1 פַּלְגֵי־מַ֣יִם לֶב־מֶ֭לֶךְ בְּיַד־יְהוָ֑ה עַֽל־כָּל־אֲשֶׁ֖ר יַחְפֹּ֣ץ יַטֶּֽנּוּ׃ 2 כָּֽל־דֶּרֶךְ־אִ֭ישׁ יָשָׁ֣ר בְּעֵינָ֑יו וְתֹכֵ֖ן לִבּ֣וֹת יְהוָֽה׃ 3 עֲ֭שֹׂה צְדָקָ֣ה וּמִשְׁפָּ֑ט נִבְחָ֖ר לַיהוָ֣ה מִזָּֽבַח׃ 4 רוּם־עֵ֭ינַיִם וּרְחַב־לֵ֑ב נִ֖ר רְשָׁעִ֣ים חַטָּֽאת׃ 5 מַחְשְׁב֣וֹת חָ֭רוּץ אַךְ־לְמוֹתָ֑ר וְכָל־אָ֝֗ץ אַךְ־לְמַחְסֽוֹר׃ 6 פֹּ֣עַל א֭וֹצָרוֹת בִּלְשֹׁ֣ון שָׁ֑קֶר הֶ֥בֶל נִ֝דָּ֗ף מְבַקְשֵׁי־מָֽוֶת׃ 7 שֹׁד־רְשָׁעִ֥ים יְגוֹרֵ֑ם כִּ֥י מֵ֝אֲנ֗וּ לַעֲשֹׂ֥ות מִשְׁפָּֽט׃ 8 הֲפַכְפַּ֬ךְ דֶּ֣רֶךְ אִ֣ישׁ וָזָ֑ר וְ֝זַ֗ךְ יָשָׁ֥ר פָּעֳלֽוֹ׃ 9 ט֗וֹב לָשֶׁ֥בֶת עַל־פִּנַּת־גָּ֑ג מֵאֵ֥שֶׁת מִ֝דְיָנִ֗ים וּבֵ֥ית חָֽבֶר׃ 10 נֶ֣פֶשׁ רָ֭שָׁע אִוְּתָה־רָ֑ע לֹא־יֻחַ֖ן בְּעֵינָ֣יו רֵעֵֽהוּ׃ 11 בַּעְנָשׁ־לֵ֭ץ יֶחְכַּם־פֶּ֑תִי וּבְהַשְׂכִּ֥יל לְ֝חָכָ֗ם יִקַּח־דָּֽעַת׃ 12 מַשְׂכִּ֣יל צַ֭דִּיק לְבֵ֣ית רָשָׁ֑ע מְסַלֵּ֖ף רְשָׁעִ֣ים לָרָֽע׃ 13 אֹטֵ֣ם אָ֭זְנוֹ מִזַּעֲקַת־דָּ֑ל גַּֽם־ה֥וּא יִ֝קְרָ֗א וְלֹ֣א יֵעָנֶֽה׃ 14 מַתָּ֣ן בַּ֭סֵּתֶר יִכְפֶּה־אָ֑ף וְשֹׁ֥חַד בַּ֝חֵ֗ק חֵמָ֥ה עַזָּֽה׃ 15 שִׂמְחָ֣ה לַ֭צַּדִּיק עֲשֹׂ֣ות מִשְׁפָּ֑ט וּ֝מְחִתָּ֗ה לְפֹ֣עֲלֵי אָֽוֶן׃ 16 אָדָ֗ם תּ֭וֹעֶה מִדֶּ֣רֶךְ הַשְׂכֵּ֑ל בִּקְהַ֖ל רְפָאִ֣ים יָנֽוּחַ׃ 17 אִ֣ישׁ מַ֭חְסוֹר אֹהֵ֣ב שִׂמְחָ֑ה אֹהֵ֥ב יַֽיִן־וָ֝שֶׁ֗מֶן לֹ֣א יַעֲשִֽׁיר׃ 18 כֹּ֣פֶר לַצַּדִּ֣יק רָשָׁ֑ע וְתַ֖חַת יְשָׁרִ֣ים בּוֹגֵֽד׃ 19 ט֗וֹב שֶׁ֥בֶת בְּאֶֽרֶץ־מִדְבָּ֑ר מֵאֵ֖שֶׁת מִדְוָנִ֣ים וָכָֽעַס׃ 20 אוֹצָ֤ר ׀ נֶחְמָ֣ד וָ֭שֶׁמֶן בִּנְוֵ֣ה חָכָ֑ם וּכְסִ֖יל אָדָ֣ם יְבַלְּעֶֽנּוּ׃ 21 רֹ֭דֵף צְדָקָ֣ה וָחָ֑סֶד יִמְצָ֥א חַ֝יִּ֗ים צְדָקָ֥ה וְכָבֽוֹד׃ 22 עִ֣יר גִּ֭בֹּרִים עָלָ֣ה חָכָ֑ם וַ֝יֹּ֗רֶד עֹ֣ז מִבְטֶחָֽה׃ 23 שֹׁמֵ֣ר פִּ֭יו וּלְשׁוֹנ֑וֹ שֹׁמֵ֖ר מִצָּר֣וֹת נַפְשֹֽׁו׃ 24 זֵ֣ד יָ֭הִיר לֵ֣ץ שְׁמ֑וֹ ע֝וֹשֶׂ֗ה בְּעֶבְרַ֥ת זָדֽוֹן׃ 25 תַּאֲוַ֣ת עָצֵ֣ל תְּמִיתֶ֑נּוּ כִּֽי־מֵאֲנ֖וּ יָדָ֣יו לַעֲשֹֽׂות׃ 26 כָּל־הַ֭יּוֹם הִתְאַוָּ֣ה תַאֲוָ֑ה וְצַדִּ֥יק יִ֝תֵּ֗ן וְלֹ֣א יַחְשֹֽׂךְ׃ 27 זֶ֣בַח רְ֭שָׁעִים תּוֹעֵבָ֑ה אַ֝֗ף כִּֽי־בְזִמָּ֥ה יְבִיאֶֽנּוּ׃ 28 עֵד־כְּזָבִ֥ים יֹאבֵ֑ד וְאִ֥ישׁ שׁ֝וֹמֵ֗עַ לָנֶ֥צַח יְדַבֵּֽר׃ 29 הֵעֵ֬ז אִ֣ישׁ רָשָׁ֣ע בְּפָנָ֑יו וְ֝יָשָׁ֗ר ה֤וּא ׀ יָכִ֬ין דַּרְכֹּֽיו ׃ 30 אֵ֣ין חָ֭כְמָה וְאֵ֣ין תְּבוּנָ֑ה וְאֵ֥ין עֵ֝צָ֗ה לְנֶ֣גֶד יְהוָֽה׃ פ
31 ס֗וּס מ֭וּכָן לְי֣וֹם מִלְחָמָ֑ה וְ֝לַֽיהוָ֗ה הַתְּשׁוּעָֽה׃
1 Zemra e mbretit është si rrjedhë uji në dorën e Zotit,
ai e kthen nga t'ia ketë ënda.
