1 Edhe tuke shkuarë, pa një njeri të verbërë që prej të lindurit.
2 Edhe nxënësit’ e ati e pyetnë, tuke thënë: “Ravvi, cili fëjeu, kyj apo përint’ e ati, që të lintnjë i verbërë?”
3 Jisuj u përgjeq: “As kyj fëjeu, as përint’ e ati; po që të dëftenenë punërat’ e Perëndisë tek ay.
4 Unë duhetë të punonj punërat e ati që më dërgoj, gjersa të jetë ditë: vien nata, atëhere s’munt të punonjë asndonjë.
5 Sa të jem ndë botët, jam drit’ e botësë.”
6 Passi tha këto, pështyti përdhe, edhe bëri baltë prej pështymësë, edhe leu syt’ e të verbërit me baltënë; edhe i tha:
7 “Shko, e lahu ndë banjë të Silloamit.” (që ajo, këthyerë do me thënë i Dërguarë). Vate pra e u la edhe erdhi tuke parë.
8 Fëqinjtë pra, edhe ata që e shihninë përpara se ishte i verbërë, thoshinë: “Nuk’ është kyj ay që rrinte e lypte?”
9 Të tierë thoshinë: se kyj është; edhe të tierë, se i shëmbëllen; po ay thoshte, se:
10 “Unë jam.” I thoshinë pra: “Qysh t’u hapnë sytë?”
11 Ay u përgjeq e tha: “Një njeri që thuhetë Jisu bëri baltë, edhe më leu sytë, edhe më tha: Shko në banjë të Silloamit, edhe lahu. Edhe si vajta e u laçë, hapa sytë.”
12 I thanë pra: “Ku ësht’ ay?” Thotë: “Nukë di.”
13 E bijenë te Farisenjtë atë që ishte njëherë i verbërë.
14 Edhe ishte e shëtunë, kur bëri baltënë Jisuj, edhe i hapi sytë.
15 Përsëri pra e pyetnin’ edhe Farisenjtë: Qysh hapi sytë? Edhe ay u tha atyre: Vuri baltë mbi syt të mi, edhe u laçë, edhe shoh.”
16 Ca pra prej Farisenjet thoshinë pra: “Kyj njeri nuk’ është nga Perëndia, sepse nukë ruan të shëtunënë.” Të tierë thoshinë: “Qysh munt të bënjë të tilla çudira një njeri fajtuar?” Edhe ishte një shqyerëje ndërmest atyreve.
17 I thonë përsëri të verbërit: “Ti ç’thua për atë, sepse të hapi sytë?” Edhe ay tha: “Se është profit.”
18 Judhenjtë pra nuk’ i zunë besë, se ishte i verbërë, edhe hapi sytë, gjersa thërritnë përint’ e ati që iu hapnë sytë.
19 Edhe i pyetnë, tuke thënë: “Kyj është biri juaj, që ju thoni se ay ka lindurë i verbërë? Qysh sheh pra ndashti?”
20 Përint’ e ati u përgjeqnë atyre, e thanë: “E dimë se kyj është biri ynë, edhe se ka lindur’ i verbërë.
21 Po qysh sheh ndashti nukë dimë; a cili i hapi sytë, neve nuk’ e dimë; ay ka moshë, pyetni atë; ay do të flasë për vetëhen’ e ti.”
22 Këto thanë përint’ e ati, sepse kishinë frikë nga Judhenjtë; se Judhenjtë ishinë bërë ndashti mbë një fialë, se ay që ta rrëfenjë për Krisht, të bënetë jashtë sinagogjisë.
23 Përandaj përint’ e ati thanë, se: “Ka moshë, pyetni atë.”
24 Thirrnë pra për së dyti atë njerinë, që ishte i verbërë, edhe i thanë: “Epi lavdi Perëndisë; neve e dimë se kyj njeri është fajtuar.”
25 Ay u përgjeq pra e tha: “Nd’ është fajtuar, nuk’ e di; po një punë di, se qeshë i verbërë, edhe ndashti shoh.”
26 Edhe i thanë përsëri: “Ç’të bëri? Qysh të hapi sytë?”
27 U u përgjeq atyre: “Ndashti u thashë juve, edhe nukë dëgjuatë; ç’doni të dëgjoni përsëri? Mos doni të bëhi edhe ju nxënësit’ e ati?”
28 E shanë pra, edhe thanë: “Ti je nxënësi ati; po neve jemi nxënësit’ e Mojsiut.
29 Neve e dimë se Perëndia foli me Mojsinë; po këtë nuk’ e dimë nga është.”
30 Njeriu u përgjeq e u tha atyre: “Këjo është pun’ e çudiçime, se ju s’e dini nga është, edhe ay më hapi sytë.
31 Edhe e dimë, se Perëndia nuk’ u dëgjon fajtorëvet; po ndë qoftë ndonjë t’i ketë frikë Perëndisë, edhe të bënjë dashurimin’ e ati, këti i dëgjon.
