1 Edhe harriu ndë Dhervë e ndë Lystrë; edhe ja tek ishte atie një nxënës që qjuhej Timothe, i biri një gruajë Judheone besëtare, edhe nga i ati grek;
2 Për të cilinë epninë martiri të mirë vëllezëritë që ishinë ndë Lystrë e ndë Ikomi.
3 Këtë deshi Pavli që të dalë bashkë me atë; edhe si e mori, e rrethpreu, për punë të Judhenjet që ishinë ndëpër ato vënde, sepse të gjithë e njihninë tanë e ati se ishte Grek.
4 Edhe tuke shkuarë ndëpër qytetet, u lininë porosi atyre të ruanjënë dhogmatë që ishin’ urdhëruarë nga apostojt’ e nga pleqtë që ishinë ndë Jerusalim.
5 Qishatë pra forconëshinë ndë besët, edhe përdita shtoneshinë nga numëri.
6 Edhe passi shkuanë ndëpër Frygji ndëpër vëndin e Gallatisë, sepse u ndalnë nga Frym’ e Shënjtëruarë të leçisninë fialënë ndë Asi, erthnë ndë Mysi.
7 Edhe kërkuanë të venë ndë Vithyni, po Fryma nuk’ i la.
8 Edhe si shkuanë ndëpër Mysit, sbritnë ndë Troadhë.
9 Edhe Pavlit iu duk nd’ ëndërrë natënë, se një njeri Maqedhonas rrinte përpara ati e i lutej, tuke thënë: “Shko ndë Maqedhoni, e ndihna.”
10 Edhe posa pa ëndërrënë, përnjëherë kërkuam të vemi ndë Maqedhoni, sepse e muarm me mënt se Zoti po na thërret t’u apëm’ atyre zën’ e mirë.
11 Si lundruam pra nga Troadha, muarm udhënë drejtë për Samothrakë, edhe mbë të nesërmet për ndë Neapolë,
12 Edhe s’andejmi ndë Filippë, që është qytet i parë i asaj anësë Maqedhonisë, e përngulurë Romanësh ; edhe ndenjmë ca dit ndë këtë qytet.
13 Edhe ditën’ e shëtunë duallm jashtë qytetit afër lumit, aty ku e kishinë zakon të falenë, edhe ndenjëm, edhe flisim me gratë që ishinë mbëledhurë.
14 Edhe një grua që qjuhej Lydhi nga qyteti Thyatirësë, e cila shiste porfirëra, edhe druante Perëndinë, po dëgjonte; sepse Zoti i hapi zemrënë të mbanjë vesh se ç’fliste Pavli.
15 Edhe si u pagëzua ajo edhe shtëpi’ e asaj, na lutej, tuke thënë: “Ndë më paçi gjykuarë se jam besëtare te Zoti, hyni ndë shtëpit time, e rrini”; edhe na nguci.
16 Edhe neve kur po shkonimë për të falurë, poqi me ne një shërbëtore që kishte frymë Pythoni, e cila u epte shumë fitim të zotrëvet saj tuke rrëfyerë fatinë.
17 Ajo vate prapa Pavlit edhe neve, edhe bërtiste, tuke thënë: “Këta njerës janë shërbëtorët’ e Perëndisë lartë, që na dëftenjën’ udhën’ e shpëtimit.”
18 Edhe këtë e bënte për shumë dit. Edhe Pavli si u rëndua, u këthye e i tha frymësë: “Të urdhëronj mb’ emërit të Jisu Krishtit të dalç nga ajo.” Edhe dolli atë orë.
19 Edhe të zotërit’ e asaj kur panë se u dolli shpëresa e fitimit tyre, zunë Pavlin’ edhe Sillënë e i hoqnë ndë trekt te të parëtë.
