1 Zoti pra si e mori vesh, se Farisenjtë dëgjuanë, se Jisuj bën e pagëzon më tepërë nxënës se Joanni,
2 (ndonëse Jisuj vetë nukë pagëzonte, po nxënësit’ e ati),
3 La Judhenë, edhe vate përsëri ndë Galilet.
4 Edhe duhej të shkonjë ndëpër Samarit.
5 Vien pra ndë një qytet të Samarisë, që thuhetë Sihar, afër’ asaj arësë që ia dha Jakovi Josifit, të birit ti.
6 Edhe atie ishte një pus i Jakovit. Jisuj pra passi ishte lodhurë nga udha, kështu ndenji mbi pust; edhe ora ishte sindonja gjashtë.
7 Vien një grua nga Samaria të nxierrë ujë. Jisuj i thot’ asaj:
8 “Epmë të pi.” Sepse nxënësit’ e ati kishinë vaturë ndë qytet, për të blerë haje.
9 Gruaja Samarite i thot’ ati pra: “Qysh ti, tuke qënë Judhe, lypën të pish prej meje, që jam një grua Samarite? – Sepse Judhenjtë nukë shoqëronjënë me Samaritëtë.”
10 Jisuj u përgjeq e i tha asaj: “Ndë qoftë se dinje dhurëtin’ e Perëndisë, edhe cili ësht’ ay që të thotë: Epmë të pi, ti kishnje për të lypurë prej ati, edhe kishte për të dhënë tyj ujë të gjallë.
11 Gruaja i thotë: “Zot, as kovë ke, edhe pusi ësht’ i thellë; nga e ke ti pra ujët’ e gjallë?
12 Mos je ti më i math se ati ynë Jakovi, i cili na ka dhënë këtë pus, edhe ay vetë pinte nga kyj, edhe të bijt’ e ati, edhe bagëtit’ e ati?”
13 Jisuj u përgjeq e i tha asaj: “Kushdo që pi nga kyj ujë, do t’i vinjë et përsëri;
14 Po ay që pi nga ujëtë që do t’i ap unë, nukë do t’i vinjë et për gjithë jetënë; po ay ujë, që do t’i ap unë, do t’i bënetë krua uji që buron ndë jetë të pasosurë.”
15 Gruaja i thotë: “Zot, epmë këta ujë, që të mos më vinjë et, as të mos vinj këtu të nxier ujë.”
16 Jisuj i thot’ asaj: “Ecë, thirrë burrinë tënt, edhe eja këtu.”
17 Gruaja u përgjeq e tha: “S’kam burrë.” Jisuj i thot’ asaj: “Mirë the, se s’kam burrë;
18 Sepse pate marrë pesë burra, edhe këtë që ke ndashti, nuk ësht’ burri yt; këtë e fole me të vërtetë.”
19 Gruaja i thotë: “Zot, po shoh, se ti je profit.
20 Atëritë tanë u falnë mbë këtë mal; e ju thoni, se vëndi që duhetë për të falurë, është ndë Jerusalim.”
21 Jisuj i thot’ asaj: “Grua, besomë, se vien një orë, që nukë do t’i faleni Atit as mbë këtë vënt, as ndë Jerusalim.
22 Ju i faleni ati që nukë dini: neve i falemi ati që dimë; se shpëtimi është nga Judhenjtë.
23 Po vien një orë, edhe ndashti është, kur lutësit’ e vërtetë do të lusnjënë Atinë me frymë e me të vërtetë; sepse edhe Ati të tillë kërkon, të jenë ata që lusnjënë atë.
24 Perëndia është frymë, edhe ata që e lusnjënë duhetë ta lusnjënë me frymë e me të vërtetë.”
25 Gruaja i thotë: “E di se vien Messia, ay që thuhetë Krisht; ay kur të vinjë, do të na apë zë për të gjitha.”
26 Jisuj i thotë asaj: “Unë jam, ay që flas me tyj.”
27 Edhe mbi këto fialë erthnë nxënësit’ e ati, edhe u çuditnë se po fliste me grua; po asndonjë s’tha: “Ç’kërkon?” A: “Ç’flet me atë?”
28 Gruaja pra la shtëmbën’ e saj, edhe vate ndë qytet, edhe u thotë njerëzet:
29 “Ejani e shihni një njeri, që më tha gjithë se kam bërë; vallë mos është kyj Krishti?”
