחֶרְמ֔וֹן מִמְּעֹנ֣וֹת אֲרָי֔וֹת מֵֽהַרְרֵ֖י נְמֵרִֽים׃ 9 לִבַּבְתִּ֖נִי אֲחֹתִ֣י כַלָּ֑ה לִבַּבְתִּ֨ינִי֙ בְּאַחַ֣ד מֵעֵינַ֔יִךְ בְּאַחַ֥ד עֲנָ֖ק מִצַּוְּרֹנָֽיִךְ׃ 10 מַה־יָּפ֥וּ דֹדַ֖יִךְ אֲחֹתִ֣י כַלָּ֑ה מַה־טֹּ֤בוּ דֹדַ֨יִךְ֙ מִיַּ֔יִן וְרֵ֥יחַ שְׁמָנַ֖יִךְ מִכָּל־בְּשָׂמִֽים׃ 11 נֹ֛פֶת תִּטֹּ֥פְנָה שִׂפְתוֹתַ֖יִךְ כַּלָּ֑ה דְּבַ֤שׁ וְחָלָב֙ תַּ֣חַת לְשׁוֹנֵ֔ךְ וְרֵ֥יחַ שַׂלְמֹתַ֖יִךְ כְּרֵ֥יחַ לְבָנֽוֹן׃ ס
12 גַּ֥ן ׀ נָע֖וּל אֲחֹתִ֣י כַלָּ֑ה גַּ֥ל נָע֖וּל מַעְיָ֥ן חָתֽוּם׃ 13 שְׁלָחַ֨יִךְ֙ פַּרְדֵּ֣ס רִמּוֹנִ֔ים עִ֖ם פְּרִ֣י מְגָדִ֑ים כְּפָרִ֖ים עִם־נְרָדִֽים׃ 14 נֵ֣רְדְּ ׀ וְכַרְכֹּ֗ם קָנֶה֙ וְקִנָּמ֔וֹן עִ֖ם כָּל־עֲצֵ֣י לְבוֹנָ֑ה מֹ֚ר וַאֲהָל֔וֹת עִ֖ם כָּל־רָאשֵׁ֥י בְשָׂמִֽים׃ 15 מַעְיַ֣ן גַּנִּ֔ים בְּאֵ֖ר מַ֣יִם חַיִּ֑ים וְנֹזְלִ֖ים מִן־לְבָנֽוֹן׃ 16 ע֤וּרִי צָפוֹן֙ וּב֣וֹאִי תֵימָ֔ן הָפִ֥יחִי גַנִּ֖י יִזְּל֣וּ בְשָׂמָ֑יו יָבֹ֤א דוֹדִי֙ לְגַנּ֔וֹ וְיֹאכַ֖ל פְּרִ֥י מְגָדָֽיו׃
Ai
1 Sa e bukur je, o mikja ime, sa e bukur je!
Si pëllumba sytë e tu
për nën vellon tënde,
flokët e tu si tufë dhish,
shpatit të Gileadit,
2 dhëmbët e tu si tufë delesh të qethura,
të gjitha dalë nga larja,
mbarsur me binjakë,
se asnjëra s'mbet pa pjellë.
3 Porsi fije të kuqe janë buzët e tua
e joshëse goja jote.
Porsi thelë shege janë mollëzat e tua
për nën vellon tënde.
4 Qafa jote, si kulla e Davidit,
ndërtuar me shtresa,
ku varen një mijë shqyte
me tërë mburojat e burrave trimoshë.
5 Dy gjinjtë e tu si dy kaproj
binjakë të drenushës,
kullotës ndër lilakë.
6 Pa pushuar era e ditës
e para se të zhduken hijet,
do të shkoj mbi malin e mirrës
e mbi kodrën e temjanit.
7 Krejt e bukur je, o mikja ime,
e asnjë të metë ti s'ke.
8 Me mua, o nuse,
me mua nga Libani eja,
zbrit nga maja e Amanasë,
nga majat e Senirit e Hermonit,
nga strofujt e luanëve,
nga malet e leopardëve.
9 Ti ma vodhe zemrën,
motërza ime, nuse,
ti ma vodhe zemrën
veç me një shikim,
veç me njërin varg
të gushores sate.
10 Sa të këndshme janë
ato dhelet e tua,
o motërza ime, nuse!
Më dehëse se vera
janë dhelet e tua.
Të mermë vajrat e tu
mbi të gjitha erëzat.
11 Buzët e tua si hoje pikojnë, o nuse,
nën gjuhë mjaltë ke e qumësht,
porsi erë Libani era e petkut tënd.
12 Kopsht i ndryrë je ti, o motërza ime, nuse,
kopsht i ndryrë je ti e gurrë e vulosur.
13 Njomëzat e tua janë kopsht shegësh
me fryte të zgjedhura, me këna e nard,
14 me nard e shafran,
shavar e kanellë,
me çdo bimë temjani, mirre, aloeje
e me tëra kryeerëzat.
15 Burimi i kopshtit,
gurra e ujit të gjallë
që rrjedh nga Libani!
Ajo
16 Ngrihu, o murrlan,
eja ti, o jugë,
fryni në kopshtin tim,
që t'i përhapen erëzat
e brenda kopshtit të vet
të vijë i shtrenjti im
e t'i hajë ai
frytet më të mira.