20 Edhe si i prunë te të mëdhenjtë, thanë: “Këta njerës, tuke qënë Judhenj, përzienjënë qytetinë tënë.
21 Edhe mësonjënë zakone që s’ësht’ e udhësë t’i presëmë ne, as t’i bëjmë, sepse jemi Romanë.”
22 Edhe gjëndëja u sulnë mbi ata, edhe të mëdhenjt’ u grisnë rrobet’ atyre, e urdhëruanë t’i rrahënë me shkop.
23 Edhe si i bënë me shumë plagë, i vunë ndë burk, edhe porositnë ruajtësin’ e burgut t’i ruanjë me siguri;
24 I cili si mori të tillë porosi, i vuri ndë burkt të përbrëndëshim, e u shtrëngoj këmbëtë ndë drut.
25 Edhe ndë mesnatë Pavli edhe Silla faleshin’ e këndoninë lavdim Perëndisë; edhe të lidhurit’ u mbaninë vesh atyre.
26 Edhe papriturë u bë një tërmet i math, kaqë sa u tuntnë themelet’ e burgut, edhe përnjëherë u hapnë gjithë dyertë, edhe të gjithëve u sgjithnë hekuratë.
27 Edhe ruajtësi burgut kur u sgjua, edhe pa dyert’ e burgut hapurë, nxori thikënë, e donte të vriste vetëhen’ e ti, sepse kujtonte se iknë të lidhuritë.
28 Po Pavli thërriti me zë të math, tuke thënë: “Mos i bëj ndonjë të keqe vetëhesë sate; sepse të gjithë jemi këtu.”
29 Atëhere ay lypi dritë, e këceu brënda, edhe tuke dridhurë i ra ndër këmbë Pavlit edhe Sillësë.
30 Edhe si i nxori jashtë, e tha: “Zotërinj, ç’duhetë të bënj unë, që të shpëtonj?”
31 Edhe ata i thanë: “Besoi Zotit Jisu Krisht, edhe do të shpëtonjç ti edhe shtëpia jote.”
32 Edhe i folnë fialën’ e Zotit ati edhe gjith’ atyreve që ishinë ndë shtëpi t’ati.
33 Edhe ay i mori me vetëhe nd’ atë orë të natësë, e u lau atyre plagëtë; edhe përnjëherë u pagëzua ay edhe gjithë njerëzit’ e ti.
34 Edhe si i hipi sipër ndë shtëpi të ti, u vuri përpara truvezë, edhe u gëzua me gjithë shtëpinë, sepse i besoj Perëndisë.
35 Edhe si u gëdhi, të mëdhenjtë dërguan’ ushtëtorëtë, tuke thënë: “Lësho ata njerës.”
36 Edhe ruajtësi burgut i dha zë Pavlit për këto fialë, se: “Të mëdhenjtë kanë dërguarë që të lëshohi; tashi pra dilni, e shkoni ndë paqtim.”
37 Po Pavli u tha atyre: “Passi na rrahnë ndër sy të botësë pa gjykuarë, neve që jemi njerës Romanë, e na vunë ndë burk, edhe tashi na nxierrënë fshehurazi? Jo, po le të vinjënë vetë ata, e le të na nxierënë.”
