1 Edhe nd’atë kohë ishin’ atie përpara disa vetë tuke i dëftyer’ ati për Galileanët, se Pillati u trazoi atyre gjaknë bashkë me kurbanet’ e atyreve.
2 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Kujtoni se këta Galileanë ishinë më fajtorë se gjithë Galileanëtë, sepse pësuanë të tilla punë ?
3 Jo, po u them juve; po ndë mos u pendofshi, të gjithë kështu do të humpni.
4 Apo ata të tetë-mbë-dhietë, mbi të cilët ra pirgu ndë Silloam, edhe i vrau, kujtoni se këta ishinë fajtorë me teprë se gjithë njerëzitë që rrinë ndë Jerusalim?
5 Jo, po u them juve; po ndë mos u pendofshi, të gjithë kështu do të humpni.”
6 Edhe thoshte këtë paravoli: “Një njeri kishte mbiellë një dru fiku ndë veshtë të ti; edhe erdhi të marrë pemë prej ati, po nukë gjeti.
7 Edhe i tha vëreshtarit: “Na tek po vinj tre viet të marr pemë prej këti drurit fikut, edhe nukë gjenj; preje; përse të zërë vëndinë kot?”
8 Po ay u përgjeq e i tha: “Zot, lere edhe këtë vit, gjersa të rëmih rrotull’ ati, e t’i shtie plehë.
9 Edhe ndë bëftë pemë, mirë ; po ndë mos bëftë, do t’e preç pastaj.”
10 Edhe ay tuke mësuarë për të shëtunë mbë një sinagogji;
11 Edhe na një grua që kishte frymë sëmundëje tetë-mbë-dhietë viet, edhe ishte kurrusurë, e nukë munte fare të ngrihej përpietë.
12 Edhe Jisuj kur pa atë, e thirri afërë, edhe i tha: “Grua, shpëtove prej sëmundëjesë sate.”
13 Edhe vuri duartë mbi atë; edhe ajo përnjëherë u drejtua, edhe lavduronte Perëndinë.
14 Po i pari sinagogjisë u përgjeq me zemërim, sepse Jisuj shëroj për të shëtunë, e i tha gjëndëjesë: “Gjashtë dit janë që duhetë të punoni ndër ato, ndër këto pra vini e shërohi, e jo për ditë të shëtunë.”
15 Zoti u përgjeq e i tha: “Ipokrit, gjithësecili prej jush të shëtunë nukë sgith kan’ e ti, a gomarin’ e ti nga grashti, edhe e siell e i ep ujë?
S 16 Edhe këjo që ësht’ e bij e Avraamit, të cilënë na tek e pat lidhurë Satanaj tetë-mbë-dhietë viet, nukë duhej të sgjidhej prej këti të lidhuri për ditë të shëtunë?”
17 Edhe ay kur thoshte këto, gjith’ ata që i delinë kundrë turpëroneshinë; edhe gjithë gjëndëja gëzonej për gjithë punët’ e lavduruarshime që bëneshinë prej ati.
18 Edhe ay thoshte: “Me se përgjan mbëretëri’ e Perëndisë? Edhe me se ta përgjanj?
19 Përgjan me një koqe sinapi, të cilën’ e mori një njeri, edhe e hodhi ndë kopështë të ti; edhe u rrit, e u bë dru i math, edhe shpesët’ e qiellit erdhë e ndenjnë ndë degat t’ati.”
20 Edhe përsëri tha: “Me se ta përgjanj mbëretërin’ e Perëndisë?
21 Përgjan me brumë, të cilin’ e mori një grua, edhe e fshehu ndë tri masa mielli, gjersa u mbrujt gjithë.”
22 Edhe shkonte ndëpër qytete e ndëpër fshatëra tuke mësuarë, edhe tuke bërë udhë për Jerusalim.
23 Edhe një njeri i tha: “Zot, vallë të pakë jan’ ata që shpëtonjënë?”
24 Edhe ay u tha atyre: “Mundohi të hyni ndëpër derët të ngushtë; sepse shumë vetë , po u them juve, do të kërkonjënë të hynjënë, edhe nukë do të muntnjënë.
25 Passi të ngrihet’ i zoti shtëpisë, e të mbyllnjë derënë, atëherë do të ziri të rrini jashtë, e të trokëllini ndë derët, tuke thënë: Zot, Zot, hap-na; edhe ay do të përgjigjet’ e do t’u thotë juve:
26 Nuk’ u di juve se nga jeni. Atëhere do të ziri të thoni: Hëngrëm e pim përpara teje, edhe mësove ndëpër rrugat tona.
27 Po ay do të thotë: Po u them juve, nuk’ u di juve se nga jeni; ikëni prej meje gjithë ju punëtorët’ e paudhërisë.
28 Atie do të jetë të qjarët’ e të kërcëlliturit’ e dhëmbëvet, kur të shihni Avraamin’ e Isaakun’ e Jakovin’ e gjithë profitëtë ndë mbëretërit të Perëndisë, edhe juve nxierrë jashtë.
29 Edhe do të vinjënë nga të lindurit’ e nga të perënduarët’ e diellit , edhe nga an’ e borës’ e nga an’ e shiut, edhe do të ungjenë të rrinë ndë mbëretërit të Perëndisë.
30 Edhe na te janë të prapsëmë që do të jenë të parë, edhe të parë që do të jenë të prapsëmë.”
31 Atë ditë erdhë disa Farisenj, tuke thënë ati: “Dil e ikë së këtejmi, sepse Irodhi do të të vrasë.”
32 Edhe ay u tha atyre: “Hiqni e i thoni kësaj dhelpëre: Na tek nxier diaj, edhe shëronj sot edhe nesërë, edhe të tretënë ditë mbaronem.
33 Po më duhetë të vete sot edhe nesërë edhe tiatrënë ditë që vien; sepse nukë munt të prishetë profit jashtë Jerusalimit.
34 Jerusalim, Jerusalim, që vret profitëtë, edhe rreh me gurë ata që janë dërguarë te ti, sa herë desha të mbëleth dielmt’ e tu, posi pula zoqt’ e saj ndënë krahët, edhe nukë deshtë!
35 Na shtëpia juaj te po u lihetë (e shkretë). Edhe vërtet po u them juve, se nukë do të më shihni gjersa të vinjë koha , kur të thoni: I bekuar’ ësht’ ay që vien mb’ emërit të Zotit.”
1 Aderant autem quidam ipso in tempore nuntiantes illi de Galilaeis
quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum
2 et respondens dixit illis
putatis quod hii Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt
quia talia passi sunt
3 non dico vobis
sed nisi paenitentiam habueritis omnes similiter peribitis
4 sicut illi decem et octo
supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos
putatis quia et ipsi debitores fuerunt
praeter omnes homines habitantes in Hierusalem
5 non dico vobis
sed si non paenitentiam egeritis
omnes similiter peribitis
6 Dicebat autem hanc similitudinem
arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua
et venit quaerens fructum in illa et non invenit
7 dixit autem ad cultorem vineae ecce anni tres sunt
ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio
succide ergo illam ut quid etiam terram occupat
8 at ille respondens dixit illi
domine dimitte illam et hoc anno
usque dum fodiam circa illam et mittam stercora
9 et si quidem fecerit fructum
sin autem in futurum succides eam
10 erat autem docens in synagoga eorum sabbatis
11 et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo
et erat inclinata nec omnino poterat sursum respicere
12 quam cum videret Iesus vocavit ad se et ait
illi
mulier dimissa es ab infirmitate tua
13 et inposuit illi manus et confestim erecta est et glorificabat Deum
14 Respondens autem archisynagogus
indignans quia sabbato curasset Iesus dicebat turbae
sex dies sunt in quibus oportet operari
in his ergo venite et curamini et non in die sabbati
15 respondit autem ad illum Dominus et dixit
hypocritae unusquisque vestrum sabbato non solvit
bovem suum aut asinum a praesepio
et ducit adaquare
16 hanc autem filiam Abrahae
quam alligavit Satanas ecce decem et octo annis
non oportuit solvi a vinculo isto die sabbati
17 Et cum haec diceret erubescebant omnes adversarii eius
et omnis populus gaudebat in universis quae gloriose fiebant ab eo
18 Dicebat ergo cui simile est regnum Dei
et cui simile esse existimabo illud
19 simile est grano sinapis
quod acceptum homo misit in hortum suum
et crevit et factum est in arborem magnam
et volucres caeli requieverunt in ramis eius
20 Et iterum dixit cui simile aestimabo regnum Dei
21 simile est
fermento
quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria
donec fermentaretur totum
22 Et ibat per civitates et castella docens
et iter faciens in Hierusalem
23 Ait autem illi quidam Domine si pauci sunt qui salvantur
ipse autem dixit ad illos
24 contendite intrare per angustam portam
quia multi dico vobis quaerunt intrare
et non poterunt
25 Cum autem intraverit pater familias et cluserit ostium
et incipietis foris stare et pulsare ostium dicentes
Domine aperi nobis
et respondens dicet vobis nescio vos unde sitis
26 tunc incipietis dicere
manducavimus coram te et bibimus et in plateis nostris docuisti
27 et dicet vobis nescio vos unde sitis
discedite a me omnes operarii iniquitatis
28 ibi erit fletus et stridor dentium
Cum videritis Abraham et Isaac et Iacob
et omnes prophetas in regno Dei
vos autem expelli foras
29 et venient ab oriente et occidente et aquilone et austro
et accumbent in regno Dei
30 Et ecce sunt novissimi qui erunt primi
et sunt primi qui erunt novissimi
31 In ipsa die accesserunt quidam Pharisaeorum dicentes illi
exi et vade hinc quia Herodes vult te occidere
32 et ait illis ite dicite vulpi illi
ecce eicio daemonia et sanitates perficio hodie et cras
et tertia consummor
33 verumtamen oportet me hodie et cras et sequenti ambulare
quia non capit prophetam perire extra Hierusalem
34 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas
et lapidas eos qui mittuntur ad te
quotiens volui congregare filios tuos
quemadmodum avis nidum suum sub pinnis et noluisti
35 ecce relinquitur vobis domus vestra
dico autem vobis
quia non videbitis me donec veniat cum dicetis
benedictus qui venit in nomine Domini