1 Edhe Savlli, po tuke shtyrë frikë e vrasëje kundrë nxënëset Zotit, erdhi te kryeprifti,
2 Edhe lypi nga ay kartëra për Dhamaskë te sinagogjitë, që ndë gjetë ca nga këjo udhë, burra e gra, t’i bierë lidhurë ndë Jerusalim.
3 Edhe tuke vatur u afrua ndë Dhamaskë, edhe papriturë vetëtiti rreth ati një dritë nga qielli.
4 Edhe ay si ra përdhe, dëgjoj një zë tuke thënë ati: “Saull, Saull, përse më ndiek?”
5 Edhe ay tha: “Cili je ti , o Zot?” Edhe Zoti tha: “Unë jam Jisuj që ndiek ti; keq është për tyj t’u hethç me shkelmë gjëmbavet.”
6 Edhe ay tuke dridhur’ e tuke habiturë tha: “Zot, ç’do ti të bënj unë?” Edhe Zoti i tha : “Ngreu e hyrë ndë qytet, edhe do të të flitetë ç’duhetë të bënjç.
7 Edhe ata njerëzitë që bënin’ udhë bashkë me atë mbetnë pa zë, sepse zën’ e dëgjoninë, po nukë shihninë asndonjë.
8 Edhe Savlli u ngrit nga dheu, po nukë shihte asndonjë, ndonëse i kishte hapurë sytë, edhe tuke e hequrë prej dore, e prunë atë brenda ndë Dhamaskë.
9 Edhe kishte tri dit që nukë shihte; edhe as hëngri, as piu.
10 Edhe ishte një nxënës ndë Dhamaskë që qjuhej Anani, edhe Zoti i tha nd’ ëndërrë: “Anani.” Edhe ay tha: “Ja unë te jam , o Zot.”
11 Edhe Zoti i tha: “Ngreu e shko nd’atë udhë që qjuhet’ e Drejtë, edhe kërko ndë shtëpit të Judhësë një Tarsiot që qjuhetë Savllë; sepse ja te po faletë;
12 Edhe ka parë nd’ ëndërrë një njeri që qjuhet’ Anani, se hyri e vuri dorënë mbi atë, që t’i hapenë sytë përsëri.”
13 Atëhere Anania u përgjeq: “Zot, kam dëgjuarë nga shumë vetë për këtë njeri, sa të këqia u bëri shënjtorëvet tu ndë Jerusalim;
14 Edhe këtu ka pushtet nga kryepriftëritë të lithnjë gjith’ ata që thërresën’ emërinë tënt.”
15 Po Zoti i tha: “Shko, sepse kyj më ësht’ en’ e sgjedhurë, për të mbajtur’ emërinë tim përpara kombevet, e mbëretërëvet, edhe të bijvet Israilit.
16 Sepse unë do t’i dëftenj ati sa duhetë të pësonjë për emërinë tim.”
17 Edhe Anania vate e hyri ndë shtëpi; edhe si vuri duartë mbi atë, tha: “Saull vëlla, Zoti më ka dërguarë, ay Jisuj që t’u duk mb’ udhë, kur ishnje tuke ardhurë, që të të hapenë sytë përsëri, edhe të mbusheç me Frymë të Shënjtëruarë.”
18 Edhe përnjëherë ranë nga syt’ e ati posi hala, edhe përnjëherë hapi sytë përsëri; edhe u ngrit e u pagëzua.
19 Edhe si hëngri, mori fuqi. Edhe (Savlli) ndenji ca dit bashkë me nxënësitë që ishinë ndë Dhamaskë.
20 Edhe përnjëherë leçiste Krishtinë ndëpër sinagogjitë, se kyj ësht’ i bir’ i Perëndisë.
21 Edhe gjith’ ata që dëgjoninë maniteshin’ e thoshinë: “Nuk’ është kyj ay që prishi ndë Jerusalim ata që thërrisninë këtë emërë, edhe këtu për këtë punë kishte ardhurë, që t’i shpierë lidhurë te kryepriftëritë?”
