1 Atëhere mbëlidhenë tek ay Farisejtë, edhe disa nga shkronjësitë, që kishin’ ardhurë nga Jerusalimi.
2 Edhe kur panë dica nga nxënësit’e ati tuke ngrënë bukë me duar të ndyra, domethënë të palara, i shanë.
3 (Sepse Farisejt’ edhe gjithë Judhejtë, ndë mos lafshinë duartë gjer ndë bilure, nukë hanë, sepse mbajnë fialënë që u kanë lënë pleqtë.
4 Edhe kur këthenenë nga tregu, ndë mos u lafshinë, nukë hanë; edhe shumë të tiera jan’ ato që kanë marrë t’i mbajnë, të lara potirash, e qelqesh, e ramërishtash, e shtratërash).
5 Pasandaj Farisejt’ edhe shkronjësit’ e pyesënë: “Përse nxënësit’ e tu nuk’ ecëjënë sikundrë kanë lënë fialë pleqtë, po hanë bukë me duar të palara?”
6 Po ay u përgjeq e u tha atyre: “Se Isaja profitepsi mirë për ju ipokritëtë, sikundrë është shkruarë: “Kyj llauzi më nderon me buzët, po zemëra e atyreve është lark prej meje.
7 Edhe kot më kanë frikë, tuke mësuarë mësime, që janë porosi njerëzish.”
8 Sepse keni lënë porosin’ e Perëndisë, e mbani fialëtë që kanë lënë njerëzitë, të lara qelqesh e potirash, edhe bëni shumë të tiera tillash kështu.”
9 Edhe u thosh atyre: “Mirë e hithni poshtë porosin’ e Perëndisë, që të ruani fialënë që keni lënë ju.
10 Sepse Mojsiu tha: “Ndero tët atë e tët ëmë”, edhe: ”Kush flet keq për tatënë a për t’ëmënë, le të vritetë.”
11 Po ju thoni: Njeriu ndë i thëntë tet a s’ëmësë: Kurban, që do me thënë dhurëti, është ç’të mirë ke për të parë prej meje,mjaft .
12 Edhe s’e lini më t’i bëjë gjë tet a s’ëmësë.
13 Edhe shkelni fialën’ e Perëndisë për fialënë tuaj që keni lënë; edhe bëni shumë të tillash kështu.”
14 Pasandaj si thirri përanë gjithe gjëndëjenë, u thosh atyre: “Të gjithë më dëgjoni, edhe merrni vesh:
15 S’është ndonjë gjë që i hyn përjashta njeriut që munt ta ndynjë, po ato që dalënë nga ay, ato janë që ndyjënë njerinë.
16 Ndë pastë ndonjë veshë të dëgjojë, le të dëgjojë.”
17 Edhe kur hyri ndë shtëpi prej gjëndëjesë, nxënësit’e ati pyesninë për paravolinë.
18 Edhe ay u thotë atyre: “Kështu edhe ju jeni të pamarrë vesh? S’merrni vesh se çdo gjë që i hyn njeriut përjashta nukë munt ta ndyjë?
19 Sepse nukë hyn ndë zemërë t’ati, po ndë barkut; edhe del mbë të dalët, që qëron gjithë të ngrënatë.”
20 Po thoshte, se: “Ç’del nga njeriu, ajo ndyn njerinë.
21 Sepse përbrënda nga zemër’ e njerëzet dalënë mendimet’ e liq, ndyrësira, kurvëria, vrasëje, viedhësira, lakëmime,
22 Të keqe, kobim, tepërë-ndryrësirë, syri lik, vllasfimi, madhështi, marrësi.
23 Gjithë këto të liga dalënë përbrënda, edhe ndyjënë njerinë.”
24 Edhe u ngre prej andej, e vate ndë sinoret të Tyrës’ e të Sidhonësë, edhe si hyri ndë shtëpi, nukë deshi ta marrë vesh asndonjë, po s’mundi të fshihetë.
25 Sepse një grua, të cilësë e bila vogëlë kishte frymë të ndyrë, kur dëgjoj për atë, erdhi e i ra ndër këmbë.
26 Edhe ajo gruaja ishte Greke, Syrofiniqe nga kombi; edhe i lutej të kërrejë diallinë prej së bilësë.
27 Po Jisuj i tha asaj: “Le të nginjenë më përpara dielmtë; sepse s’është mirë të marrë ndonjë bukën’ e dielmvet, edhe t’ia hedhë këlyshvet qënvet. ”
28 Po ajo u përgjeq e i tha: “Po, Zot, sepse edhe këlysht’ e qenvet përposh truvezësë hanë nga thërrimet’e çunavet vegjëlë.”
29 Edhe ay i tha asaj: “Për këtë fialë shko; dialli dolli nga jot bilë.”
30 Edhe ajo kur vate ndë shtëpi të saj, gjeti diallinë se kish dalë, edhe të bilënë rënë mbi shtrat.
31 Pasandaj si dolli përsëri nga sinoret’ e Tyrës’ e të Sidhonësë, erdhi ndë det të Galilesë, ndëpër mes të sinoreve Dhekapolësë.
32 Edhe bijënë një shurth belbuq, edhe i lutenë të vërë dorënë mbi atë.
33 Edhe ay e mori prej gjëndëjesë veçanë, e vuri gishtërat’ e ti ndë veshët t’ati, edhe si pështyti, i preku gluhënë ati.
34 Edhe si shtiu sytë mbë qiell, psherëtiti, edhe i tha: “Effatha”, që do me thënë: Hapu.
35 Edhe përnjëherë u hapnë veshët’ e ati, edhe u sgjith të lidhurit’ e gluhës’ ati, edhe fliste drejtë.
36 Edhe i porositi mos i thonë asndonjërit; po ay sa i porosiste, ata kaqë shumë më tepërë ata leçitninë.
37 Edhe çuditeshinë fort tepërë e thoshinë: “Mirë i ka bërë të gjitha; edhe bën shurdhatë të dëgjojënë, edhe memecëtë të flasënë.”
1 Et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scribis
venientes ab Hierosolymis
2 et cum vidissent quosdam ex discipulis eius
communibus manibus id est non lotis manducare panes vituperaverunt
3 Pharisaei enim et omnes Iudaei
nisi crebro lavent manus non manducant
tenentes traditionem seniorum
4 et a foro nisi baptizentur non comedunt
et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare
baptismata calicum et urceorum et aeramentorum et lectorum
5 Et interrogant eum Pharisaei et scribae
quare discipuli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum
sed communibus manibus manducant panem
6 at ille respondens dixit eis
bene prophetavit Esaias de vobis hypocritis sicut scriptum est
populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
7 in vanum autem me colunt
docentes doctrinas praecepta hominum
8 relinquentes enim mandatum Dei
tenetis traditionem hominum
baptismata urceorum et calicum et alia similia his facitis multa
9 et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei
ut traditionem vestram servetis
10 Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem tuam
et qui maledixerit patri aut matri morte moriatur
11 vos autem dicitis
si dixerit homo patri aut matri
corban quod est donum quodcumque ex me tibi profuerit
12 et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo aut matri
13 rescindentes verbum Dei per traditionem vestram quam
tradidistis
et similia huiusmodi multa facitis
14 et advocans iterum turbam dicebat illis
audite me omnes et intellegite
15 nihil est extra hominem introiens in eum
quod possit eum coinquinare
sed quae de homine procedunt
illa sunt quae communicant hominem
16 si quis habet aures audiendi audiat
17 Et cum introisset in domum a turba
interrogabant eum discipuli eius parabolam
18 et ait illis sic et vos inprudentes estis
non intellegitis quia omne extrinsecus introiens in hominem non potest
eum communicare
19 quia non introit in cor eius
sed in ventrem
et in secessum exit purgans omnes escas
20 dicebat autem
quoniam quae de homine exeunt illa communicant hominem
21 ab intus enim de corde hominum cogitationes malae
procedunt
adulteria fornicationes homicidia
22 furta avaritiae nequitiae
dolus inpudicitia oculus malus
blasphemia superbia stultitia
23 omnia haec mala ab intus procedunt et communicant hominem
24 et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis
et ingressus domum neminem voluit scire et non potuit latere
25 mulier enim statim ut audivit de eo
cuius habebat filia spiritum inmundum
intravit et procidit ad pedes eius
26 erat autem mulier gentilis Syrophoenissa genere
Et rogabat eum ut daemonium eiceret de filia eius
27 qui dixit illi sine prius saturari filios
non est enim bonum sumere panem filiorum et mittere canibus
28 at illa respondit et dicit ei utique Domine
nam et catelli sub mensa comedunt de micis puerorum
29 et ait illi
propter hunc sermonem vade exiit daemonium de filia tua
30 et cum abisset domum suam
invenit puellam iacentem supra lectum et daemonium exisse
31 Et iterum exiens de finibus Tyri
venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapoleos
32 et adducunt ei surdum et mutum
et deprecantur eum ut inponat illi manum
33 et adprehendens eum de turba seorsum
misit digitos suos in auriculas
et expuens tetigit linguam eius
34 et suspiciens in caelum ingemuit et ait illi
eppheta quod est adaperire
35 et statim apertae sunt aures eius
et solutum est vinculum linguae eius et loquebatur recte
36 et praecepit illis ne cui dicerent
Quanto autem eis praecipiebat tanto magis plus praedicabant
37 et eo amplius admirabantur dicentes
Bene omnia fecit et surdos facit audire et mutos loqui