1 Edhe ay si hyri ndë lundrët u hoth përtej, e erdhi ndë qytet të ti.
2 Edhe ja tek i prunë një ulok dergjurë mbi shtrat; edhe Jisuj si pa besën’ e atyre, i tha ulogut: “Merr zemërë, o bir; të janë falurë fajet’ e tua”.
3 Edhe ja ca nga shkronjësitë te thanë me vetëhen’e tyre,se Kyj po vllasfimis.
4 Edhe Jisuj si pa mendimet’ e atyre, tha: “Përse mendohi ju punëra të liga ndër zemërat tuaja?
5 Sepse ç’është më kollaj të them: T’u falnë fajet’e tua, apo të them: Ngreu e ecë?
6 Po që ta dini se i bir’i njeriut ka pushtet mbi dhet të falë faje, (atëhere i thot’ ulogut) Ngreu e merr mbë krahë shtratinë tënt, edhe ecë ndë shtëpit tënde.”
7 Edhe ay u ngrit e vate ndë shtëpi të ti.
8 Edhe gjëndëja, kur panë, u çuditnë, edhe lavduanë Perëndinë, që u dha njerëzet të tillë pushtet.
9 Edhe tuke shkuarë Jisuj andej, pa një njeri që thuhej Matthe, tuke ndenjurë ndë kumerq; edhe i thotë: “Eja pas meje”. Edhe ay u ngrit e i vate pas.
10 Edhe kur po rrinte ndë mësallë ndë shtëpi, ja tek erthnë shumë kumerqarë e fajtorë, edhe rrininë bashkë me Jisunë edhe me nxënësit’e ati.
11 Edhe Farisenjtë kur panë, u thanë nxënësëvet ati: Përse mësonjësi juaj ha bashkë me kumerqarë e me fajtorë?
12 Po Jisuj kur dëgjoj u tha atyre: “Ata që janë të shëndoshë s’kanë nevojë për miekës, po ata që kanë keq.
13 Edhe shkoni e nxëni ç’është: “Dua përdëllim, e jo kurban”, sepse s’kam ardhurë të thërres të drejtë ndë pendim, po fajtorë”.
14 Atëherë vinjënë tek ay nxënësit’ e Joannit, e i thonë: Përse na edhe Farisenjt’ agjërojmë shumë, po nxënësit’ e tu nuk agjëronjënë?
15 Edhe Jisuj u tha atyre: “Sos munt të mbanjënë zi dielmt’ e shtëpisë dhëndërrit gjersa të jetë dhëndërri bashkë me ata, po do të vinjënë dit, kur të hiqetë dhëndërri nga ata, edhe atëhere do t’agjëronjënë.
16 Edhe asndonjë nukë vë arnë pëlhure të re mbi rrobë të vietërë, sepse heq të mbushurit’ e asaj nga rrobeja, edhe të grisuritë bënetë më të keq.
17 Edhe as nukë vënë verë të re ndë kacekë të vietërë, sepse ndë vënçinë, kacekëtë çirrenë, edhe vera derdhetë, edhe kacekëtë humbasënë, po vënë verë të re ndë kacekë të rij, edhe kështu ruhenë të dyja.”
18 Te po u fliste ay atyre këto, ja tek erdhi një i parë, edhe i falej ati, tuke thënë, se: Ime bijë vdiq ndashti, po eja e vërë dorënë tënde mbi atë, edhe do të rronjë.
19 Edhe Jisuj u ngrit e vate prapa ati, bashkë me nxënësit’ e ati.
20 Edhe ja një grua që i rrithte gjak nga vetëheja dy-mbë-dhietë viet, u afrua prapa, e preku cepin‘ e rrobës’ati.
21 Sepse thoshte me vetëhen’ e saj, se : Vetëmë ndë prekça rrobën’e ati, do të shëronem.
22 Edhe Jisuj kur u këthye, e pa atë, tha: “Kij zemërë, o bijë; besa jote të shpëtoj”. Edhe gruaja shpëtoj që mb’atë herë.
23 Edhe Jisuj passi erdhi ndë shtëpit të parit, edhe pa ata që u bininë fyejet edhe gjëndëjenë tuke bërë gjëmë, u thot’atyre:
24 “Ikëni, sepse vashëza s’ka vdekurë, po po flë.”
25 Po ata e përqeshnin’ atë. Edhe gjëndëja si duall jashtë, hyri edhe e zuri për dore; edhe vashëza u ngrit.
26 Edhe kyj zë dolli ndëpër gjith’ atë dhe.
27 Edhe Jisuj tuke ikur’ andej, i vanë prapa dy të verburë, tuke klithur’e tuke thënë: Përdëlle-na, o bir’ i Dhavidhit.
28 Edhe ay kur erdhi ndë shtëpit, i erthnë përan’ ati të verburitë, edhe Jisuj u thot’atyre: “Mbesoni se munt ta bënj këtë unë? ” Ata i thon’ati: Po, Zot.
