1 Bëni si bënj unë, sikundrë edhe unë bënj si Krishti.
2 Edhe u lavdonj juve, o vëllezër, se më kujtoni mbë gjithë punërat, edhe mbani porositë që u lashë, sikundrë ua dhashë juve.
3 Edhe dua ta dini ju, se kryet’ e çdo burri është Krishti; edhe kryet’ e gruasë është burri; edhe kryet’ e Krishtit është Perëndia.
4 Çdo burr kur falet’ a kur profiteps, ndë pastë mbuluarë kryetë, turpëron kryet’e ti.
5 Edhe çdo grua, kur falet’a kur profiteps me krye të sbuluarë, turpëron kryet’e saj, sepse është gjithënjë sikur ta ketë rruarë kryetë .
6 Sepse ndë mos u mbuloftë gruaja, le të qethetë. Po ndë është turp për gruanë të qethetë, a të rruhetë, le të mbulonetë.
7 Sepse burri nukë gjan të mbulonjë kryetë, sepse ësht’ ikonë edhe lavdi e Perëndisë; po gruaja është lavdi e burrit.
8 Sepse burri nuk’ është prej gruasë, po gruaja prej burrit;
9 Sepse nuk’ u kriua burri për gruanë, po gruaja për burrinë.
10 Përandaj gruaja gjan të ketë pushtet mbi kryet të saj , për ëngjëjtë.
11 Po as burri pa gruanë, as gruaja pa burrinë është mbë Zotinë.
12 Sepse sikundrë gruaja është prej burrit, kështu edhe burri është me anë të gruasë; po të gjitha janë prej Perëndisë.
13 Gjykoni ju ndër vetëhet tuaja: i ka hije gruasë t’i faletë sbuluarë Perëndisë?
14 Apo as ay fisi nuk’ u dëften juve, se burri ndë pastë flokë të gjatë, është turp për atë?
15 Po gruaja ndë pastë flokër të gjatë, është lavdi për atë; sepse floku i është dhënë asaj ndë vënt të mbuluarit.
16 Po ndë duketë ndonjë se do të bënjë qartë, neve s’kemi të tillë zakon, as qishat’ e Perëndisë.
17 Edhe tuke porositurë këtë, nukë lavdonj, se mbëlidheni jo për më të mirënë, po për më të ligënë.
18 Sepse më përpara, kur mbëlidheni ju ndë qishë, dëgjonj se janë të shqyear ndërmest juve; edhe gjer mbë një anë besonj.
19 Sepse gjan të jenë edhe eresia ndërmest juve, që të shpërfaqen’ ata që janë të provuarshim ndërmest juve.
20 Kur mbëlidheni pra bashkë mbë një vënt, nuk’ është për të ngrënë darkën’ e Zotit;
21 Sepse mbë të ngrënët gjithësecili merr përpara tiatrit darkën’ e ti; edhe njëri ka uri, e tiatri është dejturë.
22 Mos nukë keni shtëpia për të ngrën’ e për të pirë? Apo s’e zini për gjë qishën’ e Zotit, edhe turpëroni ata që s’kanë? Ç’t’u them juve? T’u lavdonj për këtë? Nuk’ u lavdonj.
23 Sepse un’ e mora nga Zoti atë që u dhash’ edhe juve, se Zoti Jisu mb’ atë natë që do t’ epej ndër duar, mori bukë,
24 Edhe si u fal ndersë theu, edhe tha: Merrni e hani; kyj është trupi im që thyhetë për ju; këtë bëni për kujtiminë tim.
25 Kështu edhe potirinë, passi kishte darkuarë, tuke thënë: Kyj potir është dhiata e re ndë gjakunë tim; këtë bëni sa herë të pini, për kujtiminë tim.
26 Sepse sa herë të hani këtë bukë, edhe të pini këtë potir, dëfteni vdekëjen’ e Zotit gjer mb’ atë kohë që të vinjë.
27 Përandaj ay që të hajë këtë bukë, a të pijë këtë potirin’ e Zotit, pa qën’ i vëjyerë, do të jetë fajtuar i trupit edhe i gjakut Zotit.
28 Po njeriu pra le të vëshgonjë vetëhen’ e ti, e kështu le të hajë nga ajo bukë, edhe le të pijë nga ay potir.
29 Se ay që ha e pi pa qën’ i vëjyerë, ha e pi gjykim për dëm për vetëhen’ e ti, sepse nukë shquan trupin’ Zotit.
30 Përandaj janë shumë të dobë edhe të sëmurë ndër ju, edhe vdesënë mjaft vetë .
31 Sepse ndë shquanim vetëhetë tona, s’do të gjykoneshim.
32 Po kur gjykonemi, mundonemi prej Zotit, që të mos gjukonemi për të keq bashkë me botënë.
33 Përandaj, o vëllezër, kur mbëlidheni për të ngrënë, prisni njëri tiatrinë.
34 Po ndë i arthtë uri ndonjërit, le të hajë ndë shtëpi, që të mos mbëlidheni për të gjykuarë për dëm .
35 Edhe të tieratë, kur të vinj, do t’i vë me taks.
1 μιμηταί μου γίνεσθε καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ.
