1 לַמְנַצֵּ֥חַ עַֽל־יְדיּת֗וּן לְאָסָ֥ף מִזְמֽוֹר׃ 2 קוֹלִ֣י אֶל־אֱלֹהִ֣ים וְאֶצְעָ֑קָה קוֹלִ֥י אֶל־אֱ֝לֹהִ֗ים וְהַאֲזִ֥ין אֵלָֽי׃ 3 בְּי֥וֹם צָרָתִי֮ אֲדֹנָ֪י דָּ֫רָ֥שְׁתִּי יָדִ֤י ׀ לַ֣יְלָה נִ֭גְּרָה וְלֹ֣א תָפ֑וּג מֵאֲנָ֖ה הִנָּחֵ֣ם נַפְשִֽׁי׃ 4 אֶזְכְּרָ֣ה אֱלֹהִ֣ים וְאֶֽהֱמָיָ֑ה אָשִׂ֓יחָה ׀ וְתִתְעַטֵּ֖ף רוּחִ֣י סֶֽלָה׃ 5 אָ֭חַזְתָּ שְׁמֻר֣וֹת עֵינָ֑י נִ֝פְעַ֗מְתִּי וְלֹ֣א אֲדַבֵּֽר׃ 6 חִשַּׁ֣בְתִּי יָמִ֣ים מִקֶּ֑דֶם שְׁ֝נ֗וֹת עוֹלָמִֽים׃ 7 אֶֽזְכְּרָ֥ה נְגִינָתִ֗י בַּ֫לָּ֥יְלָה עִם־לְבָבִ֥י אָשִׂ֑יחָה וַיְחַפֵּ֥שׂ רוּחִֽי׃ 8 הַֽ֭לְעוֹלָמִים יִזְנַ֥ח ׀ אֲדֹנָ֑י וְלֹֽא־יֹסִ֖יף לִרְצ֣וֹת עֽוֹד׃ 9 הֶאָפֵ֣ס לָנֶ֣צַח חַסְדּ֑וֹ גָּ֥מַר אֹ֝֗מֶר לְדֹ֣ר וָדֹֽר׃ 10 הֲשָׁכַ֣ח חַנּ֣וֹת אֵ֑ל אִם־קָפַ֥ץ בְּ֝אַ֗ף רַחֲמָ֥יו סֶֽלָה׃ 11 וָ֭אֹמַר חַלּ֣וֹתִי הִ֑יא שְׁ֝נ֗וֹת יְמִ֣ין עֶלְיֽוֹן׃ 12 אֶזְכֹּ֥יר מַֽעַלְלֵי־יָ֑הּ כִּֽי־אֶזְכְּרָ֖ה מִקֶּ֣דֶם פִּלְאֶֽךָ׃ 13 וְהָגִ֥יתִי בְכָל־פָּעֳלֶ֑ךָ וּֽבַעֲלִ֖ילוֹתֶ֣יךָ אָשִֽׂיחָה׃ 14 אֱ֭לֹהִים בַּקֹּ֣דֶשׁ דַּרְכֶּ֑ךָ מִי־אֵ֥ל גָּ֝ד֗וֹל כֵּֽאלֹהִֽים׃ 15 אַתָּ֣ה הָ֭אֵל עֹ֣שֵׂה פֶ֑לֶא הוֹדַ֖עְתָּ בָעַמִּ֣ים עֻזֶּֽךָ׃ 16 גָּאַ֣לְתָּ בִּזְר֣וֹעַ עַמֶּ֑ךָ בְּנֵי־יַעֲקֹ֖ב וְיוֹסֵ֣ף סֶֽלָה׃ 17 רָ֘א֤וּךָ מַּ֨יִם ׀ אֱֽלֹהִ֗ים רָא֣וּךָ מַּ֣יִם יָחִ֑ילוּ אַ֝֗ף יִרְגְּז֥וּ תְהֹמֽוֹת׃ 18 זֹ֤רְמוּ מַ֨יִם ׀ עָב֗וֹת ק֖וֹל נָתְנ֣וּ שְׁחָקִ֑ים אַף־חֲ֝צָצֶ֗יךָ יִתְהַלָּֽכוּ׃ 19 ק֤וֹל רַעַמְךָ֨ ׀ בַּגַּלְגַּ֗ל הֵאִ֣ירוּ בְרָקִ֣ים תֵּבֵ֑ל רָגְזָ֖ה וַתִּרְעַ֣שׁ הָאָֽרֶץ׃ 20 בַּיָּ֤ם דַּרְכֶּ֗ךָ וּֽ֭שְׁבִֽילְיךָ בְּמַ֣יִם רַבִּ֑ים וְ֝עִקְּבוֹתֶ֗יךָ לֹ֣א נֹדָֽעוּ׃ 21 נָחִ֣יתָ כַצֹּ֣אן עַמֶּ֑ךָ בְּֽיַד־מֹשֶׁ֥ה וְאַהֲרֹֽן׃
1 Mjeshtrit të korit. Për Jedutunin. Psalm i Asafit.
2 Me zërin tim i thërras Perëndisë,
me zërin tim i drejtohem Perëndisë
dhe ai më dëgjon.
3 E kërkova Zotin ditën e fatkeqësisë sime,
tërë natën i ngrita duart drejt tij pa u lodhur,
por shpirti im nuk gjeti ngushëllim.
4 Kujtoj Perëndinë e ofshaj,
përsiatem e më merret fryma. selah
5 Qepallat e syve m'i ke mbajtur hapur ti,
jam i tronditur e nuk flas dot.
6 Më kujtohen ditët e shkuara,
vitet e kaluara qëmoti.
7 Më kujtohen këngët e mia,
natën mendoj në zemrën time,
shpirti im kërkon të dijë.
8 A mos ka hequr dorë Zoti përgjithmonë?
Mos nuk do të na përkrahë më?
9 Mos mori fund përgjithmonë mirësia e tij?
Kaq ishte premtimi i tij brez pas brezi?
10 Mos ka harruar Perëndia të ketë mëshirë?
Mos nuk është më i dhembshur,
se është i zemëruar? selah
11 Ndaj dhe thashë: «Kjo më lëndon,
se ka ndryshuar e djathta e të Tejlartit».
12 Sjell ndër mend veprat e Zotit,
më kujtohen mrekullitë e tij të moçme.
13 Përsiat gjithë punët e tua,
mendohem për bëmat e tua.
14 O Perëndi, udha jote është e shenjtë,
cili perëndi është i madh si Perëndia ynë?
15 Ti je Perëndia që bën mrekulli,
fuqinë tënde e shfaqe ndër popuj.
16 Me forcën e krahut tënd e shpëtove popullin tënd,
pasardhësit e Jakobit e të Jozefit. selah
17 Të panë ujërat, o Perëndi,
të panë ujërat e u tmerruan,
edhe humnerat u drodhën.
18 Retë derdhën ujërat me rrëmbim,
mes tyre jehuan gjëmime
dhe shigjetat e tua vërshuan.
19 Gjëmimi yt jehoi nëpër stuhi,
vetëtimat shndritën botën,
toka u drodh e u trand.
20 Nëpër det ishte udha jote,
shtigjet e tua mes ujërash të shumtë
dhe gjurmët e tua nuk i njihte askush.
21 I prive popullit tënd si grigjës,
me dorën e Moisiut dhe të Aronit.