1 Ndashti pra s’është ndonjë dënim për ata që janë mbë Jisu Krishtinë, që nuk’ ecënjënë pas mishit, (po pas Frymësë).
2 Sepse nomi i Frymësë jetësë mbë Jisu Krishtinë më liroj prej nomit fajit edhe prej vdekëjesë.
3 Sepse atë që s’munt të bënte nomi, sepse ishte i pafuqishim nga mishi, Perëndia dërgoj Birin’ e ti me shëmbëllim mishi të fajit, edhe për faj, edhe dënoj fajinë ndë misht;
4 Që të mbushetë drejtërimi i nomit mbë ne që nukë ecëjmë pas mishit, po pas Frymësë.
5 Sepse ata që rronjënë pas mishit, kanë ndër mënt punët’ e mishit; edhe ata që rronjënë pas Frymës kanë ndër mënt punët’ e Frymësë.
6 Sepse mendimi i mishit është vdekëje, po mendimi i Frymës’ është jetë edhe paqtim.
7 Sepse mendimi i mishit ësht’ arëmiqësi te Perëndia; sepse nukë bindetë ndë nomt të Perëndisë, po as nukë munt.
8 Edhe sa janë të mishit, nukë munt t’i pëlqenjënë Perëndisë.
9 Po ju nukë jeni të mishit, po të Frymësë, ndë ndenjtë Frym’ e Perëndisë ndër ju. Po ndë pastë ndonjë Frymën’ e Krishtit, kyj nuk’ ësht’ i ati.
10 Po ndë qofë Krishti ndër ju, trupi ësht’ i vdekurë për fajinë, po fryma është jetë për drejtërinë.
11 Po ndë ndenjtë ndër ju Frym’ e ati që ngjalli prej së vdekurish Jisunë, ay që ngjalli Krishtinë prej së vdekurish do t’u apë jetë trupavet tuaj të morçimvet, me anë të Frymësë ti që rri ndër ju.
12 Jemi detorë pra, o vëllezër, jo te mishi, që të rrojmë pas mishit.
13 Sepse ndë rrofshi pas mishit, keni për të vdekurë, po ndë vrafshi punët’ e trupit me anë të Frymësë, do të rroni.
14 Sepse ata që hiqenë pas Frymësë Perëndisë, këta janë të bijt’ e Perëndisë.
15 Sepse s’keni marrë frymë robërie, që të keni frikë përsëri, po keni marrë frymë birërie, me anë të cilësë thërresmë: Avva, o Atë.
16 Ajo Fryma martiris bashkë me frymënë tënë, se jemi bij’ Perëndie.
17 Edhe ndë qofshim bij, jemi edhe trashëgimtarë; trashëgimtarët’ e Perëndisë, edhe trashëgimtarë bashkë me Krishtinë, po ndë pësofshim bashkë me atë, që të lavdonemi edhe bashkë me atë.
18 Sepse unë mendonem, se pësimet’ e kësaj kohe ndashti nukë vëjenjënë të mbarasonenë me atë lavdinë që do të sbulonetë ndër ne.
19 Sepse shpëres’ e madhe e kriesësë pret të shpërfaqurit’ e të bijvet Perëndisë.
20 Sepse kriesa u vu ndën’ urdhër të kotësirësë, jo me dashurim t’ asaj, po për atë që e vuri ndën’ urdhër,
21 Me shpëresë se edhe ajo kriesa do të lironetë nga prishëja e robërisë, e do të vejë ndë të lirët të lavdisë të bijvet Perëndisë.
22 Sepse e dimë se gjithë kriesa psherëtin e ka të dhëmbura bashkë gjer ndashti.
23 Edhe jo vetëm’ ajo , po edhe ata që kanë pemën’ e parë të Frymësë, edhe neve vetë psherëtijmë ndër vetëhenë tonë, tuke priturë birërinë për shpërblimin’ e trupit tënë.
24 Sepse me shpëresënë, shpëtuam; po ajo shpëresa që shihetë nuk’ është shpëresë, sepse atë gjë që e sheh ndonjë, ç’shpëresë ka më?
25 Po ndë shpërefshim për atë gjë që nuk’ e shohmë, e presmë me anë të durimit.
26 Kështu edhe Fryma vete na ndih ndë sëmundëjet tona, sepse nukë dimë për çfarë gjëje të falemi sikundrë gjan, po ajo Fryma vetë lutetë për ne me psherëtima të pandiera zërinë.
