1 Pavli, apostoli i Jisu Krishtit prej dashurimit të Perëndisë, edhe Timotheu vëllaj,
2 Mbë shënjtorët edhe mbë vëllezërit besëtarë mbë Krishtinë që janë ndë Kollossë; hirë edhe paqtim qoftë mbë ju prej Perëndisë, Atit tënë, edhe prej Zotit Jisu Krisht.
3 I falemi ndersë Perëndisë edhe Atit të Zotit tënë Jisu Krishtit, tuke falurë përherë për ju.
4 Kur dëgjuam për besënë tuaj që keni mbë Krishtinë, edhe për dashurinë që keni mbë gjithë shënjtorëtë,
5 Për shpëresënë që ruhetë për ju ndë qiejet, të cilën’ e keni dëgjuarë që përpara ndë fialët të së vërtetësë ungjillit,
6 Që erdhi mbë ju, sikundrë edhe mbë gjithë botënë; edhe bën pemë, sikundrë edhe mbë ju, që mb’ atë ditë që dëgjuat’ edhe njohtë hirin’ e Perëndisë me të vërtetë;
7 Edhe sikundrë që e mësuatë nga Epafraj, i dashuri shërbëttuar shoku ynë, i cili është për ju shërbëtuar besëtar i Krishtit,
8 Edhe ay na dëfteu dashurinë tuaj ndë Frymët.
9 Përandaj edhe neve, që mb’ atë ditë që dëgjuam, nukë pushojmë tuke falurë për ju, edhe tuke luturë që të mbusheni prej të njohurit dashurimit ati me çdo dituri e me urtësi shpirtërishte;
10 Që të ecëni sikundrë vëjen për Zotinë mbë çdo pëlqim, tuke bërë pemë ndë çdo farë pune të mirë, edhe tuke rriturë ndë të njohurit të Perëndisë;
11 Tuke marrë fuqi me çdo farë fuqie, pas pushtetit lavdisë ati, mbë çdo durim e zemërë të gjerë bashkë me gëzim;
12 Tuke i falurë ndersë Atit, që na bëri të zotëritë ndë piesët të shortësë shënjtorëvet ndë dritët;
13 I cili na shpëtoj nga pushteti errësirësë, edhe na pruri ndë mbëretërit të Birit dashurisë ti;
14 Mb’ atë kemi shpërbliminë me anë të gjakut ati, ndëjesën’ e fajevet;
15 I cili është shëmbëlles’ e të paparit Perëndi, i paralinduri i gjithë kriesësë;
16 Sepse prej ati u kriuanë të gjitha, sa janë mbi qiejet, edhe sa janë mbë dhet, sa shihen edhe sa nukë shihenë, a frone, a zotërinj, a urdhëra, a pushtete, të gjitha janë kriuarë me anë t’ati edhe për atë;
17 Edhe ay është përpara të gjithave, edhe të gjitha qëndronjënë mb’ atë;
18 Edhe ay është kryet’ e trupit, qishësë; ay është të nisuritë, paralindurë prej së vdekurish, që të bënet’ ay i parë mbë të gjitha.
19 Sepse Ati pëlqeu që të rrijë çdo të mbushurë nd’atë,
20 Edhe me anë t’ati të paqtonjë të gjitha mbë vetëhen’ e ti, sepse bëri paqtim me anë të gjakut kryqit ati, me anë t’ati, a sa janë mbë dhet, a sa janë ndë qiejet.
21 Edhe ju, që ishitë njëherë të huajë edhe arëmiq nga mëndëja me punërat’ e liga,
22 Po ndashti u paqton juve me trupin’ mishit ati, me anë të vdekëjesë, që t’u nxierrë juve përpara vetëhesë ti shënjtorë e faqë-bardhë e të pazënë mbë faj,
23 Ndë qëndrofshi ndë besët themelosur’ e ngulurë, e të mos luani vëndit nga shpëresa e ungjillit që dëgjuatë, se u leçit mbë gjithë kriesënë që është ndënë qiellt; të cilit ungjill u bëshë shërbëtuar unë Pavli.
24 Ndashti gëzonem ndë pësimet të mia për ju, edhe mbush të mbeturat’ e shtrëngimevet Krishtit ndë misht tim për trupin’ e ati, që është qisha;
25 Të cilësë u bësh’ unë shërbëtuar pas kujdesit Perëndisë që m’u dha për ju, të mbush fialën’ e Perëndisë,
26 Fshehësirënë që ishte fshehurë nga jetët’ e nga brezatë, edhe ndashti u shpërfaq mbë shënjtorët’ t’ati;
27 Atyre Perëndia deshi t’u dëftenjë cila është pasëja e lavdisë kësaj fshehësire mbë kombet, i cili është Krishti mbë ju, shpëresa e lavdisë;
28 Të cilinë neve leçisëmë tuke porositurë çdo njeri, edhe tuke mësuarë çdo njeri me çdo dituri, që të nxierrëmë përpara Jisu Krishtit çdo njeri të kulluarë.
29 Për këtë punë edhe mundonem, tuke luftuarë pas vepërimit ati që vepëron tek unë me fuqi.
Salutation
1 Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς 2 τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ, χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν.
Paul Thanks God for the Colossians
3 Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πατρὶ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πάντοτε περὶ ὑμῶν προσευχόμενοι, 4 ἀκούσαντες τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην ἣν ἔχετε εἰς πάντας τοὺς ἁγίους 5 διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν προηκούσατε ἐν τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου 6 τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς, καθὼς καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ ἐστὶν καρποφορούμενον καὶ αὐξανόμενον καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἠκούσατε καὶ ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ· 7 καθὼς ἐμάθετε ἀπὸ Ἐπαφρᾶ τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούλου ἡμῶν, ὅς ἐστιν πιστὸς ὑπὲρ ὑμῶν διάκονος τοῦ Χριστοῦ, 8 ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν πνεύματι.
The Person and Work of Christ
9 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἠκούσαμεν, οὐ παυόμεθα ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι καὶ αἰτούμενοι, ἵνα πληρωθῆτε τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσει πνευματικῇ, 10 περιπατῆσαι ἀξίως τοῦ κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρεσκείαν, ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόμενοι τῇ ἐπιγνώσει τοῦ θεοῦ, 11 ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι κατὰ τὸ κράτος τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίαν. μετὰ χαρᾶς 12 εὐχαριστοῦντες τῷ πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ὑμᾶς εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί· 13 ὃς ἐρρύσατο ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ μετέστησεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ, 14 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν· 15 ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, 16 ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι᾽ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται· 17 καὶ αὐτός ἐστιν πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκεν, 18 καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, 19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησεν πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι 20 καὶ δι᾽ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, [δι᾽ αὐτοῦ] εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
21 Καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, 22 νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, 23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος.
Paul’s Ministry to the Church
24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασιν ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία, 25 ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, 26 τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν – νῦν δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, 27 οἷς ἠθέλησεν ὁ θεὸς γνωρίσαι τί τὸ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅ ἐστιν Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης· 28 ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ· 29 εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.