1 Edhe pas këtyre Jisuj ecënte ndë Galilet, sepse s’donte të ecënte ndë Judhet, sepse Judhenjt’ kërkoninë ta vrasënë.
2 Edhe ishte afër’ e kremteja e Judhenjet, tëndë-ngrehëja.
3 Të vëllezërit’ e ati pra i thanë: “Sbrit prej këndej, edhe ecë ndë Judhet, që të shohën’ edhe nxënësit’ e tu punërat’ e tua që bën;
4 Sepse asndonjë s’bën gjë fshehurazi, edhe kërkon të shfaqet ay vetë. Ndë bën këto, shfaq vetëhenë tënde ndë botët.”
5 Sepse as të vëllezërit’ e ati nuk’ i besoninë.
6 Jisuj u thotë pra atyre: “Koha ime edhe s’ka ardhurë, po koha juaj është përherë gati.
7 Bota s’munt t’u ketë mëri juve; po mua më ka mëri, sepse unë martiris për atë, se punërat’ e asaj janë të liga.
8 Ju shkoni ndë këtë të kremte; unë (edhe) nukë vete ndë këtë të kremte, sepse koha ime edhe s’është mbushurë.”
9 Edhe si u tha atyre këto, mbeti ndë Galilet.
10 Edhe si hipnë të vëllezërit’ e ati, atëhere hipi edhe ay ndë të kremtenë, jo faqeza, po si fshehurazi.
11 Judhenjtë pra e kërkoninë ndë të kremtet, edhe thoshinë: “Ku ësht’ ay?”
12 Edhe ishte shumë murmuri ndër gjëndëjet për atë; ca thoshinë: se ësht’ i mirë; e të tierë thoshinë: “Jo; po gënjen gjëndëjenë.”
13 Po asndonjë nukë fliste përpara sysh për atë, nga frika e Judhenjet.
14 Edhe ndashti kur ishte përgjysëmë e kremteja, Jisuj hipi ndë hieroret, edhe mësonte.
15 Edhe Judhenjtë çuditeshinë, tuke thënë: “Qysh di kyj shkronja pa qënë mësuarë?”
16 Jisuj iu përgjeq atyre, e tha: “Mësimi im nuk’ ësht’ imi, po i ati që më ka dërguarë.
17 Ndë dashtë ndonjë të bënjë dashurimin’ e ati, do të njohë për mësimnë, nd’ është nga Perëndia, apo unë flas prej vetëhesë sime.
18 Ay që flet prej vetëhesë ti, kërkon lavdin’ e ti; po ay që kërkon lavdin’ e ati që e ka dërguarë, kyj ësht’ i vërtetë, edhe nukë ka shtrëmbëri tek ay.
19 A nuk’ u dha juve nominë Mojsiu? Edhe asnjë prej jush s’bën nominë. Përse kërkoni të më vrisni?”
20 Gjëndëja u përgjeq e tha: “Ke diallinë. Cili kërkon të të vrasë?”
21 Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Një punë bëra, edhe të gjithë çuditeni.
22 Përandaj Mojsiu u ka dhënë juve rrethpresëjenë, (jo se është nga Mojsiu, po nga atëritë) edhe për ditë të shëtunë rrethprisni njeri.
23 Ndë qoftë se rrethpritetë njeri për të shëtunë, që të mos prishetë nomi Mojsiut, mbë mua zemëroneni, sepse bëra të shëndoshë një njeri të tërë për të shëtunë?
24 Mos gjykoni për faqe, po gjykoni gjyqin’ e drejtë.”
25 Ca pra prej Jerosolimitëvet thoshinë: “Nuk’ është kyj që kërkonjënë të vrasënë?
26 Po na te po flet ndër sy, edhe s’i thonë asgjë. Mos e njohënë me të vërtetë të parëtë, se kyj është me të vërtetë Krishti?
27 Po këtë e dimë nga është; po kur vien Krishti, asndonjë s’e njeh nga është.”
28 Jisuj pra thërriti, tuke mësuarë ndë hieroret, edhe tha: “Edhe mua më dini, edhe nga jam e dini; edhe s’kam ardhurë prej vetiu, po ësht’ i vërtetë ay që më ka dërguarë, të cilinë ju nuk’ e dini;
29 Po un’ e di, sepse jam prej ati, edhe ay më dërgoj.”
30 Kërkoninë pra ta zënë; po asndonjë s’vuri dorënë mb’ atë, sepse edhe s’i kishte ardhur’ ora.
31 Edhe shumë vetë prej gjëndëjesë i besuanë, edhe thoshinë, se kur të vinjë Krishti, mos do të bënjë më shumë shënja se këto që bëri kyj?
32 Farisenjtë dëgjuanë gjëndëjenë se po murmurisinë këto për atë; edhe Farisenjt’ edhe kryepriftëritë dërguanë shërbëtorë që ta zënë.
33 Jisuj pra tha (atyre): “Edhe pak kohë jam bashkë me ju, edhe vete tek ay që më dërgoj.
34 Do të më kërkoni, e nukë do të më gjeni; edhe atie ku jam unë, ju s’munt të vini.”
35 Judhenjtë pra thanë me vetëhen’ e tyre: “Ku do të vejë kyj, që neve nukë do ta gjejmë? Mos do të vejë ndër ata që janë përndarë ndër Grekët, e të mësonjë Grekëtë?
36 Ç’është këjo fialë që tha: Do të më kërkoni, e nukë do të më gjeni? Edhe: Atie ku jam unë, ju s’munt të vini?”
37 Edhe ndë të pastajmenë ditë, të së madhesë ditësë së kremtesë, Jisuj qëndroj e thërriti, tuke thënë: “Kush të ketë et, le të vinjë tek unë, e le të pijë.
38 Ay që më beson mua, sikundrë tha shkronja, lumëra uji të gjallë do të rriedhënë nga barku i ati.”
39 (Edhe këtë e tha për Frymënë që kishinë për të marrë ata që t’i besoninë; sepse edhe s’ishte dhënë Frym’ e Shënjtëruarë, sepse Jisuj edhe s’ishte lavduruarë.)
40 Shumë vetë pra prej gjëndëjesë, kur dëgjuanë këtë fialë, thoshinë: “Kyj është me të vërtetë profiti.” Të tierë thoshinë: “Kyj është Krishti.”
41 Po të tierë thoshinë: “Sos vien Krishti nga Galilea.
42 Nukë tha shkronja, se Krishti vien nga far’ e Dhavidhit, edhe nga fshati Vithleemësë, andej nga ishte Davidhi?”
43 U bë pra një shqyerëje ndër gjëndëjet për atë.
44 Edhe ca prej atyreve doninë ta zënë; po asndonjë s’vuri duartë mb’ atë.
45 Erthnë pra shërbëtorëtë te kryepriftërit’ e te Farisenjtë, edhe ata u than’ atyre: “Përse s’e prutë?”
46 Shërbëtorëtë u përgjeqnë: “As kurrë ndonjëherë s’ka folurë njeri kështu, posi kyj njeri.”
47 Fariesnjtë pra u përgjeqnë atyre: “Mos u gënjyet’ edhe ju?
48 Sos i ka besuarë ndonjë prej të parëvet a prej Farisenjet?
49 Po këjo gjëndëje që s’njeh nomnë, janë të mallëkuarë.”
50 U thot’ atyre Nikodhimi (ay që pat ardhurë natënë tek ay, i cili ishte një prej atyre):
51 “Mos gjykon njerinë nomi ynë, pa dëgjuarë më përpara atë, e pa marrë vesh se ç’bën?”
52 U përgjeqnë e i thanë: “Mos je edhe ti nga Galilea? Vëshgo e shih, se profit nga Galilea nuk’ është ngriturë.”
53 Edhe gjithësecili vate ndë shtëpi të ti.
1 post haec ambulabat Iesus in Galilaeam
non enim volebat in Iudaeam ambulare
quia quaerebant eum Iudaei interficere
2 erat autem in proximo dies festus Iudaeorum scenopegia
3 dixerunt autem ad eum fratres eius
transi hinc et vade in Iudaeam
ut et discipuli tui videant opera tua quae facis
4 nemo quippe in occulto quid facit
et quaerit ipse in palam esse
si haec facis manifesta te ipsum mundo
5 neque enim fratres eius credebant in eum
6 dicit ergo eis Iesus tempus meum nondum advenit
tempus autem vestrum semper est paratum
7 non potest mundus odisse vos me autem odit
quia ego testimonium perhibeo de illo
quia opera eius mala sunt
8 vos ascendite ad diem festum hunc
ego non ascendo ad diem festum istum
quia meum tempus nondum impletum est
9 haec cum dixisset ipse mansit in Galilaea
10 ut autem ascenderunt fratres eius
tunc et ipse ascendit ad diem festum
non manifeste sed quasi in occulto
11 Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et dicebant ubi est ille
12 et murmur multus de eo erat in turba
quidam enim dicebant quia bonus est
alii autem dicebant non sed seducit turbas
13 nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum
14 iam autem die festo mediante ascendit Iesus in templum et docebat
15 et mirabantur Iudaei dicentes
quomodo hic litteras scit cum non didicerit
16 respondit eis Iesus et dixit
mea doctrina non est mea sed eius qui misit me
17 si quis voluerit voluntatem eius facere cognoscet de doctrina
utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar
18 qui a semet ipso loquitur gloriam propriam quaerit
qui autem quaerit gloriam eius qui misit illum
hic verax est et iniustitia in illo non est
19 nonne Moses dedit vobis legem et nemo ex vobis facit legem
20 quid me quaeritis interficere
respondit turba et dixit daemonium habes
quis te quaerit interficere
21 respondit Iesus et dixit eis unum opus feci et omnes miramini
22 propterea Moses dedit vobis circumcisionem
non quia ex Mose est sed ex patribus
et in sabbato circumciditis hominem
23 si circumcisionem accipit homo in sabbato
ut non solvatur lex Mosi
mihi indignamini quia totum hominem sanum feci in sabbato
24 nolite iudicare secundum faciem sed iustum iudicium iudicate
25 dicebant ergo quidam ex Hierosolymis
nonne hic est quem quaerunt interficere
26 et ecce palam loquitur et nihil ei dicunt
numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus
27 sed hunc scimus unde sit
Christus autem cum venerit nemo scit unde sit
28 Clamabat ergo docens in templo Iesus et dicens
et me scitis et unde sim scitis et a me ipso non veni
sed est verus qui misit me quem vos non scitis
29 ego scio eum
quia ab ipso sum et ipse me misit
30 Quaerebant ergo eum adprehendere
et nemo misit in illum manus quia nondum venerat hora eius
31 De turba autem multi crediderunt in eum et dicebant
Christus cum venerit numquid plura signa faciet quam quae hic facit
32 audierunt Pharisaei turbam murmurantem de illo haec
Et miserunt principes et Pharisaei ministros ut adprehenderent eum
33 Dixit ergo Iesus adhuc modicum tempus vobiscum sum
et vado ad eum qui misit me
34 Quaeretis me et non invenietis
et ubi sum ego vos non potestis venire
35 dixerunt ergo Iudaei ad se ipsos
quo hic iturus est quia non inveniemus eum
numquid in dispersionem gentium iturus est et docturus gentes
36 quis est hic sermo quem dixit
quaeretis me et non invenietis
et ubi sum ego non potestis venire
37 in novissimo autem die magno festivitatis
stabat Iesus et clamabat dicens
si quis sitit veniat ad me et bibat
38 qui credit in me sicut dixit scriptura
flumina de ventre eius fluent aquae vivae
39 hoc autem dixit de Spiritu quem accepturi erant credentes in eum
non enim erat Spiritus
quia Iesus nondum fuerat glorificatus
40 Ex illa ergo turba cum audissent hos sermones eius dicebant
hic est vere propheta
41 alii dicebant hic est Christus
Quidam autem dicebant
numquid a Galilaea Christus venit
42 nonne scriptura dicit
quia ex semine David et Bethleem castello ubi
erat David venit Christus
43 Dissensio itaque facta est in turba propter eum
44 Quidam autem ex ipsis volebant adprehendere eum
sed nemo misit super illum manus
45 Venerunt ergo ministri ad pontifices et Pharisaeos
et dixerunt eis illi quare non adduxistis eum
46 responderunt ministri
numquam sic locutus est homo sicut hic homo
47 responderunt ergo eis Pharisaei numquid et vos seducti estis
48 numquid aliquis ex principibus credidit in eum aut ex
Pharisaeis
49 sed turba haec quae non novit legem maledicti sunt
50 dicit Nicodemus ad eos
ille qui venit ad eum nocte qui unus erat ex ipsis
51 numquid lex nostra iudicat hominem
nisi audierit ab ipso prius
et cognoverit quid faciat
52 responderunt et dixerunt ei numquid et tu Galilaeus es
scrutare et vide
quia propheta a Galilaea non surgit
53 et reversi sunt unusquisque in domum suam