29 Atëhere preku syt’ e atyreve, tuke thënë: “Pas besësë tuaj u bëftë mbë ju.”
30 Edhe u hapnë syt’e atyreve. Edhe Jisuj i porositi ata shtrënguarshim, tuke thënë: “Shikoni mos ta marrë vesh njeri këtë .”
31 Po ata posa duallnë dhanë zë për atë ndëpër gjith’atë dhe.
32 Edhe ata kur po dilninë, ja tek i prun’ ati një njeri shurth të diallosurë.
33 Edhe dialli si u nxuar, foli shurdhi; edhe gjëndeja u çuditnë, tuke thënë, se: Kurrë ndonjëherë nuk’ është parë kështu ndë Israil.
34 Po Farisenjtë thoshinë, se : Me anë të parit diajvet nxier diajtë.
35 Edhe Jisuj shkonte përqark gjithë qyteteve e kryefshatëravet, tuke mësuarë ndëpër sinagogjit t’atyre, edhe tuke leçiturë ungjillin’e mbëretërisë, edhe tuke shëruarë çdo sëmundë e çdo lëngatë ndë gjëndëjet.
36 Edhe kur pa gjëndëjenë, iu dhëmp për ata, sepse ishinë lodhur’ e përndarë posi dhëntë që s’kanë bari.
37 Atëhere u thotë nxënësëvet ti: “Të korrët’ është shumë, po punëtorëtë janë të pakë. Lutuni pra të zotit të korrit, që të nxierrë punëtorë për të korrët të ti.”
1 Et ascendens in naviculam transfretavit
et venit in civitatem suam
2 et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto
et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico
confide fili remittuntur tibi peccata tua
3 et ecce quidam de scribis dixerunt intra se hic blasphemat
4 et cum vidisset Iesus cogitationes eorum dixit
ut quid cogitatis mala in cordibus vestris
5 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata
aut dicere surge et ambula
6 ut sciatis autem quoniam Filius hominis habet
potestatem in terra dimittendi peccata
tunc ait paralytico
surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam
7 et surrexit et abiit in domum suam
8 videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt Deum
qui dedit potestatem talem hominibus
9 Et cum transiret inde Iesus
vidit hominem sedentem in teloneo Mattheum nomine
et ait illi sequere me
et surgens secutus est eum
10 Et factum est discumbente eo in domo
ecce multi publicani et peccatores venientes
discumbebant cum Iesu et discipulis eius
11 et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius
quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester
12 At Iesus audiens ait
non est opus valentibus medico sed male habentibus
13 euntes autem discite quid est misericordiam volo et non sacrificium
non enim veni vocare iustos sed peccatores
14 tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis dicentes
quare nos et Pharisaei ieiunamus frequenter
discipuli autem tui non ieiunant
15 et ait illis Iesus
numquid possunt filii sponsi lugere quamdiu cum illis est sponsus
venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt
16 nemo autem inmittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus
tollit enim plenitudinem eius a vestimento et peior scissura fit
17 neque mittunt vinum novum in utres veteres
alioquin rumpuntur utres
et vinum effunditur et utres pereunt
sed vinum novum in utres novos mittunt et ambo conservantur
18 Haec illo loquente ad eos
ecce princeps unus accessit et adorabat eum dicens
filia mea modo defuncta est
sed veni inpone manum super eam et vivet
19 et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius
20 et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis
accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius
21 dicebat enim intra se
si tetigero tantum vestimentum eius salva ero
22 at Iesus conversus et videns eam dixit
confide filia fides tua te salvam fecit
et salva facta est mulier ex illa hora
23 et cum venisset Iesus in domum principis
et vidisset tibicines et turbam tumultuantem
24 dicebat
recedite non est enim mortua puella sed dormit
et deridebant eum
25 et cum eiecta esset turba
intravit et tenuit manum eius et surrexit puella
26 et exiit fama haec in universam terram illam
27 Et transeunte inde Iesu
secuti sunt eum duo caeci clamantes et dicentes
miserere nostri Fili David
28 cum autem venisset domum accesserunt ad eum caeci
et dicit eis Iesus
creditis quia possum hoc facere vobis
dicunt ei utique Domine
29 tunc tetigit oculos eorum dicens
secundum fidem vestram fiat vobis
30 et aperti sunt oculi illorum
et comminatus est illis Iesus dicens videte ne quis sciat
31 illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota
terra illa
32 egressis autem illis
ecce obtulerunt ei hominem mutum daemonium habentem
33 et eiecto daemone locutus est mutus
et miratae sunt turbae dicentes
numquam paruit sic in Israhel
34 Pharisaei autem dicebant
in principe daemoniorum
eicit daemones
35 Et circumibat Iesus civitates omnes et castella
docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni
et curans omnem languorem et omnem infirmitatem
36 Videns autem turbas misertus est eis
quia erant vexati et iacentes sicut oves non habentes pastorem
37 Tunc dicit discipulis suis
messis quidem multa operarii autem pauci
38 rogate ergo dominum messis
ut eiciat operarios in messem suam