1 Edhe si punëtorë bashkë me atë, u lutemi juve të mos e prisni hirin’ e Perëndisë mbë të kotë;
2 (Sepse thotë: “Ndë kohë të pëlqyerë të dëgjova tyj, edhe ndë ditë të shpëtimit të ndiha tyj”, ja ndashti tek është koh’ e pëlqyerë; ja ndashti tek është dit’ e shpëtimit).
3 Asndonjërit s’i apëmë pengesë, që të flitetë për të keq shërbesa jonë;
4 Po mbë cilinëdo ndorëzojmë vetëhenë tonë si punëtorët’ e Perëndisë, ndë shumë durim, ndë shtrëngime, ndë nevoja, ndë acarime,
5 Ndë të rrahura, ndë burgje, ndë të paqëndruara, ndë mundime, ndë të pafjetura, ndë agjërime;
6 Ndë pastrim, ndë mënt, ndë zemërë të gjërë, ndë të mirë, ndë Frymë të Shënjtëruarë, ndë dashuri pa ipokrisi;
7 Ndë fialë të së vërtetësë, ndë fuqi të Perëndisë; me armët’ e drejtërisë mbë të diathtë e mbë të mëngjërë;
8 Me lavdi e pa nderë, me të zënë n’ gojë për të mirë e me të zënë n’ gojë për të lik; posi gënjeshtarë, po të vërtetë;
9 Posi të panjohurë, po të njohurë mirë; posi të vdekurë, po ja te rrojmë; posi të munduarë, po jo të vrarë;
10 Posi të hidhëruarë, po gjithënjë të gëzuarë; posi të vobeq, po shumë vetë bëjmë të pasurë; posi papasurë gjë, po të gjitha i kemi n’ dorë.
11 Goja jonë u hap mbë ju, o Korinthianë, zemëra jonë u sgjerua.
12 Nukë keni shtrëngim mbë neve, po keni shtrëngim ndë zorrët tuaja..
13 Tuke shpaguarë pra një për një, (posi dielmvet flas), sgjerohi edhe ju.
14 Mos hyni mbë një sgjedhë me të pabesëtë; sepse ç’piesë ka drejtëria me panominë? edhe ç’shoqëri ka drita me errësirënë?
15 Edhe ç’të bashkuarë ka Krishti me Velialinë? A ç’piesë ka besëtari me të pabesinë?
16 Edhe ç’të ndrequrë ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë gjallë, sikundrë tha Perëndia: “Se do të rri brënda ndër ata, edhe do të ecënj; edhe do të jeni Perëndia i atyreve, edhe ata do të jenë llauzi im”.
17 Përandaj “delni nga mezi i atyreve, edhe ndahi nga ata ,” thotë Zoti, “edhe mos ziri me dorë gjë të pëgërë;” edhe “unë do t’ u pres juve përbrënda,
18 Edhe do të jem Ati juaj, edhe ju do të jeni bijt’ e mi edhe bijat’ e mia ,” thotë Zoti Gjithë-pushtetësi.
1 adiuvantes autem et exhortamur
ne in vacuum gratiam Dei recipiatis
2 ait enim
tempore accepto exaudivi te et in die salutis adiuvavi
te
ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies salutis
3 nemini dantes ullam offensionem
ut non vituperetur ministerium
4 sed in omnibus exhibeamus nosmet ipsos sicut Dei ministros
in multa patientia in tribulationibus in necessitatibus in angustiis
5 in plagis in carceribus in seditionibus
in laboribus in vigiliis in ieiuniis
6 in castitate in scientia in longanimitate in suavitate
in Spiritu Sancto in caritate non ficta
7 in verbo veritatis in virtute Dei
per arma iustitiae a dextris et sinistris
8 per gloriam et ignobilitatem per infamiam et bonam famam
ut seductores et veraces sicut qui ignoti et cogniti
9 quasi morientes et ecce vivimus ut castigati et non mortificati
10 quasi tristes semper autem gaudentes
sicut egentes multos autem locupletantes
tamquam nihil habentes et omnia possidentes
11 os nostrum patet ad vos o Corinthii cor nostrum dilatatum est
12 non angustiamini in nobis
angustiamini autem in visceribus vestris
13 eandem autem habentes remunerationem
tamquam filiis dico dilatamini et vos
14 nolite iugum ducere cum infidelibus
quae enim participatio iustitiae cum iniquitate
aut quae societas luci ad tenebras
15 quae autem conventio Christi ad Belial
aut quae pars fideli cum infidele
16 qui autem consensus templo Dei cum idolis
vos enim estis templum Dei vivi sicut dicit Deus
quoniam inhabitabo in illis et inambulabo
et ero illorum Deus et ipsi erunt mihi populus
17 propter quod exite de medio eorum et separamini dicit Dominus
et inmundum ne tetigeritis
18 et ego recipiam vos et ero vobis in patrem
et vos eritis mihi in filios et filias dicit Dominus omnipotens