1 Edhe tuke shkuarë, pa një njeri të verbërë që prej të lindurit.
2 Edhe nxënësit’ e ati e pyetnë, tuke thënë: “Ravvi, cili fëjeu, kyj apo përint’ e ati, që të lintnjë i verbërë?”
3 Jisuj u përgjeq: “As kyj fëjeu, as përint’ e ati; po që të dëftenenë punërat’ e Perëndisë tek ay.
4 Unë duhetë të punonj punërat e ati që më dërgoj, gjersa të jetë ditë: vien nata, atëhere s’munt të punonjë asndonjë.
5 Sa të jem ndë botët, jam drit’ e botësë.”
6 Passi tha këto, pështyti përdhe, edhe bëri baltë prej pështymësë, edhe leu syt’ e të verbërit me baltënë; edhe i tha:
7 “Shko, e lahu ndë banjë të Silloamit.” (që ajo, këthyerë do me thënë i Dërguarë). Vate pra e u la edhe erdhi tuke parë.
8 Fëqinjtë pra, edhe ata që e shihninë përpara se ishte i verbërë, thoshinë: “Nuk’ është kyj ay që rrinte e lypte?”
9 Të tierë thoshinë: se kyj është; edhe të tierë, se i shëmbëllen; po ay thoshte, se:
10 “Unë jam.” I thoshinë pra: “Qysh t’u hapnë sytë?”
11 Ay u përgjeq e tha: “Një njeri që thuhetë Jisu bëri baltë, edhe më leu sytë, edhe më tha: Shko në banjë të Silloamit, edhe lahu. Edhe si vajta e u laçë, hapa sytë.”
12 I thanë pra: “Ku ësht’ ay?” Thotë: “Nukë di.”
13 E bijenë te Farisenjtë atë që ishte njëherë i verbërë.
14 Edhe ishte e shëtunë, kur bëri baltënë Jisuj, edhe i hapi sytë.
15 Përsëri pra e pyetnin’ edhe Farisenjtë: Qysh hapi sytë? Edhe ay u tha atyre: Vuri baltë mbi syt të mi, edhe u laçë, edhe shoh.”
16 Ca pra prej Farisenjet thoshinë pra: “Kyj njeri nuk’ është nga Perëndia, sepse nukë ruan të shëtunënë.” Të tierë thoshinë: “Qysh munt të bënjë të tilla çudira një njeri fajtuar?” Edhe ishte një shqyerëje ndërmest atyreve.
17 I thonë përsëri të verbërit: “Ti ç’thua për atë, sepse të hapi sytë?” Edhe ay tha: “Se është profit.”
18 Judhenjtë pra nuk’ i zunë besë, se ishte i verbërë, edhe hapi sytë, gjersa thërritnë përint’ e ati që iu hapnë sytë.
19 Edhe i pyetnë, tuke thënë: “Kyj është biri juaj, që ju thoni se ay ka lindurë i verbërë? Qysh sheh pra ndashti?”
20 Përint’ e ati u përgjeqnë atyre, e thanë: “E dimë se kyj është biri ynë, edhe se ka lindur’ i verbërë.
21 Po qysh sheh ndashti nukë dimë; a cili i hapi sytë, neve nuk’ e dimë; ay ka moshë, pyetni atë; ay do të flasë për vetëhen’ e ti.”
22 Këto thanë përint’ e ati, sepse kishinë frikë nga Judhenjtë; se Judhenjtë ishinë bërë ndashti mbë një fialë, se ay që ta rrëfenjë për Krisht, të bënetë jashtë sinagogjisë.
23 Përandaj përint’ e ati thanë, se: “Ka moshë, pyetni atë.”
24 Thirrnë pra për së dyti atë njerinë, që ishte i verbërë, edhe i thanë: “Epi lavdi Perëndisë; neve e dimë se kyj njeri është fajtuar.”
25 Ay u përgjeq pra e tha: “Nd’ është fajtuar, nuk’ e di; po një punë di, se qeshë i verbërë, edhe ndashti shoh.”
26 Edhe i thanë përsëri: “Ç’të bëri? Qysh të hapi sytë?”
27 U u përgjeq atyre: “Ndashti u thashë juve, edhe nukë dëgjuatë; ç’doni të dëgjoni përsëri? Mos doni të bëhi edhe ju nxënësit’ e ati?”
28 E shanë pra, edhe thanë: “Ti je nxënësi ati; po neve jemi nxënësit’ e Mojsiut.
29 Neve e dimë se Perëndia foli me Mojsinë; po këtë nuk’ e dimë nga është.”
30 Njeriu u përgjeq e u tha atyre: “Këjo është pun’ e çudiçime, se ju s’e dini nga është, edhe ay më hapi sytë.
31 Edhe e dimë, se Perëndia nuk’ u dëgjon fajtorëvet; po ndë qoftë ndonjë t’i ketë frikë Perëndisë, edhe të bënjë dashurimin’ e ati, këti i dëgjon.
