1 זְב֣וּבֵי מָ֔וֶת יַבְאִ֥ישׁ יַבִּ֖יעַ שֶׁ֣מֶן רוֹקֵ֑חַ יָקָ֛ר מֵחָכְמָ֥ה מִכָּב֖וֹד סִכְל֥וּת מְעָֽט׃ 2 לֵ֤ב חָכָם֙ לִֽימִינ֔וֹ וְלֵ֥ב כְּסִ֖יל לִשְׂמֹאלֽוֹ׃ 3 וְגַם־בַּדֶּ֛רֶךְ כְּשֶׁהסָּכָ֥ל הֹלֵ֖ךְ לִבּ֣וֹ חָסֵ֑ר וְאָמַ֥ר לַכֹּ֖ל סָכָ֥ל הֽוּא׃ 4 אִם־ר֤וּחַ הַמּוֹשֵׁל֙ תַּעֲלֶ֣ה עָלֶ֔יךָ מְקוֹמְךָ֖ אַל־תַּנַּ֑ח כִּ֣י מַרְפֵּ֔א יַנִּ֖יחַ חֲטָאִ֥ים גְּדוֹלִֽים׃ 5 יֵ֣שׁ רָעָ֔ה רָאִ֖יתִי תַּ֣חַת הַשָּׁ֑מֶשׁ כִּשְׁגָגָ֕ה שֶׁיֹּצָ֖א מִלִּפְנֵ֥י הַשַּׁלִּֽיט׃ 6 נִתַּ֣ן הַסֶּ֔כֶל בַּמְּרוֹמִ֖ים רַבִּ֑ים וַעֲשִׁירִ֖ים בַּשֵּׁ֥פֶל יֵשֵֽׁבוּ׃ 7 רָאִ֥יתִי עֲבָדִ֖ים עַל־סוּסִ֑ים וְשָׂרִ֛ים הֹלְכִ֥ים כַּעֲבָדִ֖ים עַל־הָאָֽרֶץ׃ 8 חֹפֵ֥ר גּוּמָּ֖ץ בּ֣וֹ יִפּ֑וֹל וּפֹרֵ֥ץ גָּדֵ֖ר יִשְּׁכֶ֥נּוּ נָחָֽשׁ׃ 9 מַסִּ֣יעַ אֲבָנִ֔ים יֵעָצֵ֖ב בָּהֶ֑ם בּוֹקֵ֥עַ עֵצִ֖ים יִסָּ֥כֶן בָּֽם׃ 10 אִם־קֵהָ֣ה הַבַּרְזֶ֗ל וְהוּא֙ לֹא־פָנִ֣ים קִלְקַ֔ל וַחֲיָלִ֖ים יְגַבֵּ֑ר וְיִתְר֥וֹן הַכְשֵׁ֖יר חָכְמָֽה׃ 11 אִם־יִשֹּׁ֥ךְ הַנָּחָ֖שׁ בְּלוֹא־לָ֑חַשׁ וְאֵ֣ין יִתְר֔וֹן לְבַ֖עַל הַלָּשֹֽׁון׃ 12 דִּבְרֵ֥י פִי־חָכָ֖ם חֵ֑ן וְשִׂפְת֥וֹת כְּסִ֖יל תְּבַלְּעֶֽנּוּ׃ 13 תְּחִלַּ֥ת דִּבְרֵי־פִ֖יהוּ סִכְל֑וּת וְאַחֲרִ֣ית פִּ֔יהוּ הוֹלֵל֖וּת רָעָֽה׃ 14 וְהַסָּכָ֖ל יַרְבֶּ֣ה דְבָרִ֑ים לֹא־יֵדַ֤ע הָאָדָם֙ מַה־שֶׁיִּֽהְיֶ֔ה וַאֲשֶׁ֤ר יִֽהְיֶה֙ מֵֽאַחֲרָ֔יו מִ֖י יַגִּ֥יד לֽוֹ׃ 15 עֲמַ֥ל הַכְּסִילִ֖ים תְּיַגְּעֶ֑נּוּ אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־יָדַ֖ע לָלֶ֥כֶת אֶל־עִֽיר׃ 16 אִֽי־לָ֣ךְ אֶ֔רֶץ שֶׁמַּלְכֵּ֖ךְ נָ֑עַר וְשָׂרַ֖יִךְ בַּבֹּ֥קֶר יֹאכֵֽלוּ׃ 17 אַשְׁרֵ֣יךְ אֶ֔רֶץ שֶׁמַּלְכֵּ֖ךְ בֶּן־חוֹרִ֑ים וְשָׂרַ֨יִךְ֙ בָּעֵ֣ת יֹאכֵ֔לוּ בִּגְבוּרָ֖ה וְלֹ֥א בַשְּׁתִֽי׃ 18 בַּעֲצַלְתַּ֖יִם יִמַּ֣ךְ הַמְּקָרֶ֑ה וּבְשִׁפְל֥וּת יָדַ֖יִם יִדְלֹ֥ף הַבָּֽיִת׃ 19 לִשְׂחוֹק֙ עֹשִׂ֣ים לֶ֔חֶם וְיַ֖יִן יְשַׂמַּ֣ח חַיִּ֑ים וְהַכֶּ֖סֶף יַעֲנֶ֥ה אֶת־הַכֹּֽל׃ 20 גַּ֣ם בְּמַדָּֽעֲךָ֗ מֶ֚לֶךְ אַל־תְּקַלֵּ֔ל וּבְחַדְרֵי֙ מִשְׁכָּ֣בְךָ֔ אַל־תְּקַלֵּ֖ל עָשִׁ֑יר כִּ֣י ע֤וֹף הַשָּׁמַ֨יִם֙ יוֹלִ֣יךְ אֶת־הַקּ֔וֹל וּבַ֥עַל הכְּנָפַ֖יִם יַגֵּ֥יד דָּבָֽר׃
