1 Edhe si u gëdhi, gjithë kryepriftërit’ edhe pleqt’ e llauzit dhan’ e muarnë këshillë kundrë Jisujt, që ta vrasënë.
2 Edhe si e lithnë, e shpunë edhe e dhanë ndër duart të Ponti Pillatit, qivernitarit.
3 Atëhere kur pa Judha, ay që e trathtoj, se u gjykua për vdekëje, u pendua, edhe këtheu prapë tridhietë argjëndatë te kryepriftërit’edhe te pleqtë, tuke thënë:
4 “Fëjeva që dhash ndër duar gjak të pafaj.” Edhe ata thanë: Ç’punë kemi neve? Ti ke për të parë.
5 Edhe ay hodhi argjëndatë ndë tempullë e iku; edhe vate e u var.
6 Edhe kryepriftëritë si muarnë argjëndatë, thanë: “Nuk’ësht’ e udhësë t’i vëm’ ato ndë thesar të tempullit, sepse janë nder gjaku.”
7 Edhe si muarn’ e dhanë këshillë, blenë arën’ e shtëmbarit me ato, për të kallurë ndë varr të huajtë.
8 Përandaj ajo arë u qjuajt Arë gjaku, gjer mbë ditë të sorme.
9 Atëhere u mbush ç’është thënë nga an’ e profitit Jeremi, që thotë: “Edhe muarnë tridhiet’ argjëndatë, nderin’e të çëmuarit, të cilin e çmuanë nga të bijt’e Israilit,
10 edhe i dhanë nd’ arë të shtëmbarit, sikundrë më porositi Zoti”.
11 Edhe Jisuj ndenji përpara qivernitarit; edhe qivernitari e pyeti, tuke thënë: “Ti je mbëreti Judhenjvet?”
12 Edhe Jisuj i tha: “Ti po thua.” Edhe ay kur përflitej nga kryepriftëritë edhe nga pleqtë, nukë përgjigjej fare.
13 Atëhere Pillati i thotë: “Nukë dëgjon sa martirisinë kundrë teje?”
14 Po ay nuk’ iu përgjeq as mbë ndonjë fialë, kaqë sa qivernitari çuditej fort.
15 Edhe qivernitari kishte zakon për të kremte t’i lëshonte gjëndëjesë një të lidhurë, cilinë të doninë ata.
16 Edhe atëhere kishinë një të lidhurë me emërë, që thuhej Varavva.
17 Edhe ata kur ishinë mbëledhurë, Pillati u tha atyre: “Cilinë doni t’u lëshonj juve, Varavvanë, apo Jisunë që thuhetë Krisht?”
18 Sepse e dinte, se e dhanë ndër duar nga cmiri.
19 Edhe ay tuke ndenjurë mbi front të gjyqit, gruaja e ati dërgoj tek ay, e i tha: “Ti mos i bëj gjë ati të drejti, sepse sot pësova shumë nd’ ëndërrë për atë.”
20 Edhe kryepriftërit’ edhe pleqtë i mbushnë mëndëjenë gjëndëjesë që të lypnjënë Varavvanë, edhe Jisunë ta prishnjënë.
21 Edhe qivernitari u përgjeq e u tha atyre: “Cilinë doni nga këta të dy t’u lëshonj juve?”
22 Edhe ata thanë: “Varavvanë”. Pillati u thot’ atyre: “Ç’do ta bënj pra Jisunë, që thuhetë Krisht?” Të gjith’i thonë: “Le të kryqëzonetë.”
23 Edhe qivernitari tha: “Përse, ç’të keqe ka bërë?” Po ata bërtisninë më tepërë, tuke thënë: “Le të kryqëzonetë.”
24 Edhe Pillati si pa, se s’ka dobi, po më tepërë trazyrë bënetë, mori ujë e lau duartë përpara gjëndëjesë, tuke thënë: “Pa faj jam nga gjaku i këti të drejti; ju e keni për të parë.”