30 Duallnë pra nga qyteti, edhe erthnë tek ay.
31 Edhe ndër mest këtyre fialëve nxënësit’ i luteshinë, tuke thënë:
32 “Ravvi, ha.” Po ay u tha atyre: “Unë kam të ha një të ngrënë, që ju nuk’ e dini.”
33 Nxënësitë pra i thoshinë njëri tiatrit: “Mos i pru njeri të hajë?”
34 Jisuj u thot’ atyre: “Të ngrënëtë tim është të bënj dashurimin’ e ati që më ka dërguarë, edhe të mbaronj punën’ e ati.
35 Nukë thoni ju, se jan’ edhe katrë muaj, edhe vien të korrëtë? Na te po u them juve: Ngrini përpietë sytë tuaj, edhe shihni aratë, se janë të bardha për të korrë ndashti.
36 Edhe ay që korr merr pagë, edhe mbëleth pemë për jetën’ e pasosurë, që të gëzonetë bashkë edhe ay që mbiell, edhe ay që korr.
37 Sepse për këtë fiala ësht’ e vërtetë, se tiatër’ ësht’ ay që mbiell, edhe tiatër’ ësht’ ay që korr.
38 Unë u dërgova juve të korrni atë, që s’jeni munduarë, të tierë u munduanë, edhe ju hytë ndë mundimt’ t’atyreve.”
39 Edhe prej ati qyteti shumë vetë nga Samaritëtë besuanë për fialën’ e gruasë që martirisi, se: “Më tha gjithë sa kam bërë.”
40 Samaritëtë pra si erthnë tek ay, i luteshinë të mbesë përanë atyreve.
41 Edhe mbeti atie dy dit. Edhe shumë më tepërë besuanë për fialën’ e ati;
42 Edhe i thoshinë gruasë, se: “Nukë besojmë më për fialënë tënde; sepse neve e dëgjuamë, edhe e njohëm se kyj është me të vërtetë Krishti, shpëtimtari botësë.”
43 Edhe pas dy diç dolli prej andej, edhe vate ndë Galilet.
44 Sepse vetë Jisuj martirisi, se asndonjë profit s’ka nderë ndë dhe të ti.
45 Kur erdhi pra ndë Galilet, Galileasit’ e pritnë, passi kishinë parë gjithë sa bëri ndë Jerusalim për të kremtenë; sepse edhe ata kishin’ ardhurë për të kremtenë.
46 Jisuj pra erdhi përsëri ndë Kana të Galilesë, atie ku bëri ujëtë verë. Edhe ishte një njeri mbëretërie, që kishte të sëmurë të birë ndë Kapernaum.
47 Kyj kur dëgjoj, se Jisuj erdhi nga Judhea ndë Galilet, vate tek ay, edhe i lutej të sbresë, e të shëronjë të birr’ e ati, sepse ishte për të vdekurë.