32 Gjer mbë këtë jetë nuk’ është dëgjuarë, se hapi njeri syt’ e ati që ka lindur’ i verbërë.
33 Ndë mos ishte kyj nga Perëndia, nukë munt të bënte asgjë.”
34 U përgjeqnë e i thanë: “Ti ke lindur’ i tërë ndë faje, edhe ti na mëson?” Edhe e nxuarnë jashtë.
35 Jisuj dëgjoj se e nxuarnë jashtë; edhe si e gjeti, i tha: “I beson të Birit Perëndisë?”
36 Ay u përgjeq e tha: “Cili ësht’ ay , Zot, që t’i besonj?”
37 Edhe Jisuj i tha: “Edhe e ke parë, edhe ay është që flet bashkë me tyj.”
38 Edhe ay tha: “Besonj, o Zot”; edhe iu fal.
39 Pastaj Jisuj tha: “Unë kam ardhurë ndë këtë botë për gjyq, që të shohën’ ata që nukë shohënë, edhe të bënenë të verbërë ata që shohënë.”
40 Edhe sa ishinë prej Farisenjet bashkë me atë dëgjuanë këto, edhe i thanë: “Mos jemi edhe neve të verbërë?”
41 Jisuj u tha atyre: “Nd’ ishitë të verbërë, nukë do të kishitë faj; po ndashti thoni, se: Shohëmë. Faji juaj pra mbet.”
The Healing of a Man Born Blind
1 Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες, Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ᾽ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 ἡμᾶς δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησεν πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος καὶ ἐπέχρισεν αὐτοῦ τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο καὶ ἦλθεν βλέπων. 8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι προσαίτης ἦν ἔλεγον, Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι Οὗτός ἐστιν, ἄλλοι ἔλεγον, Οὐχί, ἀλλ᾽ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι. 10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ, Πῶς [οὖν] ἠνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος, Ὁ ἄνθρωπος ὁ λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησεν καὶ ἐπέχρισέν μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέν μοι ὅτι Ὕπαγε εἰς τὸν Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν οὖν καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 καὶ εἶπαν αὐτῷ, Ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει, Οὐκ οἶδα.
The Pharisees Investigate the Healing
13 Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους τόν ποτε τυφλόν. 14 ἦν δὲ σάββατον ἐν ᾗ ἡμέρᾳ τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. 15 πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Πηλὸν ἐπέθηκέν μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἐνιψάμην καὶ βλέπω. 16 ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές, Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι [δὲ] ἔλεγον, Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς. 17 λέγουσιν οὖν τῷ τυφλῷ πάλιν, Τί σὺ λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἠνέῳξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι Προφήτης ἐστίν.
18 Οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦν τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος 19 καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν βλέπει ἄρτι; 20 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπαν, Οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη· 21 πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸν ἐρωτήσατε, ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει. 22 ταῦτα εἶπαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται. 23 διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπαν ὅτι Ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐπερωτήσατε.
24 Ἐφώνησαν οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου ὃς ἦν τυφλὸς καὶ εἶπαν αὐτῷ, Δὸς δόξαν τῷ θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτωλός ἐστιν. 25 ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος, Εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. 26 εἶπον οὖν αὐτῷ, Τί ἐποίησέν σοι; πῶς ἤνοιξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς; 27 ἀπεκρίθη αὐτοῖς, Εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι; 28 καὶ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον, Σὺ μαθητὴς εἶ ἐκείνου, ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί· 29 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωϋσεῖ λελάληκεν ὁ θεός, τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν. 30 ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Ἐν τούτῳ γὰρ τὸ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν, καὶ ἤνοιξέν μου τοὺς ὀφθαλμούς. 31 οἴδαμεν ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ θεὸς οὐκ ἀκούει, ἀλλ᾽ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ τούτου ἀκούει. 32 ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἠνέῳξέν τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου· 33 εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν. 34 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ, Ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
Spiritual Blindness
35 Ἤκουσεν Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν, Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 36 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν, Καὶ τίς ἐστιν, κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν; 37 εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν. 38 ὁ δὲ ἔφη, Πιστεύω, κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ. 39 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.
40 Ἤκουσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες καὶ εἶπον αὐτῷ, Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν; 41 εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι Βλέπομεν, ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.