1 גֶּ֤פֶן בּוֹקֵק֙ יִשְׂרָאֵ֔ל פְּרִ֖י יְשַׁוֶּה־לּ֑וֹ כְּרֹ֣ב לְפִרְי֗וֹ הִרְבָּה֙ לַֽמִּזְבְּח֔וֹת כְּט֣וֹב לְאַרְצ֔וֹ הֵיטִ֖יבוּ מַצֵּבֽוֹת׃ 2 חָלַ֥ק לִבָּ֖ם עַתָּ֣ה יֶאְשָׁ֑מוּ ה֚וּא יַעֲרֹ֣ף מִזְבְּחוֹתָ֔ם יְשֹׁדֵ֖ד מַצֵּבוֹתָֽם׃ 3 כִּ֤י עַתָּה֙ יֹֽאמְר֔וּ אֵ֥ין מֶ֖לֶךְ לָ֑נוּ כִּ֣י לֹ֤א יָרֵ֨אנוּ֙ אֶת־יְהוָ֔ה וְהַמֶּ֖לֶךְ מַה־יַּֽעֲשֶׂה־לָּֽנוּ׃ 4 דִּבְּר֣וּ דְבָרִ֔ים אָל֥וֹת שָׁ֖וְא כָּרֹ֣ת בְּרִ֑ית וּפָרַ֤ח כָּרֹאשׁ֙ מִשְׁפָּ֔ט עַ֖ל תַּלְמֵ֥י שָׂדָֽי׃ 5 לְעֶגְלוֹת֙ בֵּ֣ית אָ֔וֶן יָג֖וּרוּ שְׁכַ֣ן שֹֽׁמְר֑וֹן כִּי־אָבַ֨ל עָלָ֜יו עַמּ֗וֹ וּכְמָרָיו֙ עָלָ֣יו יָגִ֔ילוּ עַל־כְּבוֹד֖וֹ כִּֽי־גָלָ֥ה מִמֶּֽנּוּ׃ 6 גַּם־אוֹתוֹ֙ לְאַשּׁ֣וּר יוּבָ֔ל מִנְחָ֖ה לְמֶ֣לֶךְ יָרֵ֑ב בָּשְׁנָה֙ אֶפְרַ֣יִם יִקָּ֔ח וְיֵב֥וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֖ל מֵעֲצָתֽוֹ׃ 7 נִדְמֶ֥ה שֹׁמְר֖וֹן מַלְכָּ֑הּ כְּקֶ֖צֶף עַל־פְּנֵי־מָֽיִם׃ 8 וְנִשְׁמְד֞וּ בָּמ֣וֹת אָ֗וֶן חַטַּאת֙ יִשְׂרָאֵ֔ל ק֣וֹץ וְדַרְדַּ֔ר יַעֲלֶ֖ה עַל־מִזְבְּחוֹתָ֑ם וְאָמְר֤וּ לֶֽהָרִים֙ כַּסּ֔וּנוּ וְלַגְּבָע֖וֹת נִפְל֥וּ עָלֵֽינוּ׃ ס
9 מִימֵי֙ הַגִּבְעָ֔ה חָטָ֖אתָ יִשְׂרָאֵ֑ל שָׁ֣ם עָמָ֔דוּ לֹֽא־תַשִּׂיגֵ֧ם בַּגִּבְעָ֛ה מִלְחָמָ֖ה עַל־בְּנֵ֥י עַֽלְוָֽה׃ 10 בְּאַוָּתִ֖י וְאֶסֳּרֵ֑ם וְאֻסְּפ֤וּ עֲלֵיהֶם֙ עַמִּ֔ים בְּאָסְרָ֖ם לִשְׁתֵּ֥י עֹינֹתָֽם ׃ 11 וְאֶפְרַ֜יִם עֶגְלָ֤ה מְלֻמָּדָה֙ אֹהַ֣בְתִּי לָד֔וּשׁ וַאֲנִ֣י עָבַ֔רְתִּי עַל־ט֖וּב צַוָּארָ֑הּ אַרְכִּ֤יב אֶפְרַ֨יִם֙ יַחֲר֣וֹשׁ יְהוּדָ֔ה יְשַׂדֶּד־ל֖וֹ יַעֲקֹֽב׃ 12 זִרְע֨וּ לָכֶ֤ם לִצְדָקָה֙ קִצְר֣וּ לְפִי־חֶ֔סֶד נִ֥ירוּ לָכֶ֖ם נִ֑יר וְעֵת֙ לִדְר֣וֹשׁ אֶת־יְהוָ֔ה עַד־יָב֕וֹא וְיֹרֶ֥ה צֶ֖דֶק לָכֶֽם׃ 13 חֲרַשְׁתֶּם־רֶ֛שַׁע עַוְלָ֥תָה קְצַרְתֶּ֖ם אֲכַלְתֶּ֣ם פְּרִי־כָ֑חַשׁ כִּֽי־בָטַ֥חְתָּ בְדַרְכְּךָ֖ בְּרֹ֥ב גִּבּוֹרֶֽיךָ׃ 14 וְקָ֣אם שָׁאוֹן֮ בְּעַמֶּךָ֒ וְכָל־מִבְצָרֶ֣יךָ יוּשַּׁ֔ד כְּשֹׁ֧ד שַֽׁלְמַ֛ן בֵּ֥ית אַֽרְבֵ֖אל בְּי֣וֹם מִלְחָמָ֑ה אֵ֥ם עַל־בָּנִ֖ים רֻטָּֽשָׁה׃ 15 כָּ֗כָה עָשָׂ֤ה לָכֶם֙ בֵּֽית־אֵ֔ל מִפְּנֵ֖י רָעַ֣ת רָֽעַתְכֶ֑ם בַּשַּׁ֕חַר נִדְמֹ֥ה נִדְמָ֖ה מֶ֥לֶךְ יִשְׂרָאֵֽל׃
Robëria e Izraelit
1 «Hardhi e begatshme është Izraeli,
