1 Si duallëm pra të drejtë prej besësë, kemi paqtim te Perëndia me anë të Zotit tënë Jisu Krisht,
2 Prej të cilit kemi edhe të hyrëtë me besënë ndë këtë hir, që qëndrojmë mb’ atë; edhe mburremi mbë shpëresën’ e lavdisë Perëndisë.
3 Edhe jo vetëmë këjo , po mburremi edhe mbë shtrëngimetë, tuke diturë, se shtrëngata bën durim,
4 E durimi provë, e prova shpëresë;
5 Edhe shpëresa nukë turpëron, sepse dashuria e Perëndisë është derdhurë ndë zëmërat tona me anë të Frymësë Shënjtëruarë që na është dhënë.
6 Sepse kur ishim neve edhe po të sëmurë, Krishti vdiq pas kohësë që qe urdhëruarë për të pabesëtë.
7 Sepse mezi do të vdesë ndonjë për njeri të drejtë; sepse për të mirinë mbase edhe kuxon ndonjë të vdesë.
8 Po Perëndia dëften dashurin’ e ti mbë ne, sepse kur jeshëm neve edhe po fajtorë, Krishti vdiq për ne.
9 Shumë më teprë pra, si duallëm të drejtë ndashti prej gjakut ati, do të shpëtojmë nga zemërata me anë t’ ati.
10 Sepse, ndë qoftë se kur jeshëm arëmiq paqtuam me Perëndinë me anë të vdekëjesë të Birit ati, shumë më tepër passi paqtuam do të shpëtojmë me anë të jetës’ ati.
11 Edhe jo vetëmë këtë , po edhe mburremi mbë Perëndinë me anë të Zotit tënë Jisu Krishtit, me anë të cilit muarëm ndashti paqtimnë.
12 Përandaj sikundrë prej një njeriu hyri faji ndë botët, edhe prej fajit hyri vdekëja, edhe kështu shkoj vdekëja ndëpër gjithë njerëzit, sepse të gjithë fëjyenë;
13 (Sepse gjer ndë kohë të nomit qe faji ndë botët, po për faj nukë numëronetë, kur s’ka nom.
14 Po vdekëja mbëretëroj që prej Adhamit gjer mbë kohë të Mojsiut, edhe mb’ ata që nukë fëjyenë pas shëmbëllimit të shkelurit porosisë Adhamit, i cili ishte forma e ati që do të vinte.
15 Po dhurata nuk’është posi faji, sepse ndë qoftë se prej fajit të njërit vdiqnë të shumëtë, shumë më teprë hiri i Perëndisë edhe dhurata me anë të një njeriu, Jisu Krishtit, teproj mbë të shumët.
16 Edhe dhurata nuk’ është sikundrë dënimi që u bë prej njërit që fëjeu; sepse gjyqi prej njërit u bë për dëm të shumëve , edhe dhurëtia prej shumë fajeshu bë për të dalurë të drejtë.
17 Sepse ndë qoftë se prej fajit njërit mbëretëroj vdekëja prej njërit, shumë më teprë ata që marrënë tepëricën’ e hirit edhe dhurëtisë drejtërisë do të mbëretëronjënë ndë jetët prej njërit, Jisu Krishtit.)
18 Sikundrë pra prej një faji u bë dënim mbë gjithë njerëzit, kështu edhe prej një drejtërimi u bë mbë gjithë të dalënë të drejtë për jetë.
19 Sepse sikundrë nga të padëgjuarët’ e një njeriu u bënë fajtorë të shumëtë, kështu edhe nga të dëgjuarët’ e njërit do të bënenë të drejtë të shumëtë.
20 Edhe nomi hyri që të tepronjë faji. Edhe atie ku teproj faji, teproj më teprë hiri.
21 Edhe sikundrë mbëretëroj faji prej vdekëjesë, kështu edhe hiri do të mbëretëronjë prej drejtërisë për jetë të pasosurë me anë të Jisu Krishtit, Zotit tënë.
1 iustificati igitur ex fide pacem habeamus ad Deum
per Dominum nostrum Iesum Christum
2 per quem et accessum habemus fide in gratiam istam
in qua stamus et gloriamur in spe gloriae filiorum Dei
3 non solum autem sed et gloriamur in tribulationibus
scientes quod tribulatio patientiam operatur
4 patientia autem probationem probatio vero spem
5 spes autem non confundit
quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris
per Spiritum Sanctum qui datus est nobis
6 ut quid enim Christus cum adhuc infirmi essemus
secundum tempus pro impiis mortuus est
7 vix enim pro iusto quis moritur
nam pro bono forsitan quis et audeat mori
8 commendat autem suam caritatem Deus in nos
quoniam cum adhuc peccatores essemus
Christus pro nobis mortuus est
9 multo igitur magis iustificati nunc in
sanguine ipsius
salvi erimus ab ira per ipsum
10 si enim cum inimici essemus
reconciliati sumus Deo per mortem Filii eius
multo magis reconciliati salvi erimus in vita ipsius
11 non solum autem
sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum
per quem nunc reconciliationem accepimus
12 propterea sicut per unum hominem in hunc mundum peccatum intravit
et per peccatum mors
et ita in omnes homines mors pertransiit
in quo omnes peccaverunt
13 usque ad legem enim peccatum erat in mundo
peccatum autem non inputatur cum lex non est
14 sed regnavit mors ab Adam usque ad Mosen
etiam in eos qui non peccaverunt
in similitudinem praevaricationis Adae qui est forma futuri
15 sed non sicut delictum ita et donum
si enim unius delicto multi mortui sunt
multo magis gratia Dei et donum
in gratiam unius hominis Iesu Christi in plures abundavit
16 et non sicut per unum peccantem ita et
donum
nam iudicium ex uno in condemnationem
gratia autem ex multis delictis in iustificationem
17 si enim in unius delicto mors regnavit per unum
multo magis abundantiam gratiae et donationis et iustitiae accipientes
in vita regnabunt per unum Iesum Christum
18 igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem
sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae
19 sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt
multi
ita et per unius oboeditionem iusti
constituentur multi
20 lex autem subintravit ut abundaret delictum
ubi autem abundavit delictum superabundavit gratia
21 ut sicut regnavit peccatum in morte
ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam
per Iesum Christum Dominum nostrum