1 Këto foli Jisuj; pastaj ngriti syt’ e ti ndë qiell, e tha:
2 “Atë, erdhi ora; lavdo tët Bir, që të të lavdonjë edhe yt Bir. Sikundrë i dhe pushtet mbë çdo mish, që t’u apë jetën e pasosurë gjith’ atyreve që ia ke dhënë.
3 Edhe këjo është jet’ e pasosur, që të njohënë tyj të vetëminë të vërtetinë Perëndi, edhe Jisu Krishtinë që dërgove.
4 Unë të lavdurova mbi dhet; atë punë që më dhe të bënj e mbarova.
5 Edhe ndashti lavdomë ti, o Atë, afërë teje, me atë lavdinë që pata përanë teje përpara se të bënej bota.
6 Emërinë tënt ua dëfteva atyre njerëzet që më dhe prej botësë. Të tutë ishinë, edhe m’i dhe, edhe ruajtnë fialënë tënde.
7 Ndashti e njohnë se gjithë sa më ke dhënë janë prej teje;
8 Sepse ato fialë që më dhe, ua dhashë atyre; edhe ata i muarnë, edhe e njohnë me të vërtetë se dolla prej teje; edhe besuanë se ti më dërgove.
9 Unë lutem për ata; nukë lutem për botënë, po për ata që më dhe; sepse janë të tutë.
10 Edhe gjithë të miatë janë të tuatë, edhe të tuatë janë të miatë; edhe u lavduaçë nd’ato.
11 Edhe nukë jam më ndë botët, po këta janë ndë botët, edhe unë po vinj te ti. At’ i shënjtëruarë, ruaji mb’ emërit t’ënt ata që më dhe, që të jenë një sikundrë neve.
12 Kur ishnjam bashkë me ata ndë botët, un’ i ruanjam mb’ emërit t’ënt; ata që më dhe i ruajta, edhe asndonjë nga ata s’humbi, veç i biri humbëjesë, që të mbushetë shkronja.
13 Edhe ndashti po vinj te ti, edhe flas këto ndë botët, që të kenë gëzimnë tim plot ndë vetëhet të tyre.
14 Un’ u dhash’ atyre fialënë tënde; edhe bota i mori mëri, sepse nukë janë nga bota, sikundrë unë nukë jam nga bota.
15 Nukë të lutem t’i ngresh ata nga bota, po t’i ruanjç nga i ligu.
16 Nukë janë nga bota, sikundrë unë nukë jam nga bota.
17 Shënjtëroi ata ndë të vërtetënë tënde, fiala jote ësht’ e vërteta.
18 Sikundrë më dërgove mua te bota, edhe un’ i dërgova ata te bota.
19 Edhe unë shënjtëronj vetëhenë time për ata, që të jen’ edhe ata të shënjtëruarë ndë të vërtetënë.
20 Edhe nukë të lutem vetëmë për këta, po edhe për ata që do të më besonjënë me anë të fialës’ atyreve,
21 Që të gjithë të jenë një, sikundrë ti, o Atë, je tek unë, edhe unë te ti, edhe ata të jenë një te neve, që të besonjë bota se ti më dërgove.
22 Edhe un’ u dhash’ atyre atë lavdinë që më dhe, që të jenë një, sikundrë edhe neve jemi një.
23 Unë tek ata, edhe ti tek unë, që të jenë të sosurë mbë një, edhe bota ta njohë se ti më dërgove, edhe i deshe ata sikundrë më deshe mua.
24 O Atë, dua të jenë bashkë me mua atie ku jam unë edhe ata që më dhe; që të vështronjën’ atë lavdinë time, që më ke dhënë, sepse më deshe para se të ngrihej bota.
25 O At’ i drejtë, edhe bota nukë të njohu, po unë të njoha, edhe këta e njohnë se ti më dërgove.
26 Edhe u dëfteva atyre emërinë tënt, edhe do ta dëftenj, që të jetë ndër ata ajo dashuri, me të cilënë më deshe, edhe unë tek ata.”
1 haec locutus est Iesus et sublevatis oculis in caelum dixit
Pater venit hora clarifica Filium tuum
ut Filius tuus clarificet te
2 sicut dedisti ei potestatem omnis carnis
ut omne quod dedisti ei det eis vitam aeternam
3 haec est autem vita aeterna
ut cognoscant te solum verum Deum
et quem misisti Iesum Christum
4 ego te clarificavi super terram
opus consummavi quod dedisti mihi ut faciam
5 et nunc clarifica me tu Pater apud temet ipsum
claritatem quam habui priusquam mundus esset apud te
6 manifestavi nomen tuum hominibus
quos dedisti mihi de mundo tui erant et mihi eos dedisti
et sermonem tuum servaverunt
7 nunc cognoverunt quia omnia quae dedisti mihi abs te sunt
8 quia verba quae dedisti mihi dedi eis
et ipsi acceperunt et cognoverunt vere quia a te exivi
et crediderunt quia tu me misisti
9 ego pro eis rogo non pro mundo rogo
sed pro his quos dedisti mihi quia tui sunt
10 et mea omnia tua sunt et tua mea sunt et clarificatus sum in eis
11 et iam non sum in mundo et hii in mundo sunt et ego ad te venio
Pater sancte serva eos in nomine tuo quos dedisti mihi
ut sint unum sicut et nos
12 cum essem cum eis ego servabam eos in nomine tuo
quos dedisti mihi custodivi
et nemo ex his perivit nisi filius
perditionis
ut scriptura impleatur
13 nunc autem ad te venio
et haec loquor in mundo
ut habeant gaudium meum impletum in semet ipsis
14 ego dedi eis sermonem tuum et mundus odio eos habuit
quia non sunt de mundo sicut et ego non sum de mundo
15 non rogo ut tollas eos de mundo sed ut serves eos ex malo
16 de mundo non sunt sicut et ego non sum de mundo
17 sanctifica eos in veritate sermo tuus veritas est
18 sicut me misisti in mundum et ego misi eos in mundum
19 et pro eis ego sanctifico me ipsum
ut sint et ipsi sanctificati in veritate
20 non pro his autem rogo tantum
sed et pro eis qui credituri sunt per verbum eorum in me
21 ut omnes unum sint sicut tu Pater in me et ego in te
ut et ipsi in nobis unum sint
ut mundus credat quia tu me misisti
22 et ego claritatem quam dedisti mihi dedi eis
ut sint unum sicut nos unum sumus
23 ego in eis et tu in me ut sint consummati in unum
et cognoscat mundus quia tu me misisti
et dilexisti eos sicut me dilexisti
24 Pater quos dedisti mihi volo ut ubi ego sum et illi sint
mecum
ut videant claritatem meam quam dedisti mihi
quia dilexisti me ante constitutionem mundi
25 Pater iuste et mundus te non cognovit
ego autem te cognovi
Et hii cognoverunt quia tu me misisti
26 et notum feci eis nomen tuum et notum faciam
ut dilectio qua dilexisti me in ipsis sit et ego in ipsis