jep fryt me mbushulli,
por sa më shumë jep fryt,
aq më shumë i shton altarët,
sa më i begatshëm bëhet vendi,
aq më tepër i stolisin përmendoret e shenjta.
2 Kanë zemër mashtruese, ndaj janë fajtorë.
Ai do t'i thërrmojë altarët e tyre,
përmendoret e tyre të shenjta do t'i rrënojë.
3 E pastaj ata do të thonë:
“S'kemi mbret,
se Zotin nuk e druajtëm.
Po edhe mbreti ç'do të bënte për ne?”.
4 Flasin vetëm fjalë,
zotohen më kot e lidhin besëlidhje,
ndaj gjykimet lindin
si bimët helmuese në hulli të arës.
5 Për kaun e Bet Avenit
frikësohen banorët e Samarisë.
Vajton populli për të,
priftërinjtë dridhen për të,
për lavdinë e tij, se në mërgim shkoi.
6 Vetë do ta çojnë atë në Asiri,
si tagër për mbretin e madh.
Efraimin do ta kapë turpi,
Izraeli do të turpërohet për shestimet e veta.
7 Mbreti i Samarisë do të tretet,
porsi shkuma mbi ujë.
8 Do të rrafshohen faltoret e Avenit,
ato janë mëkatet e Izraelit.
Altarët e tyre do t'i mbulojë ferra e murrizi.
Maleve do t'u thonë: “Na mbuloni!”,
kodrave: “Bini mbi ne!”.
9 Që nga dita e Gibeahut
mëkatove, o Izrael.
Atje mbetën, në Gibeah,
atje keqbërësit lufta do t'i kaplojë.
10 Kam vendosur t'i ndëshkoj.
Popujt do të mblidhen kundër tyre,
kur të mbrehen për fajin e tyre të dyfishtë.
11 Efraimit, si kaut të mësuar,
i pëlqen lëmin të shijë,
zgjedhën ia hodha
mbi qafën e tij të bukur.
Efraimin do ta mbreh,
Juda do të lëvrojë,
Jakobi vetë do të trinojë.
12 Mbillni drejtësinë,
korrni frytin e mirësisë,
hapni tokë të re.
Është koha për të kërkuar Zotin derisa të vijë
e shiun e drejtësisë të zbrazë mbi ju.
13 Lëvruat paudhësinë,
korrët padrejtësinë,
frytin e gënjeshtrës hëngrët,
se i zure besë udhëve të tua,
trimave të tu të shumtë.
14 Do të buçasë lufta kundër popullit tënd,
fortesat e tua do të rrënohen,
siç e shkretoi Shalmani Bet Arbelin,
kur nënat copëtoheshin mbi bijtë e tyre.
15 Kështu do të ndodhë edhe me ty, o Betel,
për shkak të paudhësive që kreve.
Në të gdhirë mbreti i Izraelit do të marrë fund».