32 Gjer mbë këtë jetë nuk’ është dëgjuarë, se hapi njeri syt’ e ati që ka lindur’ i verbërë.
33 Ndë mos ishte kyj nga Perëndia, nukë munt të bënte asgjë.”
34 U përgjeqnë e i thanë: “Ti ke lindur’ i tërë ndë faje, edhe ti na mëson?” Edhe e nxuarnë jashtë.
35 Jisuj dëgjoj se e nxuarnë jashtë; edhe si e gjeti, i tha: “I beson të Birit Perëndisë?”
36 Ay u përgjeq e tha: “Cili ësht’ ay , Zot, që t’i besonj?”
37 Edhe Jisuj i tha: “Edhe e ke parë, edhe ay është që flet bashkë me tyj.”
38 Edhe ay tha: “Besonj, o Zot”; edhe iu fal.
39 Pastaj Jisuj tha: “Unë kam ardhurë ndë këtë botë për gjyq, që të shohën’ ata që nukë shohënë, edhe të bënenë të verbërë ata që shohënë.”
40 Edhe sa ishinë prej Farisenjet bashkë me atë dëgjuanë këto, edhe i thanë: “Mos jemi edhe neve të verbërë?”
41 Jisuj u tha atyre: “Nd’ ishitë të verbërë, nukë do të kishitë faj; po ndashti thoni, se: Shohëmë. Faji juaj pra mbet.”
1 et praeteriens vidit hominem caecum a nativitate
2 et interrogaverunt eum discipuli sui
rabbi quis peccavit hic aut parentes eius ut caecus nasceretur
3 respondit Iesus neque hic peccavit neque parentes eius
sed ut manifestetur opera Dei
in illo
4 me oportet operari opera eius qui misit me donec dies est
venit nox quando nemo potest operari
5 quamdiu in mundo sum lux sum mundi
6 haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum ex sputo
et linuit lutum super oculos
eius
7 et dixit ei
vade lava in natatoria Siloae quod interpretatur Missus
abiit ergo et lavit et venit videns
8 itaque vicini et qui videbant eum prius quia mendicus
erat dicebant
nonne hic est qui sedebat et mendicabat
alii dicebant quia hic est
9 alii autem nequaquam sed similis est eius
ille dicebat quia ego sum
10 dicebant ergo ei
quomodo aperti sunt oculi tibi
11 respondit
ille homo qui dicitur Iesus
lutum fecit et unxit oculos meos et dixit mihi
vade ad natatoriam Siloae et lava
et abii et lavi et vidi
12 dixerunt ei ubi est ille ait nescio
13 adducunt eum ad Pharisaeos qui caecus fuerat
14 erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius
15 iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quomodo vidisset
ille autem dixit eis
lutum posuit mihi super oculos et lavi et video
16 dicebant ergo ex Pharisaeis quidam
non est hic homo a Deo quia sabbatum non custodit
alii dicebant
quomodo potest homo peccator haec signa facere
et scisma erat in eis
17 dicunt ergo caeco iterum
tu quid dicis de eo qui aperuit oculos tuos
ille autem dixit quia propheta est
18 non crediderunt ergo Iudaei de illo quia caecus fuisset et vidisset
donec vocaverunt parentes eius qui viderat
19 et interrogaverunt eos dicentes
hic est filius vester quem vos dicitis quia caecus natus est
quomodo ergo nunc videt
20 responderunt eis parentes eius et dixerunt
scimus quia hic est filius noster et quia caecus natus est
21 quomodo autem nunc videat nescimus
aut quis eius aperuit oculos nos nescimus
ipsum interrogate aetatem habet ipse de se loquatur
22 haec dixerunt parentes eius quia timebant Iudaeos
iam enim conspiraverant Iudaei
ut si quis eum confiteretur Christum extra synagogam fieret
23 propterea parentes eius dixerunt
quia aetatem habet ipsum interrogate
24 vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat caecus
et dixerunt ei da gloriam Deo
nos scimus quia hic homo peccator est
25 dixit ergo ille si peccator est nescio
unum scio quia caecus cum essem modo video
26 dixerunt ergo illi quid fecit tibi quomodo aperuit tibi oculos
27 respondit eis dixi vobis iam et audistis
quid iterum vultis audire
numquid et vos vultis discipuli eius fieri
28 maledixerunt ei et dixerunt
tu discipulus illius es
nos autem Mosi discipuli sumus
29 nos scimus quia Mosi locutus est Deus
hunc autem nescimus unde sit
30 respondit ille homo et dixit eis
in hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit
et aperuit meos oculos
31 scimus autem quia peccatores Deus non audit
sed si quis Dei cultor est et voluntatem eius facit hunc exaudit
32 a saeculo non est auditum
quia aperuit quis oculos caeci nati
33 nisi esset hic a Deo non poterat facere quicquam
34 responderunt et dixerunt ei
in peccatis natus es totus et tu doces nos
et eiecerunt eum foras
35 audivit Iesus quia eiecerunt eum foras
et cum invenisset eum dixit ei tu credis in Filium Dei
36 respondit ille et dixit quis est Domine ut credam in eum
37 et dixit ei Iesus et vidisti eum et qui loquitur tecum ipse est
38 at ille ait credo Domine et procidens adoravit eum
39 dixit ei Iesus
in iudicium ego in hunc mundum veni
ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant
40 et audierunt ex Pharisaeis qui cum ipso erant
et dixerunt ei numquid et nos caeci sumus
41 dixit eis Iesus si caeci essetis non haberetis peccatum
nunc vero dicitis quia videmus
peccatum vestrum manet