1 Fisti pra si erdhi ndë anë të ti, pas tri diç hipi ndë Jerusalim nga Qesaria.
2 Edhe kryeprifti edhe të parët’ e Judhenjet që ishinë kundrë Pavlit, u duknë përpara ati.
3 Edhe i luteshinë, tuke lypurë hirë kundrë ati, që të dërgonjë e ta bierë atë ndë Jerusalim, sepse kishinë vënë pritëje që ta vrasënë mb’ udhë.
4 Edhe Fisti u përgjeq, se Pavli ruhetë ndë Qesari, edhe se ay vetë kishte për të vaturë shpejt atie.
5 “Le të sbresënë pra ata që muntnjënë prej jush, - tha, -edhe ndë paçinë gjë kundrë ati njeriu, le ta përflasënë.”
6 Edhe passi ndenji ndër ata më tepërë se dhietë dit, sbriti ndë Qesari, edhe mbë të nesërmët, si ndenji mbë gjykatët, urdhëroj të bihetë Pavli.
7 Edhe ay si erdhi, duallnë përpara ata Judhenjtë që kishinë sbriturë nga Jerusalimi, e thoshinë shumë të përfolura të mëdha kundrë Pavlit, të cilatë s’muntninë t’i provoninë,
8 Sepse ay epte fialë, se: “As mbë nomt të Judhenjet, as mbë hieroret, as mbë Qesarinë bëra ndonjë faj.”
9 Po Fisti passi donte t’u bënjë ëndënë Judhenjet, iu përgjeq Pavlit, e tha: “A do të hipënjç ndë Jerusalim, edhe atie të gjykonesh për këto punëra përpara meje?”
10 Edhe Pavli tha: “Unë kam ndenjurë përpara gjykatësë Qesarit, atie ku duhetë të gjykonem. Unë s’u kam bërë ndonjë faj Judhenjet, sikundrë edhe ti e di fort mirë;
11 Sepse, ndë qoftë se kam faj, a ndë paça bërë ndonjë punë për vdekëje, nuk’ i trëmbem vdekëjesë; po ndë mos qoftë ndonjë gjë nga ato që më përflasënë këta, asndonjë s’munt të më falnjë tek ata; thërres Qesarinë.”
12 Atëhere Fisti si foli me bashkëndenjëjenë, u përgjeq: “Qesarinë thirre ti? Te Qesari do të veç.”
13 Edhe si shkuanë ca dit, riga Agrippë edhe Vernika erthnë ndë Qesari, për të përshëndeturë Fistinë.
14 Edhe si ndenjnë atie shumë dit, Fisti i zuri n’gojesh rigësë punën’ e Pavlit, tuke thënë: “Është një njeri i lidhurë, lënë këtu prej Filikut.
15 Për punë të këti, kur vajta ndë Jerusalim, u duknë përpara meje kryepriftërit’ edhe pleqt’ e Judhenjet, e lypnë gjyq kundrë ati të vritetë;
16 Të cilëvet u përgjeqç, se nuk’ është zakon ndër Romanëtë të vritetë ndonjë njeri për hirë, pa pasurë përpara faqesë ay që përflitetë ata që e përflasënë, edhe pa mos dhënë ati kohë t’ apë fialë për fajin’ e ti.”
17 Passi u mbëlothnë pra ata këtu, pa mënuarë fare mbë të nesërmet ndenja mbë gjykatët, edhe urdhërova të bihetë njeriu.
18 Edhe ata që e përflisninë, si duallnë përpara meje , nukë prunë ndonjë të përfolurë kundra ati nga ato që mendonjam unë.
19 Po kishinë ca të kërkuara kundrë ati për hir-lutëjen’ e tyre, edhe për një farë Jisuj që kishte vdekurë, për të cilinë Pavli thoshte se rron.
20 Edhe unë, passi s’dinjam se ç’të bënj për një të tillë kërkuarëje, thashë: Ndë dashtë të vejë ndë Jerusalim, edhe të gjykonet’ atie për këtë.
21 Po Pavli passi thirri të ruhetë për të gjykuarë te Perandori, urdhërova të ruhet’ ay, gjersa ta dërgonj te Qesari.”
22 Edhe Agrippa i tha Fistit: “Desha edhe unë ta dëgjonj atë njeri.” Edhe ay tha: “Nesërë do ta dëgjonjç.”
23 Edhe mbë të nesërmet, kur erdhi Agrippa edhe Vernika me shumë madhështi, edhe hynë ndë vënt të dëgjuarëjesë bashkë me kryemijësit’ e me njerëzit’ e mëdhenj të qytetit, Fisti urdhëroj, e u pru Pavli.
24 Atëhere Fisti thotë: “O riga Agrippë, edhe gjithë sa jeni këtu bashkë me ne, e shihni këtë njeri , për të cilinë gjithë shumica e Judhenjet më folnë edhe ndë Jerusalim edhe këtu, tuke bërtiturë se ay nukë duhetë më të rronjë.
25 Po unë pasi gjeta se s’kishte punuarë gjë për vdekëje, edhe ay vetë thirri Perandorinë, e pashë me udhë ta dërgonj.
26 Për të cilinë s’kam ndonjë gjë të vërtetë t’i shkruanj tim Zoti; përandaj e prura përpara jush, edhe më fort përpara teje, o riga Agrippë, që të kem se ç’të shkruanj; passi të pyetetë prapë.
27 Sepse më duketë punë pa mënt të dërgonj një njeri të lidhurë, pa mos shënuar’ edhe punëratë që përflitetë.”
1 Festus ergo cum venisset in provinciam
post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea
2 adieruntque eum principes sacerdotum et primi
Iudaeorum adversus Paulum
et rogabant eum
3 postulantes gratiam adversum eum
ut iuberet perduci eum Hierusalem
insidias tendentes ut eum interficerent in via
4 Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea
se autem maturius profecturum
5 qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul
si quod est in viro crimen accusent eum
6 demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem
descendit Caesaream
et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci
7 qui cum perductus esset
circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei
multas et graves causas obicientes quas non poterant probare
8 Paulo autem rationem reddente
quoniam neque in legem Iudaeorum
neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi
9 Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare
respondens Paulo dixit
vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me
10 dixit autem Paulus
ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari
Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti
11 si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori
si vero nihil est eorum quae hii accusant me
nemo potest me illis donare Caesarem appello
12 tunc Festus cum consilio locutus respondit
Caesarem appellasti ad Caesarem ibis
13 et cum dies aliquot transacti essent
Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream
ad salutandum Festum
14 et cum dies plures ibi demorarentur
Festus regi indicavit de Paulo dicens
vir quidam est derelictus a Felice vinctus
15 de quo cum essem Hierosolymis
adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum
postulantes adversus illum damnationem
16 ad quos respondi
quia non est consuetudo Romanis
donare aliquem hominem
priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores
locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina
17 cum ergo huc convenissent
sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali
iussi adduci virum
18 de quo cum stetissent accusatores
nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum
19 quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum
et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere
20 haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam
si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis
21 Paulo autem appellante
ut servaretur ad Augusti cognitionem
iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem
22 Agrippa autem ad Festum
volebam et ipse hominem audire
cras inquit audies eum
23 altera autem die
cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione
et introissent in auditorium
cum tribunis et viris principalibus civitatis
et iubente Festo adductus est Paulus
24 et dixit Festus
Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri
videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me
Hierosolymis petens et hic
clamantes non oportere eum vivere amplius
25 ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse
ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere
26 de quo quid certum scribam domino non habeo
propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa
ut interrogatione facta habeam quid scribam
27 sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum
et causas eius non significare