1 לְֽ֭תַאֲוָה יְבַקֵּ֣שׁ נִפְרָ֑ד בְּכָל־תּ֝וּשִׁיָּ֗ה יִתְגַּלָּֽע׃ 2 לֹֽא־יַחְפֹּ֣ץ כְּ֭סִיל בִּתְבוּנָ֑ה כִּ֝֗י אִֽם־בְּהִתְגַּלּ֥וֹת לִבּֽוֹ׃ 3 בְּֽבוֹא־רָ֭שָׁע בָּ֣א גַם־בּ֑וּז וְֽעִם־קָל֥וֹן חֶרְפָּֽה׃ 4 מַ֣יִם עֲ֭מֻקִּים דִּבְרֵ֣י פִי־אִ֑ישׁ נַ֥חַל נֹ֝בֵ֗עַ מְק֣וֹר חָכְמָֽה׃ 5 שְׂאֵ֣ת פְּנֵי־רָשָׁ֣ע לֹא־ט֑וֹב לְהַטּ֥וֹת צַ֝דִּ֗יק בַּמִּשְׁפָּֽט׃ 6 שִׂפְתֵ֣י כְ֭סִיל יָבֹ֣אֽוּ בְרִ֑יב וּ֝פִ֗יו לְֽמַהֲלֻמ֥וֹת יִקְרָֽא׃ 7 פִּֽי־כְ֭סִיל מְחִתָּה־ל֑וֹ וּ֝שְׂפָתָ֗יו מוֹקֵ֥שׁ נַפְשֹֽׁו׃ 8 דִּבְרֵ֣י נִ֭רְגָּן כְּמִֽתְלַהֲמִ֑ים וְ֝הֵ֗ם יָרְד֥וּ חַדְרֵי־בָֽטֶן׃ 9 גַּ֭ם מִתְרַפֶּ֣ה בִמְלַאכְתּ֑וֹ אָ֥ח ה֝֗וּא לְבַ֣עַל מַשְׁחִֽית׃ 10 מִגְדַּל־עֹ֖ז שֵׁ֣ם יְהוָ֑ה בּֽוֹ־יָר֖וּץ צַדִּ֣יק וְנִשְׂגָּֽב׃ 11 ה֣וֹן עָ֭שִׁיר קִרְיַ֣ת עֻזּ֑וֹ וּכְחוֹמָ֥ה נִ֝שְׂגָּבָ֗ה בְּמַשְׂכִּיתֽוֹ׃ 12 לִפְנֵי־שֶׁ֭בֶר יִגְבַּ֣הּ לֵב־אִ֑ישׁ וְלִפְנֵ֖י כָב֣וֹד עֲנָוָֽה׃ 13 מֵשִׁ֣יב דָּ֭בָר בְּטֶ֣רֶם יִשְׁמָ֑ע אִוֶּ֥לֶת הִיא־ל֝֗וֹ וּכְלִמָּֽה׃ 14 רֽוּחַ־אִ֭ישׁ יְכַלְכֵּ֣ל מַחֲלֵ֑הוּ וְר֥וּחַ נְ֝כֵאָ֗ה מִ֣י יִשָּׂאֶֽנָּה׃ 15 לֵ֣ב נָ֭בוֹן יִקְנֶה־דָּ֑עַת וְאֹ֥זֶן חֲ֝כָמִ֗ים תְּבַקֶּשׁ־דָּֽעַת׃ 16 מַתָּ֣ן אָ֭דָם יַרְחִ֣יב ל֑וֹ וְלִפְנֵ֖י גְדֹלִ֣ים יַנְחֶֽנּוּ׃ 17 צַדִּ֣יק הָרִאשֹׁ֣ון בְּרִיב֑וֹ יּבָֽא ־רֵ֝עֵ֗הוּ וַחֲקָרֽוֹ׃ 18 מִ֭דְיָנִים יַשְׁבִּ֣ית הַגּוֹרָ֑ל וּבֵ֖ין עֲצוּמִ֣ים יַפְרִֽיד׃ 19 אָ֗ח נִפְשָׁ֥ע מִקִּרְיַת־עֹ֑ז וּ֝מִדְוָנִ֗ים כִּבְרִ֥יחַ אַרְמֽוֹן׃ 20 מִפְּרִ֣י פִי־אִ֭ישׁ תִּשְׂבַּ֣ע בִּטְנ֑וֹ תְּבוּאַ֖ת שְׂפָתָ֣יו יִשְׂבָּֽע׃ 21 מָ֣וֶת וְ֭חַיִּים בְּיַד־לָשֹׁ֑ון וְ֝אֹהֲבֶ֗יהָ יֹאכַ֥ל פִּרְיָֽהּ׃ 22 מָצָ֣א אִ֭שָּׁה מָ֣צָא ט֑וֹב וַיָּ֥פֶק רָ֝צ֗וֹן מֵיְהוָֽה׃ 23 תַּחֲנוּנִ֥ים יְדַבֶּר־רָ֑שׁ וְ֝עָשִׁ֗יר יַעֲנֶ֥ה עַזּֽוֹת׃ 24 אִ֣ישׁ רֵ֭עִים לְהִתְרֹעֵ֑עַ וְיֵ֥שׁ אֹ֝הֵ֗ב דָּבֵ֥ק מֵאָֽח׃
1 Kush ndjek tekat e veta, ndahet nga shokët,
shpërthen kundër çdo këshille.
