1 Po kështu edhe ju gratë, u unjni kryetë burravet tuaj, që, edhe ndë mos u binçinë ca vetë ndë fialët, të fitonenë pa fialë nga jeta që shkonjënë gratë,
2 Si të shohënë jetënë tuaj të pastrënë që e shkoni me frikë.
3 Të cilavet le të mos jetë stolia e përjashtëme, gërsheti i flokëvet e të varët’ e arit, e të veshurit’ e rrobavet,
4 Po i fshehuri njeriu i zemrësë, stolisurë me paprishëjen’ e frymësë butë edhe të urtë, që ajo punë vëjen shumë përpara Perëndisë.
5 Sepse kështu njëherë edhe ato grat’ e shënjtëruara, që shpëreninë mbë Perëndinë, stolisninë vetëhen’ e tyre, tuke qënë ndën’ urdhër të burravet të tyre.
6 Sikundrë Sara i dëgjoj Avraamit, edhe e qjuante atë zot; bijat’ e asaj jeni ju, kur të bëni mirë e të mos frikësohi as nga ndonjë frikë.
7 Ju burratë po kështu, rrini bashkë me gratë tuaja me urtësi, edhe i bëni nderë kombit gruasë si më e dobë enë që është , edhe si trashëgimtaret’ e hirit jetësë bashkë me ju, që të mos këputenë të faluratë tuaja.
8 Edhe së pastajmi, bëhi të gjithë me një mëndëje, të dhëmburë, vëlla-dashurë, të përdëllyershim, zemër-dashurë.
9 Mos epni të keq për të keq, a të sharë për të sharë; po përkundrë, t’i bekoni; sepse e dini se për këtë u thirrët, që të trashëgoni bekim:
10 “Sepse kushdo të dojë jetë, edhe të shohë dit të mira, le të pushonjë gojën’ e ti nga e keqeja, edhe buzët’ e tia të mos flasënë gënjeshtrë.
11 Le të mërgonetë nga e liga, edhe le të bënjë mirë: le të kërkonjë paqtim, edhe le të ndiekë atë.
12 Sepse syt’ e Zotit janë mbi të drejtët, edhe veshët’ e ati mbi lutëjen’ e atyreve; po faqeja e Zotit është kundrë atyreve që bënjënë keq”.
13 Edhe kush do t’u bënjë keq juve, ndë i rafshi prapa së mirësë?
14 Po edhe ndë heqshi keq për drejtërinë, jeni të lumurë: “edhe frikën’ e atyreve mos e kini frikë, as mos u tuntni”.
15 Po “shënjtëroni Zotinë Perëndi,” ndë zemërat tuaja; edhe ini gati përherë të epni fialë me butësirë e me frikë cilitdo që kërkon fialë prej jush për shpëresënë që është ndër ju;
16 Tuke pasurë ndërgjegjëje të mirë, që, kur të flasënë keq për ju si për njerës keqbërës, të turpëronen’ ata që u përflasënë juve për jetën’ e mirë që shkoni mbë Krishtinë.
17 Sepse më mirë është të hiqni keq tuke bërë mirë, ndë i pastë ënda Perëndisë, se tuke bërë keq.
18 Sepse edhe Krishti një herë pësoj për fajetë, i drejti për të shtrembëtët, që të na bierë te Perëndia, i cili ndonëse vdiq pas mishit, po u ngjall me anë të Frymësë;
19 Me anë të asaj vate e leçiti edhe te frymatë ndë barkut,
20 Që nuk’ bindeshinë njëherë, kur i priti durimi i Perëndisë njëherë ndë dit të Noesë, kur ndërtonej arka, që nd’atë shpëtuanë prej ujit të pakë, do me thënë tetë shpirtë;
21 Kundraforma e ati është pagëzimi që na shpëton edhe neve tashti, (jo të hedhuritë tejë e palavisë mishit, po martiria e ndërgjegjëjesë mirë mbë Perëndinë), me anë të ngjallurit të Jisu Krishtit;
22 I cili vate ndë qiell, e është ndë të diathtët të Perëndisë, edhe ëngjëjt’ e pushtetet’ e fuqiat’ iu vunë ndën’ urdhër.
1 similiter mulieres subditae suis
viris
ut et si qui non credunt verbo
per mulierum conversationem sine verbo lucri fiant
2 considerantes in timore castam conversationem vestram
3 quarum sit non extrinsecus capillaturae
aut circumdatio auri aut indumenti vestimentorum cultus
4 sed qui absconditus cordis est homo
in incorruptibilitate quieti et modesti spiritus
quod est in conspectu Dei locuples
5 sic enim aliquando et sanctae mulieres
sperantes in Deo
ornabant se subiectae propriis viris
6 sicut Sarra oboediebat Abrahae dominum eum vocans
cuius estis filiae benefacientes
et non timentes ullam perturbationem
7 viri similiter cohabitantes secundum scientiam
quasi infirmiori vaso muliebri
inpertientes honorem
tamquam et coheredibus gratiae vitae
uti ne inpediantur orationes vestrae
8 in fine autem omnes unianimes conpatientes
fraternitatis amatores misericordes humiles
9 non reddentes malum pro malo
vel maledictum pro maledicto
sed e contrario benedicentes
quia in hoc vocati estis ut benedictionem hereditate possideatis
10 qui enim vult vitam diligere et videre dies bonos
coerceat linguam suam a malo
et labia eius ne loquantur dolum
11 declinet autem a malo et faciat bonum
inquirat pacem et persequatur eam
12 quia oculi Domini super iustos
et aures eius in preces eorum
vultus autem Domini super facientes mala
13 et quis est qui vobis noceat
si boni aemulatores fueritis
14 sed et si quid patimini propter iustitiam beati
timorem autem eorum ne timueritis et non conturbemini
15 Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris
parati semper ad satisfactionem
omni poscenti vos rationem de ea quae in vobis est spe
16 sed cum modestia et timore conscientiam habentes bonam
ut in eo quod detrahunt vobis confundantur
qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem
17 melius est enim benefacientes si velit voluntas Dei pati
quam malefacientes
18 quia et Christus semel pro peccatis mortuus est
iustus pro iniustis
ut nos offerret Deo
mortificatus carne vivificatus
autem spiritu
19 in quo et his qui in carcere erant spiritibus veniens praedicavit
20 qui increduli fuerant aliquando
quando expectabat Dei
patientia
in diebus Noe cum fabricaretur arca
in qua pauci id est octo animae salvae factae sunt per aquam
21 quod et vos nunc similis formae salvos facit
baptisma
non carnis depositio sordium
sed conscientiae bonae interrogatio in Deum
per resurrectionem Iesu Christi
22 qui est in dextera Dei
profectus in caelum
subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus