1 Fialën’ e parë e bëra, o Theofil, për gjithë sa zuri Jisuj të bënjë e të mësonjë,
2 Gjer mb’ atë ditë që hipi lart, passi me anë të Frymës’ Shënjtëruarë u la porosi apostojvet që pat sgjedhurë;
3 Mbë të cilët dëfteu edhe vetëhenn’ e ti të gjallë passi pësoj, me shumë shenje, e dukej ndër ata dyzet dit, e u fliste për punët’ e mbëretëris’ Perëndisë.
4 Edhe kur mbëlidhej bashkë me ata i porositi të mos ndahenë nga Jerusalimi, po të presënë të zotuarët’ e Atit, që dëgjuatë prej meje.
5 Sepse Joanni pagëzoj me ujë, po ju do të pagëzoneni me Frymë të Shënjtëruarë, pas këtyre pak diç.
6 Ata pra kur u mblothnë bashkë mbë një vënt , e pyesninë, tuke thënë: “Zot, vallë mbë këtë kohë do t’ia apç mbëretërinë Israilit?”
7 Edhe ay u tha atyre: “Nuk’ është puna juaj të njihni kohërat’ a motetë, që i ka vënë Ati ndë pushtet të ti;
8 Po do të merrni fuqi, kur të vinjë Frym’ e Shënjtëruarë mbi ju; edhe do të më jeni martirë edhe ndë Jerusalim edhe ndë gjithë Judhenë e Samarinë, edhe gjer ndë funt të dheut.”
9 Edhe si tha këto, te po shihin’ ata u ngrit lart, edhe e mori një re nga syt’ e atyreve.
10 Edhe ata tek ishinë tuke vështruarë ndë qiell, kur po shkonte ay lart, na dy burra me rroba të bardha tek ndenjnë përanë atyreve;
11 Të cilët’ edhe thanë: “O burra Galileas, përse rrini e vështroni ndë qiell? Kyj Jisuj që hipi lart ndë qiell nga ju, kështu do të vinjë, sikundrë e patë atë tuke vajturë ndë qiell.”
12 Atëhere u këthyenë ndë Jerusalim nga mali që thuhet’ i Ullishtësë, i cili ësht’ afërë Jerusalimit, edhe mban lark sa një udhë të shëtunë.
13 Edhe kur hynë, hipnë ndë dhomët të sipërme, atie ku kishinë të ndenjuritë Pietri e Jakovi e Joanni e Andhreu, Filippi edhe Thomaj, Varthollomeu edhe Mattheu, Jakovi i bir’ Allfeut edhe Simon Zillotiu, edhe Judha i vëllaj Jakovit.
14 Këta të gjith’ ishinë tuke priturë me një zëmërë mbë të falurit e mbë të luturit, bashkë me gratë, edhe me Marinë t’ëmën’ e Jisujt, edhe bashkë me të vëllezërit’ e ati.
15 Edhe ndër këto dit u ngrit Pietri ndë mest të nxënëset, e tha: (edhe ishte mbëledhur’ aty gjëndëje sindonja një qint e njëzet vetë):
16 O burra vëllezër, duhej të mbushej këjo shkronjë, që pat thënë përpara Frym’ e Shënjtëruarë me anë të gojësë Dhavidhit për Judhënë që u bë udhëheqës atyreve që zunë Jisunë;
17 Sepse pat qenë nunëruarë bashkë me ne, edhe pat marrë piesën’ e kësaj shërbese.
18 Kyj pra fitoj një arë nga pag’ e paudhërisë, edhe ra përmbys e plasi ndë mest, edhe iu derthnë gjithë zorrëtë;
19 Edhe u bë e diturë mbë gjith’ ata që rrinë ndë Jerusalim, kaqë sa u qjuajti ajo arë ndë gjjuhët t’atyreve Akeldhama, që do me thënë: Arë gjaku.
20 Sepse është shkruarë ndë vivli të Psallmëvet: “U shkretoftë shtëpia e ati edhe mos ndenjtë njeri nd’atë”, edhe: “Punën’ e ati e marrtë një tiatërë”.
21 Duhetë pra nga ata burratë që erthnë bashkë me ne mbë çdo kohë kur hyri e dolli te neve Zoti Jisu,
22 Zënë që nga pagëzimi Joannit, gjer mb’atë ditë që hipi lart prej nesh, një nga këta të bënetë martir bashkë me ne për të ngjallurit’ e ati.
23 Edhe vunë dy vetë , Josifnë që qjuhej Varsava, i cili u qjuajti Just, edhe Matthinë.
24 Edhe si u falnë thanë: “Ti, o Zot, zemër-njohës i të gjithave, dëfte një nga këta të dy, atë që të kesh sgjedhurë,
25 Të marrë piesën’ e kësaj shërbese edhe apostolie, prej së cilësë ra Judha, që të venjë ndë vënt të ti.
26 — Edhe u dhanë atyre shorta; edhe shorta i ra Matthisë, edhe u numërua bashkë me të një-mbë-dhiet’ apostojtë.
© Interconfessional Bible Society of Albania.