1 לַמְנַצֵּ֣חַ עַל־שֹׁ֭שַׁנִּים לִבְנֵי־קֹ֑רַח מַ֝שְׂכִּ֗יל שִׁ֣יר יְדִידֹֽת׃ 2 רָ֘חַ֤שׁ לִבִּ֨י ׀ דָּ֘בָ֤ר ט֗וֹב אֹמֵ֣ר אָ֭נִי מַעֲשַׂ֣י לְמֶ֑לֶךְ לְ֝שׁוֹנִ֗י עֵ֤ט ׀ סוֹפֵ֬ר מָהִֽיר׃ 3 יָפְיָפִ֡יתָ מִבְּנֵ֬י אָדָ֗ם ה֣וּצַק חֵ֭ן בְּשְׂפְתוֹתֶ֑יךָ עַל־כֵּ֤ן בֵּֽרַכְךָ֖ אֱלֹהִ֣ים לְעוֹלָֽם׃ 4 חֲגֽוֹר־חַרְבְּךָ֣ עַל־יָרֵ֣ךְ גִּבּ֑וֹר ה֝וֹדְךָ֗ וַהֲדָרֶֽךָ׃ 5 וַהֲדָ֬רְךָ֨ ׀ צְלַ֬ח רְכַ֗ב עַֽל־דְּבַר־אֱ֭מֶת וְעַנְוָה־צֶ֑דֶק וְתוֹרְךָ֖ נוֹרָא֣וֹת יְמִינֶֽךָ׃ 6 חִצֶּ֗יךָ שְׁנ֫וּנִ֥ים עַ֭מִּים תַּחְתֶּ֣יךָ יִפְּל֑וּ בְּ֝לֵ֗ב אוֹיְבֵ֥י הַמֶּֽלֶךְ׃ 7 כִּסְאֲךָ֣ אֱ֭לֹהִים עוֹלָ֣ם וָעֶ֑ד שֵׁ֥בֶט מִ֝ישֹׁ֗ר שֵׁ֣בֶט מַלְכוּתֶֽךָ׃ 8 אָהַ֣בְתָּ צֶּדֶק֮ וַתִּשְׂנָ֫א רֶ֥שַׁע עַל־כֵּ֤ן ׀ מְשָׁחֲךָ֡ אֱלֹהִ֣ים אֱ֭לֹהֶיךָ שֶׁ֥מֶן שָׂשֹׂ֗ון מֵֽחֲבֵרֶֽיךָ׃ 9 מֹר־וַאֲהָל֣וֹת קְ֭צִיעוֹת כָּל־בִּגְדֹתֶ֑יךָ מִֽן־הֵ֥יכְלֵי שֵׁ֝֗ן מִנִּ֥י שִׂמְּחֽוּךָ׃ 10 בְּנ֣וֹת מְ֭לָכִים בְּיִקְּרוֹתֶ֑יךָ נִצְּבָ֥ה שֵׁגַ֥ל לִֽ֝ימִינְךָ֗ בְּכֶ֣תֶם אוֹפִֽיר׃ 11 שִׁמְעִי־בַ֣ת וּ֭רְאִי וְהַטִּ֣י אָזְנֵ֑ךְ וְשִׁכְחִ֥י עַ֝מֵּ֗ךְ וּבֵ֥ית אָבִֽיךְ׃ 12 וְיִתְאָ֣ו הַמֶּ֣לֶךְ יָפְיֵ֑ךְ כִּי־ה֥וּא אֲ֝דֹנַ֗יִךְ וְהִשְׁתַּֽחֲוִי־לֽוֹ׃ 13 וּבַֽת־צֹ֨ר ׀ בְּ֭מִנְחָה פָּנַ֥יִךְ יְחַלּ֗וּ עֲשִׁ֣ירֵי עָֽם׃ 14 כָּל־כְּבוּדָּ֣ה בַת־מֶ֣לֶךְ פְּנִ֑ימָה מִֽמִּשְׁבְּצ֖וֹת זָהָ֣ב לְבוּשָֽׁהּ׃ 15 לִרְקָמוֹת֮ תּוּבַ֪ל לַ֫מֶּ֥לֶךְ בְּתוּל֣וֹת אַ֭חֲרֶיהָ רֵעוֹתֶ֑יהָ מ֖וּבָא֣וֹת לָֽךְ׃ 16 תּ֖וּבַלְנָה בִּשְׂמָחֹ֣ת וָגִ֑יל תְּ֝בֹאֶ֗ינָה בְּהֵ֣יכַל מֶֽלֶךְ׃ 17 תַּ֣חַת אֲ֭בֹתֶיךָ יִהְי֣וּ בָנֶ֑יךָ תְּשִׁיתֵ֥מוֹ לְ֝שָׂרִ֗ים בְּכָל־הָאָֽרֶץ׃ 18 אַזְכִּ֣ירָה שִׁ֭מְךָ בְּכָל־דֹּ֣ר וָדֹ֑ר עַל־כֵּ֥ן עַמִּ֥ים יְ֝הוֹדֻ֗ךָ לְעֹלָ֥ם וָעֶֽד׃
1 Mjeshtrit të korit. Në «Melodinë e Zambakut», himn i bijve të Korahut. Këngë dashurie.
2 Fjalë të mira më burojnë nga zemra,
mbretit këngën time ia kushtoj,
gjuha ime si pendë bukurshkruesi.
3 Ti je më i bukuri ndër bijtë e njerëzve,
nga buzët e tua rrjedh hijeshi,
ndaj dhe Perëndia të ka bekuar në amshim.
4 Ngjishe shpatën në ijë, o trim,
për shkëlqimin dhe madhështinë tënde.
5 Ec përpara me madhështi,
për çështjen e së vërtetës kalëro,
për butësinë e për drejtësinë.
E djathta jote të dëfteftë mrekullira.
6 Shigjetat e tua janë të mprehta
për zemrat e armiqve të mbretit.
Nën ty popuj do të bien.
7 Froni yt, o Perëndi, mbetet përjetë,
skeptri yt mbretëror, skeptër drejtësie.
8 Ti e do drejtësinë,
por urren paudhësinë.
Perëndia të vajosi, Perëndia yt,
me vaj ngazëllimi,
si askënd nga shokët e tu.
9 Petkat e tua mirrë, aloe e kasie kundërmojnë,
nga pallatet e tua të fildishta
tinguj harpash të gëzojnë.
10 Bija mbretërish ka në shpurën tënde,
një mbretëreshë në të djathtën tënde qëndron,
stolisur me ar Ofiri.
11 Dëgjo, o bijë! Shiko e mba vesh!
Harroje popullin tënd
e shtëpinë e atit tënd!
12 Mbretit do t'i pëlqejë bukuria jote,
ai do të jetë zotëria yt
dhe para tij do të përkulesh.
13 Bija e Tirit do të vijë me dhurata,
të pasurit e popullit do të kërkojnë pëlqimin tënd.
14 Brenda është bija e mbretit, tërë lavdi,
rrobat e saj me ar qëndisur.
15 Me rroba tërë qëndisma ia sjellin mbretit
e pas i vjen shpura e virgjëreshave,
shoqet, që para teje i paraqesin.
16 I sjellin me gëzim e me hare,
i çojnë në pallatin e mbretit.
17 Pas etërve do të vijnë bijtë e tu,
princa do t'i bësh në mbarë tokën.
18 Do ta përkujtoj emrin tënd brez pas brezi,
ndaj dhe popujt do të të falënderojnë përjetë e në amshim.