27 Edhe ay që vëshgon zëmratë e di se ç’është mendimi i Frymësë, se lutetë për shënjtorëtë si do Perëndia.
28 Edhe e dimë se gjithë punët’ u ndihnjënë për të mirë atyreve që duanë Perëndinë, atyreve që janë thirrë pas dashurimit ati .
29 Sepse sa njohu që përpara, ata urdhëroj që përpara të jenë bashkë me një formë me ikonën’ e të Birit, që të jet’ ay i paralindurë ndër shumë vëllezër.
30 Edhe sa urdhëroj që përpara, këta i thirri; edhe sa thirri, këta i nxori të drejtë; edhe sa nxori të drejtë, këta i lavdoj.
31 Ç’do të themi pra për këto punë ? Ndë qoftë Perëndia bashkë me ne, cili do të jetë kundrë nesh?
32 Sepse ay që nukë kurseu Birin’ e ti, po e dha atë ndër duar për ne të gjithë, e qysh nukë do të na falë neve të gjitha bashkë me atë?
33 Cili do të përflasë të sgjedhurit’ e Perëndisë? Perëndia ësht’ ay që nxier të drejtë.
34 Cili do të jetë ay që gjykon për të keq? Krishti ësht’ ay që vdiq, po edhe më tepër ay që u ngjall, edhe që është ndë të diathtë të Perëndisë, edhe që lutetë për ne.
35 Cili do të na ndajë nga dashuria e Krishtit? Shtrëngim, a ngushtim, a vdekëje, a zi, a të sveshurë, a rrëzik, a thikë?
36 (Sikundrë është shkruarë: “Se për punë teje vritemi gjithë ditënë; u numëruam posi dhëntë për të therurë”.)
37 Po mbë gjithë këto punë neve muntmë më teprë me anë t’ ati që na deshi.
38 Sepse më është mbushurë mëndëja se as vdekëje, as jetë, as ëngjëj, as urdhëra, as fuqia, as ato që janë ndashti, as ato që do të vinjënë,
39 As lartësirë, as thellësirë, as ndonjë tiatrë kriesë, do të muntnjë të na ndajë nga dashuria e Perëndisë që është mbë Jisu Krishtinë Zotinë tënë.
Krie e tetëtë
1 S’ësht’ adha ndonjë dëm ndashti për ata që janë mbë Krishtinë Iisunë, që nuk’ ecëjënë sikundr’ është kurmi, po sikundr’ është Shpirti.
2 Sepse nomi i Shpirtit së jetësë mbë Krishtinë Iisunë, më lefterosi mua nga nomi i fajit edhe i vdekëjësë.
3 Sespe atë që s’mund të bën nomi, sepse ish i sëmurë nga aformi e kurmit, Perndia si dërgoi bir’ e saj ndë kurm që shëmbëllen me kurm të fajit, edhe për faj, dëmëtoi fajnë mbë kurm.
4 Që të paguhej e drejta e nomit mbë nevet, që nukë ecëjëmë sikundr’ është kurmi, po sikundr’ është Shpirti.
5 Sepse ata që ecëjënë si do kurmi, punët’ e kurmit silloisjënë. E ata që ecëjënë si do Shpirti, silloisjënë punët’ e Shpirtit.
6 Sepse atë që sillois kurmi, është vdekëjë. E atë që sillois Shpirti është jetë e paq.
7 Sepse silloi e kurmit është hasmëri te Perndia, sepse nukë bindetë mbë nom të Perndisë, sepse as nukë mund.
8 E ata që janë (ecëjënë) mbë kurm, nukë mundjënë të pëlqejënë Perndisë.
9 Po juvet nukë jini ndë kurm, po ndë Shpirt, sepse rri Shpirti i Perndisë mbë ju. Ma nd’është ndonjë që s’ka Shpirtin’ e Krishtit, kij nuk’ ësht’ i Krishtit.
10 Pa nd’është Krishti mbë juvet, kurmi vërtet ësht’ i vdekurë për aformi të fajit. Ma Shpirti rron nga an’ e së drejtësë.
11 Ma nd’është që rri mbë juvet Shpirti i atij që ngjalli nga të vdekuritë Iisunë, ai që ngjalli Krishtinë nga të vdekuritë, do të ngjalljë edhe trupatë tuaj që vdesënë, me mes të Shpirtit së tij që rri mbë juvet.
12 Jemi adha borçli, vëllazër, jo ndë kurm, të rrojëmë kurmërisht.
13 Sepse ndë rroni kundrë kurmi, do të vdisni. Ma ndë bëfçi të vdesënë punët’ e kurmit me Shpirt, do të rroni.
14 Sespe sa qivernisenë me Shpirt të Perndisë, këta janë të bijt’ e Perndisë.
15 Sepse nukë kini marrë përsëri Shpirtin’ e skllavisë për frikë, po kini marrë Shpirtin’ e Iothesisë mbë bij, që me atë thërresëmë: Avva, o Tatë.
16 Sespe kij Shpirti ep besë ndë Shpirt tanë, që navet jemi bijt’ e Perndisë.
17 E ndë jemi djelm, jemi edhe pjesëtarë, pjesëtarë të Perndisë, e pjesëtarë bashkë me Krishtinë. Po nd’është që besojëmë me të bashkë, që edhe të lëvdonemi me të bashkë.
18 Sepse unë e kam për të vërtetë që të pësuarat’ e kësaj kohet nukë barabarisenë me nder që do të çfaqetë mbë nevet.
19 Sepse këjo dinia e bërë, rri ndë të ruajturë e pret të çfaquritë e bijet së Perndisë.
20 Sepse diniaja e bërë është bindurë ndë prishëjë, jo me dashuri të saj, po t’atij që e ka bindurë.
21 Me shpëresë, se edhe këjo dinia e bërë, do të lefterosetë nga skllavia e prishëjësë, mbë lefteri të nderit të bijet së Perndisë.
22 Sepse e dimë që gjithë bashkë punët’ e bëra rëkojënë, e janë ndë të dhëmburë të pjellësë ngjera mbë sot.
23 E jo këjo vetëmë, po edhe na vetë që kemi anën’ e Shpirtit, edhe na vetë rëkojëmë mbë vetëhe, tuke priturë iothesinë të bijet së Perndisë, e lefterin’ e kurmit sonë.
24 Sepse ndë shpëresë jemi sosurë. E shpëresa duketë, nuk’ është shpëresë, sepse qish të shpërejë njeri, atë që sheh?
25 E nd’është që shpërejmë atë që nukë shohëmë, na shpërejmë me anë të durimit.
26 Kështu edhe Shpirti na ndih ndë smundëja tona, sepse nukë dimë qish ujdis ndë të luturë të kërkojmë atë që na duhetë, ma Shpirti lutetë për nevet me të rëkuarë të padigjuarë.
27 E ai që ksetaks zëmëratë, njeh atë që do Shpirti kur lutetë si do Perndia për Shënjtorë.
28 Navet adha e dimë që gjithë punëtë venë mirë për ata që duanë Perndinë, për ata që sikundrë qe dashuri e tij janë thirrturë.
29 Sepse ata që ka njohurë më përpara (Perndia) ata i ka edhe proorisurë që të bënenë të tillëtë sikundr’ ësht’ edhe ikon’ e birit së saj, që të jetë ai prototok (i parë) ndë shumë vëllazër.
30 E ata pa që ka ai proorisurë, këta i ka edhe thirrë. E ata që ka thirrë, këta i ka edhe dhiqeosurë. E ata që ka dhiqeosurë, këta i ka edhe nderuarë.
31 Ç’të thomi për këto punëra? nd’është Perndia për nevet, kush do të jetë kondrë nesh?
32 Ajo që nukë kurceu as bir’ e saj, po e dha atë mbë vdekëjë për gjithë navet, qish do të mos na dhërojë bashkë me të gjithë punëtë nevet?
33 Kush do të bëjë kallëzim kondrë të zgjedhuret së Perndisë? Perndia është që ju ep të drejtë.
34 Kush është që i dëmëton? Krishti është që vdiq, e më tepërë që u ngjall, edhe rri mb’anë të djathëtë të Perndisë, e lutetë për nevet.
35 Kush do të na ndajë adha nevet nga dashuria e Krishtit? Mbase shtrëngimi, a gulçimi, a të ndjekuritë, a uja, a të sveshuritë, a të rrizikarturitë, a kordha?
36 (Sikundr’ është shkruarë, që për tij vdesëmë gjithë ditënë; na kanë posi dhëntë për të therturë).
37 Po ndë mes të gjithë këture na mundjëmë më shumë me anë t’atij që na deshi nevet.
38 Se unë kam besë që as vdekëja, as jeta, as Ëngjëjtë, as arhitë, as fuqitë, as ato që janë ndashti, as ato që do të vijënë?
39 As të lartëtë, as të poshtëtë, as ndonjë punë tjatër e bërë mund të na ndajë navet nga ajo dashuri e Perndisë, që është mbë Krishtinë Iisunë, Zotnë tënë.