1 Edhe kur afronenë ndë Jerusalim, ndë Vithfagji edhe ndë Vithani, te Mali Ullinjet, dërgoj dy nga nxënësit’e ti.
2 Edhe u thot’ atyre: “Shkoni mb’atë fshat që është kundruell jush; edhe shpejt posa të ryni mb’ atë, do të gjeni një pulisht lidhurë, që s’i ka hipurë asndonjë prej njerëzish; sgjidheni edhe e bini.
3 Edhe ndë u thëntë juve ndonjë: Ç’bëni kështu? Thoni, se Zoti ka nevolë për atë; edhe shpejt do ta dërgojë këtu.
4 Edhe ata vanë, edhe gjetnë pulishtinë lidhurë te dera jashtë ndërmest dy udhësh; edhe e sgjidhënë.
5 Edhe disa nga ata që ishinë ndenjur’ atie u thoshinë atyre: “Ç’bëni ashtu që sgjithni pulishtinë?”
6 Edhe ata u than’ atyre sikundrë i pat porositurë Jisuj; edhe ata i lanë.
7 Edhe prunë pulishtinë te Jisuj, edhe vunë rrobet’ e tyre mbi atë; edhe ay i hipi.
8 Edhe shumë vetë shtruanë rrobet’e tyre mb’ udhë; edhe të tierë këputninë dega drush, e i shtroninë mb’ udhë.
9 Edhe ata që shkoninë përpara, e ata që vininë pas bërtisninë, tuke thënë: “Hosanna! I bekuar’ ësht’ ay që vien mb’emërit të Zotit!
10 E bekuar’ është mbëretëria që vien [mb’emërit të Zotit], atit tënë Davidhit; Hosanna mbë të lartat!”
11 Edhe Jisuj hyri ndë Jerusalim, edhe ndë hieroret; edhe si vuri re përqark të gjitha, po pasi ishte tani koha vonë, dolli ndë Vithani bashkë me të dy-mbë-dhietët.
12 Edhe mbë të nesërmet, si duallnë nga Vithania, i erdhi uri.
13 Edhe kur pa një dru fiku për së largu që kish gjethe, erdhi të gjejë ndonjë gjë mb’atë; edhe si erdhi mb’atë, s’gjeti gjë, veç gjethe; sepse s’ish kohë fiqsh.
14 Edhe [Jisuj] u përgjeq e i tha drurit fikut : “Asndonjë mos ngrëntë më pemë prej teje për gjithë jetënë.” Edhe nxënësit’ e ati dëgjoninë.
15 Edhe vinë ndë Jerusalim; edhe Jisuj, si hyri ndë hieroret, zuri të kërrejë ata që shisninë e blininë ndë hieroret; edhe rrëzoj truvezat’ e truvezaret, edhe fronet’ e atyreve që shisninë pëllumbatë.
16 Edhe nukë linte asndonjë të bierë enë ndëpër hieroret.
17 Edhe mësonte, tuke u thën’ atyre: “Nuk’ është shkruarë, “Se shtëpia ime do të kluhetë shtëpi lutëje mbë gjithë kombet?” Po ju e bëtë “Shpellë kursarësh.” –
18 Edhe shkronjësit’ e kryepriftëritë dëgjuanë, edhe kërkoninë qysh ta prishjënë; sepse e druanin’ atë, se gjithë gjëndëja çuditej për mësimin’ e ati.
19 Edhe kur u ngrys, dilte jashtë qytetit.
20 Edhe ndë mëngjes tuke shkuar’ ata aty drejti, panë drun’ e fikut tharë që nga rrënja.
21 Edhe Pietri si u kujtua tha: “Ravvi, shih, druj’ e fikut që mallëkove, u tha.”
22 Edhe Jisuj u përgjeq, e u tha atyre: “Kini besë mbë Perëndinë.
23 Sepse me të vërtetë po u thom juve, se kush t’i thotë këti mali: Ngreu, edhe hidhu ndë det, edhe të mos jetë me dy mëndëje ndë zemërë të ti, po të besojë se sa thotë bënenë, do të bënenë mb’ atë ç’të thotë.
24 Përandaj po u thom juve: Gjithë sa të lypni tuke falurë, besoni se i merrni, edhe do t’u bënenë juve.
25 Edhe kur të rrini të faleni, ndëleni, ndë paçi gjë kundrë ndonjërit, që edhe Ati juaj që është ndë qiejet t’u ndëlejë juve faletë tuaja.
