1 Edhe u thosh atyre: “Me të vërtetë po u thom juve, se janë dica prej këtyre që rrinë këtu, që nukë do të ngjëronenë vdekëje, gjersa të shohënë mbëretërin’ e Perëndisë ardhurë me fuqi.”
2 Edhe pas gjashtë diç Jisuj merr me vetëhe Pietrin’ e Jakovin’ e Joanninë, edhe i hipën vetëmë mbë një mal të lartë veçanë; edhe ndërroj fytyrënë përpara atyre.
3 Edhe rrobet’ e ati u bënë të shkëlqyera e fort të bardha posi bora, kështu që as ay që sbardh rrobetë mbi dhet s’munt t’i sbardhë.
4 Edhe u duk atyre Ilia bashkë me Mojsinë; edhe ishinë tuke folurë bashkë me Jisunë.
5 Edhe Pietri u përgjeq e i tha Jisujt: “Ravvi, mir’ është të jemi ne këtu; edhe le të bëjmë tri tenda, një për tyj, edhe një për Mojsinë, edhe një për Ilinë.”
6 Sepse s’dinte se ç’të flasë; sepse ishinë tremburë.
7 Edhe i mbuloj një re, edhe erdhi një zë prej resë, tuke thënë: “Kyj është biri im i dashuri, ati i dëgjoni.”
8 — Edhe befas kur vunë re përqark, s’panë më asndonjë, po Jisunë vetëmë bashkë me ata.
9 Edhe ata tuke sbriturë nga mali, i porositi mos i tregojën’ asndonjërit sa panë, veç kur të ngjalletë prej së vdekurish i bir’ i njeriut.
10 Edheata e ruajtnë fialënë ndër vetëhe, edhe haheshinë njëri me tatrinë: “Ç’është këta të ngjallurë prej së vdekurish.”
11 Edhe pyesnin’ atë, tuke thënë: “Përse thonë shkronjësitë, se duhetë të vijë më përpara Ilia?”
12 Edhe ay u përgjeq e u tha atyre: “Ilia vien më përpara, edhe vë mbë vënt të gjitha punëratë, edhe qysh është shkruarë për të birin’ e njeriut, se duhetë të pësojë shumë, edhe se nukë do ta kenë për gjë.
13 Po unë po u them juve, se edhe i bënë sa deshnë, sikundrë është shkruarë për atë.”
14 Edhe kur erdhi te nxënësitë, pa shumë gjëndëje rreth atyreve, edhe shkronjësitë tuke ngrënë me fialë bashkë me ata.
15 Edhe përnjëherë gjithë gjëndëja, kur pan’ atë, u habitnë, edhe tuke nxituar’ e përshëndetninë.
16 Edhe ay pyeti shkronjësitë: “Ç’hahi me fialë bashkë me ata?”
17 Edhe një prej gjëndëjes’ u përgjeq, e tha: “Mësonjës, prura tem bir te ti që ka frymë të pagolë.
18 Edhe kudo ta zërë, e tunt, edhe shkumëzon, e kërcëllin dhëmbët’e ti, edhe thahetë; edhe u thashë nxënëset tu ta kërrejënë, po s’muntnë.”
19 Edhe ay u përgjeq e tha: “O bres i pabesë, gjer kurë do të jem bashkë me ju? Gjer kurë do t’u duroj juve? Bini atë tek unë.”
20 Edhe e prunë tek ay; edhe kur pa atë, përnjëherë fryma e shkleu; edhe ra përdhe, e hiqej barkazë tuke shkumëzuarë.
21 Edhe ay pyeti t’anë: “Sa kohë ka që kurë se i gjau këjo?” Edhe ay tha: “Që kurë se ish çun i vogëlë.
22 Edhe shumë herë e hodhi edhe ndë ziarr edhe nd’ujëra, që ta humbasë; po ndë munç të bëjsh gjë, le të dhëmbetë për ne, e na ndih.”
23 Edhe Jisuj i tha këtë: “Ndë munç të besojsh, të gjitha munt të bënenë mb’atë që beson.”
24 Edhe përnjëherë i ati çunit vogëlë thërriti me lot, tuke thënë: “Zot, besoj; ndihi pabesërisë sime.”
25 Edhe Jisuj kur pa se po rrudhej gjëndëje, qërtoj frymën’ e ndyrë, tuke i thënë: “Frym’ e pagolë edhe shurdhë, unë të urdhëroj: Dil nga ay, edhe mos ryjsh më tek ay.”
26 — Edhe fryma tuke bërtitur’ e tuke shklyer’ atë shumë, dolli; edhe u bë posi i vdekurë, kaqë sa shumë vetë thoshinë se vdiq.
27 — Edhe Jisuj e kapi për dore, edhe e çoi; edhe u ngre.
28 Edhe kur hyri ndë shtëpi, nxënësit’ e ti e pyesninë veçan: “Përse nukë muntmë neve ta kërrejmë?”
29 Edhe ay u tha atyre: “Kyj farë kombi s’munt të dalë me tietërë gjë, veç me të falur’ e me agjërim.”
30 Edhe si duallnë ateje, shkoninë ndëpër Galilet, edhe s’donte ta marrë vesh njeri.
31 Sepse mësonte nxënësit’e ti, e u thosh atyre, se: “I Bir’ i njeriut epetë ndër duar të njerëzet, edhe do ta vrasënë, edhe si të vritetë, do të ngjalletë të tretënë ditë.”
32 Po ata nuk’ e kupëtoninë fialënë, edhe kishinë frikë ta pyesninë.
33 Edhe erdhi ndë Kapernaum; edhe kur hyri ndë shtëpit, pyeste ata: “Ç’mendoneshitë mb’udhë me vetëhe tuaj?”
34 Po ata s’bëninë zë; sepse mb’ udhë flisninë ndë mest t’atyreve: “Cili ësht’ më i math?”
35 Edhe si ndenji, thirri të dy-mbë-dhietëtë, edhe u thot’ atyre: “Kush të dojë të jetë i parë, do të jetë i prapsëmi të gjithëve, edhe shërbëtori të gjithëve.”
36 Edhe mori një çun të vogëlë, edhe e qëndroj ndë mest t’atyreve, edhe si e mori ndë krah, u tha atyre:
37 “Kush të presë një të tillë çunash të vegjëlë mb’emërë tim, ka priturë mua; edhe kush të presë mua, s’ka priturë mua, po atë që më ka dërguarë.”
38 Edhe Joanni iu përgjeq, tuke thënë: “Mësonjës, pamë një njeri që kërren diaj mb’emërë tënt, i cili nukë na vien pas; edhe e ndalëm, sepse nukë na vien pas.”
39 Po Jisuj tha: “Mos e ndalni, sepse asndonjë s’ësht’ ay që bën çudia mb’enërë tim, edhe do të muntjë përnjëherë të flasë keq për mua;
40 Sepse ay që nuk’ është kundrë nesh, është bashkë me ne.
41 Edhe ay që t’u apë juve një potir ujë mb’emërë tim, sepse jeni të Krishtit, me të vërtetë po u them juve, se nukë do ta humbasë pagën’e ti.
42 Edhe ay që të skandhalisjë një nga këta të vegjëlitë që më besojënë, është më mirë për atë ndë iu lithtë një gur mulliri ndë qafë t’ati, edhe të hidhetë ndë det.
43 Edhe ndë të skandhalistë dora jote, preje; është më mirë për tyj të hyjç dorac ndë jetët, se tuke pasurë të dy duartë të shkojç ndë gjehenë, ndë ziarr të pashuarë,
44 Atie ku “krymb’i atyreve s’ka të mbaruarë, edhe ziarri s’ka të shuarë”.
45 Edhe ndë të skandhalistë këmba jote, preje; sepse është më mirë për ty të hyjç ndë jetët i çalë, se tuke pasurë të dy këmbëtë të hidheç ndë gjehenë, ndë ziarr të pashuarë,
46 Atie ku “krymb’i atyreve s’ka të mbaruarë, edhe ziarri s’ka të shuarë.“
47 Edhe ndë të skandhalistë syri yt, nxire: është më mirë për ty të hyjç me një sy ndë mbëretëri të Perëndisë, se tuke pasurë dy sy të hidheç ndë gjehenë të ziarrit,
48 Atie ku “krymb’ i atyreve s’ka të mbaruarë, edhe ziarri s’ka të shuarë.”
49 Sepse çdo njeri do të krypetë me ziarr, edhe çdo kurban do të krypetë me krypë.
50 Krypa ësht’ e mirë; po ndë u bëftë krypa e pashëllirëshime, me se do ta ndreqni? Kini krypë ndë vetëhet tuaj, edhe kini paqtim njëri me tiatrinë.”
