1 Edhe ëngjëllit qishësë që është ndë Sardhej shkruaj:
Këto thotë ay që ka të shtatë frymat’ e Perëndisë, edhe të shtatë yjetë: I di punërat’ e tua, se e ke emërinë se rron, edhe je i vdekurë.
2 Bënu i squarë, edhe forco të tierëtë sa kanë për të vdekurë; sepse nuk’ i gjeta punërat’ e tua të plota përpara Perëndisë.
3 Kujtonu pra qysh more edhe dëgjove, edhe ruaj, edhe pendonu. Ndë mos ndenjç pra squarë, do të vinj te ti posi viedhës, edhe nukë do të diç mbë ç’orë do të vinj te ti.
4 Ke pak emëra edhe ndë Sardhej, që nuk’ i ndyrnë rrobet’ e tyre; edhe ata do të ecënjënë bashkë me mua me rrobe të bardha, sepse janë të vëlyerë.
5 Ay që munt, kyj do të vishetë me rrobe të bardha; edhe nukë do të shuanj emërin’ e ati nga vivlia e jetësë, edhe do të rrëfenj emërin’ e ati përpara tim et, edhe përpara ëngjëjvet ati.
6 Ay që ka vesh, le të dëgjonjë ç’u thotë qishavet Fryma.
7 Edhe ëngjëllit qishësë që është ndë Filladhelfi shkruaj:
Këto thotë Shënjti, i vërteti, ay që ka “qjyçin’ e Dhavidhit; ay që hap, edhe asndonjë s’mbyll”.
8 I di punërat’e tua; ja te kam vënë përpara teje një derë të hapurë, edhe asndonjë s’munt ta mbyllnjë atë; sepse ke pak fuqi, edhe ruajte fialënë time, edhe nukë mohove emërinë tim.
9 Ja te do t’ap ndë dorë ca nga mbëledhëja e Satanajt që thonë për vetëhen’ e tyre se janë Judhenj, edhe nukë janë, po gënjenjënë; ja te do t’i bënj ata të vinjën’ e të falenë përpara këmbëvet tua, edhe ta njohënë se unë të desha tyj.
10 Sepse ruajte fialën’ e durimit tim, edhe do të ruanj ty nga ora e ngasëjesë që ka për t’ ardhurë mbë gjithë botënë, që të provonjë ata që rrinë mbi dhet.
11 Ja te vinj shpejt; mba atë që ke, që të mos marrë asndonjë kurorënë tënde.
12 Kush të muntnjë, do ta bënj atë shtyllë ndë tempullë të Perëndisë tim, edhe nukë do të dalë jashtë më; edhe do të shkruanj mbi atë emërin’ e Perëndisë tim, edhe emërin’ e qytetit Perëndisë tim, Jerusalimit ri, që sbret prej qiellit nga Perëndia im, edhe emërinë tim të rinë.
13 Ay që ka vesh, le të dëgjonjë ç’u thotë qishavet Fryma.
14 Edhe ëngjëllit qishësë Llaodhiqevet shkruaj:
Këto thot’ ay që ësht’ Amin, besëtari edhe i vërteti martir, të nisurit’ e kriesësë Perëndisë:
15 I di punërat’ e tua, se as i ftohëtë je as i ngrohëtë, makar të ishie i ftohët’ a i ngrohëtë.
16 Po passi je kështu i vakëtë, edhe as i ftohët’ as i ngrohëtë, do të të viell nga goja ime.
17 Sepse thua se: Jam i pasurë, edhe u bësh’ i pasurë, edhe s’kam nevolë as për ndonjë, edhe nuk’ e di se ti je i ngratë, edhe i mjerë; edhe i vobek, edhe i verbërë, edhe i sveshurë.
18 Të këshillonj tyj të bleç prej meje ar të provuarë ndë ziarr, që të bëneç i pasurë; edhe të veshç rrobe të bardha, edhe të mos duketë turpëria e të sveshurit yt; edhe lyej syt’ e tu me kollurë, që të shohç.
19 Unë gjithë sa i dua, i qërtonj edhe i mundonj; ki zëli pra edhe pendonu.
20 Ja te rri mbë derët edhe trokollinj; ndë dëgjoftë ndonjë zënë tim, edhe hap derënë, do të hynj tek ay, edhe do të darkonj bashkë me atë, edhe ay bashkë me mua.
21 Ati që munt, do t’i ap të rrijë bashkë me mua ndë front tim, sikundrë që edhe unë munda, edhe ndënja bashkë me tim Atë ndë front t’ati.