26 Po ndë mos ua ndëlefshi ju, as Ati juaj që është ndë qiejet nukë do të ndëlejë fajetë tuaja.”
27 Pasandaj vinë përsëri ndë Jerusalim; edhe ay tuke ecurë ndë hieroret, vinë tek ay kryepriftërit’ edhe shkronjësit’ edhe pleqtë, e i thonë:
28 “Me çfarë pushteti bën këto? Edhe cili ta ka dhënë këtë pushtet të bëjsh këto?”
29 Edhe Jisuj u përgjeq, e u tha atyre: “Edhe unë do t’u pyes juve një fialë; edhe m’u përgjeqni, edhe atëhere do t’u them juve, me çfarë pushteti bëj këto.
30 Pagëzimi Joannit prej qielli ishte, a prej njerëzish? M’u përgjiqni.”
31 Edhe ata mendoneshinë me vetëhen’ e tyre, tuke thënë: Ndë thënçim: Prej qielli, do të thotë: Përse pra s’i besuatë?
32 Po ndë thënçim: Prej njerëzish, druaninë llausnë, sepse të gjith’ e kishinë Joanninë, se është profit me të vërtetë.
33 Edhe ata u përgjeqnë e i thanë Jisujt: “Nukë dimë.” Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “As unë s’u thom juve me çfarë pushteti bëj këto.”
1 Et cum adpropinquarent Hierosolymae et Bethaniae ad montem Olivarum
mittit duos ex discipulis suis
2 et ait illis
ite in castellum quod est contra vos
et statim introeuntes illuc invenietis pullum ligatum
super quem nemo adhuc hominum sedit
solvite illum et adducite
3 et si quis vobis dixerit quid facitis
dicite quia Domino necessarius est
et continuo illum dimittet huc
4 Et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ianuam foris in bivio
et solvunt eum
5 et quidam de illic stantibus dicebant illis
quid facitis solventes pullum
6 qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Iesus
et dimiserunt eis
7 et duxerunt pullum ad Iesum
et inponunt illi vestimenta sua
et sedit super eo
8 multi autem vestimenta sua straverunt in via
alii autem frondes caedebant de arboribus et sternebant in via
9 Et qui praeibant et qui sequebantur clamabant dicentes
osanna benedictus qui venit in nomine Domini
10 benedictum quod venit regnum patris nostri David
osanna in excelsis
11 Et introivit Hierosolyma in templum
et circumspectis omnibus
cum iam vespera esset hora
exivit in Bethania cum duodecim
12 et alia die cum exirent a Bethania esuriit
13 cumque vidisset a longe ficum habentem folia
venit si quid forte inveniret in ea
et cum venisset ad eam nihil invenit praeter folia
non enim erat tempus ficorum
14 et respondens dixit ei
iam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te
manducet
et audiebant discipuli eius
15 Et veniunt Hierosolymam
et cum introisset templum
coepit eicere vendentes et ementes in templo
et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
16 et non sinebat ut quisquam vas transferret per
templum
17 et docebat dicens eis non scriptum est
quia domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus
vos autem fecistis eam speluncam latronum
18 Quo audito principes sacerdotum et scribae quaerebant
quomodo eum perderent
timebant enim eum
quoniam universa turba admirabatur super doctrina eius
19 Et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate
20 et cum mane transirent viderunt ficum aridam factam a radicibus
21 et recordatus Petrus dicit ei
rabbi ecce ficus cui maledixisti aruit
22 Et respondens Iesus ait illis habete fidem Dei
23 amen dico vobis
quicumque dixerit huic monti tollere et
mittere in mare
et non haesitaverit in corde suo
sed crediderit quia quodcumque dixerit fiat fiet ei
24 Propterea dico vobis
omnia quaecumque orantes petitis
credite quia accipietis et veniet vobis
25 Et cum stabitis ad orandum
dimittite si quid habetis adversus aliquem
ut et Pater vester qui in caelis est dimittat vobis peccata vestra
26 quod si vos non dimiseritis
nec Pater vester qui in caelis est dimittet vobis peccata vestra
27 Et veniunt rursus Hierosolymam
et cum ambularet in templo
accedunt ad eum summi sacerdotes et scribae et seniores
28 et dicunt illi in qua potestate haec facis
et quis tibi dedit hanc potestatem ut ista facias
29 Iesus autem respondens ait illis
interrogabo vos et ego unum verbum
et respondete mihi et dicam vobis in qua potestate haec faciam
30 baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus
respondete mihi
31 at illi cogitabant secum dicentes
si dixerimus de caelo
dicet quare ergo non credidistis ei
32 sed dicemus ex hominibus
timebant populum
omnes enim habebant Iohannem quia vere propheta esset
33 et respondentes dicunt Iesu nescimus
respondens Iesus ait illis
neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam