1 Edhe pashë, edhe ja një Qënq te rrinte mbi malt të Sionit, edhe bashkë me atë ishinë një qint e dyzet e katrë milë që kishinë shkruarë ndë ballërat të tyre emërin’ e t’et ati.
2 Edhe dëgjova një zë nga qielli posi zë shumë ujërash, edhe posi zë bumbullime së madhe; edhe dëgjova një zë qitharorësh që qitharisninë me qitharat’ e tyre.
3 Edhe këndoninë (posi) një kënkë të re përpara fronit, edhe përpara katrë shtësëvët edhe pleqvet; edhe asndonjë s’munt të merrte vesh kënkënë, veçe të një qint e dyzet e katrë milë vetë , që ishinë blerë nga dheu.
4 Këta jan’ ata që nuk’ u ndyrnë me gra, sepse janë të virgjërë; këta jan’ata që i venë prapa Qëngjit atie ku të vejë; këta u blenë nga njerëzitë, që janë pemë e parë te Perëndia edhe te Qëngji.
5 Edhe ndë gojët t’atyreve nuk’ u gjënt kobim, sepse janë faqe-bardhë (përpara fronit Perëndisë).
6 Edhe pashë një tiatër’ ëngjëll tuke fluturuarë ndë mes të qiellit, që kishte ungjillin’ e pasosurë, që t’u ungjillëzonjë atyreve që rrinë mbë dhet, edhe mbë çdo komb’ e farë e gluhë e llaus.
7 E thoshte me zë të math: “Kini frikë Perëndisë, edhe epni lavdi ati, sepse erdhi ora e gjyqit ati; edhe iu falni ati që bëri qiellin’ e dhen’ e detin’ e kronjt’ e ujëravet.”
8 Edhe një tiatër’ ëngjëll vate prapa, e thoshte: “Ra, ra Vavyllona”(qyteteja) e madhe; sepse ujiti gjithë kombetë me verën’ e zemërimit kurvërisë saj.”
9 Edhe një ëngjëll i tretë vate prapa atyreve, tuke thënë me zë të math: “Kush t’i faletë bishësë edhe ikonës’ asaj, edhe të marrë shenjënë ndë ball të ti a mbë dorët të ti,
10 Edhe ay do të pijë nga vera e zemërimit Perëndisë, që është derdhurë pa përzierë ndë potir të zemërimit ati; edhe do të mundonetë me ziarr e me squfur përpara ëngjëjvet shënjtëruar’ edhe përpara Qëngjit.
11 Edhe tymi i mundimit atyreve hipën ndë jetët të jetëvet; edhe s’kamë të prëjturë dit’ e natë ata që i falenë bishësë edhe ikonës’ asaj, edhe kur merr shenjën e emërit asaj.
12 Këtu është durimi i shënjtorëvet; këtu janë ata që ruanjënë porosit’ e Perëndisë edhe besën’ e Jisujt.”
13 Edhe dëgjova një zë nga qielli që (më) thoshte: “Shkruaj: Lum ata të vdekurë që vdesënë mbë Zotinë që tashi. Po, thotë Fryma, që të prëhenë nga mundëjet’ e tyre; edhe punërat’ e atyre u venë prapa atyreve.”
14 Edhe pashë, edhe ja një re e bardhë, edhe mbi ret ishte ndenjurë një që shëmbëllente posi bir njeriu, edhe kishte mbi kryet të ti një kurorë t’artë, edhe ndë dorë të ti një drapër të prehëtë.
15 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga tempulli tuke thërriturë me zë të math mb’atë që ishte ndenjurë mbi ret: “Dërgo drapërinë tënt, edhe korr; sepse (të) erdhi ora të korrç, sepse u tha të korrët’ e dheut.”
16 Edhe ay që ishte ndenjurë mbi ret vuri drapërin’ e ti mbi dhet; edhe dheu u korr.
17 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga tempulli që është ndë qiell, edhe kishte edhe ay një drapër të prehëtë.
18 Edhe një tiatër’ ëngjëll dolli nga theroreja, i cili kishte pushtet mbi ziarrt; edhe thërriti me zë të math mb’ atë që kishte drapërin'’e prehëtë, tuke thënë: “Dërgo drapërinë tënt të prehëtinë, edhe vil rrusht’ e vështit dheut, sepse u poqnë rrusht’ e ati.”
19 Edhe ëngjëlli vuri drapërin’ e ti ndë dhet, edhe voli vështin’ e dheut, edhe hodhi rrushtë ndë tirët të madhe të zemërimit Perëndisë.
20 Edhe tira u shtyp përjashta qytetësë, edhe dolli gjak nga tira gjer mbë frerat të kuajvet, gjer një milë e gjashtë qint stadhe lark .
1 et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion
et cum illo centum quadraginta quattuor milia
habentes nomen eius et nomen Patris eius
scriptum in frontibus suis
2 et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum
et tamquam vocem tonitrui magni
et vocem quam audivi
sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis
3 et cantabant quasi canticum novum ante sedem
et ante quattuor animalia et seniores
et nemo poterat discere canticum
nisi illa centum quadraginta quattuor milia
qui empti sunt de terra
4 hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati
virgines enim sunt
hii qui sequuntur agnum quocumque abierit
hii empti sunt ex hominibus primitiae Deo et
agno
5 et in ore ipsorum non est inventum mendacium
sine macula sunt
6 et vidi alterum angelum volantem per medium caelum
habentem evangelium aeternum
ut evangelizaret sedentibus super terram
et super omnem gentem et tribum et linguam et populum
7 dicens magna voce
timete Deum et date illi honorem
quia venit hora iudicii eius
et adorate eum qui fecit caelum et terram
et mare et fontes aquarum
8 et alius angelus secutus est dicens
cecidit cecidit Babylon illa magna
quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes
9 et alius angelus tertius secutus est illos
dicens voce magna
si quis adoraverit bestiam et imaginem eius
et acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua
10 et hic bibet de vino irae Dei
qui mixtus est mero in calice irae ipsius
et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum
et ante conspectum agni
11 et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit
nec habent requiem die ac nocte
qui adoraverunt bestiam et imaginem eius
et si quis acceperit caracterem nominis eius
12 hic patientia sanctorum est
qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu
13 et audivi vocem de caelo dicentem
scribe beati mortui qui in Domino moriuntur
amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis
opera enim illorum sequuntur illos
14 et vidi et ecce nubem candidam
et supra nubem sedentem similem Filio hominis
habentem in capite suo coronam auream
et in manu sua falcem acutam
15 et alter angelus exivit de templo
clamans voce magna ad sedentem super nubem
mitte falcem tuam et mete
quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae
16 et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram
et messa est terra
17 et alius angelus exivit de templo quod est in caelo
habens et ipse falcem acutam
18 et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem
et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens
mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae
quoniam maturae sunt uvae eius
19 et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae
et misit in lacum irae Dei magnum
20 et calcatus est lacus extra civitatem
et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum
per stadia mille sescenta