22 Po Savlli merrte fuqi më tepër, edhe trubullonte ata Judhenj që rrininë ndë Dhamaskë, tuke dëftyerë, se kyj është Krishti.
23 Edhe si shkuanë mjaft dit, Judhenjtë bënë këshillë ta vrasënë.
24 Po kundrëkëshilla e atyreve i ra ndër veshë Savllit; edhe ruaninë dyertë dit’ e natë, që ta vrasënë.
25 Atëhere nxënësit’ e muarnë natënë, edhe e sbritnë nga muri, varurë ndë një shportë.
26 Edhe Savlli, si erdhi ndë Jerusalim, kërkonte të piqetë me nxënësitë; po të gjith’ e kishinë frikë, sepse nukë besoninë se është nxënës.
27 Po Varnava e mori, edhe e pruri tek apostojtë, edhe u dëfteu atyre qysh pa Zonë mb’ udhë, edhe se i foli ati, edhe qysh fliste ndër sy ndë Dhamaskë mb’ emërit të Jisujt.
28 Edhe ishte tuke hyrë e tuke dalë bashkë me ata ndë Jerusalim, edhe tuke folurë ndër sy mb’ emërit të Zotit Jisu.
29 Edhe fliste e hahej me Greqishtarëtë; po ata kërkoninë ta vrisninë.
30 Edhe vëllezëritë kur e muarnë vesh, e prunë poshtë ndë Qesari, edhe e dërguanë ndë Tarsë.
31 Qishatë pra ndëpër gjithë Judhenë e Galilenë e Samarinë kishinë paqtim, edhe ishinë tuke ndërtuar’ e tuke ecurë ndë frikë të Zotit, edhe shumoneshinë me anë të ngushëllimit të Frymësë Shënjtëruarë.
32 Edhe Pietri, tek po shkonte ndëpër gjith’ ata vënde , sbriti edhe te shënjtorëtë që ishinë ndë Lydhdhë.
33 Edhe atie gjeti një njeri që e qjuanin’ Ene, i cili ishte ulok që dergjej ndë shtrat që tetë vieç.
34 Edhe Pietri i tha: “Ene, Jisu Krishti të shëron; ngreu edhe shtro shtratinë tënt.” Edhe ay përnjëherë u ngrit.
35 Edhe gjith’ ata që rrininë ndë Lydhdhë e ndë Saron e pan’ atë, edhe u këthyenë mbë Zotinë.
36 Edhe ndë Joppë ishte një nxënëse që qjuhej Tavitha, që këthyerë do me thënë. Kaprolle; ajo ishte plot me punëra të mira e me elejmosina që bënte.
37 Edhe nd’ ato dit gjau të sëmuret ajo, edhe të vdesë; edhe si e lanë, e vunë ndë dhomë të sipërme.
38 Edhe Lydhdha passi ishte afër Joppësë, nxënësitë kur dëgjuanë se Pietri është nd’ atë, dërguanë dy burra tek ay, tuke lutur’ atë të mos përtonjë të vinjë gjer tek ata.
39 Edhe Pietri u ngrit e vate bashkë me ata; edhe kur erdhi, e hipnë ndë dhomë të sipërme; edhe i duallnë përpara gjithë grat’ e veja tuke qjarë, e tuke dëftyerë të veshura e rroba, që bënte Kaprolleja kur ishte bashkë me ato.
40 Po Pietri passi i nxori të gjitha jashtë, u unjq mbë gjunj edhe u fal; edhe u këthye te trupi e tha: “Tavitha, ngjallu.” Edhe ajo hapi syt’ e saj, edhe kur pa Pietrinë u ngrit e ndenji.