2 Të marrin nuk e gëzon mençuria,
por shprehja e mendimeve të veta.
3 Bashkë me të ligun vjen edhe përçmimi,
bashkë me turpin vjen edhe poshtërimi.
4 Fjalët e gojës së njeriut janë ujëra të thella,
lum gufues është burimi i urtisë.
5 Nuk është mirë të mbështetësh të paudhin
e të përmbysësh të drejtin para gjyqit.
6 Buzët e të marrit çojnë në grindje
dhe goja e tij thërret për goditje.
7 Goja e të marrit është rrënimi i tij,
buzët e tij lak për jetën e vet.
8 Fjalët e shpifësit janë si gjella e shijshme,
zbresin gjer te zorrët e barkut.
9 Kush është i ngathët në punën e vet,
është vëlla me kryerrënuesin.
10 Kullë e fortë është emri i Zotit,
atje rend i drejti dhe është i mbrojtur.
11 Kamja e të pasurit është kështjella e tij,
mur i lartë në përfytyrimin e tij.
12 Mendjemadhësia e njeriut i prin rrënimit,
lavdisë i prin përulësia.
13 Turp e faqja e zezë
për kë përgjigjet para se të dëgjojë.
14 Shpirti e mbështet njeriun në sëmundje,
po shpirtin e pikëlluar kush do ta mëkëmbë?
15 Mendja e mprehtë e arrin njohjen,
njohjen e kërkon veshi i të urtëve.
16 Dhurata ia hap rrugët njeriut,
e udhëheq përpara të mëdhenjve.
17 Kush flet i pari në një zënkë, duket i drejtë,
por vjen tjetri dhe e heton.
18 Grindjet mbyllen me short,
shorti vendos edhe mes të fuqishmëve.
19 Një vëlla i fyer është më i fortë se një kështjellë;
grindjet janë si hekurat e një kulle.
20 Njeriu ngihet me çfarë nxjerr nga goja,
me çfarë del nga buzët e tij.
21 Vdekja e jeta varen nga gjuha,
kush e do atë, do t'ia hajë frytet.
22 Kush gjen një grua, ka gjetur të mirën,
ka fituar përkrahjen e Zotit.
23 Fjalët e skamnorit janë përgjërime,
ndërsa i pasuri përgjigjet vrazhdë.
24 Njeriu mund ta pësojë nga miqtë,
por miku mund të jetë më i shtrenjtë se vëllai.