1 Edhe pas ca diç përsëri hyri ndë Kapernaum; edhe u dëgjua se është ndë shtëpi.
2 Edhe përnjëherë u mbëlothnë shumë vetë, kaqë sa as ata vëndetë përanë derës s’i nxininë më; edhe ay u leçiste atyre fialënë.
3 Atëhere vinë tek ay, e bienë një ulok ngriturë prej katrë vetësh.
4 Edhe passi s’munt të afroneshinë tek ay nga gjëndëja, sbuluanë kulminë ku ishte ay, edhe si bënë vërë, sbritnë shtratnë, që dirgjej ulogu mb’atë.
5 Edhe Jisuj, kur pa besën’e atyre, i thot’ ulogut: “Bir, t’u falnë falet’e tua.”
6 Edhe ca nga shkronjësit’ ishinë atie tuke ndenjurë, edhe tuke menduarë ndë zemërat të tyre:
7 “Ç’flet kyj kështu vllasfimia? Cili munt të falë faje, veç një, Perëndia?”
8 Edhe Jisuj përnjëherë si e mori vesh prej frymësë ti se po mendonenë me vetëhen’ e tyre kështu, u tha: “Përse mendoni këto punë ndër zemërat tuaja?
9 Ç’është më kollaj t’i them ulogut: T’u falnë faletë, apo t’i them: Ngreu, e merr shtratnë tënt, edhe ecë?
10 Po që ta dini, se i bir’ i njeriut ka pushtet të falë fale mbi dhet, (i thotë ulogut):
11 “Të thom: Ngreu, e merr shtratnë tënt, edhe shko ndë shtëpi tënde.”
12 Edhe ay u ngre përnjëherë, edhe mori shtratnë, edhe dolli përpara të gjithëve; kaqë sa të gjithë çuditeshinë, edhe lavdoninë Perëndinë, tuke thënë, se: “Askurrë s’kemi parë kështu.”
13 Pasandaj Jisuj dolli përsëri ndaj detit; edhe gjithë gjëndëja vinte tek ay, edhe ay i mësonte.
14 Edhe tuke shkuarë pa Levinë, të birrë e Allfeut, tuke ndenjurë mbë kumerq; edhe i thotë: “Eja pas meje.” Edhe ay u ngrit e vate pas ati.
15 Edhe ay kur po rrinte ndë mësallë ndë shtëpi t’ati, ishin’ unjurë ndë mësallë edhe shumë kumerqarë e faltorë bashkë me Jisunë e me nxënësit’ e ati; sepse ishinë shumë vetë, edhe vanë pas ati.
16 Edhe shkronjësit’e Farisejtë, kur pan’ atë tuke ngrënë bashkë me kumerqarë e me faltorë, u thoshinë nxënëset ati: “Përse ha e pi ay bashkë me kumerqarë e me faltorë?”
17 Edhe Jisuj, kur dëgjoj, u thot’ atyre: “Të shëndoshëtë s’kanë nevolë për miekës, po ata që kanë keq; s’kam ardhurë për të thirrurë të drejtë (ndë pendim), po faltorë.”
18 Edhe nxënësit’ e Joannit’ edhe të Fariseve agjëroninë; edhe vinë, e i thonë: “Përse nxënësit’ e Joannit’ edhe të Farisevet agjërojënë, po nxënësit’ e tu s’agjërojënë?”
19 Edhe Jisuj u tha: “Sos muntjënë të agjërojën’ ata që ftojënë për dasmë, gjersa të jetë dhëndërri bashkë me ata? Sa kohë kanë dhëndërrinë me vetëhen’ e tyre, s’munt t’agjërojënë.
20 Po do të vinë dit, kur të mirretë dhëndërri nga ata, edhe atëhere do t’agjërojënë nd’ato dit.
21 Edhe asndonjë s’qep arnë pëlhure të bardhë mbë rrobë të vietërë; sepse ndë qoftë, heq të mbushurit’ e asaj të renë prej së vietrësë, edhe bënetë më e keqe e shklyerë.
22 Edhe asndonjë s’vë verë të re ndë calikë të vietërë; sepse ndë qoftë, ver’ e re gris calikëtë, edhe vera derdhetë, edhe calikëtë prishenë; po ver’ e re duhetë të vihetë ndë calikë të ri.
23 Edhe ay kur po shkonte për një ditë të shëtunash ndëpër ara të mbiellura, nxënësit’ e ati zunë të shkoqënë kallij tuke bërë udhë.