48 Jisuj pra i tha: “Ndë mos pafshi shenje e çudira, s’keni për të besuarë.”
49 Njeriu i mbëretërisë i thotë: “Zot, sbrit para se të vdesë çuni im.”
50 Jisuj i thotë: “Ecë, se yt bir rron.” Edhe njeriu i besoj fialësë që i tha Jisuj, edhe iku.
51 Edhe te po sbriste, shërbëtorët’ e ati përpoqnë me atë, edhe i dhanë zë, tuke thënë se: “Diali yt rron.”
52 I pyeti pra të marrë vesh, mbë ç’orë u bë më mirë. Edhe i thanë, se: “Die mbë të shtattën’ orë e lanë ethetë.”
53 I ati pra e kupëtoj, se mb’ atë orë që i tha Jisuj, se “Yt bir rron”; edhe besoj ay edhe gjithë shtëpia e ati.
54 Jisuj përsëri bëri këtë çudi të dytë, si erdhi nga Judhea ndë Galilet.
1 ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei
quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Iohannes
2 quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli eius
3 Reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam
4 Oportebat autem eum transire per Samariam
5 venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur Sychar
iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph filio suo
6 erat autem ibi fons Iacob
Iesus ergo fatigatus ex itinere
sedebat sic super fontem
hora erat quasi sexta
7 venit mulier de Samaria haurire aquam
dicit ei Iesus da mihi bibere
8 discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent
9 dicit ergo ei mulier illa samaritana
quomodo tu Iudaeus cum sis bibere a me poscis
quae sum mulier samaritana
non enim coutuntur Iudaei Samaritanis
10 respondit Iesus et dixit ei
si scires donum Dei et quis est qui dicit tibi da mihi bibere
tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam
11 dicit ei mulier
Domine neque in quo haurias habes et puteus altus est
unde ergo habes aquam vivam
12 numquid tu maior es patre nostro Iacob qui dedit nobis puteum
et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius
13 respondit Iesus et dixit ei
omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum
qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei
non sitiet in aeternum
14 sed aqua quam dabo ei
fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam
15 dicit ad eum mulier
Domine da mihi hanc aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire
16 dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc
17 respondit mulier et dixit non habeo virum
dicit ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum
18 quinque enim viros habuisti et nunc quem habes non est tuus vir
hoc vere dixisti
19 dicit ei mulier Domine video quia propheta es tu
20 patres nostri in monte hoc adoraverunt
et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare
oportet
21 dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet hora
quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem
22 vos adoratis quod nescitis
nos adoramus quod scimus quia salus ex Iudaeis est
23 sed venit hora et nunc est
quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate
nam et Pater tales quaerit qui adorent eum
24 spiritus est Deus
et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare
25 dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dicitur Christus
cum ergo venerit ille nobis adnuntiabit omnia
26 dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum
27 et continuo venerunt discipuli eius
et mirabantur quia cum muliere loquebatur
nemo tamen dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea
28 reliquit ergo hydriam suam mulier
et abiit in civitatem et dicit illis hominibus
29 venite videte hominem
qui dixit mihi omnia quaecumque feci
numquid ipse est Christus
30 exierunt de civitate et veniebant ad eum
31 interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi manduca
32 ille autem dixit eis
ego cibum habeo manducare quem vos nescitis
33 dicebant ergo discipuli ad invicem
numquid aliquis adtulit ei manducare
34 dicit eis Iesus
meus cibus est ut faciam voluntatem eius qui misit me
ut perficiam opus eius
35 nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses sunt et messis venit
ecce dico vobis
levate oculos vestros et videte regiones
quia albae sunt iam ad messem
36 et qui metit mercedem accipit
et congregat fructum in vitam aeternam
ut et qui seminat simul gaudeat et qui metit
37 in hoc enim est verbum verum
quia alius est qui seminat et alius est qui metit
38 ego misi vos metere quod vos non laborastis
alii laboraverunt
et vos in laborem eorum introistis
39 ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum
propter verbum mulieris testimonium perhibentis
quia dixit mihi omnia quaecumque feci
40 cum venissent ergo ad illum Samaritani
rogaverunt eum ut ibi maneret
et mansit ibi duos dies
41 et multo plures crediderunt propter sermonem eius
42 et mulieri dicebant
quia iam non propter tuam loquellam credimus
ipsi enim audivimus
et scimus quia hic est vere salvator mundi
43 Post duos autem dies exiit inde et abiit in Galilaeam
44 Ipse enim Iesus testimonium perhibuit
quia propheta in sua patria honorem non habet
45 Cum ergo venisset in Galilaeam
exceperunt eum Galilaei
cum omnia vidissent quae fecerat Hierosolymis in die festo
et ipsi enim venerant in diem festum
46 venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit aquam vinum
Et erat quidam regulus cuius filius infirmabatur Capharnaum
47 hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea in Galilaeam
abiit ad eum et rogabat eum ut descenderet et sanaret filium eius
incipiebat enim mori
48 dixit ergo Iesus ad eum
nisi signa et prodigia videritis non creditis
49 dicit ad eum regulus
Domine descende priusquam moriatur filius meus
50 dicit ei Iesus vade filius tuus vivit
credidit homo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat
51 iam autem eo descendente
servi occurrerunt ei et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret
52 interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit
et dixerunt ei quia heri hora septima reliquit eum febris
53 cognovit ergo pater quia illa hora erat
in qua dixit ei Iesus filius tuus vivit
et credidit ipse et domus eius tota
54 hoc iterum secundum signum fecit Iesus
cum venisset a Iudaea in Galilaeam