2 Njeriut i duken të drejta të gjitha rrugët,
por zemrat i peshon Zoti.
3 Të zbatosh të drejtën e drejtësinë
i pëlqen Zotit më shumë se flijimet.
4 Dritë e të paudhëve është mëkati,
shikim poshtërues e zemër mburracake.
5 Synimet e zelltarit sjellin mbarësi,
por kushdo që ngutet përfundon në skamje.
6 Thesaret e mbledhura me gënjeshtra
janë si avulli i davaritur nga ndjekësit e vdekjes.
7 Të paudhët i zvarrit dhuna e vet,
sepse i kundërvihen drejtësisë.
8 Udha e fajtorit është e shtrembër,
vepra e të pastrit është e drejtë.
9 Është më mirë të banosh në qoshen e një pullazi,
se të ndash shtëpinë me një grua grindavece.
10 Shpirti i të paudhit dëshiron të keqen
e para tij s'gjen falje as i afërti.
11 Kur ndëshkohet përqeshësi, urtohet thjeshtaku,
kur mësohet i urti, nxë dijen.
12 I drejti e vëzhgon shtëpinë e të paudhit,
i plandos të paudhët në zezonë.
13 Kush mbyll veshët ndaj britmës së skamnorit,
do të bërtasë vetë e nuk do të marrë përgjigje.
14 Dhurata e fshehtë zbut zemërimin
mita e dhënë nën dorë, tërbimin.
15 I drejti gëzohet kur bëhet drejtësia,
por bakëqijtë tmerrohen.
16 Njeriu që shmanget nga udha e mençurisë
do të prehet në botën e hijeve.
17 Kush jepet pas kënaqësisë është njeri i skamur,
kush jepet pas verës e vajrave erëmirë nuk do të pasurohet.
18 I paudhi do të paguajë për të drejtin,
e i prapi për të mbarin.
19 Më mirë të banosh në vend të shkretë,
se me një grua grindavece e zemërake.
20 Thesare tërheqëse e vajra erëmirë në shtëpinë e të urtit,
por i përlan i marri.
21 Kush ndjek drejtësinë e mirësinë,
do të gjejë jetë, drejtësi e nder.
22 I urti e sulmon qytetin e të fortëve,
ia shemb fortesën ku e kishte varur shpresën.
23 Kush mban gojën e gjuhën e vet,
ruan veten nga vështirësitë.
24 Krenari e mendjemadhi e kanë emrin përqeshës
dhe veprojnë me mburrje të tepërt.
25 Përtaci vdes nga dëshirat e veta,
se duart e tij s'duan të punojnë.
26 Lakmitari lakmon gjithë ditën,
i drejti jep pa kursim.
27 Flija e të paudhit është e neveritshme,
aq më tepër kur kushtohet me prapësi.
28 Dëshmitari i rremë do të marrë fund,
por njeriu që dëgjon do të flasë gjithmonë.
29 I paudhi vrenjt fytyrën,
por i drejti kalit sjelljen.
30 Nuk ka urti, s'ka mençuri
e s'ka këshillë përballë Zotit.
31 Kali është mbrehur për ditën e betejës,
por fitorja i përket Zotit.