1 Nukë jam un’ apostol? Nukë jam un ’ i liruarë? Nukë pashë unë Jisu Krishtinë, Zotinë tënë?
2 Nukë jeni ju puna ime mbë Zotinë?
3 Ndë mos jam apostol mbë të tierë, po pak së paku mbë ju jam; sepse mbëlatësi i apostolisë sime ju jeni mbë Zotinë.
4 Të përgjegjuritë tim mb’ ata që më gjykonjënë është këjo:
5 Sos nukë kemi edhe neve pushtet të hamë e të pimë?
6 Sos nukë kemi edhe neve pushtet të heqëmë me vetëhe një motërë grua, sikundrë edhe të tierët’ apostoj, edhe të vëllezërit’ e Zotit, edhe Qifaj? Apo vetëm’ unë edhe Varnava nukë kemi pushtet të mos punojmë?
7 Cili ësht’ ay që vete ndonjë herë ndë luftë me hajen e ti? Cili mbiell veshtë, edhe nukë ha nga pema e ati? A cili kullot grigjënë, edhe nukë ha nga qjumështi i grigjësë?
8 Mos i flas unë këto si njeri? Apo nukë thotë këto edhe nomi?
9 Sepse është shkruarë ndë nomt të Moisiut: “Nukë do t’i mbyllç gojënë kaut që shin”.
10 Mos për qetë ka kujdes Perëndia? A po për ne me të vërtetë e thotë këtë? sepse për ne u shkrua, se ay që lëron, me shpëresë gjan të lëronjë; edhe ay që shin, shin me shpëresë se do të ketë piesë ndë shpëresët të ti.
11 Neve ndë mbuallmë mbë ju gjëratë shpirtërisht, pun’ e madhe është ndë korrçimë gjëratë tuaja të mishta? Ndë qoftë se të tierë marrënë piesë të këti pushteti mbi ju, nukë gjan më tepërë neve?
12 Po neve nuk’ e përndormë këtë pushtet; po durojmë të gjitha, që të mos bëjmë ndonjë të ndaluarë ndë ungjill të Krishtit.
13 Nuk’ e dini, se ata që bënjënë punërat’ e shënjtëruara, hanë nga hieroreja? Edhe ata që qëndronjënë përanë theroresë, marrënë piesë nga theroreja?
14 Kështu edhe Zoti urdhëroj ata që apënë për ungjillinë, të rronjënë nga ungjilli.
15 Po unë nukë përndora asndonjë nga këto, as nuk’ i shkrova këto, që të më bënenë kështu; sepse më mirë është për mua të vdes, se të nxierrë ndonjë të mburruritë tim të kotë.
16 Sepse ndë leçis ungjillinë, nuk’ është të mburrurë për mua; sepse kam nevojë për vetëhe; edhe mieri unë, ndë mos leçiça ungjillinë.
17 Sepse ndë bënfça këtë me dashuriminë tim, kam pagë; po ndë e bëfça me pahirëë, më është zënë besë kujdesi.
18 Cila pra është paga ime? Ta bënj paprishurë ungjillin’ e Krishtit tuke leçiturë, që të mos e përndor për keq pushtetnë që kam mbë ungjillinë.
19 Sepse tuke qën’ i lëruarë nga të gjithë, e bëra vetëhenë time shërbëtuar mbë të gjithë, që të fitonj më të shumëtë.
20 Edhe u bëshë te Judhenjtë si Judhe, që të fitonj Judhenjtë; tek ata që janë ndënë nom u bëshë si ndënë nom, që të fitonj ata që janë ndënë nom;
21 Te të panomëtë u bëshë si i panom, (ndonëse nuk’ ishnjam i panom te Perëndia, po me nom mbë Krishtinë), që të fitonj të panomëtë.
22 Te të dobëtitë u bëshë si i dobëtë, që të fitonj të dobëtitë; te të gjithë u bëshë të gjitha, që me çdo mënyrë të shpëtonj ca veta..
23 Edhe këtë e bënj për ungjillinë, që të bënem piesëtar i ati.
24 Nuk’ e dini, se ata që sulenë ndë shesht të lodravet të trimërisë , që të gjithë sulenë po një e merr çmimin? Kështu, suluni që ta merrni.
25 Edhe kushdo që përpiqetë, e përmban vetëhenë nga të gjitha; e ata e bënjënë këtë, që të marrënë një kurorë që prishetë, po neve e bëjmë, që të marrëmë kurorë të pavdjershime.
26 Unë pra kështu sulem, jo sikur jam ndë dyshim; kështu luftonj me grusht, jo sikur rrah erënë.
27 Po mundonj trupnë tim edhe e bënj rop, se mos, passi u leçita të tjerëve, unë hidhem poshtë.
1 Am I not an apostle? am I not free? have I not seen Jesus Christ our Lord? are not ye my work in the Lord? 2 If I be not an apostle unto others, yet doubtless I am to you: for the seal of mine apostleship are ye in the Lord. 3 Mine answer to them that do examine me is this, 4 Have we not power to eat and to drink? 5 Have we not power to lead about a sister, a wife, as well as other apostles, and as the brethren of the Lord, and Cephas? 6 Or I only and Barnabas, have not we power to forbear working? 7 Who goeth a warfare any time at his own charges? who planteth a vineyard, and eateth not of the fruit thereof? or who feedeth a flock, and eateth not of the milk of the flock? 8 Say I these things as a man? or saith not the law the same also? 9 For it is written in the law of Moses, Thou shalt not muzzle the mouth of the ox that treadeth out the corn. Doth God take care for oxen? 10 Or saith he it altogether for our sakes? For our sakes, no doubt, this is written: that he that ploweth should plow in hope; and that he that thresheth in hope should be partaker of his hope. 11 If we have sown unto you spiritual things, is it a great thing if we shall reap your carnal things? 12 If others be partakers of this power over you, are not we rather? Nevertheless we have not used this power; but suffer all things, lest we should hinder the gospel of Christ. 13 Do ye not know that they which minister about holy things live of the things of the temple? and they which wait at the altar are partakers with the altar? 14 Even so hath the Lord ordained that they which preach the gospel should live of the gospel. 15 But I have used none of these things: neither have I written these things, that it should be so done unto me: for it were better for me to die, than that any man should make my glorying void. 16 For though I preach the gospel, I have nothing to glory of: for necessity is laid upon me; yea, woe is unto me, if I preach not the gospel! 17 For if I do this thing willingly, I have a reward: but if against my will, a dispensation of the gospel is committed unto me. 18 What is my reward then? Verily that, when I preach the gospel, I may make the gospel of Christ without charge, that I abuse not my power in the gospel. 19 For though I be free from all men , yet have I made myself servant unto all, that I might gain the more. 20 And unto the Jews I became as a Jew, that I might gain the Jews; to them that are under the law, as under the law, that I might gain them that are under the law; 21 To them that are without law, as without law, (being not without law to God, but under the law to Christ,) that I might gain them that are without law. 22 To the weak became I as weak, that I might gain the weak: I am made all things to all men , that I might by all means save some. 23 And this I do for the gospel’s sake, that I might be partaker thereof with you . 24 Know ye not that they which run in a race run all, but one receiveth the prize? So run, that ye may obtain. 25 And every man that striveth for the mastery is temperate in all things. Now they do it to obtain a corruptible crown; but we an incorruptible. 26 I therefore so run, not as uncertainly; so fight I, not as one that beateth the air: 27 But I keep under my body, and bring it into subjection: lest that by any means, when I have preached to others, I myself should be a castaway.