41 Edhe ay i dha dorënë, edhe e ngriti; edhe passi thërriti shënjtorët’ e të vejatë, e nxori përpara të gjallë.
42 Edhe këjo u muar vesh ndëpër gjithë Joppënë; edhe shumë vetë i besuanë Zotit.
43 Edhe Pietri mbeti mjaft dit ndë Joppë, përanë një farë Simoni lëkurëregjësi.
1 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Domini
accessit ad principem sacerdotum
2 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad
synagogas
ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres
vinctos perduceret in Hierusalem
3 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damasco
et subito circumfulsit eum lux de caelo
4 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi
Saule Saule quid me persequeris
5 qui dixit quis es Domine
et ille ego sum Iesus quem tu persequeris
7 sed surge et ingredere civitatem
et dicetur tibi quid te oporteat facere
viri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefacti
audientes quidem vocem neminem autem videntes
8 surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat
ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum
9 et erat tribus diebus non videns
et non manducavit neque bibit
10 erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias
et dixit ad illum in visu Dominus Anania
at ille ait ecce ego Domine
11 et Dominus ad illum
surgens vade in vicum qui vocatur Rectus
et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem
ecce enim orat
12 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem
et inponentem sibi manus ut visum recipiat
13 respondit autem Ananias Domine audivi a multis de viro hoc
quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem
14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes
qui invocant nomen tuum
15 dixit autem ad eum Dominus
vade quoniam vas electionis est mihi iste
ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel
16 ego enim ostendam illi
quanta oporteat eum pro nomine meo pati
17 et abiit Ananias et introivit in domum
et inponens ei manus dixit Saule frater
Dominus misit me Iesus
qui apparuit tibi in via qua veniebas
ut videas et implearis Spiritu Sancto
18 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae
et visum recepit et surgens baptizatus est
19 et cum accepisset cibum confortatus est
fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot
20 et continuo in synagogis praedicabat Iesum
quoniam hic est Filius Dei
21 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant
nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem
eos qui invocabant nomen istud
et huc ad hoc venit
ut vinctos illos duceret ad principes
sacerdotum
22 Saulus autem magis convalescebat
et confundebat Iudaeos qui habitabant Damasci
adfirmans quoniam hic est Christus
23 cum implerentur autem dies multi
consilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent
24 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum
custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent
25 accipientes autem discipuli eius
nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta
26 cum autem venisset in Hierusalem
temptabat iungere se discipulis
et omnes timebant eum
non credentes quia esset discipulus
27 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostolos
et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum
et quia locutus est ei
et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in
nomine Iesu
28 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem
et fiducialiter agens in nomine Domini
29 loquebatur quoque et disputabat cum Graecis
illi autem quaerebant occidere eum
30 quod cum cognovissent fratres
deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum
31 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem
et aedificabatur ambulans in timore Domini
et consolatione Sancti Spiritus replebatur
32 factum est autem Petrum dum pertransiret
universos devenire
et ad sanctos qui habitabant Lyddae
33 invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam
ab annis octo iacentem in grabatto qui erat paralyticus
34 et ait illi Petrus
Aeneas sanat te Iesus Christus
surge et sterne tibi
et continuo surrexit
35 et viderunt illum omnes
qui habitabant Lyddae et Saronae
qui conversi sunt ad Dominum
36 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitas
quae interpretata dicitur Dorcas
haec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat
37 factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur
quam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo
38 cum autem prope esset Lydda ab Ioppe
discipuli audientes quia Petrus esset in ea
miserunt duos viros ad eum rogantes
ne pigriteris venire usque ad nos
39 exsurgens autem Petrus venit cum illis
et cum advenisset duxerunt illum in cenaculum
et circumsteterunt illum omnes viduae flentes
et ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas
40 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravit
et conversus ad corpus dixit Tabita surge
at illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit
41 dans autem illi manum erexit eam
et cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam
42 notum autem factum est per universam Ioppen
et crediderunt multi in Domino
43 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe
apud quendam Simonem coriarium