Covering the Head in Worship
2 Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς ὅτι πάντα μου μέμνησθε καί, καθὼς παρέδωκα ὑμῖν, τὰς παραδόσεις κατέχετε. 3 θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστός ἐστιν, κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ, κεφαλὴ δὲ τοῦ Χριστοῦ ὁ θεός. 4 πᾶς ἀνὴρ προσευχόμενος ἢ προφητεύων κατὰ κεφαλῆς ἔχων καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 5 πᾶσα δὲ γυνὴ προσευχομένη ἢ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτῆς· ἓν γάρ ἐστιν καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξυρημένῃ. 6 εἰ γὰρ οὐ κατακαλύπτεται γυνή, καὶ κειράσθω· εἰ δὲ αἰσχρὸν γυναικὶ τὸ κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι, κατακαλυπτέσθω. 7 ἀνὴρ μὲν γὰρ οὐκ ὀφείλει κατακαλύπτεσθαι τὴν κεφαλὴν εἰκὼν καὶ δόξα θεοῦ ὑπάρχων· ἡ γυνὴ δὲ δόξα ἀνδρός ἐστιν. 8 οὐ γάρ ἐστιν ἀνὴρ ἐκ γυναικὸς ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρός· 9 καὶ γὰρ οὐκ ἐκτίσθη ἀνὴρ διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα. 10 διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ τοὺς ἀγγέλους. 11 πλὴν οὔτε γυνὴ χωρὶς ἀνδρὸς οὔτε ἀνὴρ χωρὶς γυναικὸς ἐν κυρίῳ· 12 ὥσπερ γὰρ ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ ἀνδρός, οὕτως καὶ ὁ ἀνὴρ διὰ τῆς γυναικός· τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ θεοῦ. 13 ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε· πρέπον ἐστὶν γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τῷ θεῷ προσεύχεσθαι; 14 οὐδὲ ἡ φύσις αὐτὴ διδάσκει ὑμᾶς ὅτι ἀνὴρ μὲν ἐὰν κομᾷ ἀτιμία αὐτῷ ἐστιν, 15 γυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ δόξα αὐτῇ ἐστιν; ὅτι ἡ κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται [αὐτῇ]. 16 Εἰ δέ τις δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι, ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν οὐκ ἔχομεν οὐδὲ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ θεοῦ.
Abuses at the Lord’s Supper
17 Τοῦτο δὲ παραγγέλλων οὐκ ἐπαινῶ ὅτι οὐκ εἰς τὸ κρεῖσσον ἀλλ᾽ εἰς τὸ ἧσσον συνέρχεσθε. 18 πρῶτον μὲν γὰρ συνερχομένων ὑμῶν ἐν ἐκκλησίᾳ ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν καὶ μέρος τι πιστεύω. 19 δεῖ γὰρ καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι, ἵνα [καὶ] οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται ἐν ὑμῖν. 20 Συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὐκ ἔστιν κυριακὸν δεῖπνον φαγεῖν· 21 ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπνον προλαμβάνει ἐν τῷ φαγεῖν, καὶ ὃς μὲν πεινᾷ ὃς δὲ μεθύει. 22 μὴ γὰρ οἰκίας οὐκ ἔχετε εἰς τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν; ἢ τῆς ἐκκλησίας τοῦ θεοῦ καταφρονεῖτε, καὶ καταισχύνετε τοὺς μὴ ἔχοντας; τί εἴπω ὑμῖν; ἐπαινέσω ὑμᾶς; ἐν τούτῳ οὐκ ἐπαινῶ.
The Institution of the Lord’s Supper
(Mt 26.26‑29Mk 14.22‑25Lk 22.14‑20)23 Ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ κυρίου, ὃ καὶ παρέδωκα ὑμῖν, ὅτι ὁ κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδετο ἔλαβεν ἄρτον 24 καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ εἶπεν, Τοῦτό μού ἐστιν τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. 25 ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων, Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι· τοῦτο ποιεῖτε, ὁσάκις ἐὰν πίνητε, εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. 26 ὁσάκις γὰρ ἐὰν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ κυρίου καταγγέλλετε ἄχρι οὗ ἔλθῃ.
Partaking of the Supper Unworthily
27 Ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ τοῦ αἵματος τοῦ κυρίου. 28 δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτὸν καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω· 29 ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων κρίμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει μὴ διακρίνων τὸ σῶμα. 30 διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί. 31 εἰ δὲ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα· 32 κρινόμενοι δὲ ὑπὸ [τοῦ] κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν. 33 ὥστε, ἀδελφοί μου, συνερχόμενοι εἰς τὸ φαγεῖν ἀλλήλους ἐκδέχεσθε. 34 εἴ τις πεινᾷ, ἐν οἴκῳ ἐσθιέτω, ἵνα μὴ εἰς κρίμα συνέρχησθε. Τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι.