1 Edhe pashë, edhe ja një Qënq te rrinte mbi malt të Sionit, edhe bashkë me atë ishinë një qint e dyzet e katrë milë që kishinë shkruarë ndë ballërat të tyre emërin’ e t’et ati.
2 Edhe dëgjova një zë nga qielli posi zë shumë ujërash, edhe posi zë bumbullime së madhe; edhe dëgjova një zë qitharorësh që qitharisninë me qitharat’ e tyre.
3 Edhe këndoninë (posi) një kënkë të re përpara fronit, edhe përpara katrë shtësëvët edhe pleqvet; edhe asndonjë s’munt të merrte vesh kënkënë, veçe të një qint e dyzet e katrë milë vetë , që ishinë blerë nga dheu.
4 Këta jan’ ata që nuk’ u ndyrnë me gra, sepse janë të virgjërë; këta jan’ata që i venë prapa Qëngjit atie ku të vejë; këta u blenë nga njerëzitë, që janë pemë e parë te Perëndia edhe te Qëngji.
5 Edhe ndë gojët t’atyreve nuk’ u gjënt kobim, sepse janë faqe-bardhë (përpara fronit Perëndisë).
6 Edhe pashë një tiatër’ ëngjëll tuke fluturuarë ndë mes të qiellit, që kishte ungjillin’ e pasosurë, që t’u ungjillëzonjë atyreve që rrinë mbë dhet, edhe mbë çdo komb’ e farë e gluhë e llaus.
7 E thoshte me zë të math: “Kini frikë Perëndisë, edhe epni lavdi ati, sepse erdhi ora e gjyqit ati; edhe iu falni ati që bëri qiellin’ e dhen’ e detin’ e kronjt’ e ujëravet.”
8 Edhe një tiatër’ ëngjëll vate prapa, e thoshte: “Ra, ra Vavyllona”(qyteteja) e madhe; sepse ujiti gjithë kombetë me verën’ e zemërimit kurvërisë saj.”
9 Edhe një ëngjëll i tretë vate prapa atyreve, tuke thënë me zë të math: “Kush t’i faletë bishësë edhe ikonës’ asaj, edhe të marrë shenjënë ndë ball të ti a mbë dorët të ti,
10 Edhe ay do të pijë nga vera e zemërimit Perëndisë, që është derdhurë pa përzierë ndë potir të zemërimit ati; edhe do të mundonetë me ziarr e me squfur përpara ëngjëjvet shënjtëruar’ edhe përpara Qëngjit.
11 Edhe tymi i mundimit atyreve hipën ndë jetët të jetëvet; edhe s’kamë të prëjturë dit’ e natë ata që i falenë bishësë edhe ikonës’ asaj, edhe kur merr shenjën e emërit asaj.
12 Këtu është durimi i shënjtorëvet; këtu janë ata që ruanjënë porosit’ e Perëndisë edhe besën’ e Jisujt.”
13 Edhe dëgjova një zë nga qielli që (më) thoshte: “Shkruaj: Lum ata të vdekurë që vdesënë mbë Zotinë që tashi. Po, thotë Fryma, që të prëhenë nga mundëjet’ e tyre; edhe punërat’ e atyre u venë prapa atyreve.”
14 Edhe pashë, edhe ja një re e bardhë, edhe mbi ret ishte ndenjurë një që shëmbëllente posi bir njeriu, edhe kishte mbi kryet të ti një kurorë t’artë, edhe ndë dorë të ti një drapër të prehëtë.
15 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga tempulli tuke thërriturë me zë të math mb’atë që ishte ndenjurë mbi ret: “Dërgo drapërinë tënt, edhe korr; sepse (të) erdhi ora të korrç, sepse u tha të korrët’ e dheut.”
16 Edhe ay që ishte ndenjurë mbi ret vuri drapërin’ e ti mbi dhet; edhe dheu u korr.
17 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga tempulli që është ndë qiell, edhe kishte edhe ay një drapër të prehëtë.
18 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga theroreja, i cili kishte pushtet mbi ziarrt; edhe thërriti me zë të math mb’ atë që kishte drapërin'’e prehëtë, tuke thënë: “Dërgo drapërinë tënt të prehëtinë, edhe vil rrusht’ e vështit dheut, sepse u poqnë rrusht’ e ati.”
19 Edhe ëngjëlli vuri drapërin’ e ti ndë dhet, edhe voli vështin’ e dheut, edhe hodhi rrushtë ndë tirët të madhe të zemërimit Perëndisë.
20 Edhe tira u shtyp përjashta qytetësë, edhe dolli gjak nga tira gjer mbë frerat të kuajvet, gjer një milë e gjashtë qint stadhe lark .