1 et post dies sex adsumit Iesus Petrum et Iacobum
et Iohannem
et ducit illos in montem excelsum seorsum solos
et transfiguratus est coram ipsis
2 et vestimenta eius facta sunt splendentia
candida nimis velut nix
qualia fullo super terram non potest candida facere
3 et apparuit illis Helias cum Mose et erant loquentes cum Iesu
4 et respondens Petrus ait Iesu
rabbi bonum est hic nos esse
et faciamus tria tabernacula
tibi unum et Mosi unum et Heliae unum
5 non enim sciebat quid diceret
erant enim timore exterriti
6 et facta est nubes obumbrans eos et venit vox de nube dicens
hic est Filius meus carissimus audite illum
7 et statim circumspicientes
neminem amplius viderunt nisi Iesum tantum secum
8 et descendentibus illis de monte
praecepit illis ne cui quae vidissent narrarent
nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit
9 Et verbum continuerunt apud se
conquirentes quid esset cum a mortuis resurrexerit
10 Et interrogabant eum dicentes
quid ergo dicunt Pharisaei et scribae
quia Heliam oporteat venire primum
11 qui respondens ait illis
Helias cum venerit primo restituet omnia
et quomodo scriptum est in Filium hominis
ut multa patiatur et contemnatur
12 sed dico vobis quia et Helias venit
et fecerunt illi quaecumque voluerunt
sicut scriptum est de eo
13 Et veniens ad discipulos suos vidit turbam magnam circa eos
et scribas conquirentes cum illis
14 et confestim omnis populus videns eum
stupefactus est
et adcurrentes salutabant eum
15 et interrogavit eos quid inter vos conquiritis
16 Et respondens unus de turba dixit
magister adtuli filium meum ad te habentem spiritum mutum
17 qui ubicumque eum adprehenderit adlidit eum
et spumat et stridet dentibus et arescit
et dixi discipulis tuis ut eicerent illum et non potuerunt
18 qui respondens eis dicit o generatio incredula
quamdiu apud vos ero quamdiu vos patiar
adferte illum ad me
19 et adtulerunt eum
et cum vidisset illum
statim spiritus conturbavit eum
et elisus in terram volutabatur spumans
20 et interrogavit patrem eius
quantum temporis est ex quo hoc ei accidit
at ille ait ab infantia
21 et frequenter eum et in ignem et in aquas misit
ut eum perderet
sed si quid potes adiuva nos misertus nostri
22 Iesus autem ait illi
si potes credere omnia possibilia credenti
23 et continuo exclamans pater pueri cum lacrimis aiebat
credo adiuva incredulitatem meam
24 et cum videret Iesus concurrentem turbam
comminatus est spiritui inmundo dicens illi
surde et mute spiritus ego tibi praecipio
exi ab eo et amplius ne introeas in eum
25 et clamans et multum
discerpens eum exiit ab eo
et factus est sicut mortuus
ita ut multi dicerent quia mortuus est
26 Iesus autem tenens manum eius elevavit illum et surrexit
27 Et cum introisset in domum
discipuli eius secreto interrogabant eum
quare nos non potuimus eicere eum
28 et dixit illis
hoc genus in nullo potest exire nisi in oratione et ieiunio
29 Et inde profecti praetergrediebantur Galilaeam
nec volebat quemquam scire
30 docebat autem discipulos suos et dicebat illis
quoniam Filius hominis tradetur in manus hominum
et occident eum et occisus tertia die resurget
31 at illi ignorabant verbum et timebant eum interrogare
32 Et venerunt Capharnaum
qui cum domi esset interrogabat eos
quid in via tractabatis
33 At illi tacebant
siquidem inter se in via disputaverant
quis esset illorum maior
34 et residens vocavit duodecim et ait illis
si quis vult primus esse erit omnium novissimus et omnium minister
35 et accipiens puerum statuit eum in medio eorum
quem cum conplexus esset ait illis
36 quisquis unum ex huiusmodi pueris receperit in nomine meo me recipit
Et quicumque me susceperit
non me suscipit sed eum qui me misit
37 Respondit illi Iohannes dicens
magister vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia
qui non sequitur nos
et prohibuimus eum
38 Iesus autem ait nolite prohibere eum
nemo est enim qui faciat virtutem in nomine meo
et possit cito male loqui de me
39 qui enim non est adversum vos pro vobis est
40 Quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae
in nomine meo quia Christi estis
amen dico vobis non perdet mercedem suam
41 Et quisquis scandalizaverit unum ex his pusillis credentibus in me
bonum est ei magis
si circumdaretur mola asinaria collo eius et in mare mitteretur
42 Et si scandalizaverit te manus tua abscide illam
bonum est tibi debilem introire in vitam
quam duas manus habentem ire in gehennam in ignem inextinguibilem
43 Ubi vermis eorum non moritur
et ignis non extinguitur
44 et si pes tuus te scandalizat amputa illum
bonum est tibi claudum introire in vitam aeternam
quam duos pedes habentem mitti in gehennam ignis inextinguibilis
45 ubi vermis eorum non moritur
et ignis non extinguitur
46 quod si oculus tuus scandalizat te eice eum
bonum est tibi luscum introire in regnum Dei
quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis
47 ubi vermis eorum non moritur
et ignis non extinguitur
48 omnis enim igne sallietur
et omnis victima sallietur
49 Bonum est sal
quod si sal insulsum fuerit in quo illud condietis
habete in vobis sal et pacem habete inter vos