1 Edhe nukë dua të mos dini ju, o vëllezër, se gjithë atëritë tanë ishinë ndënë ret, edhe të gjithë shkuanë ndëpër det.
2 Edhe të gjithë mbë Moisinë u pagëzuanë ndë ret e ndë det.
3 Edhe të gjithë hangrë po atë të ngrënë shpirtërisht;
4 Edhe të gjithë pinë po atë të pirë shpirtërisht; sepse pinë prej një guri shpirtërisht që u vinte prapa; edhe guri ishte Krishti.
5 Po Perëndia nukë pëlqeu më të shumëtë nga ata; sepse u shtruanë të vdekurë ndë shkretëtirët.
6 Edhe këto u bënë për shëmbëllesa mbë ne që të mos dëshërojm’ edhe neve punëra të liga, sikundrë dëshëruan’ ata.
7 As idhullatrë mos u bëni, posi ca veta nga ata, sikundrë është shkruarë: “Llauzi ndënji të haj’ e të pijë, edhe u ngritnë të lozinë”.
8 As të mos kurvërojmë, sikundrë ca veta nga ata kurvëruanë, edhe ranë të vdekurë mbë një ditë njëzet’ e tri mijë veta.
9 As të mos ngasmë Krishtinë, sikundrë edhe ca nga ata e nganë edhe u prishnë nga gjërpënjtë.
10 As të mos murmurisni, sikundrë edhe ca nga ata murmurisnë, edhe u prishnë prej ëngjëllit prishës.
11 Edhe gjithë këto bëneshinë mb’ ata për shëmbëlla, edhe u shkruanë për mësim mbë ne, mbë të cilët arrinë të mbaruarat’ e jetëvet.
12 Përandaj ay që pandeh se qëndron, le të shohë se mos bierë poshtë.
13 Tiatërë ngasëje nuk u ka gjeturë juve përveç se ngasëje njeriu; po Perëndia është besëtar edhe nukë do t’u lërë juve të ngiteni tej fuqisë suaj, po bashkë me të ngarëtë do t’u tregonjë udhë shpëtimi, që të muntni të duroni.
14 Përandaj, o të dashurit’ e mi, ikni nga idhullatria.
15 Flas posi mbë të mënçim; gjykoneni ju atë që them.
16 Ay potiri i bekimit që bekojmë, a nuk’ është kungimi i gjakut Krishtit? Ajo buka që thyejmë, a nuk’ është kungimi i trupit Krishtit?
17 Sepse neve të gjithë jemi një bukë, një trup; sepse të gjithë kemi piesë prej asaj një buke.
18 Shihni Israilnë që është pas mishit; ata që hanë nga kurbanetë, a nukë janë piesëtarët’ e theroresë?
19 Ç’them pra? Se është gjë idhulli? Apo se është gjë kafsha që i bënetë kurban idhujvet? Jo .
20 Po ato kafsha që bënjënë kurban kombetë, ua bënjënë kurban diajvet, e jo Perëndisë; edhe unë s’dua të bëneni ju piesëtarët’ e diajvet.
21 S’munt të pini poritin’ e Zotit edhe potirin’ e diajvet; s’ munt të merrni piesë nga truveza e Zotit edhe nga truveza e diajvet.
22 Apo do t’i shtiemë zelinë Zotit? Mos jemi më të fortë se ay?
23 Të gjitha janë ndë pushtet tim, po të gjitha s’bënjënë mirë; të gjitha janë ndë pushtet tim, po të gjitha s’ndërtonjënë.
24 Asndonjë le të mos kërkonjë të mirën’ e ti; po gjithësecili të tiatrit.
25 Hani çdo gjë që shitetë ndë maqeli, pa vëshguarë gjë për ndërgjegjëjenë.
26 Sepse “dheu ësht’ i Zotit, edhe të mbushurit’ e ati.”
27 Edhe ndë u thërrittë juve ndonjë nga të pabesëtë, edhe doni të vini, hani çdo gjë që t’u vihetë përpara, pa vëshguarë gjë për ndërgjegjëjenë.
28 Po ndë u thëntë juve ndonjë: Këjo është kafshë bërë kurban idhujvet, mos hani, për atë që u dëfteu, edhe për ndërgjegjëjenë; (sepse “dheu ësht ’ i Zotit, edhe të mbushurit e ati”).
29 Edhe ndërgjegjëje them, jo tëndenë, po të tiatrit; sepse përse gjykonetë të liruarëtë tim prej tiatërë ndërgjegjëje?
30 Edhe unë ndë marrsha piesë më të falurë ndersë, përse vllasfimisem unë për atë gjë falem ndersë?
31 Ndë hëngrëshi pra, a ndë pifshi, a nda bëfshi ndonjë gjë, të gjitha bëni për lavdin’ e Perëndisë.
32 Mos bëhi pengesë as mbë Judhenj, as mbë Grekë, as mbë qishët të Perëndisë;
33 Sikundrë edhe unë mbë gjithë punërat pëlqehem mbë të gjithë, pa kërkuarë të mirënë time, po të shumëvet, që të shpëtonjënë.