1 Edhe Jisuj dolli e iku nga hieroreja, edhe nxënësit’ e ati i erthnë përanë që t’i dëftenjënë ndërtesat’ e hieroresë.
2 Po Jisuj u tha atyre: “A nukë shihni gjithë këto? Me të vërtetë po u them juve, se nukë do të mbesë këtu gur mbi gur që të mos rrëzohetë.”
3 Edhe ay tek ishte tuke ndenjurë mbi malt t’ Ullinjvet, nxënësit’ iu afruanë mbënjanë, tuke thënë: Thuajna, kur do të bënenë keto? Edhe cila është shenj’ e të ardhurit tënt edhe së mbaruarësë jetësë?
4 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Shikoni, mos u gënjenjë juve ndonjë;
5 Sepse shumë vetë do të vinjënë mb’ emërit tim, tuke thënë, se Unë jam Krishti, edhe do të gënjenjënë shumë vetë .
6 Edhe do të dëgjoni luftëra e zëre luftërash; shikoni, mos trubullohi, sepse të gjitha këto gjan të bënenë, po e pastajmeja edhe nuk’ është.
7 Sepse do të ngrihetë komp kundrë kombi, edhe mbëretëri kundrë mbëretërie; edhe do të jenë zira e murtaja, edhe tërmetëra vënt mbë vënt.
8 Po gjithë këto janë të nisurit’e të dhëmburavet.
9 Atëhere do t’u apënë juve ndër duar për shtrëngim, edhe do t’u vrasënë juve; edhe do t’u kenë mëri juve gjithë kombetë për emërinë tim.
10 Edhe atëhere do të skandhalisenë shumë vetë, edhe do t’ apënë juve ndër duar njëri tiatrinë, edhe do t’i kenë mëri njëri tiatrit.
11 Edhe shumë profitërë të rrem do të ngrihenë, edhe do të gënjenjënë shumë vetë ;
12 Edhe passi të shumonetë panomia, dashuri’ e të shumëvet do të ftohetë.
13 Po kush të duronjë gjer mbë të pastajmenë, kyj do të shpëtonjë.
14 Edhe kyj ungjill’ i mbëretërisë do të leçitetë ndëpër gjithë botënë, për martiri mbë gjithë kombet; edhe atëhere do të vinjë e pastajmeja.
15 Kur të shihni pra “të ndytët’e shkretëtirësë”, që është thënë nga profiti Dhaniil, ndenjurë ndë vënt të shënjtëruarë, (ay që këndon le ta kupëtonjë),
16 Atëhere ata që janë ndë Judhet le të ikënjënë ndëpër malet.
17 Kush të jetë mbi kulmit, le të mos sbresë që të marrë gjë nga shtëpi’ e ti.
18 Edhe kush të jetë nd’arë le të mos këthenetë prapa, që të marrë rrobet’ e tija.
19 Edhe mier ato që janë me barrë, e ato që kanë foshnje mbë gji nd’ato dit.
20 Edhe fali, që të mos bënetë të ikuritë tuaj ndë dimërë, as për të shëtunë.
21 Sepse atëhere do të jetë shtrëngim i math, që nuk’ është bërë i atillë, që kur se është zënë fill bota gjer ndashti, as nuk’ është për të bërë.
22 Edhe të mos shkurtoneshin’ ato dit, nukë do të shpëtonte asndonjë trup; po ato dit do të shkurtonenë për të sgjedhurit.
23 Atëhere ndë u thëntë juve ndonjë: Ja tek është këtu Krishti, a aty, mos mbesoni.
24 Sepse do të ngrihenë Krishtërë të rrem, edhe profitërë të rrem, edhe do të bënjënë shenje të mëdha edhe çudira, kaqë sa do të gënjenjën’ edhe të sgjedhuritë, ndë munçinë.
25 Ja tek u thashë juve më përpara.
26 Ndë u thënçinë pra juve: Ja tek është ndë shkretëtirët, mos dilni,
27 Ja ndë dhomat, mos mbesoni. Sepse sikundrë vetëtima del nga lint dielli, edhe duketë gjer te perëndon, kështu do të jetë edhe t’ardhurit’e të birit njeriut.
28 Sepse ku të jetë kërma, atie do të mbëlidhenë shqiponjatë.
29 Edhe përnjëherë pas shtrëngimit atyre dite, dielli do t’erretë, edhe hëna nukë do t’apë ndriçimin’ e saj; edhe yjetë do të bienë nga qielli, edhe fuqiat’ e qiejevet do të tundenë.
30 Edhe atëhere do të duketë shenj’ e të Birit njeriut ndë qiell; edhe atëhere gjithë farat’e dheut do të bënjënë vajë, edhe do të shohënë të Birin’e njeriut tuke ardhurë mbi ret të qiellit me fuqi e me lavdi shumë.
31 Edhe do të dërgonjë ëngjëjt’ e ti me trumbetë që nxier zë të math, edhe do të mbëledhënë të sgjedhurit’ e ati nga të katrë erëratë, prej fundit anëvet qiejevet gjer mbë funt të anëvet atyre.
32 Edhe merrni vesh paravolinë nga druri i fikut; kur të bënetë ndashti deg’ e ati e butë, edhe të nxierrë gjethetë, ta dini se të korrët’ është afërë.
33 Kështu edhe ju, kur të shihni gjithë këto, ta dini se ësht’ afërë ndër dyer.
34 Me të vërtetë po u them juve, kyj bres nukë do të shkonjë, gjersa të bënenë këto të gjitha.
35 Qielli edhe dheu do të shkonjënë, po fialët’ e mija nukë do të shkonjënë.
36 Edhe për atë ditë, edhe për atë orë, asndonjë s’e di, as ëngjëjt’ e qiejevet, veç im Atë vetëmë.
37 Edhe sikundrë ishinë ditt’e Noesë, kështu do të jetë edhe t’ardhurit’e të Birit njeriut.
38 Sepse sikundrë ishinë njerëzitë nd’ato dit përpara përmbytëjesë, që hanin’ e pininë, martoneshin’ e martoninë, gjer mb’atë ditë që hyri Noeja nd’arkët;
39 Edhe nuk’ e kupëtuanë, gjersa erdhi përmbytëja, edhe ngriti të gjithë; kështu do të jetë edhe t’ardhurit’e të Birit njeriut.
40 Atëhere dy vetë do të jenë nd’ arë; njëri merretë, e tietëri lihetë.
41 Dy vetë do të bluanjënë ndë mulli; njëra merretë, e tiatëra lihetë.
42 Rrini squarë pra, sepse nukë dini mbë ç’orë vien Zoti juaj.
43 Po këtë e dini, se ta dinte i zoti shtëpisë, mbë çfarë kohe të natësë vien viedhësi, do të rrinte squarë, edhe nukë do të linte të shponej shtëpi’ e ati.
44 Përandaj edhe ju bëhi gati, sepse i bir’ i njeriut vien mb’ atë orë, që nuk’ ua pret mëndëja juve.
45 Vallë cili ësht’ ay shërbëtuar besëtar edhe i mënçim, të cilinë i zoti e vuri përmbi punëtorët të ti, që t’u apë atyre ushqimnë ndë kohë?
46 Lum ay shërbëtuar, kur të vinjë i zoti, ta gjenjë tuke bërë kështu.
47 Me të vërtetë po u them juve, se do ta vërë përmbi gjithë gjën’ e ti.
48 Edhe ay shërbëtor’ i lik ndë thëntë ndë zemërët të ti, se : Im Zot mënon të vinjë;
49 Edhe të zërë të rrahë shërbëtorëtë shokët’ e ti, edhe të hajë e të pijë bashkë me të dejturit,
50 I zoti ati shërbëtori do të vinjë nd’atë ditë që ay nuk’ e pret edhe nd’ atë orë që nuk’ e di;
51 Edhe do ta ndanjë mbënjanë, edhe do të vërë piesën’ e ati bashkë me ipokritëritë; atie do të jetë të qjarët’ e të kërcëlliturit’ e dhëmbëvet.
