1 כְּדַבֵּ֤ר אֶפְרַ֨יִם֙ רְתֵ֔ת נָשָׂ֥א ה֖וּא בְּיִשְׂרָאֵ֑ל וַיֶּאְשַׁ֥ם בַּבַּ֖עַל וַיָּמֹֽת׃ 2 וְעַתָּ֣ה ׀ יוֹסִ֣פוּ לַחֲטֹ֗א וַיַּעְשׂ֣וּ לָהֶם֩ מַסֵּכָ֨ה מִכַּסְפָּ֤ם כִּתְבוּנָם֙ עֲצַבִּ֔ים מַעֲשֵׂ֥ה חָרָשִׁ֖ים כֻּלֹּ֑ה לָהֶם֙ הֵ֣ם אֹמְרִ֔ים זֹבְחֵ֣י אָדָ֔ם עֲגָלִ֖ים יִשָּׁקֽוּן׃ 3 לָכֵ֗ן יִֽהְיוּ֙ כַּעֲנַן־בֹּ֔קֶר וְכַטַּ֖ל מַשְׁכִּ֣ים הֹלֵ֑ךְ כְּמֹץ֙ יְסֹעֵ֣ר מִגֹּ֔רֶן וּכְעָשָׁ֖ן מֵאֲרֻבָּֽה׃ 4 וְאָנֹכִ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם וֵאלֹהִ֤ים זֽוּלָתִי֙ לֹ֣א תֵדָ֔ע וּמוֹשִׁ֥יעַ אַ֖יִן בִּלְתִּֽי׃ 5 אֲנִ֥י יְדַעְתִּ֖יךָ בַּמִּדְבָּ֑ר בְּאֶ֖רֶץ תַּלְאֻבֽוֹת׃ 6 כְּמַרְעִיתָם֙ וַיִּשְׂבָּ֔עוּ שָׂבְע֖וּ וַיָּ֣רָם לִבָּ֑ם עַל־כֵּ֖ן שְׁכֵחֽוּנִי׃ 7 וָאֱהִ֥י לָהֶ֖ם כְּמוֹ־שָׁ֑חַל כְּנָמֵ֖ר עַל־דֶּ֥רֶךְ אָשֽׁוּר׃ 8 אֶפְגְּשֵׁם֙ כְּדֹ֣ב שַׁכּ֔וּל וְאֶקְרַ֖ע סְג֣וֹר לִבָּ֑ם וְאֹכְלֵ֥ם שָׁם֙ כְּלָבִ֔יא חַיַּ֥ת הַשָּׂדֶ֖ה תְּבַקְּעֵֽם׃ 9 שִֽׁחֶתְךָ֥ יִשְׂרָאֵ֖ל כִּֽי־בִ֥י בְעֶזְרֶֽךָ׃ 10 אֱהִ֤י מַלְכְּךָ֙ אֵפ֔וֹא וְיוֹשִֽׁיעֲךָ֖ בְּכָל־עָרֶ֑יךָ וְשֹׁ֣פְטֶ֔יךָ אֲשֶׁ֣ר אָמַ֔רְתָּ תְּנָה־לִּ֖י מֶ֥לֶךְ וְשָׂרִֽים׃ 11 אֶֽתֶּן־לְךָ֥ מֶ֨לֶךְ֙ בְּאַפִּ֔י וְאֶקַּ֖ח בְּעֶבְרָתִֽי׃ ס
12 צָרוּר֙ עֲוֺ֣ן אֶפְרָ֔יִם צְפוּנָ֖ה חַטָּאתֽוֹ׃ 13 חֶבְלֵ֥י יֽוֹלֵדָ֖ה יָבֹ֣אוּ ל֑וֹ הוּא־בֵן֙ לֹ֣א חָכָ֔ם כִּֽי־עֵ֥ת לֹֽא־יַעֲמֹ֖ד בְּמִשְׁבַּ֥ר בָּנִֽים׃ 14 מִיַּ֤ד שְׁאוֹל֙ אֶפְדֵּ֔ם מִמָּ֖וֶת אֶגְאָלֵ֑ם אֱהִ֨י דְבָרֶיךָ֜ מָ֗וֶת אֱהִ֤י קָֽטָבְךָ֙ שְׁא֔וֹל נֹ֖חַם יִסָּתֵ֥ר מֵעֵינָֽי׃ 15 כִּ֣י ה֔וּא בֵּ֥ן אַחִ֖ים יַפְרִ֑יא יָב֣וֹא קָדִים֩ ר֨וּחַ יְהוָ֜ה מִמִּדְבָּ֣ר עֹלֶ֗ה וְיֵב֤וֹשׁ מְקוֹרוֹ֙ וְיֶחֱרַ֣ב מַעְיָנ֔וֹ ה֣וּא יִשְׁסֶ֔ה אוֹצַ֖ר כָּל־כְּלִ֥י חֶמְדָּֽה׃
Fundi i Efraimit
1 «Kur Efraimi merrte fjalën, të kallte datën,
përlëvdohej ai në Izrael,
por për Baalin u bë fajtor e vdiq.
2 Edhe tani vazhdojnë të mëkatojnë,
bëjnë për vete idhuj të metaltë,
idhuj të argjendtë e të punuar,
vepra mjeshtërish janë ato.
Për ta thuhet:
“Janë njerëz që flijojnë e viçat adhurojnë”.
3 Ndaj do të jenë si mjegulla e mëngjesit,
porsi vesa që zhduket herët,
porsi byku i lëmit që era largon,
porsi tymi që nga tymtari del.
4 Unë, Zoti, jam Perëndia yt
që në tokën e Egjiptit
Perëndi tjetër nuk njeh pos meje,
as shpëtimtar tjetër nuk ka.
5 Unë të njoha në shkretëtirë,
në vendin e thatë.
6 I kullota e u nginë,
si u nginë, ngritën krye,
ndaj dhe më harruan.
7 Si luani do të bëhem për ta,
si leopardi do të rri në pritë.
8 Do t'u turrem si arusha,
që të vegjlit ia kanë rrëmbyer.
Do t'ua shqyej zgavrat e kraharorit,
do t'i përpij porsi luani,
si egërsira që i bën copë e çikë.
9 U shkatërrove, o Izrael,
se ishe kundër meje,
kundër atij që të ndihmon .
10 Ku është mbreti yt tani
që tërë qytetet të t'i shpëtojë?
Ku janë gjyqtarët e tu,
për të cilët the:
“Më jep mbret e princa!”?
11 I mëritur, ta dhashë mbretin,
i zemëruar, ta mora mbrapsht.
12 U shënua faji i Efraimit,
u ruajt mëkati i tij.
13 Është si një foshnjë e marrë
që në dhimbjet e lindjes
nuk del në kohë nga barku i nënës.
14 A t'i shpaguaj nga dora e skëterrës?
Nga vdekja a t'i shpengoj?
Ku është, o vdekje, murtaja jote?
Ku është, o skëterrë, shkatërrimi yt?
Mëshira m'u fsheh prej syve!
15 E në begatoftë mes vëllezërve,
do të vijë një erë përvëluese,
erë e Zotit prej shkretëtirës,
që burimet t'ia thajë,
krojet t'ia shterojë,
tërë thesaret e çmuara t'ia plaçkisë».