1 Edhe pashë, kur hapi Qëngji njërënë vulë, edhe dëgjova një nga të katrë shtësëtë që thoshte, posi zë bumbullime:
2 “Eja edhe shih.” Edhe pashë, edhe ja një kal’ i bardhë; edhe ay që kishte ndenjurë mbi atë kishte një hark; edhe iu dha një kurorë, edhe dolli mundës, edhe që të muntnjë.
3 Edhe kur hapi vulën’ e dytë, dëgjova shtësën’ e dytë, që thoshte: “Eja (edhe shih).”
4 Edhe dolli një tiatërë kal i kuq; edhe ati që ishte ndenjurë mbi atë iu dha të ngrerë paqtimnë nga dheu, edhe të therënë njëri tiatrinë, edhe iu dha një thikë e madhe.
5 Edhe kur hapi vulën’ e tretë, dëgjova të tretënë shtësë që thoshte: “Eja edhe shih.” Edhe pashë, edhe ja një kal i zi, edhe ay që ishte ndenjurë mbi atë kishte një zigare ndë dorë të ti.
6 Edhe dëgjova një zë ndë mes të katrë shtësëvet që thoshte: “Një shënik gruri për një dinar; edhe tre shënikë elbi për një dinar; edhe mos i bëj dëm valit edhe verësë.”
7 Edhe kur hapi vulën’ e katrëtë, dëgjova zën’ e të katrësë shtësë që thoshte:
8 “Eja edhe shih.” Edhe pashë, edhe ja një kal i gjelbëtë, edhe ay që ishte ndenjurë sipër ati e kishte emërinë Mortje, edhe Hadhi i vinte prapa bashkë, edhe u dha atyreve pushtet përmbi të katrën’ e dheut të vrasënë me shpatë e me zi buke e me vdekëje, edhe me bishat’ e dheut.
9 Edhe kur hapi vulën’ e pestë, pashë përposh theroresë shpirtërat’ e atyreve që janë therurë për fialën’ e Perëndisë, edhe për martirinë që kishinë.
10 Edhe thërrisninë me zë të math, tuke thënë: “Gjer kurë, o Zotëria i shënjtëruar’ e i vërtetë, nukë gjukon edhe nukë merr shpagiminë për gjakunë tënë nga ata që rrinë mbi dhet?”
11 Edhe iu dha gjithësecilit stolia të bardha, edhe u tha atyreve të prëhen’ edhe për pak kohë, gjersa të mbushen’ edhe shërbëtorëtë shokët’ e atyreve, edhe vëllezërit’ e atyreve, që janë për të vrarë sikundrë edhe ata.
12 Edhe pashë, kur hapi vulën’ e gjashttë; edhe ja tek u bë një tërmet i math, edhe dielli u bë i zi posi thes i leshtë, edhe hëna u bë posi gjak.
13 Edhe yjet’ e qiellit ranë përdhe, posi druri fikut që heth fiqt’ e papiekurë, kur tundetë nga er’ e madhe.
14 Edhe qielli u t-hoq “posi karta kur pështilletë”, edhe çdo mal e ujdhësë luajtnë nga vëndet’ e tyre.
15 Edhe mbëretërit’ e dheut, e njerëzit’ e mëdhenj, e të pasuritë, e urdhëmilësatë, e të fortëtë, edhe çdo shërbëtuar, e çdo i lirë, fshehnë vetëhen’ e tyre ndëpër shpellat’ e ndëpër shkrepat’ e malevet.
16 Edhe u thoshinë malevet e shkrepavet: “Bini mbi ne, edhe na fshihni nga faqeja e ati që është ndenjurë mbi front, edhe nga zemërata e Qëngjit;
17 Sepse erdhi dit’ e madhe e zemëratës’ati; edhe cili munt t’i qëndronjë?”
1 et vidi quod aperuisset agnus unum de septem signaculis
et audivi unum de quattuor animalibus dicentem
tamquam vocem tonitrui veni
2 et vidi
et ecce equus albus
et qui sedebat super illum habebat arcum
et data est ei corona et exivit vincens ut vinceret
3 et cum aperuisset sigillum secundum
audivi secundum animal dicens veni
4 et exivit alius equus rufus
et qui sedebat super illum datum est ei ut sumeret pacem de terra
et ut invicem se interficiant
et datus est illi gladius magnus
5 et cum aperuisset sigillum tertium
audivi tertium animal dicens veni et vidi
et ecce equus niger
et qui sedebat super eum
habebat stateram in manu sua
6 et audivi tamquam vocem
in medio quattuor animalium dicentem
bilibris tritici denario
et tres bilibres hordei denario
et vinum et oleum ne laeseris
7 et cum aperuisset sigillum quartum
audivi vocem quarti animalis dicentis veni et vidi
8 et ecce equus pallidus
et qui sedebat desuper nomen illi Mors
et inferus sequebatur eum
et data est illi potestas super quattuor partes terrae
interficere gladio fame et morte et bestiis terrae
9 et cum aperuisset quintum sigillum
vidi subtus altare animas interfectorum
propter verbum Dei et propter testimonium quod habebant
10 et clamabant voce magna dicentes
usquequo Domine sanctus et verus non iudicas
et vindicas sanguinem nostrum de his
qui habitant in terra
11 et datae sunt illis singulae stolae albae
et dictum est illis ut requiescerent tempus adhuc
modicum
donec impleantur conservi
eorum
et fratres eorum qui interficiendi sunt sicut et illi
12 et vidi cum aperuisset sigillum sextum
et terraemotus factus est magnus
et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus
et luna tota facta est sicut sanguis
13 et stellae caeli ceciderunt super terram
sicut ficus mittit grossos suos
cum vento magno movetur
14 et caelum recessit sicut liber involutus
et omnis mons et insulae de locis suis motae sunt
15 et reges terrae et principes et tribuni
et divites et fortes et omnis servus et liber
absconderunt se in speluncis et petris montium
16 et dicunt montibus et petris cadite super nos
et abscondite nos a facie sedentis super thronum et ab ira agni
17 quoniam venit dies magnus irae ipsorum et quis poterit stare