24 Edhe Farisejt’ i thoshinë: “Shih, ç’bëjënë për ditë të shëtunash atë që s’ësht’ e udhësë?”
25 Edhe ay u thosh atyre: “Askurrë s’keni kënduarë ç’bëri Dhavidhi, kur pat nevolë, edhe i erdhi uri ati edhe atyreve që ishinë bashkë me atë?
26 Qysh hyri ndë shtëpi të Perëndisë ndë ditë të Aviathar kryepriftit, edhe hëngri bukët’ e paravënësë, të cilatë s’ësht’ e udhësë t’i haje tiatërë njeri , veç priftëret, edhe u dha edhe atyreve që ishinë bashkë me atë?”
27 Pasandaj u thoshte atyre, se: “E shëtuna është bërë për njerinë, po jo njeriu për të shëtunënë;
28 Përandaj i bir’ i njeriut ësht’ i zoti edhe së shëtunësë.
1 Et iterum intravit Capharnaum post dies
2 et auditum est quod in domo esset
et convenerunt multi ita ut non caperet neque ad ianuam
et loquebatur eis verbum
3 et venerunt ferentes ad eum paralyticum
qui a quattuor portabatur
4 et cum non possent offerre eum illi prae turba
nudaverunt tectum ubi erat
et patefacientes submiserunt grabattum in quo paralyticus iacebat
5 cum vidisset autem Iesus fidem illorum ait paralytico
fili dimittuntur tibi peccata
6 erant autem illic quidam de scribis sedentes
et cogitantes in cordibus suis
7 quid hic sic loquitur blasphemat
quis potest dimittere peccata nisi solus Deus
8 quo statim cognito Iesus spiritu suo
quia sic cogitarent intra se
dicit illis quid ista cogitatis in cordibus vestris
9 quid est facilius dicere paralytico dimittuntur tibi peccata
an dicere surge et tolle grabattum tuum et ambula
10 ut autem sciatis
quia potestatem habet Filius hominis in terra
dimittendi peccata
ait paralytico
11 tibi dico surge tolle grabattum tuum et vade in domum tuam
12 et statim ille surrexit
et sublato grabatto abiit coram omnibus
ita ut admirarentur omnes
et honorificarent Deum dicentes quia numquam sic vidimus
13 Et egressus est rursus ad mare
omnisque turba veniebat ad eum et docebat eos
14 et cum praeteriret vidit Levin Alphei sedentem ad teloneum
et ait illi sequere me et surgens secutus est eum
15 Et factum est cum accumberet in domo illius
multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Iesu et discipulis
eius
erant enim multi qui et sequebantur eum
16 et scribae et Pharisaei videntes
quia manducaret cum peccatoribus et publicanis
dicebant discipulis eius
quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister vester
17 Hoc audito Iesus ait illis
non necesse habent sani medicum sed qui male habent
non enim veni vocare iustos sed peccatores
18 et erant discipuli Iohannis et Pharisaei ieiunantes
et veniunt et dicunt illi
cur discipuli Iohannis et Pharisaeorum ieiunant
tui autem discipuli non ieiunant
19 et ait illis Iesus
numquid possunt filii nuptiarum quamdiu sponsus cum illis est ieiunare
quanto tempore habent secum sponsum non possunt ieiunare
20 venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus
et tunc ieiunabunt in illa die
21 nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento veteri
alioquin aufert supplementum novum a veteri
et maior scissura fit
22 et nemo mittit vinum novellum in utres veteres
alioquin disrumpet vinum utres
et vinum effunditur et utres peribunt
sed vinum novum in utres novos mitti debet
23 Et factum est iterum
cum sabbatis ambularet per sata
et discipuli eius coeperunt praegredi et
vellere spicas
24 Pharisaei autem dicebant ei
ecce quid faciunt sabbatis quod non licet
25 et ait illis
numquam legistis quid fecerit David quando necessitatem habuit
et esuriit ipse et qui cum eo erant
26 quomodo introiit in domum Dei
sub Abiathar principe sacerdotum
et panes propositionis manducavit
quos non licet manducare nisi sacerdotibus
et dedit eis qui cum eo erant
27 Et dicebat eis sabbatum propter hominem factum est
et non homo propter sabbatum
28 itaque dominus est Filius hominis etiam sabbati