25 Edhe gjithë llauzi u përgjeq e tha: “Gjaku i ati qoftë mbi ne edhe mbi bijtë tanë.”
26 Atëhere u lëshoj atyre Varravanë; edhe Jisunë si e rrahu me shufrë, e dha ndër duar që të kryqëzonetë.
27 Atëhere ushtëtorët’ e qivernitarit muarnë me vetëhe Jisunë ndë vënt të gjyqit, edhe mbëlothnë mbi atë gjithë tufën’ e ushtëtorëvet.
28 Edhe e sveshnë, e i veshnë ati një hllamidhë të kuqe.
29 Edhe gërshëtuanë një kurorë ferrash, e ia vunë mbi kryet, edhe i dhanë një kallam ndë dorë të diathtë; edhe ranë mbë gjunjë përpara ati, edhe e përqeshninë, tuke thënë: “Gëzonu, o mbëret i Judhenjvet.”
30 Edhe si e pështytnë, muarnë kallamin’ e i bininë kres’ ati.
31 Edhe passi e përqeshnë, i sveshnë hllamidhënë, edhe i veshnë rrobet’ e tija; edhe e shpunë ta kryqëzonjënë.
32 Edhe tuke dalë, gjetnë një njeri Qyrineas, që e kishte emërinë Simon; këtë e zun’ angari që të ngrerë kryqin’ e ati.
33 Edhe kur erthnë ndë vënt që thuhetë Gollgotha, ay është që thuhetë vëndi i Kresë,
34 I dhanë të pijë uthullë përzierë me t’ëmbëlë; po ay si u ngjërua, nukë desh të pijë.
35 Edhe si e kryqëzuanë, hothnë shortë, e ndanë rrobet’ e ati; që të mbushetë ç’është thënë nga profiti: “Ndanë rrobet’ e mija mbë vetëhe të tyre, edhe hothnë shortë mbi të veshurit tim.”
36 Edhe tuke ndenjurë ruanin’ atë atie.
37 Edhe vunë sipër kresë ati punën’ e ati shkruarë: K y j ë s h t ë J i s u j m b ë r e t i J u d h e n j v e t.
38 Atëhere kryqëzonenë bashkë me atë dy kursarë, një mb’anë të diathtë, edhe një mb’anë të mëngjërë.
39 Edhe ata që shkoninë përanë vllasfimisinë tuke tundurë krerët’ e tyre, e tuke thënë:
40 “Ti që prish tempullinë, edhe e ndërton për tri dit, shpëto vetëhenë tënde; ndë je i bir’ i Perëndisë, sbrit nga kryqi.”
41 Kështu edhe kryepriftëritë tuke e përqeshurë bashkë me shkronjësit’ edhe me pleqtë thoshinë:
42 “Të tierë shpëtoj, vetëhen’ e ti nukë munt ta shpëtonjë; nd’ është mbëret i Israilit, le të sbresë ndashti nga kryqi, edhe t’i mbesojmë.
43 Shpërente mbë Perëndinë; le ta shpëtonjë ndashti ndë e dashtë; sepse tha: “Se jam bir Perëndie.”
44 Ashtu edhe kursarëtë që ishinë kryqëzuarë bashkë me atë e shaninë.
45 Edhe që mbë të gjashtën’ orë u bë një errësirë mbi gjithë dhenë, gjer mbë të nëntën’ orë.
46 Edhe mbë të nëntën’ orë Jisuj bërtiti me zë të math, tuke thënë: “Ili, Ili, llama savahthani?” që do me thënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse hoqe dorë prej meje?”
47 Edhe ca nga ata që ishinë atie kur dëgjuanë, thanë, se “Kyj po thërret Ilinë.”
48 Edhe përnjëherë u lëshua një nga ata, e mori një sfungar, edhe e mbushi me uthullë, edhe e vuri mbë një kallam, e i epte të pijë.
49 Edhe të tierëtë thoshinë: “Le të shohëmë, ndë qoftë se vien Ilia ta shpëtonjë.”
50 Edhe Jisuj përsëri bërtiti me zë të math, e dha shpirtinë.
51 Edhe ja kurtin’ e tempullit tek u ça mbë dy, prej së larti gjer poshtë; edhe dheu u tunt; edhe gurëtë plasnë;
52 Edhe varret’ u hapnë, edhe shumë trupe shënjtorësh që kishinë vdekurë u ngjallnë.
53 Edhe duallnë nga varretë pas të ngjallurit’ ati, e hynë ndë qytet të shënjtëruarë, edhe u duknë mbë shumë vetë.
54 Edhe urdhër-qindësi edhe ata që ishinë bashkë me atë tuke ruajturë Jisunë, kur panë tërmetin’ edhe ç’punëra u bënë, u frikësuanë fort, e thanë: “Me të vërtetë kyj paska qënë bir Perëndie.”
55 Edhe atie ishinë shumë gra tuke vënë re prej së largu, të cilatë kishinë vaturë prapa Jisujt nga Galilea, tuke i shërbyer’ ati;
56 Ndër ato ishte Maria Magdhalini, edhe Maria e ëm’ e Jakovit edhe Josiut, edhe e ëm’ e të bijvet të Zevedheut.
57 Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasurë nga Arimathea që e kishte emërinë Josif, që edhe ay vetë kishte pasurë qënë nxënës te Jisuj.
58 Kyj vate te Pillati, e lypi trupin’ e Jisujt. Atëhere Pillati urdhëroj t’i epetë trupi.
59 Edhe Josifi mori trupnë edhe e pështolli me pëlhurë të pastrë;
60 Edhe e vuri ndë varrt të ti të rinë, që e kishte rëmuarë ndë shkëmpt të gurit , edhe si rrukullisi një gur të math ndë derët të varrit, iku.
61 Edhe atie ishte Maria Magdhalini, edhe Maria tiatërë, tuke ndenjurë kundruell varrit.
62 Edhe mbë të nesërmenë, që është pas së premtesë, u mblothnë kryepriftërit’ edhe Farisejtë te Pillati, tuke thënë:
63 “Zot, neve mbajmë mënt, se ay gënjeshtari tha kur qe gjallë, se: Pas tri diç do të ngjallem.
64 Urdhëro pra të ruhetë varri gjer mbë të tretënë ditë, se mos vinjënë nxënësit’ e ati natën’ edhe e viedhënë, edhe i thonë llauzit, se: U ngjall nga të vdekuritë; edhe gënjeshtr’ e pastajme do të jetë më e keqe se e para.”
65 Edhe Pillati u tha atyre: “Keni ruajtësa, shkoni, e siguroeni si të dini.”
66 Edhe ata vanë e siguruanë varrinë, tuke vulosurë gurinë, bashkë me ruajtësit.
1 Mane autem facto
consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi
adversus Iesum
ut eum morti traderent
2 Et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio Pilato praesidi
3 Tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damnatus esset
paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum
et senioribus
4 dicens
peccavi tradens sanguinem iustum
at illi dixerunt quid ad nos tu videris
5 et proiectis argenteis in templo
recessit et abiens laqueo se suspendit
6 principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt
non licet mittere eos in corbanan quia pretium sanguinis
est
7 consilio autem inito
emerunt ex illis agrum figuli in sepulturam peregrinorum
8 propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach ager
sanguinis
usque in hodiernum diem
9 tunc impletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam
dicentem
et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati
quem adpretiaverunt a filiis Israhel
10 et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit mihi Dominus
11 Iesus autem stetit ante praesidem
et interrogavit eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum
dicit ei Iesus tu dicis
12 Et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus nihil
respondit
13 tunc dicit illi Pilatus
non audis quanta adversum te dicant testimonia
14 et non respondit ei ad ullum verbum
ita ut miraretur praeses vehementer
15 Per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent
16 Habebat autem tunc vinctum insignem
qui dicebatur Barabbas
17 congregatis ergo illis dixit Pilatus
quem vultis dimittam vobis
Barabban an Iesum qui dicitur Christus
18 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum
19 Sedente autem illo pro tribunali
misit ad illum uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi
multa enim passa sum hodie per visum propter eum
20 Princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt
populis
ut peterent Barabban Iesum vero perderent
21 respondens autem praeses ait illis
quem vultis vobis de duobus dimitti
at illi dixerunt Barabban
22 Dicit illis Pilatus
quid igitur faciam de Iesu qui dicitur Christus
23 dicunt omnes crucifigatur
ait illis praeses quid enim mali fecit
at illi magis clamabant dicentes crucifigatur
24 Videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret
accepta aqua lavit manus coram populo dicens
innocens ego sum a sanguine iusti huius vos videritis
25 et respondens universus populus dixit
sanguis eius super nos et super filios nostros
26 Tunc dimisit illis Barabban
Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur
27 Tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio
congregaverunt ad eum universam cohortem
28 et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei
29 et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius
et harundinem in dextera eius
et genu flexo ante eum inludebant dicentes
have rex Iudaeorum
30 Et expuentes in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius
31 et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamydem
et induerunt eum vestimentis eius
Et duxerunt eum ut crucifigerent
32 exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum
nomine Simonem
hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius
33 Et venerunt in locum qui dicitur Golgotha
quod est Calvariae locus
34 Et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum
et cum gustasset noluit bibere
35 Postquam autem crucifixerunt eum
diviserunt vestimenta eius sortem mittentes
36 et sedentes servabant eum
37 Et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam
hic est Iesus rex Iudaeorum
38 Tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones
unus a dextris et unus a sinistris
39 Praetereuntes autem blasphemabant eum
moventes capita sua
40 et dicentes
qui destruit templum
et in triduo illud reaedificat
salva temet ipsum si Filius Dei es descende de cruce
41 Similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus
dicentes
42 alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
si rex Israhel est descendat nunc de cruce
et credemus ei
43 confidet in Deo
liberet nunc eum si vult
dixit enim quia Dei Filius sum
44 Id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo
inproperabant ei
45 A sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram
usque ad horam nonam
46 Et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna dicens
Heli Heli lema sabacthani
hoc est Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
47 quidam autem illic stantes et audientes dicebant
Heliam vocat iste
48 Et continuo currens unus ex eis
acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini
et dabat ei bibere
49 ceteri vero dicebant sine videamus an veniat Helias liberans eum
50 Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum
51 Et ecce velum templi scissum est in duas partes
a summo usque deorsum
Et terra mota est et petrae scissae sunt
52 et monumenta aperta sunt
et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt
53 et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius
venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis
54 Centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum
viso terraemotu et his quae fiebant timuerunt valde dicentes
vere Dei Filius erat iste
55 Erant autem ibi mulieres multae a longe
quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei
56 inter quas erat Maria Magdalene
et Maria Iacobi et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei
57 Cum sero autem factum esset
venit quidam homo dives ab Arimathia nomine Ioseph
qui et ipse discipulus erat Iesu
58 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
tunc Pilatus iussit reddi corpus
59 Et accepto corpore
Ioseph involvit illud sindone munda
60 et posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra
et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit
61 Erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria
sedentes contra sepulchrum
62 Altera autem die quae est post parasceven
convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum
63 dicentes
domine recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens
post tres dies resurgam
64 iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium
ne forte veniant discipuli eius et furentur eum
et dicant plebi surrexit a mortuis
et erit novissimus error peior priore
65 ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite sicut scitis
66 illi autem abeuntes munierunt sepulchrum
signantes lapidem cum custodibus