1 שִׁ֗יר הַֽמַּ֫עֲל֥וֹת זְכוֹר־יְהוָ֥ה לְדָוִ֑ד אֵ֝ת כָּל־עֻנּוֹתֽוֹ׃ 2 אֲשֶׁ֣ר נִ֭שְׁבַּע לַיהוָ֑ה נָ֝דַ֗ר לַאֲבִ֥יר יַעֲקֹֽב׃ 3 אִם־אָ֭בֹא בְּאֹ֣הֶל בֵּיתִ֑י אִם־אֶ֝עֱלֶ֗ה עַל־עֶ֥רֶשׂ יְצוּעָֽי׃ 4 אִם־אֶתֵּ֣ן שְׁנַ֣ת לְעֵינָ֑י לְֽעַפְעַפַּ֥י תְּנוּמָֽה׃ 5 עַד־אֶמְצָ֣א מָ֭קוֹם לַיהוָ֑ה מִ֝שְׁכָּנ֗וֹת לַאֲבִ֥יר יַעֲקֹֽב׃ 6 הִנֵּֽה־שְׁמַֽעֲנ֥וּהָ בְאֶפְרָ֑תָה מְ֝צָאנ֗וּהָ בִּשְׂדֵי־יָֽעַר׃ 7 נָב֥וֹאָה לְמִשְׁכְּנוֹתָ֑יו נִ֝שְׁתַּחֲוֶ֗ה לַהֲדֹ֥ם רַגְלָֽיו׃ 8 קוּמָ֣ה יְ֭הוָה לִמְנוּחָתֶ֑ךָ אַ֝תָּ֗ה וַאֲר֥וֹן עֻזֶּֽךָ׃ 9 כֹּהֲנֶ֥יךָ יִלְבְּשׁוּ־צֶ֑דֶק וַחֲסִידֶ֥יךָ יְרַנֵּֽנוּ׃ 10 בַּ֭עֲבוּר דָּוִ֣ד עַבְדֶּ֑ךָ אַל־תָּ֝שֵׁ֗ב פְּנֵ֣י מְשִׁיחֶֽךָ׃ 11 נִשְׁבַּֽע־יְהוָ֨ה ׀ לְדָוִ֡ד אֱמֶת֮ לֹֽא־יָשׁ֪וּב מִ֫מֶּ֥נָּה מִפְּרִ֥י בִטְנְךָ֑ אָ֝שִׁ֗ית לְכִסֵּא־לָֽךְ׃ 12 אִֽם־יִשְׁמְר֬וּ בָנֶ֨יךָ ׀ בְּרִיתִי֮ וְעֵדֹתִ֥י ז֗וֹ אֲלַ֫מְּדֵ֥ם גַּם־בְּנֵיהֶ֥ם עֲדֵי־עַ֑ד יֵ֝שְׁב֗וּ לְכִסֵּא־לָֽךְ׃ 13 כִּֽי־בָחַ֣ר יְהוָ֣ה בְּצִיּ֑וֹן אִ֝וָּ֗הּ לְמוֹשָׁ֥ב לֽוֹ׃ 14 זֹאת־מְנוּחָתִ֥י עֲדֵי־עַ֑ד פֹּֽה־אֵ֝שֵׁ֗ב כִּ֣י אִוִּתִֽיהָ׃ 15 צֵ֭ידָהּ בָּרֵ֣ךְ אֲבָרֵ֑ךְ אֶ֝בְיוֹנֶ֗יהָ אַשְׂבִּ֥יעַֽ לָֽחֶם׃ 16 וְֽ֭כֹהֲנֶיהָ אַלְבִּ֣ישׁ יֶ֑שַׁע וַ֝חֲסִידֶ֗יהָ רַנֵּ֥ן יְרַנֵּֽנוּ׃ 17 שָׁ֤ם אַצְמִ֣יחַ קֶ֣רֶן לְדָוִ֑ד עָרַ֥כְתִּי נֵ֝֗ר לִמְשִׁיחִֽי׃ 18 א֭וֹיְבָיו אַלְבִּ֣ישׁ בֹּ֑שֶׁת וְ֝עָלָ֗יו יָצִ֥יץ נִזְרֽוֹ׃
1 Këngë shtegtimesh.
Kujto, o Zot, Davidin
dhe gjithë mundimet e tij,
2 si iu betua Zotit,
si iu zotua të fuqishmit të Jakobit:
3 «Nuk do të hyj nën pullazin e shtëpisë sime,
nuk do të bie në shtrojën e shtratit tim,
4 nuk do t'u jap gjumë syve të mi
e as dremitje qepallave të mia,
5 derisa të gjej një vend për Zotin,
një banesë për të fuqishmin e Jakobit».
6 Ja, dëgjuam se arka ishte në Efratë,
e gjetëm në fushat e Jaarit.
7 Le të hyjmë në banesën e Zotit,
le të përkulemi me nderim
te shtroja e këmbëve të tij.
8 Ngrihu, o Zot,
dhe eja në vendin e prehjes sate,
ti dhe arka jote e fuqishme.
9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi
dhe besnikët e tu le të brohorasin.
10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd,
mos e hidh poshtë të vajosurin tënd.
11 Zoti iu betua me të vërtetë Davidit
e nuk do ta shkelë betimin:
«Do të vë mbi fronin tënd
një nga frytet e barkut tënd.
12 Në mbajtshin bijtë e tu besëlidhjen time
dhe dëshmitë që do t'u mësoj,
edhe bijtë e tyre përgjithmonë
mbi fronin tënd do të ulen».
13 Ja, Zoti zgjodhi Sionin,
atë pëlqeu për banesë të tij.
14 «Ky do të jetë përjetë vendi i prehjes sime,
këtu do të banoj, se më pëlqen.
15 Prodhimet e tij do t'i bekoj pa masë,
të varfrit e tij do t'i ngij me bukë.
16 Priftërinjtë e tij do t'i vesh me shpëtim,
besnikët e tij do të brohorasin nga gëzimi.
17 Atje do t'i rrit Davidit një pinjoll ,
e kam gati llambën për të vajosurin tim.
18 Armiqtë e tij do t'i vesh me turp,
por mbi kokë do t'i shkëlqejë kurora».