1 Disa miza të ngordhura e fëlliqin vajin erëmirë,
pak marrëzi peshon më shumë se urtia e nderi.
2 Zemra e të drejtit priret djathtas,
ndërsa zemra e të marrit priret majtas.
3 I marri, edhe kur ecën udhës, s'ka mend.
U thotë të gjithëve se është i marrë.
4 Nëse sundimtari shfryn kundër teje, mos luaj vendit,
se qetësia zhbën mëkatet e rënda.
5 Është një ligësi, që e kam parë nën diell, si gabim që bëhet nga sundimtari: 6 marrëzisë i jepen shumë vende të larta, ndërsa të pasurit ulen në vende të ulëta. 7 Kam parë skllevër mbi kuaj e princa duke ecur në këmbë si skllevër.
8 Kush hap gropë, bie vetë brenda,
atë që çan murin e ha gjarpri.
9 Kush thyen gurë, prej tyre lëndohet,
kush çan dru, rrezikohet pre tyre.
10 Nëse hekuri topitet e askush s'ia mpreh tehun,
duhet shtuar forca,
është e dobishme të përparojë urtia.
11 Nëse gjarpri kafshon para se të magjepset,
magjistari nuk ka dobi.
12 Fjalët e gojës së të urtit janë të hijshme,
por të marrin e përpijnë buzët e veta.
13 Fillimi i fjalëve të gojës së tij është marrëzi,
fundi i gojëtarisë së tij është çmenduri e ligë.
14 I marri i shumon fjalët.
Askush s'e di ç'do të ndodhë,
ndaj kush do t'i tregojë ç'do të ndodhë pas tij?
15 Të marrët i kapit mundi,
se nuk dinë as të shkojnë në qytet.
16 E mjera ti, o tokë, që e ke mbretin riosh
e princat e tu bëjnë gosti në mëngjes.
17 E lumja ti, o tokë, që e ke mbretin bir fisniku
e princat e tu bëjnë gosti kur duhet,
për t'u mëkëmbur e jo për t'u pirë.
18 Nga përtacia shembet pullazi,
duarngratit i pikon shtëpia.
19 Bukën e shtrojnë për t'u gëzuar,
vera e bën jetën të hareshme,
paraja i përgjigjet çdo gjëje.
20 Mos e shaj mbretin as me mend
dhe në dhomën e gjumit mos e shaj të pasurin,
se zogu i qiellit do ta mbartë zërin
e fluturaku do ta tregojë fjalën.