1 E Jeԑu duul prei kiscet, sckote. E u affruene discèpuit e tii, per me i kalzue atii japiit e kiscs.
2 E ai tui pergièg tha atyne: A po sciffni ju t’ gith ktò? Per t’ vertèt po tham juve, ci nuk kaa me mmet ktù guur permì guur, paa me ken ciàrtun.
3 E tui ken ai ullun permì mal t’ Uλisctës, u affruene atii discèpuit tinԑìsct, tui than: Na thui, kuur kan ktò per t’ u bââ? e zili âsct scêgni t’ àrdhunit tyt, e t’ maruemit scèkuλit?
4 E tui pergièg Jeԑu, tha atyne: Kciỳrni ci mos tu masctroin kusc.
5 Psè sciùm kan me ardh n’ emn tem, tui than: Une jam Kriscti: e sciùm vet kan me masctruem.
6 Psè keni per t’ nnie luft, e fiàl luftasc. Ruhi mos t’ turbuλohi. Psè nevoja âsct ktò meu bââ, por ktù nuk âsct marimi.
7 Psè kaa meu ciue popuλ kunra pòpuλit, e reɣnii kunra reɣniis, e kan me ken mortaja, e ûgna, e tremèkt m’ gni e m’ tièter piess.
8 E t’ githat ktò jan fiλimi t’ dhìmtunavet.
9 Athèr kan meu dhanun juve sciùm travajet, e kan me myt ju: e keni me ken n’ mnii t’ gith ginnvet per sebèt emnit tem.
10 E athèr sciùm kan me marr sckanuλ, e gneni kaa me tradhtue tiètrin, e kan me pass inaat gneni me tiètrin.
11 E kan me dallun sciùm profetet t’ rrêêscme, e kan me masctrue sciùm vet.
12 E psè fort teproi e kë̀ccia, dasctnia kaa meu ftoft n’ sciùm vet.
13 E kusc kaa me cinnrue deri n’ t’ maruemit, cikỳ kaa me ken scelbuem.
14 E kaa meu predikue ky Ugniλi i reɣniis n’ per gith dyrgnâja, per descmii gith ginnvet: e athèr kaa me ardh t’ maruemit.
15 Kuur praa t’ keni me paa mniin e sckretiis, ci âsct than prei Danièlit profetës, vûûeme n’ venn scêit: kusc lezòn, t’ marr‐vesct.
16 Athèr atà ci jan n’ Cfutnii, t’ ikin n’ mal:
17 E kusc t’ ginnet permì tavàn, mos t’ ԑdrypin me marr nnoi senn prei sctpies vet:
18 E kusc kaa me ken n’ ar, mos t’ kthen me marr petkun e vet.
19 E medèt per graat e nkarkueme, e ci kan fmiit n’ gii n’ atò ditt.
20 E thoni uràt aboλà ci mos t’ jett ika jui n’ dimen, o n’ dit t’ sctunës.
21 Psè kaa me ken athèr gaԑèp i madh, ci nuk kiè prei t’ fiλuemit e dyrgnââs deri m’ dit sodit, as kaa me ken kur.
22 E mos t’ iscin sckurtue atò ditt, as gni nièri sckiscte scelbue: por per sebèt t’ ԑghièdhunevet kan meu sckurtuem atò ditt.
23 Athèr n’ ju thasct kusc juve: Cè ktù, o cè atiè âsct Kriscti: mos bessoni.
24 Psè kan me dallun Krisctet rrêêscme, e profetet rrêêscme, e kan me bââ mrekuλii t’ mdhaa, e ciùda, cekàcc ci me sctiim n’ gabìm (me ken memciỳm) edhè t’ ԑghièdhunit.
25 Cè ci une ju thasc juve perpara.
26 N’ ju thaccin praa juve: Cè âsct n’ sckretii, mos delni: cè âsct n’ funn t’ sctpiis, mos bessoni.
27 Psè sikùr vetima ci dell prei s’ leemit, e scihet deri n’ t’ prenimit: ksctù kaa me ken edhè t’ àrdhunit e t’ Birit i nièrit.