22 Ay që ka vesh, le të dëgjonjë ç’u thotë qishavet Fryma.
Krie e tretë
1 E mbë Ëngjëllin’ e qishësë Sardhit shkruaj: Kështu thotë ai që ka të shtatë Shpirtëret’ e Perndisë, e të shtatë ulltë; i di punët’ e tua, e qish ke ëmër të gjallit, e je i vdekurë.
2 Bënu i cgjuarë e forco të tjeratë, ato që janë për të vdekurë, sepse s’kam gjeturë punët’ e tua të plota përpara Perndisë.
3 Kij adha ndër mënd ato që more, e që digjove, e ruaji e metanois; e ndë mos qëndrofç cgjuarë, do të vij tek ti posi kusar, e do të mos e diç ç’kohë vij tek tij.
4 Ke pak ëmëre ndë Sardhë, që nukë molepsnë rrobat’ e ture, e do të vijënë me mua veshurë ndë rroba të bardha; sepse janë të zotë.
5 Ai që të mundjë, kij do të vishetë ndë rroba të bardha, e do të mos ja shuaj ëmërin’ e tij nga kart’ e jetësë, e do të rrëfej ëmërin’ e tij përpara babait sim, edhe përpara Ëngjëjet së tij.
6 Ai që ka vesh, le të digjojë ç’thotë Shpirti ndë qishëra.
7 E mbë Ëngjëllin’ e qishësë Filladhellfisë shkruaj: Kështu thotë Shënjti, i vërteti, ai që ka quçn’ e Dhavidhit, ai që hap e ndonjë s’e mbill, e që mbill’ e ndonjë s’e hap.
8 T’i di punërat’ e tua; ja, që kam vënë përpara teje një derë të hapëtë, e atë s’mund ta hapjë ndonjë; sepse ke pak fuqi, e më ruajte fjalënë time, e nuk’ arnise ëmërinë tim.
9 Ja, që do t’ap nga sinagoji i satanait, ata që thonë se janë Iudhej, e nukë janë, po gënjejënë; ja, do t’i bëj ata që të vijënë e të falenë përpara këmbëvet së tua, e të njohënë që unë të kam dashurë.
10 Sepse ruajte porsin’ e durimit sim, edhe unë do të të ruaj ti nga sahati i pirasmoit, atij që ka për t’ardhurë mbi gjithë dinia, të gucitjë ata që janë mbi dhe.
11 Ja, që vij me të shpejtë; ruaj atë që ke, që të mos të marrë njeri kurorënë tënde.
12 Atë që të mundjë, do ta bëj kollonë ndë qishë të Perndisë sime, e do të mos dalë më jashtë, e do të shkruaj mbë të ëmërin’ e qutetit së Perndisë sime, të Ierusalimit së ri, që cbret nga qielltë prej Perndiet sime, edhe ëmërinë tim të rinë.
13 Ai që ka vesh, le të digjojë atë që thotë Shpirti mbi qishëra.
14 E mbë Ëngjëllin’ e qishësë Llaodhiqisë shkruaj: Kështu thotë i vërteti, martiri i besësë, edhe i vërteti, e nisura e punëravet së Perndisë.
15 T’i di punërat’ e tua, sepse s’je as i ftohëtë as i ngrohëtë; makar të jeshe a i ftohëtë, a i ngrohëtë.
16 Sepse adha je i vagëtë, e s’je as i ftohëtë as i ngrohëtë, do të nis të të vjell nga goja ime.
17 Sepse thua: Jam i pasurë e i gjeçim, e s’kam hri nga ndonjë; e nuk’ e di që ti je heqësi e i gjëmuari, e i varfëri, e i verbëri, e i sveshuri.
18 Të ap tij nasihat që të bleç nga meje ar të shkuarë e të dhoqimasurë nga zjari, që të bëneç i pasurë, edhe rroba të bardha, që të visheç, që të mos të duketë turpi i së shveshurit sate, e liej me alifí sit’ e tua, që të shohç.
19 Un’ ata që dua i qërtoj, e i mundoj; kij adha zili, e metanis.
20 Ja, që rri mbë derë, e çokanis derënë; kush të më digjojë zënë, e të më hapjë derënë, do të hij tek ai, e do të dërkuj me të bashkë, e ai me mua.
21 Ai që të mundjë, do t’i ap atij të rrijë me mua bashkë ndë fron tim, sikundrë munda edhe unë, e ndënja bashkë me babanë tim ndë fron të tij.
22 Ai që ka vesh le të digjojë atë që thotë Shpirti mbë qishëra.