38 Edhe ushtëtorët’ u dhanë zë të mëdhenjvet për këto fialë; edhe ata , kur dëgjuanë se janë Romanë u frikësuanë.
39 Edhe erthnë e u lutnë atyre, edhe si i nxuarnë, u luteshinë të dalënë nga qyteti.
40 Edhe ata si duallnë nga burgu, hynë ndë shtëpi të Lydhisë; edhe kur panë vëllezëritë, i ngushëlluan’ e iknë.
1 pervenit autem in Derben et Lystram
et ecce discipulus quidam erat ibi nomine Timotheus
filius mulieris iudaeae fidelis patre gentili
2 huic testimonium reddebant
qui in Lystris erant et Iconii fratres
3 hunc voluit Paulus secum proficisci
et adsumens circumcidit eum
propter Iudaeos qui erant in illis locis
sciebant enim omnes quod pater eius gentilis esset
4 cum autem pertransirent civitates
tradebant eis custodire dogmata
quae erant decreta ab apostolis et senioribus
qui essent Hierosolymis
5 et ecclesiae quidem confirmabantur fide
et abundabant numero cotidie
6 transeuntes autem Frygiam et Galatiae regionem
vetati sunt a Sancto Spiritu loqui verbum in
Asia
7 cum venissent autem in Mysiam
temptabant ire Bithyniam
et non permisit eos Spiritus Iesu
8 cum autem pertransissent Mysiam descenderunt Troadem
9 et visio per noctem Paulo ostensa est
vir macedo quidam erat stans et deprecans eum et dicens
transiens in Macedoniam adiuva nos
10 ut autem visum vidit statim quaesivimus proficisci in Macedoniam
certi facti quia vocasset nos Deus evangelizare eis
11 navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciam
et sequenti die Neapolim
12 et inde Philippis
quae est prima partis Macedoniae civitas colonia
eramus autem in hac urbe diebus aliquot conferentes
13 die autem sabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen
ubi videbatur oratio esse
et sedentes loquebamur mulieribus quae convenerant
14 et quaedam mulier nomine Lydia
purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum audivit
cuius Dominus aperuit cor
intendere his quae dicebantur a Paulo
15 cum autem baptizata esset et domus eius
deprecata est dicens
si iudicastis me fidelem Domino esse
introite in domum meam et manete
et coegit nos
16 factum est autem euntibus nobis ad orationem
puellam quandam habentem spiritum pythonem
obviare nobis
quae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando
17 haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens
isti homines servi Dei excelsi sunt
qui adnuntiant vobis viam salutis
18 hoc autem faciebat multis diebus
dolens autem Paulus et conversus spiritui dixit
praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea
et exiit eadem hora
19 videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum
adprehendentes Paulum et Silam
perduxerunt in forum ad principes
20 et offerentes eos magistratibus dixerunt
hii homines conturbant civitatem nostram cum sint Iudaei
21 et adnuntiant morem quem non licet nobis suscipere neque facere
cum simus Romani
22 et concurrit plebs adversus eos
et magistratus scissis tunicis eorum iusserunt virgis caedi
23 et cum multas plagas eis inposuissent miserunt eos in carcerem
praecipientes custodi ut diligenter custodiret eos
24 qui cum tale praeceptum accepisset
misit eos in interiorem carcerem
et pedes eorum strinxit in ligno
25 media autem nocte Paulus et Silas adorantes laudabant Deum
et audiebant eos qui in custodia erant
26 subito vero terraemotus factus est magnus
ita ut moverentur fundamenta carceris
et aperta sunt statim ostia omnia
et universorum vincula soluta sunt
27 expergefactus autem custos carceris
et videns apertas ianuas carceris
evaginato gladio volebat se interficere
aestimans fugisse vinctos
28 clamavit autem Paulus magna voce dicens
nihil feceris tibi mali
universi enim hic sumus
29 petitoque lumine introgressus est
et tremefactus procidit Paulo et Silae
30 et producens eos foras ait
domini quid me oportet facere ut salvus fiam
31 at illi dixerunt
crede in Domino Iesu
et salvus eris tu et domus tua
32 et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus qui erant in domo eius
33 et tollens eos in illa hora noctis lavit plagas eorum
et baptizatus est ipse et omnes eius
continuo
34 cumque perduxisset eos in domum suam adposuit eis mensam
et laetatus est cum omni domo sua credens Deo
35 et cum dies factus esset miserunt magistratus lictores dicentes
dimitte homines illos
36 nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo
quia miserunt magistratus ut dimittamini
nunc igitur exeuntes ite in pace
37 Paulus autem dixit eis
caesos nos publice indemnatos homines romanos miserunt in carcerem
et nunc occulte nos eiciunt
non ita sed veniant
38 et ipsi nos eiciant
nuntiaverunt autem magistratibus lictores verba haec
timueruntque audito quod Romani essent
39 et venientes deprecati sunt eos
et educentes rogabant
ut egrederentur urbem
40 exeuntes autem de carcere introierunt ad Lydiam
et visis fratribus consolati sunt eos et profecti sunt