1 Edhe përpara së kremtesë pashkësë, Jisuj tuke diturë se i erdhi ora, që të shkonjë prej kësaj bote tek Ati, sepse deshi të tijtë që ishinë ndë botët, gjer së pastajmi i deshi.
2 Edhe si u bë darka (edhe dialli ndashti i kishte vënë ndë zemërë të Judhës’ Iskariotit, të birit të Simonit, që ta trathtonjë),
3 Jisuj, tuke diturë se Ati ia ka dhënë ndë duar të gjitha, edhe se dolli nga Perëndia edhe vete te Perëndia,
4 Ngrihetë nga darka, edhe svesh rrobet’e tia , edhe mori një pëlhurë të lirtë e ngjeshi vetëhen’ e ti.
5 Pastaj vë ujë ndë legen, edhe zuri t’u lanjë këmbëtë nxënëset, edhe t’ua fshinjë me pëlhurën’ e lirtë, që ishte ngjeshurë.
6 Vien pra te Simon Pietri; edhe ay i thotë: “Zot, ti më lan këmbëtë?”
7 Jisuj u përgjeq e i tha: “Atë që bënj unë, ti nuk’ e di ndashti, po do ta njohç pastaj.”
8 Pietri i thotë: “Nukë do të më lanjç këmbëtë për gjithë jetënë.” Jisui iu përgjeq: “Ndë mos t’i lafsha, s’ke piesë me mua.
9 Simon Pietri i thotë: “Zot, jo këmbët’ e mia vetëmë, po edhe duartë, edhe kryetë.”
10 Jisuj i thotë: “Ay që ësht’ i larë s’ka nevojë veç të lanjë këmbëtë, sepse është gjith’ i qëruarë; edhe ju jeni të qëruarë, po jo të gjithë.”
11 – Sepse e dinte atë që do ta trathtonte; përandaj tha: “Nukë jeni të gjithë të qëruarë.”
12 Passi u lau pra atyre këmbëtë, edhe mori rrobet’ e tia, ndenji përsëri, e u tha atyre: “E dini se ç’u bëra juve?
13 Ju më thërrisni: Mësonjës edhe Zot; edhe mirë thoni, sepse jam.
14 Nd’ u lava pra juve këmbëtë unë Zoti edhe Mësonjësi, edhe ju duhetë t’i lani këmbëtë njëri tiatërit.
15 Sepse u lashë shëmbëllesë, që të bëni edhe ju, sikundrë u bëra unë juve.
16 Me të vërtetë, me të vërtetë po u them juve, se shërbëtori nuk’ është më i math se i zoti, as i dërguari më i math se ay që e ka dërguarë.
17 Ndë i dini këto, jeni të lumurë, ndë i bëni.
18 Nukë them këto për ju të gjithë; unë di cilëtë kam sgjedhurë; po që të mbushetë shkronja: “Ay që hante bukënë bashkë me mua, ngriti thundrën’ e ti kundrë meje”.
19 Që ndashti po u them juve këtë, përpara se të bënetë, që të besoni, kur të bënetë, se unë jam.
20 Me të vërtetë, me të vërtetë po u them juve, ay që pret atë që të dërgonj unë , ka priturë mua; edhe ay që të më presë mua, ka pritur’ atë që më dërgoj.”
21 Jisuj passi tha këto, iu droth shpirti, edhe martirisi e tha: “Me të vërtetë, me të vërtetë po u them juve, se një prej jush do të më trathtonjë.”
22 Nxënësitë pra shikoninë njëri tiatrinë, e s’dininë për cilinë thotë.
23 Edhe një nga nxënësit’ e ati ishte pështeturë ndë gjit të Jisujt, të cilinë Jisuj e donte.
24 Simon Pietri pra i bëri me shenjë, që ta pyesë, cili ësht’ ay, për të cilinë thotë.
25 Edhe ay ra mbë kraharor të Jisujt, e i thotë: “Zot, cili ësht’ ay ?”
26 Jisuj përgjigjetë: “Ay është, që unë kur të ngjyenj kafshatënë t’i ap.” Edhe ngjeu kafshatënë, e ia ep Judhës’ Iskariotit, të birit Simonit.
27 Edhe pas kafshatësë, atëhere Satanaj hyri tek ay. Jisuj pra i thotë: “Ç’ke për të bërë, bëje shpejt.”
28 Edhe asndonjë prej atyreve që ishinë ndenjurë ndë mësallë nuk’ e kupëtoj këtë fialë, përse i tha.
29 Sepse ca kujtoninë se Jisuj i thotë: “Blij ç’na duhetë për të kremtenë”, edhe t’u apë ndonjë gjë të vobeqet; sepse Judha kishte kuletën’ e aspravet.
30 Ay pra si mori kafshatënë, dolli jashtë përnjëherë; edhe ishte natë.
31 Si dolli pra ay , Jisuj thotë: “Ndashti u lavdua i bir’ i njeriut, edhe Perëndia u lavdua nd’atë.
32 Ndë u lavdua Perëndia nd’ atë, edhe Perëndia do ta lavdonjë ndë vetëhet të ti, edhe përnjëherë do ta lavdonjë.
33 Dielmthit’ e mi, edhe pakëzë jam bashkë me ju. Do të më kërkoni; edhe sikundrë u thashë Judhenjet, se: Atie ku vete unë, ju s’munt të vini, po ua them ndashti edhe juve.
