1 Edhe Savllit i pëlqente vrasëja e ati. Edhe atë ditë u bë një ndiekëje e madhe kundrë qishësë që ishte ndë Jerusalim. Edhe të gjith’ u përndanë ndëpër vëndet të Judhesë e të Samarisë, përveç apostojvet.
2 Edhe ca burra besëtarë shpunë Stefaninë ndë varr , edhe bënë vajë të madhe mbi atë.
3 Edhe Savlli i bënte keq qishësë, tuke hyrë ndëpër shtëpiatë, e tuke hequrë svarë burra e gra, e i hithtë ndë burk.
4 Ata pra që u përndanë vajtnë vënt mbë vënt, tuke ungjullëzuarë fialënë.
5 Edhe Filippi sbriti ndë qytet të Samarisë, e u leçiste atyre Krishtinë.
6 Edhe gjëndëja me një zëmërë i mbaninë vesh Filippit për ato që thoshte, sepse dëgjonin’ edhe shihnin’ ato çuditë që bënte.
7 Sepse prej shumë njerëzish që kishinë fryma të pëgëra dilninë këto tuke thërriturë me zë të math; edhe shumë ulogë e të çalë u shëruanë.
8 Edhe u bë gëzim i math nd’ atë qytet.
9 Edhe ishte atie një njeri që qjuhej Simon, i cili që ndë krye të kohësë bënte magji nd’ atë qytet, edhe nxirte mënç llauzin’ e Samarisë, tuke thënë për vetëhen’ e ti se është një njeri i math.
10 Të gjithë të mëdhenj e të vegjël’ i vininë vesh, e thoshinë, se: “Kyj është fuqi’e madhe e Perëndisë.”
11 Edhe i vininë vesh, sepse i kish nxierrë mënç shumë kohë me magjitë.
12 Po kur i besuanë Filippit që epte zën’ e mirë për punët’ e mbëretërisë Perëndisë, edhe për emërin’ e Jisu Krishtit, pagëzoneshinë burra e gra.
13 Po edhe ay Simoni vetë besoj, edhe si u pagëzua, mbeti bashkë me Filippinë, edhe tuke parë se bëneshinë shenje e çudira të mëdha, manitej.
14 Edhe apostojtë që ishinë ndë Jerusalim, kur dëgjuanë se Samaria priti fialën’ e Perëndisë, dërguanë tek ata Pietrin’ edhe Joanninë;
15 Të cilëtë sbritnë e u falnë për ata, që të marrënë Frymë të Shënjtëruarë.
16 Sepse edhe s’kishte sbriturë as mbë ndonjë nga ata, po vetëm’ ishinë pagëzuarë mb’ emërit të Zotit Jisu.
17 Atëhere vininë duartë mbi ata, edhe merrninë Frymë të Shënjtëruarë.
18 Edhe Simoni kur pa, se me të vënët’ e duarvet apostojvet epetë Frym’ e Shënjtëruarë, u pruri atyre aspra,
19 Tuke thënë: “Më epni edhe mua këtë pushtet, që mbi cilinëdo që të vë duartë, të marrë Frymë të Shënjtëruarë.”
20 Po Pietri i tha: “Argjëndi yt le të humbasë bashkë me tyj, sepse kujtove, se dhurëtia e Perëndisë fitonetë me aspra.
21 Ti s’ke piesë as shortë ndë këtë fialë, sepse zëmëra jote s’ësht’ e drejtë përpara Perëndisë.
22 Pendohu pra nga këjo e liga jote, edhe lutu Perëndisë, mbase të ndjehetë kyj kujtim’ i zëmërësë sate;
23 Sepse po të shoh se je ndë vërer hidhërie edhe ndë të lidhurë paudhërie.”
24 Atëhere Simoni u përgjeq e tha: “Lutuni ju Zotit për mua, që të mos vinjë mbi mua asndonjë nga ato që thatë.”
25 Ata pra, passi dhanë martiri edhe folnë fialën’ e Zotit, u këthyenë ndë Jerusalim, edhe dhanë zën’ e mirë ndëpër shumë katunde të Samaritëvet.
26 Edhe ëngjëlli i Zotit i foli Filippit tuke thënë: “Ngreu, e shko nga an’ e Mesditësë, mb’ udhët që sbret prej Jerusalimit ndë Gazë (këjo është shkretëtirë).
27 Edhe ay u ngrit e vate.
Edhe ja një njeri Ethiop i dredhurë, urdhërtar i Kandhakësë, mbëretëreshës’ Ethiopëvet, i cili ishte mbi gjithë thesaret e asaj; kyj kishte ardhurë që të faletë ndë Jerusalim.
28 Edhe kur ishte tuke këthyer’ e tuke ndenjurë mbë qerren’ e ti, po këndonte profitin’ Isai.
29 Edhe Fryma i tha Filippit: “Afronu e iu ngjit kësaj qerresë.”
30 Edhe Filippi vate me vrap afërë, e dëgjoj atë tuke kënduarë profitinë Isai, edhe tha: “Vallë kupëton ato që këndon?”
31 Edhe ay tha: “E qysh munt të marr vesh , ndë mos më dëfteftë ndonjë?” Edhe iu lut Filippit të hipënjë e të rrijë bashkë me atë.
32 Edhe ay vënd’ i shkronjësë që po këndonte ishte kyj: “U pru posi berr për të therurë, edhe posi qënq që rri pa zë përpara ati që e qeth, kështu nukë hap gojën’ e ti.
33 Ndë të ungjurit t’ati u ngrit gjyqi ati; edhe brezin’ e ati kush do ta dëftenjë? Sepse ngrihetë prej dheut jeta e ati.”
34 Edhe i dredhuri u përgjeq e i tha Filippit: “Të lutem, për cilinë thotë këtë profiti, për vetëhen e ti, apo për ndonjë tiatër?”
35 Atëhere Filippi hapi gojën’ e ti, e zuri nga këjo shkronjë, edhe i dha zën’ e mirë për Jisunë.
36 Edhe tek po shkonin’ udhësë, erthnë mbë një ujë; edhe i dredhuri thotë: “Ja ku ësht’ ujë; çfarë gjëje më ndalon të pagëzonem?”
37 (Edhe Filippi tha: “Ndë beson me gjithë zëmërë, munt të bënetë .” Edhe ay u përgjeq e tha: “Besonj se Jisu Krishti ësht’ i bir’ i Perëndisë).
38 Edhe urdhëroj të qëndronjë qerreja; edhe sbritnë të dy nd’ ujët, edhe Filippi edhe i dredhuri; edhe e pagëzoj.
39 Edhe kur duallnë nga ujëtë, Frym’ e Zotit rrëmbeu Filippinë, edhe i dredhuri s’e pa më, po shkonte udhësë ti tuke gëzuarë.
40 Edhe Flippi u gjënt nd’ Azot, edhe mbë të shkuarë epte zën’ e mirë ndëpër gjithë qytetet, gjersa erdhi ndë Qesari.
© Interconfessional Bible Society of Albania.