1 Po ti fol sa gjanjënë për mësimin e shëndoshë.
2 - Pleqtë të jenë të esullë, të hieshim, të urtë, të shëndoshë ndë besët, ndë dashurit, ndë durimt.
3 Kështu edhe plakatë të bihenë sikundrë u ka hie shënjtorëvet; mos jenë kallëzimtare, mos jenë dhënë pas verësë shumë, të jenë mësimtare të mira,
4 Që të mësonjënë të ratë të duanë burrat’ e tyre e djemt’ e tyre,
5 Të urta, të qëruara, shtëpiruajtëse, të mira, t’u unjënë kryetë burravet tyre, që të mos vllasfimisetë fiala e Perëndisë.
6 – Kështu porosit edhe të ritë të jenë të urtë
7 - Mbë të gjitha të dëftenjç vetëhenë tënde për formë të punëravet mira, tuke ruajturë ndë mësim paprishëje,
8 Edhe hijeshim, fialë të shëndoshë e të pagjukuarë për të lik, që të ketë turp ay që është kundrë, e të mos ketë asndonjë të ligë të flasë për ju. –
9 Shërbëtorëtë t’u unjënë kryetë zotërinjvet tyre, mbë gjithë punërat të jenë të pëlqyershim, të mos flasënë kundrë;
10 Të mos marrënë gjën' e huajë, po të dëftenjënë gjithë besën’ e mirë, që të stolisënjë ndër gjithë punërat mësimin' e Perëndisë, Shpëtimtarit tënë.
11 Sepse u duk i shpëtuarshimi hir’ i Perëndisë mbë gjithë njerëzitë
12 Që na mëson të mohojmë pabesërinë edhe dëshërimet’ e botësë, e të rrojmë ndë këtë jetë me urtësi e me drejtëri e me besë të mirë,
13 Tuke priturë Shpëresën’ e lumurë, edhe të dukurit’ e lavdisë Perëndisë math edhe Shpëtimtarit tënë Jisu Krishtit;
14 I cili dha vetëhen’ e ti për ne, që të na shpërblenjë prej çdo paudhërie, edhe të na qëronjë për vetëhen’ e ti llaus të sgjedhurë, zemër-përvëluarë për punëra të mira.
15 Këto fol, e porosit, e qërto me çdo farë urdhëri; asndonjë le të mos të hedhë poshtë tyj.
Krie e ditë
1 Ma ti dhidhaks sikundrë ka hie ndë dhidhaskali të shëndoshë.
2 Që pleqtë të jenë t’esëllë, të turpçim, të përmbjedhurë, të shëndoshë ndë besë, ndë dashuri, ndë durim.
3 Ashtu edhe plakatë të jenë me rroba sikundrë ka hie ndë Shënjtëri, të mos jenë korkosure, të mos jenë dhënë ndë shumë verë, të jenë dhaskale ndë të bërë të mirënë.
4 Që të mpsojënë të ratë të jenë të mbëjedhura, të duanë burrat’ e ture, të duanë djelmt’ e ture.
5 Të jenë t’urta, të qëruara, të ruajnë shtëpinë, të jenë të mira, të bindenë ndë burra të ture, që të mos shahetë fjal’ e Perndisë.
6 Ashtu mpso edhe të ritë që të jenë t’urtë.
7 Mbë të gjithë bën vetëhenë tënde ksomblë të punëravet së mira. Ndë dhidhahi të jeç i paluajturë e i nderçim.
8 Fjala të jetë e shëndoshë e e pasharë, kaqë që të turpëronetë ai që rri kondrë e të mos mundjë të thotë likshtë për juvet.
9 Kopijtë të bindenë ndë zotërinj të ture, mbë të gjitha të jenë të pëlqierë, të mos thonë fjalënë kondrë.
10 Të mos vjedhënë, po mbë çdofarë punë të dëftojënë besë të ture, kaqë që të bëjënë nder ndë dhidhaskali të Perndisë sonë mbë gjithë njerëz.
11 Sepse u duk dhurëti e Perndisë sotirit sonë mbë gjithë njerëz.
12 Që na dhidhaks nevet të arnisjëmë të pabesllëknë edhe dëshërimet’ e jetësë, e të rrojmë ndë këtë jetë me urtëci, me të drejtë, e me besë të mirë.
13 Tuke priturë atë të lumurënë shpëresë, e ata të dukuritë të nderit të Perndisë së madhe e sotirit sonë Iisu Hristoit.
14 Ai që dha vetëhen’ e tij për nevet, që të na shpëton nevet nga çdofarë paranomie, e të na qëron mbë vetëhe të tij, një llao të cgjedhurë, e ziliar mbë punëra të mira.
15 Këto dhidhaks e mpsoi e qërto me çdofarë urdhëri. Ndonjë le të mos të shtjerë poshtë tij.