28 Ku do ci t’ jeet korpi, atỳ kaa meu mledhun edhè sokola.
29 E me gni her mas gaԑepit e atyne dittve diλi kaa meu terrue, e hâna sckaa me dhan driten e vet, e hyit kan me raa prei cièλet, e virtytet e cièλvet kan meu turbuλue:
30 E athèr kaa meu duk n’ cièλ scêgni t’ Birit i nièrit: e athèr kaa me kiaa t’ gith fisset e dheut: e kan me paa t’ Birin i nièrit tui ԑdryp permì rêêt e cièλs me pusctèd, e me madhnii t’ mdhaa.
31 E kaa me ciue êgnit e vet me burii, e me ԑââ t’ madh: e kan me mledh t’ ԑghièdhunit e tii prei kater eernasc, prei gni sckâit t’ cièλvet nneri m’ tiètrin.
32 E prei lissit fikut msònie ket scemλtỳr: kuur t’ jeet ghemi i tii ignòm e gièdht jan t’ dallun, ju dini, se vera âsct afer:
33 Cisctù edhè ju kuur t’ i sciffni t’ gith ktò kafsc, ta dini se ai âsct nghiaat ders.
34 Per t’ vertet po ju tham, se nuk kaa me sckue kiò ginii, paa me ken musc t’ gith ktò kafsc.
35 Cièλa e dheu kan me sckue, por fiàlt e mia nuk kan me sckue.
36 E saa per at dit e per at sahàt as‐kusc s’ di, as êgnit e cièλvet, vec Baba vetum.
37 E sikùr kiè n’ vakt t’ Noeut, ksctù kaa me ken edhè t’ àrdhunit t’ Birit nièrit.
38 E sikursè iscin n’ ditt perpara diλuvit ci nièrԑt rriiscin tui hângher e tui pii, tui martue, e tui dhanun graat bùrravet deri m’ at dit, ci hîîni Noeu n’ ark,
39 E nuk desctne me diit deri ci erdh diλuvi, e myti t’ githet: ksctù kaa me ken edhè t’ àrdhunit t’ Birit nièrit.
40 Athèr se dyy vet kan meu gièt n’ ar: gneni kaa meu marrun, e gneni kaa meu lânun.
41 Dyy graa tui blue n’ mulii: gnena kaa meu marr, e gnena kaa meu lânun.
42 Praa rrini ciuem, psè nuk dini m’ cfar sahàt kaa per t’ ardhun Ԑoti jui.
43 Ta dini praa, se me diit i ԑoti i sctpiis m’ cfar sahàt kaa per t’ ardhun haiduti, sakt kiscte me nnei ciuem, e nuk kiscte me lân me biruem sctpiin e vet.
44 Per ktè edhè ju t’ rrini gadi: psè i Biri i nièrit kaa me ardh n’ at or ci se mennoni.
45 E kùsc âsct ai yԑmeciaar besnìk, e i urt, ci ԑotnia i vet vûûni permì sctpii t’ e vet, per me dhanun atynvet hâjen n’ vakt?
46 I lum ai yԑmeciaar, ci kuur t’ vièn ԑotnia e vet, ta gièn ksctù tui bââ.
47 Per t’ vertèt po tham juve, se kaa me vûû atè permì t’ gith giââ e vet.
48 E ai yԑmeciàri i këcc n’ thasct n’ ԑemer t’ vet: Ԑotnia jem po vanòn me ardh;
49 E n’ fiλòft me rrah ysmeciàrt sciòkt e vet, e me hângher e me pii me t’ dêêjunit:
50 Kaa me ardh ԑotnia i ktii yԑmeciàri, n’ dit ci ai s’ pret, e n’ sahàt, ci ai s’ di:
51 E kaa me daa atè, e kaa me dhan atii gni venn nner t’ ipòkritit. Atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.