1 Atëhere Jisuj i foli gjëndëjesë edhe nxënësëvet ti,
2 Tuke thënë: “Shkronjësit’ edhe Farisejtë ndenjnë mbi front të Mojsiut.
3 Gjithë sa t’u thonë pra juve t’i ruani, ruani edhe bëni; po pas punëravet atyre mos bëni; sepse thonë edhe nukë bënjënë.
4 Sepse lithnjënë barrë të rënda që nukë mbahenë, edhe i vënë përmbi kurrist të njerëzëvet; po me gjishtin’ e tyre nukë duanë t’i luanjënë.
5 Edhe gjithë punët’ e tyre i bënjënë që të dukenë ndër njerëzit; edhe sgjeronjënë ruajtëjet’ e tyre, edhe madhonjënë cepat’ e rrobevet tyre;
6 Edhe duanë kryet’ e mësallësë ndëpër darkat, edhe vëndet’ e parë ndëpër sinagogjit;
7 Edhe të përshëndeturatë ndëpër tregjet, edhe të qjuhenë nga njerëzitë: Ravvi, Ravvi.
8 Po ju mos qjuhi Ravvi, sepse një është mësonjësi juaj, Krishti. Edhe të gjithë ju jeni vëllezërë.
9 Edhe mos qjuani ndonjë atë për ju mbi dhet; sepse një është Ati juaj, ay që është ndë qiejet.
10 As mos qjuhi mësonjësë; sepse një është mësonjësi juaj, Krishti.
11 Po më i madhi prej jush do të jetë punëtori juaj.
12 Edhe kush të lartësonjë vetëhen’e ti, do t’ungjetë; edhe kush të ungjnjë vetëhen’e ti, do të lartësonetë.
13 Po mierët ju Shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse mbyllni mbëretërin’ e qiejevet përpara njerëzëvet; sepse nukë hyni ju, nukë lini të hynjënë as ata që hynjënë.
14 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë, sepse hani shtëpiat’ e të vejavet, edhe këtë e bëni me shkak se bëni të falura të gjata, përandaj do të merrni më tepërë mundim.
15 Mierët ju shkronjës’ e Farisenj, ipokritërë; se kërkoni detin’ edhe tokënë për të bërë një të këthyerë; si të bënetë, e bëni atë bir gjehene dy piesë më tepërë se vetëhenë tuaj.
16 Mierët ju udhëheqësë të verburë, që thoni, se: “Kush të bënjë be për tempullinë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për arin’ e tempullit, bënetë detuar.”
17 Të marrë edhe të verburë! Sepse cili është më i math: ari, apo tempulli që shënjtëron arinë?
18 Edhe Kush të bënjë be për therorenë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për dhurëtinë që është mbi atë, bënetë detuar.
19 Të marrë edhe të verburë! Sepse cila është më e madhe, dhurëtia, apo therorja që shënjtëron dhurëtinë?
20 Ay pra që të bënjë be mbë therorenë, bën be për atë, edhe për gjith’ ato që janë përmbi atë.
21 Edhe ay që të bënjë be për tempullinë, bën be për atë, edhe për atë që rri nd’atë.
22 Edhe ay që bën be për qiellt, bën be për front të Perëndisë, edhe për atë që rri mbi atë.
23 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritër; sepse epni të dhietën’ e mendrëzë, e marajt, e qiminonit; edhe keni lënë më të rëndat’ e nomit, gjyqin’ edhe përdëllimin’ edhe besënë; këto gjan t’i bëni, edhe ato mos t’i lini.
24 Udhëheqësë të verburë, që shtrythni mishkonjënë, edhe kamillen’ e përpini.
25 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse qëroni të përjashtëmen’ e potirit edhe të kupësë, po përbrënda janë plot me rrëmbyerëje edhe me të pambajturë vetëhesë.
26 Farise i verburë, qëro më përpara të përbrënçimen’ e potirit edhe të kupësë, që të bënet’ e qëruarë edhe e përjashtëmeja e atyre.
27 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse gjani me varre të lyerë me këlqere, të cilëtë përjashta dukenë të bukurë, po përbrënda janë plot me eshtëra të vdekurish, e çdo farë ndryrësire.
28 Kështu edhe ju, përjashta dukeni të drejtë te njerëzitë, po përbrënda jeni plot me ipokrisi e me panomi.
29 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse ndërtoni varret’ e profitëvet, edhe stolisni mnimoret’e të drejtëvet.
30 Edhe thoni: Ndë qoftë se ishëm ne ndë dit të atërëvet tanë, nukë do të ishëm piesëtarë me ata ndë gjak të profitëvet.
31 Kaqë sa martirisni për vetëhenë tuaj, se jeni të bijt’ e atyre që vranë profitëritë.
32 Mbushni edhe ju masën’ e atërëvet tuaj.
33 Gjarpinj, këlysh nepërkash, qysh do t’ ikni nga dënimi gjehenësë?
34 Përandaj, ja unë te do të dërgonj te ju profitërë, edhe të diturë, edhe shkronjësë, edhe ca nga ata do t’i vrisni e do t’i kryqëzoni, edhe ca nga ata do t’i rrihni ndëpër sinagogjit tuaja, edhe do t’i ndiqni prej një qyteti mbë tiatrinë qytet;
35 Që të vinjë mbë ju çdo gjak i drejtë që është derdhurë mbi dhet, që nga gjaku i Avelit të drejtë e gjer mbë gjakt të Zaharisë, të birit të Varahiut, të cilin’ e vratë ndë mest të tempullit edhe të theroresë.
36 Me të vërtetë po u them juve: Gjithë këto do të vinjënë përmbi këtë bres.
37 Jerusalim, Jerusalim, që vret profitëritë, edhe rreh me gur’ ata që janë dërguarë te ti, sa herë desha të mbëledh bijt’ e tu, sikundrë pula mbëleth zoqt’ e saj ndënë fletët, po nukë deshtë?
38 Ja shtëpia juaj te po u lihetë e shkretë.
39 Sepse po u them juve: Nukë do të më shihni paskëtaj, gjersa të thoni: I bekuar’ ësht’ ay që vien mb’emërit të Zotit.
The Denouncing of the Scribes and Pharisees
(Mk 12.38‑40Lk 11.37‑52Lk 20.45‑47)1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 λέγων, Ἐπὶ τῆς Μωϋσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν ποιήσατε καὶ τηρεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσιν γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσιν. 4 δεσμεύουσιν δὲ φορτία βαρέα [καὶ δυσβάστακτα] καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, αὐτοὶ δὲ τῷ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσιν κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσιν πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις· πλατύνουσιν γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσιν τὰ κράσπεδα, 6 φιλοῦσιν δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς 7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ῥαββί. 8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε, Ῥαββί· εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος, πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς, εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί, ὅτι καθηγητὴς ὑμῶν ἐστιν εἷς ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέγοντες, Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾽ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί, τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάσας τὸν χρυσόν; 18 καί, Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾽ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 τυφλοί, τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικοῦντι αὐτόν, 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα [δὲ] ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διϋλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες.
25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀκρασίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτοῦ καθαρόν.
27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτως καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ ἐστε μεστοὶ ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε, Εἰ ἤμεθα ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτῶν κοινωνοὶ ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. 33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς· ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν· 35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾽ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυννόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἅβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην.
The Lament over Jerusalem
(Lk 13.34‑35)37 Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν, ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ᾽ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου.