1 Ti pra, o diali im, forcohu ndë hirë që është mbë Jisu Krishtinë;
2 Edhe sa dëgjove prej meje me shumë martirë, epi këto ndër duar njerëzish besëtarë, atyreve që të jenë të zotëritë të mësonjënë edhe të tierë.
3 Ti pra vuaj posi ushtëtar i mirë i Jisu Krishtit.
4 Sepse asndonjë nukë ngatëronetë me tregëtit’ e kësaj jete kur shkruhetë ushtëtar, që t’i pëlqenjë ati që mbëleth ushtëtorë.
5 Po edhe ndë lëftoftë ndonjë, nukë kurorëzonetë, ndë mos lëftoftë sikundrë ësht’ e udhësë.
6 Bujku që mundonetë duhetë të marrë piesë përpara nga pemëtë.
7 Kupëto ato që them; edhe Zoti të dhashtë mënt mbë të gjitha.
8 Ki ndër mënt Jisu Krishtinë nga far’ e Dhavidhit që është ngjallurë prej së vdekurish, pas ungjillit tim;
9 Që për atë vuaj gjer mbë të lidhura, posi keq-bërës; po fial’ e Perëndisë nukë lidhetë.
10 Përandaj duronj të gjitha për të sgjedhuritë, që të gjenjën’ edhe ata shpëtimnë që është mbë Jisu Krishtinë, bashkë me lavdin’ e pasosurë.
11 Për të zënë besë është fiala; sepse ndë kemi vdekurë bashkëme Krishtinë, kemi për të rruar’edhe bashkë me atë ;
12 Ndë durofshim, edhe kemi për të mbëretëruarë bashkë me atë ; ndë e mohofshim, edhe ay do të na mohonjë,
13 Ndë dalshim të pabesë, ay mbet besëtar; nuk munt të mohonjë vetëhen’ e ti.
14 Këto ua bierë ndër mënt, tuke dhënë martiri përpara Zotit, të mos hahenë me fialë për gjë që s’duhetë, po është për prishëjen e atyreve që dëgjonjënë.
15 Nxito të nxierç vetëhenë tënde të provuarshim përpara Perëndisë, punëtuar faqe- bardhë, që pret drejtë fialën’ e së vërtetësë.
16 Edhe largonu nga të ndyratë fialët’ e kota; sepse shtonjënë më shumë pabesëri.
17 Edhe fiala e atyreve ka për të ngrënë posi qimezë; nga ata është Hymenaj edhe Filiti,
18 Të cilëtë duallë jasht’ udhësë të së vërtetësë, tuke thënë, se ndashti u bë të ngjalluritë; edhe përmbysnjënë besën’ e cave.
19 Po themeli’ e fortë e Perëndisë qëndron, sepse ka këtë vulë. Zoti njeh ata që janë të titë; edhe kushdo që zë n’gojë emërin’ e Krishtit, le të largonetë nga e shtrëmbëta.
20 Edhe ndë një shtëpi të madhe nukë janë vetëm’ enë të arta e të argjëntta, po edhe të drunjëta e të baltta; e ca duhenë për punë të ndershime, e ca për punë të pandershime.
21 Ndë qëroftë pra ndonjë vetëhen’ e ti nga këto, do të jetë enë për nderë, e shënjtëruar’ edhe e vëjyerë për të zonë, bërë gati për çdo farë pune të mirë.
22 Edhe mërgonu nga dëshërimet’ e dialërisë; po ndiq drejtërinë, besënë, dashurinë, paqtimnë bashkë me ata që thërresënë Zotinë me zemërë të këthiellëtë.
23 Edhe hiq dorë nga të marrat’ e të pa diçëmetë të ngrëna me fialë, tuke diturë se piellënë të zëna.
24 Edhe shërbëtori Zotit nukë duhetë të zihetë, po të jetë i butë mbë të gjithë, asi që mëson, asi që duron të ligënë,
25 Të mësonjë me butësirë ata që mendonenë kundrë, mbase u ep atyreve Perëndia pendim, që të njohënë të vërtetënë,
26 Edhe të shkonenë nga laku i diallit, që janë zënë të gjallë prej ati për dashurimin’ e ati.
1 Thou therefore, my son, be strong in the grace that is in Christ Jesus. 2 And the things that thou hast heard of me among many witnesses, the same commit thou to faithful men, who shall be able to teach others also. 3 Thou therefore endure hardness, as a good soldier of Jesus Christ. 4 No man that warreth entangleth himself with the affairs of this life; that he may please him who hath chosen him to be a soldier. 5 And if a man also strive for masteries, yet is he not crowned, except he strive lawfully. 6 The husbandman that laboureth must be first partaker of the fruits. 7 Consider what I say; and the Lord give thee understanding in all things. 8 Remember that Jesus Christ of the seed of David was raised from the dead according to my gospel: 9 Wherein I suffer trouble, as an evil doer, even unto bonds; but the word of God is not bound. 10 Therefore I endure all things for the elect’s sakes, that they may also obtain the salvation which is in Christ Jesus with eternal glory. 11 It is a faithful saying: For if we be dead with him , we shall also live with him : 12 If we suffer, we shall also reign with him : if we deny him , he also will deny us: 13 If we believe not, yet he abideth faithful: he cannot deny himself. 14 Of these things put them in remembrance, charging them before the Lord that they strive not about words to no profit, but to the subverting of the hearers. 15 Study to shew thyself approved unto God, a workman that needeth not to be ashamed, rightly dividing the word of truth. 16 But shun profane and vain babblings: for they will increase unto more ungodliness. 17 And their word will eat as doth a canker: of whom is Hymenaeus and Philetus; 18 Who concerning the truth have erred, saying that the resurrection is past already; and overthrow the faith of some. 19 Nevertheless the foundation of God standeth sure, having this seal, The Lord knoweth them that are his. And, Let every one that nameth the name of Christ depart from iniquity. 20 But in a great house there are not only vessels of gold and of silver, but also of wood and of earth; and some to honour, and some to dishonour. 21 If a man therefore purge himself from these, he shall be a vessel unto honour, sanctified, and meet for the master’s use, and prepared unto every good work. 22 Flee also youthful lusts: but follow righteousness, faith, charity, peace, with them that call on the Lord out of a pure heart. 23 But foolish and unlearned questions avoid, knowing that they do gender strifes. 24 And the servant of the Lord must not strive; but be gentle unto all men , apt to teach, patient, 25 In meekness instructing those that oppose themselves; if God peradventure will give them repentance to the acknowledging of the truth; 26 And that they may recover themselves out of the snare of the devil, who are taken captive by him at his will.