34 U lë juve një porosi të re: Të doni njëri tiatrinë, sikundrë un’ u desha juve, edhe ju të doni njëri tiatrinë.
35 Prej kësaj do t’u njohënë juve të gjithë, se jeni nxënësit’ e mi, ndë qoftë se keni dashuri njëri mbë tiatrinë.”
36 Simon Pietri i thotë: “Zot, ku vete?” Jisuj iu përgjeq: “Atie ku vete unë , ti s’munt të më vinjç prapa ndashti; po pastaj do të më vinjç prapa.”
37 Pietri i thotë: “Zot, përse nukë munt të të vinj prapa ndashti? Do të vë jetënë time për tyj.”
38 Jisuj iu përgjeq: “Jetënë tënde do të vëç për mua? Me të vërtetë, me të vërtetë po të them tyj: Nukë do të këndonjë gjeli, gjersa të më mohonjç tri herë.”
1 ante diem autem festum paschae
sciens Iesus quia venit eius hora
ut transeat ex hoc mundo ad Patrem
cum dilexisset suos qui erant in mundo in finem dilexit eos
2 Et cena facta
cum diabolus iam misisset in corde
ut traderet eum Iudas Simonis Scariotis
3 Sciens quia omnia dedit ei Pater in manus
et quia a Deo exivit et ad Deum vadit
4 Surgit a cena et ponit vestimenta sua
et cum accepisset linteum praecinxit se
5 deinde mittit aquam in pelvem
et coepit lavare pedes discipulorum
et extergere linteo quo erat praecinctus
6 venit ergo ad Simonem Petrum
et dicit ei Petrus Domine tu mihi lavas pedes
7 respondit Iesus et dicit ei
quod ego facio tu nescis modo scies autem postea
8 dicit ei Petrus non lavabis mihi pedes in aeternum
respondit Iesus ei
si non lavero te non habes partem mecum
9 dicit ei Simon Petrus
Domine non tantum pedes meos sed et manus et caput
10 dicit ei Iesus
qui lotus est non indiget ut lavet
sed est mundus totus
et vos mundi estis sed non omnes
11 sciebat enim quisnam esset qui traderet eum
propterea dixit non estis mundi omnes
12 postquam ergo lavit pedes eorum et accepit vestimenta sua
cum recubuisset iterum dixit eis scitis quid fecerim vobis
13 Vos vocatis me magister et Domine
et bene dicitis sum etenim
14 Si ergo ego lavi vestros pedes Dominus et magister
et vos debetis alter alterius lavare pedes
15 exemplum enim dedi vobis
ut quemadmodum ego feci vobis ita et vos faciatis
16 Amen amen dico vobis
non est servus maior domino suo
neque apostolus maior eo qui misit illum
17 si haec scitis beati eritis si feceritis ea
18 Non de omnibus vobis dico ego scio quos elegerim
sed ut impleatur scriptura
qui manducat mecum panem
levavit contra me calcaneum suum
19 amodo dico vobis priusquam fiat
ut credatis cum factum fuerit quia ego sum
20 Amen amen dico vobis qui accipit si quem misero me accipit
qui autem me accipit accipit eum qui me misit
21 Cum haec dixisset Iesus turbatus est spiritu
et protestatus est et dixit
amen amen dico vobis quia unus ex vobis tradet me
22 Aspiciebant ergo ad invicem discipuli
haesitantes de quo diceret
23 Erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu
quem diligebat Iesus
24 innuit ergo huic Simon Petrus et dicit ei
quis est de quo dicit
25 itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu dicit ei
Domine quis est
26 respondit Iesus
ille est cui ego intinctum panem porrexero
Et cum intinxisset panem
dedit Iudae Simonis Scariotis
27 et post buccellam tunc introivit in illum Satanas
Dicit ei Iesus quod facis fac citius
28 hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei
29 quidam enim putabant quia loculos habebat Iudas
quia dicit ei Iesus
eme ea quae opus sunt nobis ad diem festum
aut egenis ut aliquid daret
30 cum ergo accepisset ille buccellam exivit continuo
erat autem nox
31 cum ergo exisset dicit Iesus
nunc clarificatus est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo
32 si Deus clarificatus est in eo
et Deus clarificabit eum in semet ipso
et continuo clarificabit eum
33 filioli adhuc modicum vobiscum sum
quaeretis me
et sicut dixi Iudaeis quo ego vado vos non potestis venire
et vobis dico modo
34 mandatum novum do vobis ut diligatis invicem
sicut dilexi vos ut et vos diligatis invicem
35 in hoc cognoscent omnes quia mei discipuli estis
si dilectionem habueritis ad invicem
36 Dicit ei Simon Petrus Domine quo vadis
respondit Iesus
quo ego vado non potes me modo sequi sequeris autem postea
37 dicit ei Petrus quare non possum sequi te modo
animam meam pro te ponam
38 respondit Iesus animam tuam pro me ponis
amen amen dico tibi
non cantabit gallus donec me ter neges